Regering-De Theux de Meylandt I
De regering-De Theux de Meylandt I (4 augustus 1834 - 18 april 1840) was een Belgische regering. De regering was een unie van de katholieken (60 zetels) en de liberalen (42 zetels). Ze volgde de regering-Goblet-Lebeau op en werd opgevolgd door de regering-Lebeau. De regering telde oorspronkelijk 4 katholieke, 2 liberale en 1 onafhankelijke ministers.
Regering-De Theux de Meylandt I
| ||||
![]() | ||||
Regeringsleider Barthélemy de Theux de Meylandt
| ||||
Coalitie | Liberalen Katholieken | |||
Zetels Kamer | 102 van 102 (7 juni 1833) | |||
Premier | Barthélemy de Theux de Meylandt | |||
Aantreden | 4 augustus 1834 | |||
Ontslagnemend | 14 maart 1840 | |||
Einddatum | 18 april 1840 | |||
Voorganger | Goblet-Lebeau | |||
Opvolger | Lebeau | |||
|
VerloopBewerken
Nadat de Regering-Goblet-Lebeau na een conflict met minister van Oorlog ontslag nam, kreeg de katholiek Barthélémy de Theux de Meylandt op 1 augustus 1834 de opdracht om een nieuwe regering te vormen en op 4 augustus was hij met zijn opdracht klaar.
De regering-de Theux de Meylandt I streefde naar verzoening met de voormalige buitenlandse en binnenlandse vijanden van het regime. Zij slaagde erin het vredesverdrag te laten ratificeren in het parlement. Toen echter bleek dat ze ook de in ongenade gevallen generaal Jacques Van der Smissen in zijn graad van luitenant-generaal had hersteld, kwam het tot een heftig debat bij de bespreking van de begroting voor het departement Oorlog. Bij de stemming over een motie ingediend door Dumortier bleek dat de regering geen meerderheid had en op 14 maart 1840 nam de Theux ontslag als voorzitter van de ministerraad.
SamenstellingBewerken
Naam | Partij | Functie en bevoegdheden | Termijn | ||
---|---|---|---|---|---|
Barthélémy de Theux de Meylandt | Katholieken | Minister Binnenlandse Zaken Buitenlandse Zaken (vanaf 13 december 1836) |
4 augustus 1834 - 18 april 1840 | ||
Felix de Mûelenaere | Katholieken | Minister Buitenlandse Zaken |
4 augustus 1834 - 13 december 1836 | ||
Edouard d'Huart | Liberalen | Minister Financiën (van 4 februari tot 5 april 1839 "ad interim") |
4 augustus 1834 - 4 februari 1839 | ||
Félix de Mérode | Katholieken | 4 februari 1839 - 18 februari 1839 | |||
Jean-Pierre Willmar | Katholieken | 18 februari 1839 - 5 april 1839 | |||
Léandre Desmaisières | Liberalen | 5 april 1839 - 18 april 1840 | |||
Antoine Ernst | Liberalen | Minister Justitie (van 4 februari tot 8 juni 1839 "ad interim") |
4 augustus 1834 - 4 februari 1839 | ||
Jean-Baptiste Nothomb | Liberalen | 4 februari 1839 - 8 juni 1839 | |||
Jean Raikem | Katholieken | 8 juni 1839 - 18 april 1840 | |||
Jean-Pierre Willmar | extraparlementair | Minister Oorlog |
19 augustus 1836 - 18 april 1840 | ||
Jean-Baptiste Nothomb | Liberalen | Minister Openbare Werken |
13 januari 1837 - 18 april 1840 | ||
Louis Evain | extraparlementair | Minister-Directeur Oorlog |
4 augustus 1834 - 19 augustus 1836 | ||
Félix de Mérode | Katholieken | Lid van de Ministerraad | 4 augustus 1834 - 18 februari 1839 |
HerschikkingenBewerken
- Op 19 augustus 1836 wordt Louis Evain vervangen als minister van Oorlog door Jean-Pierre Willmar.
- Felix de Mûelenaere nam, na een conflict met Barthélémy de Theux de Meylandt over de mogelijke benoeming van Jacques Coghen tot minister van Staat, ontslag in december 1836 en werd op Buitenlandse Zaken, na weigeringen van onder meer Charles Rogier, vervangen door Barthélémy de Theux, die dit departement combineerde met Binnenlandse Zaken.
- In maart 1839 namen de ministers Antoine Ernst en Edouard d'Huart ontslag omdat zij niet akkoord gingen met de uitvoering van het Verdrag der XXIV Artikelen, waardoor België het huidige Nederlands-Limburg en Groot-Hertogdom Luxemburg verloor. Hierdoor kwam het unionisme feitelijk ten einde, en werd de regering-de Theux de eerste niet-unionistische regering van België.
- De portefeuille van Justitie werd aanvankelijk waargenomen door Jean-Baptiste Nothomb, die dit combineerde met Openbare Werken; vervolgens werd Jean Raikem minister van Justitie. De portefeuille van Financiën werd gedurende enkele weken overgenomen door Félix de Mérode, tot hij zelf ontslag nam. Daarna nam Léandre Desmaisières Financiën over.