Formule 1 in 1977

28e Formule 1-seizoen (1977)
	Volgende: 1978 Vorige: 1976
	Tweevoudig wereldkampioen Niki Lauda
Algemene informatie
Races	17
Coureurs	61
Constructeurs	21
Verdedigend; kampioen	James Hunt (coureurs); Ferrari (constructeurs)
Eindstand coureurs
1e plaats	Niki Lauda 72 ; (2e titel)
2e plaats	Jody Scheckter 55
3e plaats	Mario Andretti 47
Eindstand constructeurs
1e plaats	Ferrari 95 ; (5e titel)
2e plaats	Lotus 62
3e plaats	McLaren 60
Portaal	Autosport

Het Formule 1-seizoen 1977 was het 28ste FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 9 januari en eindigde op 23 oktober na zeventien races.

Niki Lauda werd voor de tweede keer wereldkampioen.
Voor het eerst kwam er een wagen met turbomotor aan de start: de Renault.

KalenderBewerken

Ronde	Grand Prix	Circuit	Plaats	Datum
1	GP van Argentinië	Autódromo Municipal del Parque Almirante Brown de la Ciudad de Buenos Aires	Buenos Aires	9 januari
2	GP van Brazilië	Interlagos	São Paulo	23 januari
3	GP van Zuid-Afrika	Kyalami Grand Prix Circuit	Midrand	5 maart
4	GP van de Verenigde Staten West	Vlag van Verenigde Staten Long Beach GP Circuit	Long Beach (Californië)	3 april
5	GP van Spanje	Circuito Permanente del Jarama	San Sebastián de los Reyes	8 mei
6	GP van Monaco	Circuit de Monaco	Monte Carlo	22 mei
7	GP van België	Circuit Zolder	Heusden-Zolder	5 juni
8	GP van Zweden	Scandinavian Raceway	Anderstorp	19 juni
9	GP van Frankrijk	Circuit de Dijon-Prenois	Dijon	3 juli
10	GP van Groot-Brittannië	Vlag van Verenigd Koninkrijk Silverstone Circuit	Silverstone	16 juli
11	GP van Duitsland	Hockenheimring	Hockenheim	31 juli
12	GP van Oostenrijk	Österreichring	Spielberg	14 augustus
13	GP van Nederland	Circuit Park Zandvoort	Zandvoort	28 augustus
14	GP van Italië	Autodromo Nazionale Monza	Monza	11 september
15	GP van de Verenigde Staten	Vlag van Verenigde Staten Watkins Glen International	Watkins Glen (New York)	2 oktober
16	GP van Canada	Mosport Park	Bowmanville (Ontario)	9 oktober
17	GP van Japan	Fuji Speedway	Oyama	23 oktober

Opmerking:
De Grand Prix van Duitsland zou oorspronkelijk op de Nürburgring Nordschleife in Nürburg verreden worden maar werd vanwege zorgen om de veiligheid verplaatst naar de Hockenheimring.^[1]

Resultaten en klassementBewerken

Grands PrixBewerken

Ronde	Grand Prix	Poleposition	Snelste ronde	Winnende coureur	Winnende constructeur	Banden	Verslag
1	GP van Argentinië	Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt	Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt	Jody Scheckter	Wolf-Ford	G	Verslag
2	GP van Brazilië	Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt	Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt	Carlos Reutemann	Ferrari	G	Verslag
3	GP van Zuid-Afrika	Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt	Vlag van Verenigd Koninkrijk John Watson	Niki Lauda	Ferrari	G	Verslag
4	GP van de Verenigde Staten West	Niki Lauda	Niki Lauda	Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti	Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Ford	G	Verslag
5	GP van Spanje	Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti	Jacques Laffite	Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti	Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Ford	G	Verslag
6	GP van Monaco	Vlag van Verenigd Koninkrijk John Watson	Jody Scheckter	Jody Scheckter	Wolf-Ford	G	Verslag
7	GP van België	Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti	Gunnar Nilsson	Gunnar Nilsson	Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Ford	G	Verslag
8	GP van Zweden	Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti	Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti	Jacques Laffite	Ligier-Matra	G	Verslag
9	GP van Frankrijk	Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti	Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti	Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti	Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Ford	G	Verslag
10	Vlag van Verenigd Koninkrijk GP van Groot-Brittannië	Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt	Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt	Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt	Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Ford	G	Verslag
11	GP van Duitsland	Jody Scheckter	Niki Lauda	Niki Lauda	Ferrari	G	Verslag
12	GP van Oostenrijk	Niki Lauda	Vlag van Verenigd Koninkrijk John Watson	Alan Jones	Vlag van Verenigd Koninkrijk Shadow-Ford	G	Verslag
13	GP van Nederland	Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti	Niki Lauda	Niki Lauda	Ferrari	G	Verslag
14	GP van Italië	Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt	Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti	Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti	Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Ford	G	Verslag
15	Vlag van Verenigde Staten GP van de Verenigde Staten	Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt	Ronnie Peterson	Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt	Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Ford	G	Verslag
16	GP van Canada	Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti	Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti	Jody Scheckter	Wolf-Ford	G	Verslag
17	GP van Japan	Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti	Jody Scheckter	Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt	Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Ford	G	Verslag

PuntentellingBewerken

Punten worden toegekend aan de top zes geklasseerde coureurs.

Positie	1e	2e	3e	4e	5e	6e
Punten	9	6	4	3	2	1

Klassement bij de coureursBewerken

De acht beste resultaten van de eerste negen wedstrijden en de zeven beste resultaten van de laatste acht wedstrijden tellen mee voor de eindstand.

Pos.	Coureur	Grands Prix																	Punten
Pos.	Coureur	ARG	BRA	ZAF	VSW	SPA	MON	BEL	ZWE	FRA	Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR	DUI	OOS	NED	ITA	Vlag van Verenigde Staten VST	CAN	JPN	Punten
1	Niki Lauda	DNF	3	1	2^P_S	DNF	2	2	DNF	5	2	1^S	2^P	1^S	2	4			72
2	Jody Scheckter	1	DNF	2	3	3	1^S	DNF	DNF	DNF	DNF	2^P	DNF	3	DNF	3	1	10^S	55
3	Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti	5	DNF	DNF	1	1^P	5	DNF^P	6^P_S	1^P_S	14	DNF	DNF	DNF^P	1^S	2	9^P_S	DNF^P	47
4	Carlos Reutemann	3	1	8	DNF	2	3	DNF	3	6	15	4	4	6	DNF	6	DNF	2	42
5	Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt	DNF^P_S	2^P_S	4^P	7	DNF	DNF	7	12	3	1^P_S	DNF	DNF	DNF	DNF^P	1^P	DNF	1	40
6	Jochen Mass	DNF	DNF	5	DNF	4	4	DNF	2	9	4	DNF	6	DNF	4	DNF	3	DNF	25
7	Alan Jones				DNF	DNF	6	5	17	DNF	7	DNF	1	DNF	3	DNF	4	4	22
8	Gunnar Nilsson		5	12	8	5	DNF	1^S	19	4	3	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	DNF	20
9	Patrick Depailler	DNF	DNF	3	4	DNF	DNF	8	4	DNF	DNF	DNF	13	DNF	DNF	14	2	3	20
10	Jacques Laffite	DNF	DNF	DNF	9	7^S	7	DNF	1	8	6	DNF	DNF	2	8	7	DNF	5	18
11	Hans Joachim Stuck			DNF	DNF	6	DNF	6	10	DNF	5	3	3	7	DNF	DNF	DNF	7	12
12	Emerson Fittipaldi	4	4	10	5	14	DNF	DNF	18	11	DNF	DNQ	11	4	DNQ	13	DNF		11
13	Vlag van Verenigd Koninkrijk John Watson	DNF	DNF	6^S	DSQ	DNF	DNF^P	DNF	5	2	DNF	DNF	8^S	DNF	DNF	12	DNF	DNF	9
14	Ronnie Peterson	DNF	DNF	DNF	DNF	8	DNF	3	DNF	12	DNF	9	5	DNF	6	16^S	DNF	DNF	7
15	Carlos Pace	2	DNF	13															6
16	Vittorio Brambilla	7	DNF	7	DNF	DNF	8	4	DNF	13	8	5	15	12	DNF	19	6	8	6
17	Clay Regazzoni	6	DNF	9	DNF	DNF	DNQ	DNF	7	7	DNQ	DNF	DNF	DNF	5	5	DNF	DNF	5
18	Patrick Tambay									DNQ	DNF	6	DNF	5	DNF	DNQ	5	DNF	5
19	Jean-Pierre Jarier				6	DNQ	11	11	8	DNF	9	DNF	14	DNF	DNF	9		DNF	1
20	Riccardo Patrese						9	DNF		DNF	DNF	10		13	DNF		10	6	1
21	Renzo Zorzi	DNF	6	DNF	DNF	DNF													1
22	Vlag van Verenigd Koninkrijk Rupert Keegan					DNF	12	DNF	13	10	DNF	DNF	7	DNF	9	8	DNF		0
23	Patrick Neve					12		10	15	DNQ	10	DNQ	9	DNQ	7	18	DNF		0
24	Vern Schuppan										12	7	16	DNQ					0
25	Ingo Hoffmann	DNF	7																0
25	Vlag van Verenigde Staten Danny Ongais															DNF	7		0
27	Alex Ribeiro	DNF	DNF	DNF	DNF	DNQ	DNQ	DNQ	DNQ	DNQ	DNQ	8	DNQ	11	DNQ	15	8	12	0
28	Hans Binder	DNF	DNF	11	11	9	DNF						12	8	DNQ	11	DNF	DNF	0
29	Vlag van Verenigde Staten Brett Lunger			14	DNF	10			11	DNQ	13	DNF	10	9	DNF	10	11		0
30	Harald Ertl					DNF	DNQ	9	16	DNQ									0
31	Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Oliver								9										0
31	Kunimitsu Takahashi																	9	0
33	Ian Scheckter	DNF	DNF			11	DNQ	DNF	DNF	NC	DNF	DNF	DNF	10	DNF	DNF	DNF		0
34	Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Henton				10	DNQ					DNQ		DNQ	DSQ	DNQ				0
34	Jacky Ickx						10												0
36	Gilles Villeneuve										11						12	DNF	0
37	Kazuyoshi Hoshino																	11	0
38	Larry Perkins		DNF	15				12	DNQ	DNQ									0
39	Vlag van Verenigd Koninkrijk David Purley					DNQ		13	14	DNF	DNPQ								0
40	Emilio de Villota					13		DNQ	DNQ		DNQ	DNQ	17		DNQ				0
41	Arturo Merzario					DNF	DNQ	14		DNF	DNF	DNQ	DNF	DNQ					0
42	Vlag van Verenigd Koninkrijk Ian Ashley												DNQ	DNQ	DNQ	17	DNS		0
—	Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Pryce	NC	DNF	DNF															0
—	Boy Hayje			DNF		DNQ	DNQ	NC	DNQ					DNQ					0
—	Jean-Pierre Jabouille										DNF			DNF	DNF	DNF	DNQ		0
—	Héctor Rebaque							DNQ	DNQ	DNQ		DNF	DNQ	DNQ					0
—	Hans Heyer											DNF							0
—	Bruno Giacomelli														DNF				0
—	Noritake Takahara																	DNF	0
—	Conny Andersson					DNQ		DNQ	DNQ	DNQ									0
—	Teddy Pilette											DNQ		DNQ	DNQ				0
—	Mikko Kozarowitzky								DNQ		DNPQ								0
—	Bernard de Dryver							DNQ											0
—	Michael Bleekemolen													DNQ					0
—	Lamberto Leoni														DNQ				0
—	Loris Kessel														DNQ				0
—	Giorgio Francia														DNQ				0
—	Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Trimmer										DNPQ								0
—	Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Sutcliffe										DNPQ								0
—	Vlag van Verenigd Koninkrijk Guy Edwards										DNPQ								0
—	Brian McGuire										DNPQ								0
Pos.	Coureur	ARG	BRA	ZAF	VSW	SPA	MON	BEL	ZWE	FRA	Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR	DUI	OOS	NED	ITA	Vlag van Verenigde Staten VST	CAN	JPN	Punten
Pos.	Coureur	Grands Prix																	Punten

Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht, in punten
Gefinisht, geen punten
Uitgevallen (DNF)
Niet geklasseerd (NC)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Niet gepre-kwalificeerd (DNPQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Niet deelgenomen (ND)
^P Pole position
^S Snelste ronde

Klassement bij de constructeursBewerken

Alleen het beste resultaat per race telt mee voor het kampioenschap.
De acht beste resultaten van de eerste negen wedstrijden en de zeven beste resultaten van de laatste acht wedstrijden tellen mee voor de eindstand.

Pos.	Constructeur	Grands Prix																	Punten
Pos.	Constructeur	ARG	BRA	ZAF	VSW	SPA	MON	BEL	ZWE	FRA	Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR	DUI	OOS	NED	ITA	Vlag van Verenigde Staten VST	CAN	JPN	Punten
1	Ferrari	3	1	1	2^P_S	2	2	2	3	(5)	2	1^S	2^P	1^S	2	4	12	2	95 (97)
2	Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Ford	5	5	12	1	1^P	5	1^P_S	6^P_S	1^P_S	3	DNF	DNF	DNF^P	1^S	2	9^P_S	DNF^P	62
3	Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Ford	DNF^P_S	2^P_S	4^P	7	4	4	7	2	3	1^P_S	DNF	6^S	9	4^P	1^P	3	1	60
4	Wolf-Ford	1	DNF	2	3	3	1^S	DNF	DNF	DNF	DNF	2^P	DNF	3	DNF	3	1	10^S	55
5	Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-Alfa Romeo	2	DNF	6^S	DNF	6	DNF^P	6	5	2	5	3	3	7	DNF	12	DNF	7	27
6	Vlag van Verenigd Koninkrijk Tyrrell-Ford	DNF	DNF	3	4	8	DNF	3	4	12	DNF	9	5	DNF	6	14^S	2	3	27
7	Vlag van Verenigd Koninkrijk Shadow-Ford	NC	6	DNF	DNF	DNF	6	5	9	DNF	7	10	1	13	3	9	4	4	23
8	Ligier-Matra	NC	DNF	DNF	9	7^S	7	DNF	1	8	6	DNF	DNF	2	8	7	DNF	5	18
9	Fittipaldi-Ford	4	4	10	5	14	DNF	DNF	18	11	DNF	DNQ	11	4	DNQ	13	DNF		11
10	Vlag van Verenigd Koninkrijk Ensign-Ford	6	DNF	9	DNF	DNF	10	DNF	7	7	DNQ	6	DNF	5	5	5	5	DNF	10
11	Vlag van Verenigd Koninkrijk Surtees-Ford	7	DNF	7	11	9	8	4	DNF	13	8	5	15	12	DNF	11	6	8	6
12	Vlag van Verenigde Staten Penske-Ford				6	DNQ	11	11	8	DNF	9	DNF	12	8	DNF	DNF	7		1
13	Vlag van Verenigd Koninkrijk March-Ford	DNF	DNF	14	10	10	DNQ	10	15	NC	10	8	9	10	7	15	8	12	0
14	Vlag van Verenigd Koninkrijk Hesketh-Ford				WD	DNF	12	9	13	10	DNF	DNF	7	DNF	9	8	DNF		0
15	Kojima-Ford																	11	0
16	Vlag van Verenigd Koninkrijk LEC-Ford					DNQ	WD	13	14	DNF	DNPQ								0
17	Vlag van Verenigd Koninkrijk BRM	WD	DNF	15	WD	DNQ		DNQ	DNQ	DNQ	DNPQ	DNQ	WD	DNQ	DNQ				0
—	Renault									WD	DNF	WD	WD	DNF	DNF	DNF	DNQ		0
—	Boro-Ford													DSQ	DNQ				0
—	Apollon-Ford							WD		WD			WD	WD	DNQ				0
—	McGuire-Ford										DNPQ								0
Pos.	Constructeur	ARG	BRA	ZAF	VSW	SPA	MON	BEL	ZWE	FRA	Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR	DUI	OOS	NED	ITA	Vlag van Verenigde Staten VST	CAN	JPN	Punten
Pos.	Constructeur	Grands Prix																	Punten

Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht, in punten
Gefinisht, geen punten
Uitgevallen (DNF)
Niet geklasseerd (NC)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Niet gepre-kwalificeerd (DNPQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Niet deelgenomen (ND)
^P Pole position
^S Snelste ronde

Formule 1-seizoenen

1950 · 1951 · 1952 · 1953 · 1954 · 1955 · 1956 · 1957 · 1958 · 1959 · 1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1968 · 1969 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1987 · 1988 · 1989 · 1990 · 1991 · 1992 · 1993 · 1994 · 1995 · 1996 · 1997 · 1998 · 1999 · 2000 · 2001 · 2002 · 2003 · 2004 · 2005 · 2006 · 2007 · 2008 · 2009 · 2010 · 2011 · 2012 · 2013 · 2014 · 2015 · 2016 · 2017 · 2018 · 2019 · 2020 · 2021 · 2022 · 2023

Zie de categorie 1977 in Formula One van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) David Hayhoe, Formula 1: The Knowledge records and trivia since 1950 – 2nd Edition, 2021, pagina 35.

[1] (en) David Hayhoe, Formula 1: The Knowledge records and trivia since 1950 – 2nd Edition, 2021, pagina 35.

[1]