Ruigte
Een ruigte (meervoud: ruigten) is een dichte vegetatie van hoog opschietende, dikwijls overblijvende, kruidachtige planten met een hoge productie van biomassa. In de loop der jaren kan zich in een ruigte een dikke strooisellaag ophopen; dit is echter wel afhankelijk van de wijze van beheer. Veelal is er in een ruigte een gering aantal soorten van algemene kruiden dominant en beeldbepalend, alhoewel het een zeer soortenrijke flora kan hebben. De meerderheid van de planten in een ruigte sterft in de winter meestal bovengronds (grotendeels) weer af.
.jpg)
Grasachtige planten zijn in een ruigte doorgaans minder tot vrijwel niet dominant of beeldbepalend. Een uitzondering hierop zijn rietruigten;[1] deze worden tot de klasse van de natte strooiselruigten gerekend. Rietruigten ontstaan veelal door de verruiging van rietland;[2] deze ruigten hebben dan (nog) een aanzienlijk aandeel van bijvoorbeeld riet, rietgras, liesgras of lisdodde.
Meestal groeien ruigten op tamelijk voedselrijke standplaatsen, vaak met een goede vochtvoorziening. Daarnaast zijn er ruigten die ontstaan als pioniersvegetatie op drogere, matig voedselrijke standplaatsen (zoals kapvlakten in droge bossen).
Tot slot worden ook de zogenaamde 'ruderale ruigten' als ruigten beschouwd. Met de term ruderale ruigte bedoelt men een pioniersvegetatie van hoog opschietende kruiden op ruderale terreinen. In tegenstelling tot de andere typen ruigten kunnen de ruderale ruigten doorgaans wel veel eenjarige, tweejarige of meerjarige soorten bevatten die hier wel dominant of beeldbepalend kunnen zijn in de vegetatie.
PlantengemeenschappenBewerken
Ruigten kunnen als verschillende plantengemeenschappen voorkomen. Vanuit een syntaxonomische benadering bekeken, kunnen ruigten in Nederland bij een van de vier onderstaande klassen worden ingedeeld:
- Klasse van de natte strooiselruigten (Convolvulo-Filipenduletea)
- Klasse van de kapvlaktengemeenschappen (Epilobietea angustifolii)
- Klasse van de nitrofiele zomen (Galio-Urticetea)
- Klasse van de ruderale gemeenschappen (Artemisietea vulgaris)
Ten onrechte worden soms ook de twee onderstaande klassen 'ruigten' genoemd.
- Klasse van gladde witbol en havikskruiden (Melampyro-Holcetea mollis)
- Marjolein-klasse (Trifolio-Geranietea sanguinei)
Faunistisch belangBewerken
.jpg)
Ruigten kunnen een belangrijke rol spelen in de overwinteringskansen van veel soorten geleedpotigen en ook bij kleine zoogdieren. Zo overwinteren insecten dikwijls in (dood) organisch materiaal van bijvoorbeeld het strooisel en de dikke dode stengels van de hoge kruiden, die nog lang kunnen blijven staan. Kleine zoogdieren zoals muizen of wezels kunnen in ruigten een veilige en beschutte plaats vinden vanwege de grote hoeveelheid strooisel en de sterke kroonsluiting van de kruiden.
Sommige soorten geleedpotigen danken hun Nederlandse naam aan de belangrijke rol die ruigten spelen in de biotoopvoorkeuren van deze dieren. Voorbeelden hiervan zijn de ruigterondbuik (Bradycellus verbasci), het ruigtelieveheersbeestje (Hippodamia variegata)[3] en de ruigtewolfspin (Pardosa agricola).
AfbeeldingenBewerken
Een ruigte met bloeiende wilgenroosjes
Tamelijk soortenrijke ruigten langs een rivier
Uitgestrekte ruigten op rivierkomgronden
Een natte ruigte met moerasspirea in bloei
Een ruigte in een nitrofiele zoom
Ruigte in een uiterwaard van de Gelderse Poort
Konikpaard in een bloemrijke ruigte
Een ruigte met veel guldenroede in de winter
.jpg)
Zie ookBewerken
Externe linksBewerken
- Ecopedia Ruigte: Hoger opgeschoten, meerjarige kruidachtige begroeiing
- Flora van Nederland Hoofdgroepen van plantengemeenschappen: Ruigte
Bronnen, noten en/of referenties
|