Michael Schumacher

Duits Formule 1-coureur
Zie Michael Schumacher (doorverwijspagina) voor andere betekenissen van Michael Schumacher.

Michael Schumacher (Hürth-Hermülheim, 3 januari 1969) is een Duits voormalig autocoureur die van 1991 tot en met 2006 en van 2010 tot en met 2012 actief was in de Formule 1. Hij werd zeven keer wereldkampioen en heeft vele records op zijn naam staan.

Michael Schumacher
Michael Schumacher, 2010
Michael Schumacher, 2010
Algemene informatie
Nationaliteit Vlag van Duitsland Duitsland
Geboren 3 januari 1969
Hürth-Hermülheim
Handtekening Handtekening
Formule 1-carrière
Jaren actief 1991-2006
2010-2012
Teams Jordan (1991)
Benetton (1991-1995)
Ferrari (1996-2006)
Mercedes (2010-2012)
Races 308 (306 starts)
Kampioen­schappen 7 (1994, 1995, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004)
Overwinningen 91
Podiums 155
Polepositions 68
Snelste rondes 77
Punten 1566
Eerste race België 1991
Eerste overwinning België 1992
Laatste overwinning China 2006
Laatste race Brazilië 2012
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Op 29 december 2013 liep Schumacher bij een skiongeluk ernstig hersenletsel op.

Carrière

bewerken

1984-1991: Vroege carrière

bewerken

Schumacher begon zijn carrière in het karten. Zijn vader beheerde het kartcircuit in Kerpen-Manheim en zorgde voor Michaels eerste kart. Schumacher bleek een getalenteerd coureur en tussen 1984 en 1987 won hij verschillende Duitse en Europese kartwedstrijden. Hij werd de eerste kampioen van het Formel König-kampioenschap in 1988. Via onder meer de Formule 3 en sportwagenraces als lid van het Mercedes-Benz-Junior Team maakte hij een snelle opmars in de autosport.

1991: Debuut in de Formule 1

bewerken
 
Jordan 191, 1991

Eddie Jordan zocht in 1991 een vervanger voor een van zijn rijders, Bertrand Gachot, die wegens het gebruik van pepperspray de gevangenis in moest. Hij liet Schumacher op Silverstone testen, waar de Duitser een goede indruk maakte. Schumacher mocht debuteren tijdens de Grote Prijs van België op het circuit van Spa-Francorchamps, en hij viel meteen op door een zevende kwalificatietijd te realiseren. Hij kwam in de race echter niet verder dan enkele honderden meters door een kapotte koppeling.

Benetton

bewerken

1991-1993: Talent in opkomst

bewerken

Schumacher werd opgemerkt door Flavio Briatore en Tom Walkinshaw van Benetton. Zij kaapten hem na zijn eerste race weg bij Jordan. Schumacher debuteerde bij het Benetton-team naast drievoudig wereldkampioen Nelson Piquet. In zijn eerste Grand Prix voor het team kwalificeerde en eindigde hij direct voor Piquet. Met één vijfde en twee zesde plaatsen eindigde Schumacher als veertiende in zijn eerste seizoen, waarin hij zes races reed.

In 1992 bevestigde Schumacher zijn talent met acht podiumplaatsen. In België pakte hij in zijn 18e Formule 1 race zijn eerste Grand Prix-overwinning en was daarmee de eerste Duitser die een race wist te winnen na Jochen Mass in 1975. In zijn eerste volledige seizoen 'stuntte' Schumacher door het jaar te eindigen op een derde plaats algemeen, voor zijn idool Ayrton Senna.

1993 was een moeilijk seizoen voor Schumacher. Alain Prost was oppermachtig in zijn Williams en Schumacher eindigde in 1993 als vierde, achter Prost, Senna en toekomstig rivaal Damon Hill, met één overwinning. In Portugal wist hij Alain Prost achter zich te houden en pakte daardoor zijn tweede zege in zijn carrière.

1994: Eerste titel

bewerken
 
Schumacher's Benetton B194

In 1994 leek de grote krachtmeting tussen Senna en Schumacher te gaan plaatsvinden. De eerste twee races werden gewonnen door Schumacher, terwijl Senna uitviel. Dan volgde het weekend in Imola, waarin Senna en Roland Ratzenberger dodelijk verongelukten. Schumacher won vervolgens voor de derde keer op rij. Van de volgende vier wedstrijden won hij er nog drie, maar dan leek het tij te keren. Na het negeren van een zwarte vlag, op aanwijzing van zijn team, op Silverstone werd Schumacher gediskwalificeerd, waardoor zes punten verloren gingen. Na een nulresultaat (kapotte motor) in "zijn" thuisrace en de winst in Hongarije, werd Schumacher na de Grand Prix Formule 1 van België wederom gediskwalificeerd wegens een te ver afgesleten bodemplaat en geschorst voor twee wedstrijden (Italië en Portugal). Damon Hill, na de dood van Senna de eerste rijder van Williams, kon ongehinderd zijn achterstand goedmaken en was bij aanvang van de laatste race in Australië Schumacher tot op één punt genaderd. In de race dwong Hill Schumacher tot een zeldzame fout, maar doordat Schumacher bij het ingaan van de bocht spreekwoordelijk "de deur dichtgooide" kwamen beide auto's met elkaar in aanraking. Schumacher viel direct uit de race, terwijl Hill nog de pit wist te bereiken. In de pit bleek echter dat de auto van Hill zodanig beschadigd was dat doorrijden onverantwoord was. Het uitvallen van Hill leverde Schumacher het wereldkampioenschap van 1994 op. Na afloop droeg Schumacher zijn titel op aan zijn idool Ayrton Senna.

1995: Tweede titel

bewerken
 
Schumacher in de Benneton B195, Silverstone, 1995

In 1995 nam de strijd tussen Hill en Schumacher op de baan toe. In tegenstelling tot Australië 1994, was het dit jaar Hill die zichzelf en Schumacher op Silverstone en Monza uitschakelde. Hill kon echter dit jaar geen serieuze vuist maken: Schumacher was met negen overwinningen superieur. Hij haalde in Aida het wereldkampioenschap voor de tweede keer binnen. In augustus tekende Schumacher voor drie seizoenen bij het Italiaanse Ferrari.

Ferrari

bewerken

1996: Nieuwe uitdaging

bewerken

In 1996 stapte Schumacher samen met technisch directeur Ross Brawn en ontwerper Rory Byrne over naar de Italiaanse renstal Ferrari. De afgelopen jaren voor het Italiaanse team waren gekenmerkt door betrouwbaarheidsproblemen en matige resultaten. Ferrari hoopte met Schumacher de resultaten om te kunnen buigen naar een uiteindelijke wereldtitel. De verwachtingen waren, ook door Schumacher zelf, laag gespannen. Williams-Renault domineerde met Damon Hill en Jacques Villeneuve het seizoen 1996. Schumacher behaalde vier polepositions en drie overwinningen. De eerste zege kwam er in de regen te Barcelona, waar hij zijn concurrenten op grote achterstand reed. Ook op Spa en Monza behaalde hij zeges. Het eindresultaat was een derde plaats in het kampioenschap terwijl zijn voormalig rivaal Damon Hill dat jaar de titel naar zich toe wist te trekken.

 
Schumacher, Grand Prix van Duitsland, 1997

1997: Vergooide kans

bewerken

In tegenstelling tot de algemene verwachtingen deed Schumacher in 1997 volop mee voor de titel. Ferrari had, vergeleken met de Williams van concurrent Villeneuve, niet de beste auto van het veld. Desondanks wist Schumacher goede resultaten te behalen. Net als in 1994 werd het kampioenschap in de laatste race beslist. Schumacher begon de race met een voorsprong van 3 punten. Net als Hill drie jaar eerder, kon Villeneuve het tempo van Schumacher goed volgen. Toen Villeneuve zijn inhaalactie pleegde, stuurde Schumacher naar rechts in de hoop Villeneuve te elimineren. Hij belandde echter zelf in de grindbak. Villeneuve eindigde als derde en werd kampioen. Na afloop werd Schumacher naar aanleiding hiervan uit de eindstand geschrapt door de FIA.

1998: Opnieuw net niet

bewerken
 
Schumacher in duel met David Coulthard, Silverstone, 1998

McLaren presteerde in 1998 superieur met David Coulthard en Mika Häkkinen aan het stuur. Halverwege het seizoen had Häkkinen al een grote voorsprong, maar Schumacher en Ferrari gaven niet op. Na enkele gewonnen wedstrijden hadden zij de spanning in het kampioenschap teruggebracht en het kwam weer aan op de laatste wedstrijd op Suzuka. De poleposition was voor Schumacher, maar hij liet zijn motor afslaan op de grid en moest achteraan starten. Hierbij was zijn kans al zo goed als verkeken. Hij vocht zich terug naar een derde plaats, maar een klapband maakte een einde aan zijn wedstrijd en Häkkinen, die de race won, werd kampioen.

1999: Kort seizoen

bewerken

Het seizoen van 1999 leek dezelfde kant op te gaan als dat van het vorige jaar: een gevecht tussen Schumacher en Häkkinen. Hoewel Häkkinen wat in het voordeel leek te zijn, was het begin van het seizoen spannend. Een zwaar ongeluk op Silverstone maakte een einde aan de aspiraties van Schumacher: hij brak een been op meerdere plaatsen. Schumacher werd vervangen door de Fin Mika Salo. Pas tijdens de voorlaatste race maakte de Duitser zijn comeback. In die race liet hij teamgenoot Eddie Irvine, die nog kans maakte op de titel, winnen. De volgende en laatste race sloot hij af als tweede achter Häkkinen, die zijn tweede titel pakte.

2000: Geduld loont

bewerken

Schumacher en Ferrari startten het seizoen 2000 superieur: ze wonnen de eerste drie wedstrijden. Halverwege het seizoen viel de Duitser vier keer uit in vijf wedstrijden, waardoor de spanning in het titelgevecht terugkwam. In Japan viel de beslissing in een onderlinge strijd tussen Schumacher en Häkkinen, en uiteindelijk trok Schumacher aan het langste eind. Zijn derde wereldtitel was een feit. Voor Ferrari betekende dit dat voor het eerst sinds 1979 weer een coureur van het team kampioen werd.

2001-2004: Dominantie

bewerken
 
Michael Schumacher op Indianapolis, 2004

Met uitzondering van seizoen 2003, waarin de nieuwe McLaren-coureur Kimi Räikkönen het ook goed deed (twee punten minder dan Schumacher), won Schumacher de seizoenen 2001 tot en met 2004 met meer dan 120 punten. Hij behaalde in deze vier jaren 39 overwinningen.

De jaren 2001-2004 worden ook wel aangeduid als het tijdperk van Schumacher.

Om de Duitser te stoppen werd in 2003 zelfs een nieuw puntensysteem ingevoerd, nadat hij in 2002 een nieuw record vestigde door als vroegste ooit (in een seizoen) wereldkampioen te worden in Frankrijk.

In 2003 was er lange tijd spanning, tot de regenrace op Indianapolis, waarin Schumacher Juan Pablo Montoya en Räikkönen van zich af hield en een gat sloeg dat beslissend bleek in de laatste race van 2003. Een situatie die drie jaar later omgekeerd zou zijn (zie 2006).

2005-2006: Strijd met nieuwe generatie

bewerken

Aan het monopolie van Schumacher kwam in seizoen 2005 een einde. Eén overwinning werd behaald op Indianapolis, waaraan wegens perikelen rond bandenfabrikant Michelin alleen de drie Bridgestone-teams meededen. Hij werd derde in het kampioenschap en Fernando Alonso werd kampioen. Tussen hem en Schumacher zou het volgende seizoen een felle strijd losbarsten.

In 2006 deed Ferrari betere zaken. Schumacher leek de voornaamste concurrent van titelverdediger Alonso. In het begin liep hij een achterstand op, maar halverwege het seizoen maakte hij een inhaalslag. Na de Grand Prix van Italië, die op 10 september 2006 op het circuit van Monza werd verreden en werd afgesloten met winst van Schumacher, werd direct na afloop van de Grand Prix bekendgemaakt dat de Duitser na 2006 zou stoppen met racen. In de plaats van Schumacher ging Kimi Räikkönen bij Ferrari rijden, naast Felipe Massa. Schumacher bleef actief bij Ferrari. In het kampioenschap naderde hij intussen Alonso steeds meer: na de Grand Prix van China stond hij aan de leiding van de WK-tussenstand, samen met Alonso (maar met één overwinning meer). In de daaropvolgende Grand Prix, die van Japan, leek Schumacher op weg naar zijn achtste wereldtitel, totdat zijn motor het begaf toen hij aan de leiding reed. Alonso ging aan de haal met de winst in Japan en had tien punten voorsprong op de Duitser. Deze moest dan ook sowieso de laatste wedstrijd in Brazilië winnen om nog kans te maken op een nieuwe titel. Schumacher reed een van zijn beste Formule 1-races in Brazilië, maar sloot zijn eerste carrière (zie 2010) uiteindelijk af met een vierde plaats nadat hij een inhaalrace had moeten rijden door een lekke band. Hierdoor was het Alonso die zijn tweede wereldkampioenschap binnenhaalde en zodoende zou het voor Schumacher bij zeven wereldtitels blijven.

2009: Toch niet invallen voor Massa

bewerken

Eind juli 2009 kondigde Schumacher zijn kortstondige rentree in de Formule 1 aan. Hij zou bij Ferrari de vervanger worden van Massa, die tijdens de kwalificatie van de Grote Prijs van Hongarije zwaargewond was geraakt en dat seizoen waarschijnlijk niet meer in actie zou komen. Op 11 augustus 2009 maakte Schumacher op zijn eigen website echter bekend dat zijn rentree niet door kon gaan. Hij had namelijk eerder dat jaar een motorongeluk gehad, waardoor hij een nekblessure opliep. Zijn nek bleek nog niet in staat te zijn om de grote krachten die een Formule 1-auto uitoefent aan te kunnen. Een latere comeback van Schumacher werd evenwel niet uitgesloten.[1]

2010: Terugkeer naar de grid

bewerken
 
Michael Schumacher, Mercedes MGP W01, pre-season testing in Jerez, 2010

Op 23 december 2009 werd bekendgemaakt dat Schumacher in 2010 zijn comeback zou maken. Op 14 maart 2010 keerde Schumacher, rijdend voor Mercedes GP met startnummer 3, terug op de grid. Schumacher was bij aanvang van het seizoen 2010 met zijn 41 jaar de oudste coureur. In het seizoen 2010 eindigde Schumacher met 72 behaalde punten op de negende plaats in het rijderskampioenschap.

2011: Opnieuw geen topauto

bewerken

Ook in 2011 kon Mercedes GP totaal geen vuist maken tegen teams als Ferrari, Red Bull Racing en McLaren. In 2011 eindigde Schumacher op de 8e plaats met 76 punten.

2012: Laatste seizoen

bewerken

In 2012 behaalde Schumacher zijn eerste podiumplaats sinds zijn comeback: een derde plaats tijdens de Grand Prix Formule 1 van Europa 2012 op het circuit van Valencia. Doordat hij een verlenging van zijn contract voor 2013 bij Mercedes had afgeslagen, ging Mercedes op zoek naar een vervanger.[2] Dat werd Lewis Hamilton. Op 4 oktober maakte Schumacher op Suzuka bekend dat hij aan het einde van dit seizoen zijn carrière in de Formule 1 definitief zou beëindigen.[3] Op 25 november 2012 reed hij zijn laatste Grand Prix in de Formule 1, de Grand Prix Formule 1 van Brazilië 2012.

Ongeval

bewerken

Op 29 december 2013 raakte Schumacher bij een skiongeluk in Méribel in de Franse Alpen levensgevaarlijk gewond. Tijdens het skiën viel hij met zijn hoofd op een steen. Hij werd met spoed naar het plaatselijke ziekenhuis in Moûtiers gebracht, maar werd voor gespecialiseerde zorg naar Grenoble gevlogen. Het ziekenhuis in Grenoble gaf aan dat Schumacher een schedeltrauma had opgelopen en in een kunstmatig coma werd gehouden.[4][5][6]

Op 16 juni 2014 werd door zijn manager bekendgemaakt dat Schumacher niet langer in een coma verkeerde en het ziekenhuis in Grenoble had verlaten.[7] Hij werd overgebracht naar een ziekenhuis in Lausanne, dat hij op 9 september 2014 verliet om naar zijn Zwitserse huis terug te keren om daar verder te revalideren.[8]

Sindsdien deed de familie geen mededelingen over zijn gezondheidstoestand, maar op 19 september 2016 maakte een advocaat van de familie bekend dat Schumacher niet kan lopen, noch zelfstandig kan staan. Meer details werden niet gegeven.[9]

Op 11 september 2019 onderging Schumacher in Parijs een medische behandeling (stamceltransplantatie).[10]

Controverse

bewerken

Er bestaat controverse over verschillende manoeuvres van Schumacher en over tactieken van zijn teams:

  • In 1994 kreeg Schumacher een zwarte vlag (de zwarte vlag is een teken aan de coureur dat hij de wedstrijd moet beëindigen), voor het negeren van een stop-en-go penalty. De stop-en-go kreeg hij voor inhalen tijdens de opwarmronde. De coureur negeerde de zwarte vlag in opdracht van zijn team en voerde de stop-en-go later in de race uit. Het negeren van de zwarte vlag leverde hem een schorsing van twee wedstrijden op.
  • Later in 1994 maakte een botsing in Adelaide een einde aan de titelstrijd tussen Damon Hill en Schumacher. Beide coureurs moesten opgeven. Schumacher behaalde zijn eerste titel.
  • In 1997 botste hij in de beslissende race om het kampioenschap met zijn concurrent Jacques Villeneuve. Schumacher moest echter zelf opgeven, terwijl Villeneuve zich tot wereldkampioen kroonde. De FIA oordeelde dat Schumacher met opzet handelde en ontnam hem zijn vicewereldtitel.
  • Gedurende Schumachers jaren bij Ferrari was er verschillende keren ophef over zogenaamde teamorders binnen het team, waarbij de ene coureur werd opgedragen de andere voor te laten. Hoewel teamorders destijds gewoon toegestaan waren, waren deze maatregelen niet populair. Toch liet Rubens Barrichello zich in 2002 in de Grote Prijs van Oostenrijk 100 meter voor de eindstreep inhalen door teamgenoot Michael Schumacher. Later in 2002 vertraagde de Duitser als wederdienst net voor de finish van de GP van de Verenigde Staten, zodat Barrichello die race van hem cadeau kreeg.
  • In 2006 tijdens de kwalificatie voor de GP van Monaco, waarbij Schumacher de beste tijd had staan, parkeerde hij, met nog enkele seconden te gaan, zijn auto in de krappe voorlaatste bocht, zodat niemand anders zijn tijd nog kon verbeteren. Volgens Schumacher kon hij na een rijdersfout geen kant meer uit, maar de FIA ontnam hem zijn poleposition en plaatste hem achteraan op de startgrid.

Formule 1-carrière

bewerken

Volgens de FIA was hij lange tijd (sinds 2002, toen hij het aantal wereldkampioenschappen van Juan Manuel Fangio evenaarde, maar meer gewonnen races op zijn naam had staan) "statistisch de grootste coureur die de sport ooit gezien heeft"[11], die "titel" raakte hij kwijt in 2020 toen Lewis Hamilton hem voorbij streefde. Hamilton behaalde toen, net als Schumacher, zijn 7de wereldtitel, maar had meer Grand Prix overwinningen geboekt, en meer pole-positions veroverd.

1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997* 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2010 2011 2012 Totaal
Aantal races 6 16 16 14 17 16 17 16 10 17 17 17 16 18 18 18 19 19 20 308
Aantal zeges 1 1 8 9 3 5 6 2 9 9 11 6 13 1 7 0 0 0 91
Aantal polepositions 6 4 4 3 3 3 9 11 7 5 8 1 4 0 0 0 68
Aantal snelste ronden 2 5 8 8 2 3 6 5 2 3 7 5 10 3 6 0 0 1 77
Aantal podiumplaatsen 8 9 10 11 8 8 11 6 12 15 17 8 15 5 11 0 0 1 155
Aantal WK-punten 4 53 52 92 102 59 78* 86 44 108 123 144 93 148 62 121 72 76 49 1566
Eindstand WK 12 3 4 1 1 3 DSQ* 2 5 1 1 1 1 1 3 2 9 8 13

* Schumacher werd in 1997 geschrapt uit de WK-stand wegens een verkeerde actie op Jacques Villeneuve in de laatste race van het seizoen. Hij behield wel alle punten en overwinningen van dat seizoen.

Punten
Plaats 1991-2002 2003-2009 2010-2018
1 10 10 25
2 6 8 18
3 4 6 15
4 3 5 12
5 2 4 10
6 1 3 8
7 - 2 6
8 - 1 4
9 - - 2
10 - - 1

Totale Formule 1-resultaten

bewerken
Kleur Resultaat
Goud Winnaar
Zilver Tweede plaats
Brons Derde plaats
Groen Gefinisht (punten behaald)
Blauw Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Paars Uitgevallen (DNF)
Rood Niet gekwalificeerd (DNQ)
Kleur Resultaat
Zwart Gediskwalificeerd (DSQ)
Wit Niet gestart (DNS)
Blanco Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD) / Niet deelgenomen
P Poleposition
S Snelste ronde

1991 – 1999

bewerken
Seizoen Inschrijving Chassis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 Pos. Punten
1991 Team 7UP
Jordan
Jordan 191 Ford
HBB 4 3.5 V8
VST
BRA
SMR
MON
CAN
MEX
FRA
GBR
DUI
HON
BEL
DNF
12 4
Camel
Benetton Ford
Benetton B191 Ford
HBA 5 3.5 V8
ITA
5
POR
6
SPA
6
JPN
DNF
AUS
DNF
1992 Camel
Benetton Ford
Benetton B191B Ford
HB 3.5 V8
ZAF
4
MEX
3
EUR
3
  53
Benetton B192 SPA
2
SMR
DNF
MON
4
CAN
2
FRA
DNF
GBR
4
DUI
3
HON
DNF
BEL
1S
ITA
3
POR
7
JPN
DNF
AUS
2S
1993 Camel
Benetton Ford
Benetton B193 Ford
HB 3.5 V8
ZAF
DNF
BRA
3S
4 52
Benetton B193B EUR
DNF
SMR
2
SPA
3S
MON
DNF
CAN
2S
FRA
3S
GBR
2
DUI
2S
HON
DNF
BEL
2
ITA
DNF
POR
1
JPN
DNF
AUS
DNF
1994 Mild Seven
Benetton Ford
Benetton B194 Ford
Zetec-R 3.5 V8
BRA
1S
PAC
1S
SMR
1
MON
1PS
SPA
2PS
CAN
1PS
EUR
1
GBR
DSQ
DUI
DNF
HON
1PS
BEL
DSQ
ITA
POR
EUR
1PS
JPN
2P
AUS
DNFS
  92
1995 Mild Seven
Benetton Renault
Benetton B195 Renault
RS7 3.0 V10
BRA
1S
ARG
3S
SMR
DNFP
SPA
1P
MON
1
CAN
5PS
FRA
1S
GBR
DNF
DUI
1S
HON
DNF
BEL
1
ITA
DNF
POR
2
EUR
1S
PAC
1S
JPN
1PS
AUS
DNF
  102
1996 Scuderia Ferrari
S.p.A.
Ferrari F310 Ferrari 046
3.0 V10
AUS
DNF
BRA
3
ARG
DNF
EUR
2
SMR
2P
MON
DNFP
SPA
1S
CAN
DNF
FRA
DNSP
GBR
DNF
DUI
4
HON
9P
BEL
1
ITA
1S
POR
3
JPN
2
  59
1997 Scuderia Ferrari
Marlboro
Ferrari F310B Ferrari 046/2
3.0 V10
AUS
2
BRA
5
ARG
DNF
SMR
2
MON
1S
SPA
4
CAN
1P
FRA
1PS
GBR
DNFS
DUI
2
HON
4P
BEL
1
ITA
6
OOS
6
LUX
DNF
JPN
1
EUR
DNF
DSQ† 78
1998 Scuderia Ferrari
Marlboro
Ferrari F300 Ferrari 047
3.0 V10
AUS
DNF
BRA
3
ARG
1
SMR
2S
SPA
3
MON
10
CAN
1S
FRA
1
GBR
1S
OOS
3
DUI
5
HON
1S
BEL
DNFS
ITA
1P
LUX
2P
JPN
DNFPS
  86
1999 Scuderia Ferrari
Marlboro
Ferrari F399 Ferrari 048
3.0 V10
AUS
8S
BRA
2
SMR
1S
MON
1
SPA
3S
CAN
DNFP
FRA
5
GBR
DNS
OOS
DUI
HON
BEL
ITA
EUR
MAL
2PS
JPN
2PS
5 44
Seizoen Inschrijving Chassis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 Pos. Punten

† In 1997 werd Schumacher gediskwalificeerd na een ongeluk in de Grand Prix van Europa, waar hij titelconcurrent Jacques Villeneuve van de baan probeerde te rijden. Villeneuve won het kampioenschap, en Schumacher zou met het aantal punten dat hij had behaald tweede geworden zijn.

2000 – 2006 en 2010 – 2012

bewerken
Seizoen Inschrijving Chassis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 Pos. Punten
2000 Scuderia Ferrari
Marlboro
Ferrari F1-2000 Ferrari 049
3.0 V10
AUS
1
BRA
1S
SMR
1
GBR
3
SPA
5P
EUR
1S
MON
DNFP
CAN
1P
FRA
DNFP
OOS
DNF
DUI
DNF
HON
2P
BEL
2
ITA
1P
VST
1P
JPN
1P
MAL
1P
  108
2001 Scuderia Ferrari
Marlboro
Ferrari F2001 Ferrari 050
3.0 V10
AUS
1PS
MAL
1P
BRA
2P
SMR
DNF
SPA
1PS
OOS
2P
MON
1
CAN
2P
EUR
1P
FRA
1
GBR
2P
DUI
DNF
HON
1P
BEL
1S
ITA
4
VST
2P
JPN
1P
  123
2002 Scuderia Ferrari
Marlboro
Ferrari F2001 Ferrari 050
3.0 V10
AUS
1
MAL
3P
  144
Ferrari F2002 Ferrari 051
3.0 V10
BRA
1
SMR
1P
SPA
1PS
OOS
1S
MON
2
CAN
1
EUR
2S
GBR
1
FRA
1
DUI
1
HON
2S
BEL
1PS
ITA
2
VST
2P
JPN
1PS
2003 Scuderia Ferrari
Marlboro
Ferrari F2002B Ferrari 051B
3.0 V10
AUS
4P
MAL
6S
BRA
DNF
SMR
1PS
  93
Ferrari F2003-GA Ferrari 052
3.0 V10
SPA
1P
OOS
1PS
MON
3
CAN
1
EUR
5
FRA
3
GBR
4
DUI
7
HON
8
ITA
1PS
VST
1S
JPN
8
2004 Scuderia Ferrari
Marlboro
Ferrari F2004 Ferrari 053
3.0 V10
AUS
1PS
MAL
1P
BHR
1PS
SMR
1S
SPA
1PS
MON
DNFS
EUR
1PS
CAN
1
VST
1
FRA
1S
GBR
1S
DUI
1P
HON
1PS
BEL
2
ITA
2
CHN
12S
JPN
1P
BRA
7
  148
2005 Scuderia Ferrari
Marlboro
Ferrari F2004M Ferrari 053
3.0 V10
AUS
DNF
MAL
7
  62
Ferrari F2005 Ferrari 055
3.0 V10
BHR
DNF
SMR
2S
SPA
DNF
MON
7S
EUR
5
CAN
2
VST
1S
FRA
3
GBR
6
DUI
5
HON
2P
TUR
DNF
ITA
10
BEL
DNF
BRA
4
JPN
7
CHN
DNF
2006 Scuderia Ferrari
Marlboro
Ferrari 248 F1 Ferrari 056
2.4 V8
BHR
2P
MAL
6
AUS
DNF
SMR
1P
EUR
1S
SPA
2
MON
5S
GBR
2
CAN
2
VST
1PS
FRA
1PS
DUI
1S
HON
8
TUR
3S
ITA
1
CHN
1
JPN
DNF
BRA
4S
  121
2010 Mercedes GP
Petronas F1 Team
Mercedes
MGP W01
Mercedes
FO 108X 2.4 V8
BHR
6
AUS
10
MAL
DNF
CHN
10
SPA
4
MON
12
TUR
4
CAN
11
EUR
15
GBR
9
DUI
9
HON
11
BEL
7
ITA
9
SIN
13
JPN
6
KOR
4
BRA
7
ABU
DNF
9 72
2011 Mercedes GP
Petronas F1 Team
Mercedes
MGP W02
Mercedes
FO 108Y 2.4 V8
AUS
DNF
MAL
9
CHN
8
TUR
12
SPA
6
MON
DNF
CAN
4
EUR
17
GBR
9
DUI
8
HON
DNF
BEL
5
ITA
5
SIN
DNF
JPN
6
KOR
DNF
IND
5
ABU
7
BRA
15
8 76
2012 Mercedes AMG
Petronas F1 Team
Mercedes
F1 W03
Mercedes
FO 108Z 2.4 V8
AUS
DNF
MAL
10
CHN
DNF
BHR
10
SPA
DNF
MON
DNFP
CAN
DNF
EUR
3
GBR
7
DUI
7S
HON
DNF
BEL
7
ITA
6
SIN
DNF
JPN
11
KOR
13
IND
22
ABU
11
VST
16
BRA
7
13 49
Seizoen Inschrijving Chassis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 Pos. Punten

Records

bewerken
 
Michael Schumacher wint de Grand Prix te Indianapolis op 20 juni 2004
  • Meeste malen wereldkampioen: 7 (1994-1995, 2000-2004, geëvenaard door Lewis Hamilton 2008, 2014-2015, 2017-2020)
  • Meeste kampioenschappen achter elkaar: 5 (2000-2004)
  • Kampioen met meeste races te gaan: 6 (2002), record gedeeld met Max Verstappen
  • Grootste verschil met nummer 2 (voor de nieuwe puntentelling van 2010): 67 punten (2002, ten opzichte van de tweede: Rubens Barrichello)
  • Meeste snelste ronden: 77
  • Meeste snelste ronden in één seizoen: 10 (2004, geëvenaard door Kimi Räikkönen in 2005 en 2008)
  • Meeste overwinningen met hetzelfde team: 72 (Scuderia Ferrari), ingehaald door Lewis Hamilton (Mercedes) met 84
  • Meeste overwinningen op verschillende Grands Prix: 22, ingehaald door Lewis Hamilton die op 31 staat
  • Meeste seizoenen achtereenvolgend met minstens 1 overwinning: 15, geëvenaard door Lewis Hamilton in 2021
  • Meeste podiumplaatsen achtereenvolgend: 19 (VS 2001 - Japan 2002)
  • Meeste top 2-finishes achtereenvolgend: 15 (Brazilië 2002 - Japan 2002), geëvenaard door Max Verstappen (Abu Dhabi 2022 - Italië 2023)
  • Meeste tweede plaatsen: 43, ingehaald door Lewis Hamilton (57)
  • Meeste podiumplaatsen met hetzelfde team: 114 (Scuderia Ferrari)
  • Meeste ronden aan de leiding: 5.114, ingehaald door Lewis Hamilton
  • Meeste kilometers aan de leiding: 24.146 (tot seizoen 2012), ingehaald door Lewis Hamilton
  • Meeste polepositions met hetzelfde team: 58 (Scuderia Ferrari), ingehaald door Lewis Hamilton
  • Meeste dubbels (poleposition en winst): 40, ingehaald door Lewis Hamilton
  • Meeste hattricks (poleposition, snelste ronde en winst): 22
  • Meeste hattricks in een seizoen: 5 (2004)
  • Meeste starts van eerste startrij: 115
  • Meeste races gefinisht in punten: 221, ingehaald door Fernando Alonso en Lewis Hamilton.
  • Langste tijd bij hetzelfde team: 11 jaar (1996-2006), ingehaald door Lewis Hamilton (12 jaar bij Mercedes 2013-2024)

Teamgenoten

bewerken
 
Onthulling Schumacher-S-bocht
  • In 1997 bracht DJ Visage de single Formula uit, die in heel West-Europa een hit werd. Hij stond wekenlang op 1. Het lied is een soort eerbetoon aan Schumacher.
  • Schumacher speelt in de Disney-Pixarfilm Cars (2006) een kleine rol als een Ferrari.
  • In november 2006 werd hij benoemd tot ereburger van Maranello, de thuishaven van Ferrari.
  • In 2008 was Schumacher te zien in de film Asterix en de Olympische Spelen. Hij komt met een Ferrari-rode teamkleur als Schumix uit in de wagenrennen voor Germanië.
  • Schumacher kreeg op 22 juli 2007 een bocht op het circuit van de Nürburgring naar hem vernoemd: de 'Michael-Schumacher-S'. Het was de eerste bocht op de Nürburgring vernoemd naar een F1-rijder. De naam werd onthuld door Schumacher, samen met Bernie Ecclestone.
  • Op 21 juni 2009 ontmaskerde hij zichzelf als The Stig in het populaire autoprogramma Top Gear. Aan het einde van het programma werd deze onthulling alweer in twijfel getrokken. Volgens een officiële bron zat Schumacher die bewuste aflevering achter het stuur van de geteste Ferrari FXX. Het blijft een raadsel wie de overige keren de witte helm op had.[12]
  • Schumachers zoon Mick Schumacher was eveneens F1 coureur en is nu F1 reserve coureur.
  • Zijn jongere broer Ralf Schumacher was eveneens F1 coureur.
bewerken
  • (en)   Michael Schumacher in de Internet Movie Database

Referenties

bewerken
Voorganger:
1993:
Alain Prost
Formule 1 Wereldkampioen
1994-1995
Opvolger:
1996:
Damon Hill

Voorganger:
1999:
Mika Häkkinen
Formule 1 Wereldkampioen
2000-2001-2002-2003-2004
Opvolger:
2005:
Fernando Alonso
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Michael Schumacher op Wikimedia Commons.