Rubens Barrichello

Braziliaans coureur

Rubens Gonçalves (Rubinho) Barrichello (São Paulo, 23 mei 1972) is een Braziliaans autocoureur en voormalig Formule 1-coureur.

Rubens Barrichello
Rubens Barrichello in 2010
Algemene informatie
Nationaliteit Vlag van Brazilië Brazilië
Geboren 23 mei 1972
São Paulo
Formule 1-carrière
Jaren actief 1993-2011
Teams Jordan
Stewart
Ferrari
Honda
Brawn GP
Williams F1
Races 326 (323 starts)
Kampioenschappen 0
Overwinningen 11
Podiums 68
Punten 658
Polepositions 14
Snelste rondes 17
Eerste race Zuid-Afrika 1993
Eerste overwinning Duitsland 2000
Laatste overwinning Italië 2009
Laatste race Brazilië 2011
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Barrichello reed voor Ferrari van 2000 tot 2005 als teamgenoot van Michael Schumacher. Hij boekte meerdere successen in deze periode en werd in 2002 en 2004 tweede in het kampioenschap.

Biografie bewerken

Zowel zijn vader als zijn grootvader dragen of droegen de naam Rubens. Daarom werd Barrichello bekend als Rubinho (Portugees voor "kleine Rubens") en is die naam zijn vaste bijnaam geworden.

Barrichello won vijf kart-titels in Brazilië voordat hij naar Europa werd gehaald om te racen in de Formule Vauxhall Lotus serie in 1990. In zijn eerste jaar veroverde hij het kampioenschap, een prestatie die hij het daarop volgende jaar overdeed in het Britse Formule 3 kampioenschap.

Hij veroverde bijna een plek in de Formule 1 op negentienjarige leeftijd. Hij miste de kans en ging racen in de Formule 3000 in 1992. Hij werd derde in het kampioenschap en voegde zich het volgende jaar bij het Jordan Grand Prix-team. Tijdens deze overgang woonde hij in Banbury, Verenigd Koninkrijk.

Formule 1-carrière bewerken

1993-1996: Jordan bewerken

1993 bewerken

Barrichello beleefde een succesvol debuutjaar. In zijn derde race, de Grand Prix van Europa, startte hij van de twaalfde positie onder natte omstandigheden maar was reeds vierde aan het einde van de eerste ronde. Hij reed later in de race zelfs naar de tweede plek waarbij hij Alain Prost passeerde maar viel uit met een brandstofprobleem. De betrouwbaarheid van de Jordan was slecht en hij finishte een beperkt aantal races. Hij was regelmatig sneller dan zijn teamgenoten en wist tijdens de Grand Prix van Japan zijn eerste punten te scoren door een vijfde plaats te behalen. Met deze twee punten werd hij 18e in de stand om het wereldkampioenschap.

1994 bewerken

1994 begon veelbelovend met een vierde plek in Brazilië en een derde plaats in Aida (zijn eerste podiumplek).

Deze resultaten zorgden voor een tweede voorlopige positie in het kampioenschap achter Michael Schumacher. Barrichello zijn carrière werd bijna beëindigd tijdens de Grand Prix van San Marino toen hij zwaar crashte tijdens de training. Hij raakte buiten bewustzijn en was in levensgevaar omdat zijn tong de luchttoevoer blokkeerde. Snelle actie van professor Watkins redde zijn leven, ondanks dat de marshalls de auto hardhandig omdraaiden met hem erin.

Ayrton Senna kwam hem opzoeken in het ziekenhuis, iets wat Rubens zeer waardeerde. De drievoudig wereldkampioen was zichtbaar aangedaan bij het bezoek aan zijn jongere landgenoot.

Tijdens de race van dat weekend overleed zijn mentor Ayrton Senna na een zware crash. Ondanks zijn grote persoonlijke verlies herpakte hij zich en bereikte een poleposition tijdens de Grand Prix van België. Hiermee werd hij de jongste coureur op poleposition ooit. Hij werd zesde in het kampioenschap met negentien punten. Hij versloeg hiermee zijn teamgenoot Eddie Irvine.

1995 bewerken

Het hoogtepunt van 1995 was een tweede plaats in Montreal maar de Jordan auto's waren minder betrouwbaar dan in 1994. Hij finishte het seizoen als elfde met elf punten, opnieuw voor Irvine.

1996 bewerken

De verwachtingen waren voor Jordan hooggespannen in 1996 nadat ze het motorencontract met Peugeot hadden overgenomen van McLaren. Het sigarettenmerk Benson & Hedges werd sponsor en zorgde voor een financiële injectie. Barrichello begon goed aan het seizoen en reed tweede tijdens de Braziliaanse Grand Prix (hij moest afhaken met oververhitte remmen). De competitiviteit van Jordan nam echter af naarmate het seizoen vorderde. De relatie tussen Eddie Jordan en Barrichello bekoelde en aan het eind van het seizoen maakte hij zijn overstap naar het nieuwe Stewart Grand Prix bekend.

1997-1999: Stewart bewerken

 
Barrichello in de Stewart

1997 was een moeilijk eerste jaar voor het team en Barrichello wist maar drie races te finishen. Het hoogtepunt was een tweede plaats in Monaco waardoor hij de dertiende plaats in het eindklassement zou bezetten. Teamgenoot Jan Magnussen wist geen punten te halen tijdens het seizoen. Datzelfde jaar trouwde Barrichello met Silvana Giaffone.

In 1998 ging het niet veel beter met Stewart. Twee vijfde posities waren de hoogste van het seizoen. Ondanks de slechte betrouwbaarheid van de auto reed Barrichello goed en was consequent sneller dan zijn teamgenoot Magnussen. Magnussen werd vervangen tijdens de Grand Prix van Frankrijk door Jos Verstappen welke ook door Barrichello werd verslagen.

1999 bracht succes voor Stewart. Barrichello kwalificeerde als derde in Brazilië waarmee hij de Ferrari van Michael Schumacher versloeg. Hij pakte poleposition in Frankrijk en finishte drie keer op het podium. In de loop van het jaar viel het oog van Ferrari baas Jean Todt op Barrichello en hij werd voor 2000 gecontracteerd bij de Italiaanse renstal.

2000-2005: Scuderia Ferrari bewerken

2000 bewerken
 
Barrichello in zijn Ferrari in de Verenigde Staten

Barrichello behaalde zijn eerste overwinning tijdens de Grand Prix van Duitsland nadat hij vanaf de achttiende positie was gestart. Het was de langste tijd dat een coureur heeft moeten wachten op zijn eerste overwinning. Barrichello reed een constant seizoen en reed regelmatig naar het podium. Hij werd echter verslagen door drie andere betrouwbare auto's van de coureurs: Michael Schumacher, Mika Häkkinen en David Coulthard.

Met zijn vierde positie in het kampioenschap hielp hij Ferrari aan het constructeurskampioenschap.

2001 bewerken

In 2001 haalde Barrichello de derde plek in het kampioenschap met tien podiumplaatsen en 56 punten. Hij was opnieuw een belangrijke ondersteuning voor teamgenoot Michael Schumacher en reed Ferrari naar het derde constructeurskampioenschap op rij.

2002 bewerken

Het succes ging door in 2002, waarin hij vier races won en tweede werd in het kampioenschap met 77 punten. Het jaar werd echter gekenmerkt door controverse.

Barrichello kreeg orders van het team om Schumacher erlangs te laten tijdens de laatste meters van de Grand Prix van Oostenrijk. Schumacher zette Barrichello op de eerste plaats op het podium waar Ferrari later een boete voor zou krijgen. Deze actie leidde tot het verbieden van teamorders in 2003.

2003 bewerken

Hij eindigde het seizoen van 2003 op de vierde plaats met 65 punten. Hij won tweemaal, in Engeland en Japan, en hielp Ferrari en Schumacher opnieuw naar een dubbelslag in het kampioenschap.

2004 bewerken

In 2004 werd Barrichello zevenmaal tweede achter Schumacher en won hij zowel in Italië als in China. Hij behaalde overtuigend de tweede positie in het kampioenschap met 114 punten en 14 podiumplaatsen.

2005 bewerken

In 2005 miste Ferrari de snelheid van voorgaande jaren vanwege een wijziging in het bandenreglement. Ferrari gebruikte Bridgestones welke minder effectief waren dan de Michelins van de concurrenten. De beste resultaten waren twee tweede plekken. Hij eindigde het seizoen als achtste met 38 punten, zijn slechtste resultaat voor het Italiaanse team.

2006-2008: Honda bewerken

2006 bewerken

In augustus 2005 maakte hij bekend dat hij Ferrari zou verlaten en ging rijden voor Honda F1. Hoewel zijn teamgenoot Jenson Button recht had op startnummer 11 liet hij deze aan Barrichello omdat het zijn geluksgetal was. Barrichello werd in eerste instantie voorbij gestreefd door Button maar na wijzigingen aan de auto was hij in staat terug te vechten. Hij finishte vierde in Monaco en haalde het beste resultaat voor een Japans team ooit in Monaco.

Hij finishte het seizoen als zevende met 30 punten, 26 minder dan Button.

2007 bewerken
 
Honda's Earth Car van 2007

2007 was Barrichello's zwaarste jaar uit zijn Formule 1 carrière, de Honda RA107 waar hij in reed zag er heel anders uit als zijn voorganger en de prestaties waren ook heel anders, het team was enorm weggezakt uit de top. Ze reden het hele jaar mee in het middenveld en ze beëindigden het seizoen als 8ste met 6 WK punten, in 2006 behaalden ze er 86, dat verschil is 80 punten. Een enorme afgang voor Honda, Rubens Barrichello en ook voor zijn teamgenoot Jenson Button.

2008 bewerken

Op 19 juli 2007 maakte Honda bekend dat Barrichello in 2008 bij hen zou blijven rijden. Dit gaf hem de kans om vijf starts te maken en daarmee het record voor meeste Grand Prix' te pakken, een record dat veertien jaar lang in handen van Riccardo Patrese was geweest. De Grand Prix van Turkije was zijn 257e race waarmee het record uit de boeken reed. Er was onenigheid over de precieze race maar Honda besloot de festiviteiten in Turkije te houden.

Het seizoen verliep beter dan 2007 maar elf punten en een veertiende positie waren nog steeds teleurstellend.

Aan het einde van 2008 maakte Honda bekend uit de Formule 1 te stappen. Hiermee werd het voortbestaan van het team, en daarmee de positie van Barrichello hoogst onzeker.

2009: Brawn GP bewerken

2009 bewerken
 
Barrichello in de Brawn, 2009

Teambaas Ross Brawn kocht het team en hernoemde het tot Brawn GP. Op 6 maart 2009 bevestigde hij dat zowel Barrichello als Button hun positie behielden voor 2009. In de laatste tests voor het seizoen verraste het team met zeer snelle rondetijden. De hierdoor gewekte verwachtingen werden ook bevestigd tijdens het seizoen, waarin de teamgenoot van Barrichello, Jenson Button, meteen zes van de eerste zeven wedstrijden won. Ook Barrichello streed vaak vooraan mee en behaalde zes podiums, waarvan twee overwinningen: in de GP van Europa (Valencia) en de GP van Italië (Monza). Brawn GP kreeg in de voorlaatste race van het seizoen (GP van Brazilië, Interlagos) zekerheid over zowel de constructeurstitel als de rijderstitel (voor Button). Barrichello eindigde het kampioenschap op de derde plaats.

2010-2011: Williams bewerken

2010 bewerken
 
Tijdens een testsessie op Jerez in 2010

Op 2 november 2009 werd bekendgemaakt dat Barrichello in 2010 zou rijden voor het Williams F1-team.[1] Barrichello reed op 29 augustus 2010 zijn 300ste GP en was daarmee destijds de langst rijdende Formule 1-coureur aller tijden.[2]

2011 bewerken

Een teleurstellend seizoen van Williams. Rubens presteert zo goed als de wagen is, maar verliest op het eind van het seizoen z'n race-zitje.

Overzicht Formule 1 carrière bewerken

Jaar/jaren Team
1993 t/m 1996 Jordan
1997 t/m 1999 Stewart
2000 t/m 2005 Ferrari
2006 t/m 2008 Honda F1
2009 Brawn GP
2010 t/m 2011 Williams F1

Formule 1-resultaten bewerken

1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 Totaal
Aantal races 16 16 17 16 17 15 16 17 17 15 16 18 19 18 17 18 17 19 19 323
Aantal zeges 0 0 0 0 0 0 0 1 0 4 2 2 0 0 0 0 2 0 0 11
Aantal polepositions 0 1 0 0 0 0 1 1 0 3 3 4 0 0 0 0 1 0 0 14
Aantal snelste ronden 0 0 0 0 0 0 0 3 0 5 3 4 0 0 0 0 2 0 0 17
Aantal podiumplaatsen 0 1 1 0 1 0 3 9 10 10 8 14 4 0 0 1 6 0 0 68
Aantal WK-punten 2 19 11 14 6 4 21 62 56 77 65 114 38 30 0 11 77 47 4 658
Eindstand WK 18 6 11 8 13 12 7 4 3 2 4 2 8 7 20 14 3 10 17
Totale Formule 1-resultaten bewerken
  • Races vetgedrukt betekent polepositie, Races cursief betekent snelste ronde
Seizoen Inschrijving Chassis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 Pos Punten
1993 Sasol Jordan Jordan 193 Hart 1035 3.5 V10 RSA
NF
BRA
NF
EUR
10
SMR
NF
ESP
12
MON
9
CAN
NF
EUR
7
GBR
10
GER
NF
HUN
NF
BEL
NF
ITA
NF
POR
13
JPN
5
AUS
NF
18 2
1994 Sasol Jordan Hart Jordan 194 Hart 1035 3.5 V10 BRA
4
PAC
3
SMR
NQ
MON
NF
ESP
NF
CAN
7
EUR
NF
GBR
4
GER
NF
HUN
NF
BEL
NF
ITA
4
POR
4
EUR
12
JPN
NF
AUS
4
6 19
1995 Total Jordan Peugeot Jordan 195 Peugeot A10 3.0 V10 BRA
NF
ARG
NF
SMR
NF
ESP
7
MON
NF
CAN
2
EUR
6
GBR
11
GER
NF
HUN
7
BEL
6
ITA
NF
POR
11
EUR
4
PAC
NF
JPN
NF
AUS
NF
11 11
1996 Benson & Hedges Total Jordan Peugeot Jordan 196 Peugeot A12 EV5 3.0 V10 AUS
NF
BRA
NF
ARG
4
EUR
5
SMR
5
MON
NF
ESP
NF
CAN
NF
EUR
9
GBR
4
GER
6
HUN
6
BEL
NF
ITA
5
POR
NF
JPN
9
8 14
1997 HSBC Malaysia Stewart Ford Stewart SF01 Ford VJ Zetec-R 3.0 V10 AUS
NF
BRA
NF
ARG
NF
SMR
NF
MON
2
ESP
NF
CAN
NF
FRA
NF
GBR
NF
GER
NF
HUN
NF
BEL
NF
ITA
13
AUT
14
LUX
NF
JPN
NF
EUR
NF
13 6
1998 HSBC Stewart Ford Stewart SF02 Ford VJ Zetec-R 3.0 V10 AUS
NF
BRA
NF
ARG
10
SMR
NF
ESP
5
MON
NF
CAN
5
FRA
10
GBR
NF
AUT
NF
GER
NF
HUN
NF
BEL
DNS
ITA
10
LUX
11
JPN
NF
12 4
1999 HSBC Stewart Ford Stewart SF3 Ford CR-1 3.0 V10 AUS
5
BRA
NF
SMR
3
MON
9
ESP
DSQ
CAN
NF
FRA
3
GBR
8
AUT
NF
GER
NF
HUN
5
BEL
10
ITA
4
EUR
3
MAL
5
JPN
8
7 21
2000 Scuderia Ferrari Marlboro Ferrari F1-2000 Ferrari 049 3.0 V10 AUS
2
BRA
NF
SMR
4
GBR
NF
ESP
3
EUR
4
MON
2
CAN
2
FRA
3
AUT
3
GER
1
HUN
4
BEL
NF
ITA
NF
USA
2
JPN
4
MAL
3
4 62
2001 Scuderia Ferrari Marlboro Ferrari F2001 Ferrari 050 3.0 V10 AUS
3
MAL
2
BRA
NF
SMR
3
ESP
NF
AUT
3
MON
2
CAN
NF
EUR
5
FRA
3
GBR
3
GER
2
HUN
2
BEL
5
ITA
2
USA
15
JPN
5
3 56
2002 Scuderia Ferrari Marlboro Ferrari F2001 Ferrari 050 3.0 V10 AUS
NF
MAL
NF
BRA
NF
2 77
Ferrari F2002 Ferrari 051 3.0 V10 SMR
2
ESP
DNS
AUT
2
MON
7
CAN
3
EUR
1
GBR
2
FRA
DNS
GER
4
HUN
1
BEL
2
ITA
1
USA
1
JPN
2
2003 Scuderia Ferrari Marlboro Ferrari F2002B Ferrari 051B 3.0 V10 AUS
NF
MAL
2
BRA
NF
SMR
3
4 65
Ferrari F2003-GA Ferrari 052 3.0 V10 ESP
3
AUT
3
MON
8
CAN
5
EUR
3
FRA
7
GBR
1
GER
NF
HUN
NF
ITA
3
USA
NF
JPN
1
2004 Scuderia Ferrari Marlboro Ferrari F2004 Ferrari 053 3.0 V10 AUS
2
MAL
4
BHR
2
SMR
6
ESP
2
MON
3
EUR
2
CAN
2
USA
2
FRA
3
GBR
3
GER
12
HUN
2
BEL
3
ITA
1
CHN
1
JPN
NF
BRA
3
2 114
2005 Scuderia Ferrari Marlboro Ferrari F2004M Ferrari 054 3.0 V10 AUS
2
MAL
NF
8 38
Ferrari F2005 Ferrari 055 3.0 V10 BHR
9
SMR
NF
ESP
9
MON
8
EUR
3
CAN
3
USA
2
FRA
9
GBR
7
GER
10
HUN
10
TUR
10
ITA
12
BEL
5
BRA
6
JPN
11
CHN
12
2006 Lucky Strike Honda Racing F1 Team Honda RA106 Honda RA806E 2.4 V8 BHR
15
MAL
10
AUS
7
SMR
10
EUR
5
ESP
7
MON
4
GBR
10
CAN
NF
USA
6
FRA
NF
GER
NF
HUN
4
TUR
8
ITA
6
CHN
6
JPN
12
BRA
7
7 30
2007 Honda Racing F1 Team Honda RA107 Honda RA807E 2.4 V8 AUS
11
MAL
11
BHR
13
ESP
10
MON
10
CAN
12
USA
NF
FRA
11
GBR
9
EUR
11
HUN
18
TUR
17
ITA
10
BEL
13
JPN
10
CHN
15
BRA
NF
20 0
2008 Honda Racing F1 Team Honda RA108 Honda RA808E 2.4 V8 AUS
DSQ
MAL
13
BHR
11
ESP
NF
TUR
14
MON
6
CAN
7
FRA
14
GBR
3
GER
NF
HUN
16
EUR
16
BEL
NF
ITA
17
SIN
NF
JPN
13
CHN
15
BRA
11
14 11
2009 Brawn GP F1 Team Brawn BGP 001 Mercedes FO 108W 2.4 V8 AUS
2
MAL
5‡
CHN
4
BHR
5
ESP
2
MON
2
TUR
NF
GBR
3
GER
6
HUN
10
EUR
1
BEL
7
ITA
1
SIN
6
JPN
7
BRA
8
ABU
4
3 77
2010 AT&T Williams Williams FW32 Cosworth CA2010 2.4 V8 BHR
10
AUS
8
MAL
12
CHN
12
ESP
9
MON
NF
TUR
14
CAN
14
EUR
4
GBR
5
GER
12
HUN
10
BEL
NF
ITA
10
SIN
6
JPN
9
KOR
7
BRA
14
ABU
12
10 47
2011 AT&T Williams Williams FW33 Cosworth CA2011 2.4 V8 AUS
NF
MAL
NF
CHN
13
TUR
15
ESP
17
MON
9
CAN
9
EUR
12
GBR
13
GER
NF
HUN
13
BEL
16
ITA
12
SIN
13
JPN
17
KOR
12
IND
15
ABU
12
BRA
14
17 4

‡ Halve punten zijn toegekend omdat minder dan 75% van de raceafstand was gereden.

Complete Amerikaanse open-wheelrace-resultaten bewerken

IndyCar Series bewerken

Jaar Team Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Pos Punten
2012 KV Racing Technology Chevrolet  
STP
17
 
ALA
8
 
LBH
9
 
SAO
10
 
INDY
11
 
DET
 
TXS
 
MIL
10
 
IOW
 
TOR
 
EDM
 
MDO
 
QIN
 
SNM
 
BAL
 
FON
11 102
Jaren Teams Races Poles Overwinningen Podiums
(geen overwinning)**
Top 10
(geen podium)***
Kampioenschappen
1 1 5 0 0 0 3 0
** Podium (geen overwinning) geeft 2de of 3de plaats aan.
*** Top 10 (geen podium) geeft een 4de t/m 10de plaats aan.

Indianapolis 500 bewerken

Jaar Chassis Motor Start Finish Team
2012 Dallara Chevrolet 10 11 KV Racing Technology
Zie de categorie Rubens Barrichello van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.