Annie Lambrechts

Annie Lambrechts
	Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Annie Lambrechts
Geboortedatum	1948
Geboorteplaats	Leuven
Nationaliteit	Belgische
Sportieve informatie
Discipline	Rolschaatsen
Wereldspelen	1981; 1985
Portaal	Sport

Annie Lambrechts (Leuven, 1948^[1]) is een Belgisch voormalig rolschaatsster.

LevensloopBewerken

Lambrechts behaalde op 7-jarige leeftijd haar eerste titel.

In 1981 werd ze uitgeroepen tot Belgische sportvrouw van het jaar. In datzelfde jaar kreeg ze ook nog de Nationale trofee voor sportverdienste.^[2] Ze werd in totaal 140 keer Belgisch kampioen, won 22 Europese titels^[3], won 2 gouden en 2 bronzen medailles op de wereldspelen van 1981^[4] en ze behaalde tussen 1964 en 1981 maar liefst 19 wereldtitels.^[5] Ze heeft ook als eerste atleet het Vlaams Sportjuweel gewonnen in 1982.^[6]

Lambrechts was getrouwd met ex-atleet André Dehertoghe (1941-2016).^[7] Haar vader Jean^[8]^[1], zus Josette^[9] en dochter Inge waren ook actief in het rolschaatsen.^[10] Samen met haar zus was ze de eerste trainer van Bart Swings bij skateclub RSC Heverlee.^[3]

RecordsBewerken

20.000 m	Bahn	32:53,970	Kessel-Lo	1985	Wereldrecord
30.000 m	Bahn	49:15,906	Kessel-Lo	1985
50.000 m	Bahn	1:21:26,942	Kessel-Lo	1985

Bronnen, noten en/of referenties

(en) Fiche Annie Lambrechts; Rollerstory

↑ ^a ^b Biografie Annie Lambrechts; Oosthoek Encyclopedie
↑ Palmares Sportvrouw van het jaar, De Standaard, 18 december 2011. Gearchiveerd op 23 december 2019.
↑ ^a ^b MERTENS Bart; En zeggen dat Bart bijna een voetballer was, Het Laatste Nieuws, 3 maart 2018. Gearchiveerd op 9 april 2019.
↑ België mikt op acht medailles op Wereldspelen, De Morgen, 15 July 2009. Gearchiveerd op 9 april 2019.
↑ Oorsprong speedskating, ISC Eeklo
↑ Laureaten van de Vlaamse sportprijzen, Sport Vlaanderen. Gearchiveerd op 25 december 2018.
↑ JORDENS Michel, In memoriam Andre Dehertoghe, atletiek.be, 26 augustus 2016. Gearchiveerd op 23 december 2019.
↑ Vijftig jaar geleden: de latere Sportvrouw van het Jaar ontdekt Meldert'; Het Nieuwsblad; 26 juli 2020
↑ VAN MILDERS Matthias; “Ik rij hier toch geen 20 kilometer om tweede te worden!” (p.36-38); Okra-Magazine; december 2020
↑ Marcel COPPENS, Goud voor Govaerts, Gazet van Antwerpen, 29 juli 1993

Vlaams Sportjuweel

1982 Annie Lambrechts · 1983 Eddy Annys · 1984 Ingrid Berghmans · 1985 niet uitgereikt · 1986 William Van Dijck · 1987 Wim Van Belleghem · 1988 Robert Van de Walle · 1989 niet uitgereikt · 1990 Ulla Werbrouck · 1991 Sabine Appelmans · 1992 Annelies Bredael · 1993 Gella Vandecaveye · 1994 Brigitte Becue · 1995 Fred Deburghgraeve · 1996 Luc Van Lierde · 1997 Stefan Everts · 1998 Sven Nys · 1999 Marleen Renders · 2000 Filip Meirhaeghe · 2001 Kim Clijsters · 2002 Kim Gevaert · 2003 Benny Vansteelant · 2004 Gino De Keersmaeker · 2005 Kathleen Smet · 2006 Tia Hellebaut · 2007 estafetteploeg 4x100m dames · 2008 Kenny De Ketele · 2009 Tom Goegebuer · 2010 Cédric Van Branteghem · 2011 Evi Van Acker · 2012 Hans Van Alphen and Marieke Vervoort · 2013 Frederik Van Lierde · 2014 Bart Swings · 2015 Jaouad Achab · 2016 Peter Genyn · 2017 Seppe Smits · 2018 Nina Derwael · 2019 Emma Meesseman · 2020 niet uitgereikt · 2021 Belgische hockeyploeg (mannen)

[Ensie-1] Biografie Annie Lambrechts; Oosthoek Encyclopedie

[2] Palmares Sportvrouw van het jaar, De Standaard, 18 december 2011. Gearchiveerd op 23 december 2019.

[HLN-3] MERTENS Bart; En zeggen dat Bart bijna een voetballer was, Het Laatste Nieuws, 3 maart 2018. Gearchiveerd op 9 april 2019.

[4] België mikt op acht medailles op Wereldspelen, De Morgen, 15 July 2009. Gearchiveerd op 9 april 2019.

[5] Oorsprong speedskating, ISC Eeklo

[6] Laureaten van de Vlaamse sportprijzen, Sport Vlaanderen. Gearchiveerd op 25 december 2018.

[7] JORDENS Michel, In memoriam Andre Dehertoghe, atletiek.be, 26 augustus 2016. Gearchiveerd op 23 december 2019.

[8] Vijftig jaar geleden: de latere Sportvrouw van het Jaar ontdekt Meldert'; Het Nieuwsblad; 26 juli 2020

[9] VAN MILDERS Matthias; “Ik rij hier toch geen 20 kilometer om tweede te worden!” (p.36-38); Okra-Magazine; december 2020

[10] Marcel COPPENS, Goud voor Govaerts, Gazet van Antwerpen, 29 juli 1993

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]