Regering-Spaak I
De regering-Spaak I (15 mei 1938 - 22 februari 1939) was een Belgische regering. Het was een coalitie van de BWP (70 zetels), de Katholieke Unie (63 zetels) en de Liberale Partij (23 zetels).
| Regering-Spaak I | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Regeringsleider Paul-Henri Spaak
| ||||
| Coalitie | BWP Katholieke Unie Liberale Partij | |||
| Zetels Kamer | 156 van 202 (24 mei 1936) | |||
| Premier | Paul-Henri Spaak | |||
| Aantreden | 15 mei 1938 | |||
| Ontslagnemend | 21 februari 1939 | |||
| Einddatum | 22 februari 1939 | |||
| Voorganger | Janson | |||
| Opvolger | Pierlot I | |||
| ||||
De regering volgde de regering-Janson op, maar viel al snel door de affaire-Martens en het verlaten van de liberalen. Ze werd opgevolgd door de regering-Pierlot I, die ook al snel viel, waarna verkiezingen op 2 april 1939 werden georganiseerd.
VerloopBewerken
Na de val van de regering-Janson over ruzies over een fiscaal project dat gericht was op de rijksten, werd de socialist Paul-Henri Spaak gevraagd een nieuwe regering te vormen. Spaak deed dit niet door te onderhandelen met de partijen, maar door rechtstreeks op zoek te gaan naar kandidaten voor een ministerieel ambt. Er was dus geen duidelijke regeringsovereenkomst.
Geconfronteerd met een nieuwe economische crisis sloeg de regering er niet in een duidelijke economische lijn te trekken, waarbij de socialisten en de liberalen elkaar radicaal tegenwerkten. Hierdoor moest uiteindelijk de liberale minister van Financiën Max-Léo Gérard gedwongen af treden.
Ook de Spaanse Burgeroorlog bleef een twistpunt binnen de regering. Dit keer tussen de socialisten en de conservatieve katholieken. Spaak voelt zich verplicht, tegen de zin van zijn eigen partij, het regime van Francisco Franco te erkennen om zijn meerderheid te behouden, wat leidde tot het aftreden van Émile Vandervelde als partijvoorzitter van de BWP.
De regering viel uiteindelijk ten val als gevolg van een controverse over de benoeming van Adriaan Martens, een ter dood veroordeelde maar uiteindelijk amnestie gekregen veroordeelde, aan het hoofd van de Vlaamse Academie voor Geneeskunde. De liberalen hekelden deze benoeming en verlieten de regering. Spaak bood toen het ontslag van zijn regering aan.
SamenstellingBewerken
| Naam | Partij | Functie en bevoegdheden | Termijn | ||
|---|---|---|---|---|---|
| Paul-Henri Spaak | BWP | Premier en Minister Buitenlandse Zaken en Buitenlandse Handel (tot 21 januari 1939) |
15 mei 1938 - 22 februari 1939 | ||
|
Achille Delattre | BWP | Minister Arbeid en Sociale Voorzorg |
15 mei 1938 - 22 februari 1939 | |
|
|
Joseph Merlot | BWP | Minister Binnenlandse Zaken Volksgezondheid (tot 21 januari 1939) |
15 mei 1938 - 22 februari 1939 | |
|
Paul-Emile Janson | extraparlementair (Liberale Partij) | Minister Buitenlandse Zaken en Buitenlandse Handel |
21 januari 1939 - 22 februari 1939 | |
|
|
Georges Barnich | BWP | Minister Economische Zaken |
21 januari 1939 - 22 februari 1939 | |
|
|
Paul Heymans | extraparlementair (Katholieke Unie) | Minister Economische Zaken, Middenstand en Landbouw |
15 mei 1938 - 21 januari 1939 | |
|
|
Max-Léo Gérard | extraparlementair (Liberale Partij) | Minister Financiën |
15 mei 1938 - 6 december 1938 | |
|
Albert-Edouard Janssen | extraparlementair (Katholieke Unie) | 6 december 1938 - 22 februari 1939 | ||
|
Joseph Pholien | Katholieke Unie | Minister Justitie |
15 mei 1938 - 21 januari 1939 | |
|
|
Emile van Dievoet | extraparlementair (Katholieke Unie) | 21 januari 1939 - 22 februari 1939 | ||
|
Albert de Vleeschauwer | Katholieke Unie | Minister Koloniën |
15 mei 1938 - 22 februari 1939 | |
|
|
Charles d'Aspremont Lynden | Katholieke Unie | Minister Landbouw en Middenstand |
21 januari 1939 - 22 februari 1939 | |
|
Henri J. Denis | extraparlementair | Minister Landsverdediging |
15 mei 1938 - 22 februari 1939 | |
|
|
Octave Dierckx | Liberale Partij | Minister Openbaar Onderwijs |
15 mei 1938 - 22 februari 1939 | |
|
|
August Balthazar | BWP | Minister Openbare Werken en Werkverschaffing |
15 mei 1938 - 22 februari 1939 | |
|
|
Hendrik Marck | Katholieke Unie | Minister Verkeerswezen, Posterijen, Telegrafie en Telefonie en Nationaal Instituut voor Radio-Omroep |
15 mei 1938 - 22 februari 1939 | |
|
|
Emile Jennissen | Liberale Partij | Minister Openbare Gezondheid |
21 januari 1939 - 22 februari 1939 | |
HerschikkingenBewerken
- Op 6 december 1938 wordt minister van Financiën Max-Léo Gérard (LP) vervangen door Albert-Edouard Janssen (KP)
- Op 21 januari 1939:
- wordt Paul-Emile Janson (LP) minister van Buitenlandse Zaken.
- wordt Paul Heymans (KP) als minister van Economische Zaken vervangen door Georges Barnich (BWP) en als minister van Landbouw en Middenstand door Charles d'Aspremont Lynden (KP).
- wordt Emile Jennissen (LP) benoemd tot minister van Openbare Gezondheid.
- wordt minister van Justitie Joseph Pholien (KP) vervangen door partijgenoot Emile van Dievoet (KP).
