Formule 1 in 1967
raceseizoen
Het Formule 1 seizoen 1967 was het 18de FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 2 januari en eindigde op 22 oktober na elf races.
- Denny Hulme won voor de eerste keer het wereldkampioenschap. Brabham werd wereldkampioen bij de constructeurs.
- Lotus gebruikte voor het eerste de Cosworth DFV-motor, een motor die in de jaren die volgden bijzonder dominant werd.
- Pedro Rodriguez won de laatste race voor Cooper.
18e Formule 1-seizoen (1967)
| ||||
|---|---|---|---|---|
Volgende: 1968 Vorige: 1966
| ||||
| ||||
Denny Hulme werd in 1967 wereldkampioen
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Races | 11 | |||
| Coureurs | 39 | |||
| Constructeurs | 13 | |||
| Verdedigend kampioen |
 Jack Brabham (coureurs) Brabham (constructeurs)
| |||
| Eindstand coureurs | ||||
| 1e plaats |  Denny Hulme 51 (1e titel)
| |||
| 2e plaats | Jack Brabham 46
| |||
| 3e plaats | Jim Clark 41
| |||
| Eindstand constructeurs | ||||
| 1e plaats | Brabham 63 (2e titel)
| |||
| 2e plaats | Lotus 44
| |||
| 3e plaats | Cooper 28
| |||
| ||||
KalenderBewerken
| Ronde | Grand Prix | Circuit | Plaats | Datum |
|---|---|---|---|---|
| 1 | GP van Zuid-Afrika | .svg){kind=small} Kyalami Grand Prix Circuit
|
Midrand | 2 januari |
| 2 | GP van Monaco |  Circuit de Monaco
|
Monte Carlo | 7 mei |
| 3 | GP van Nederland |  Circuit Zandvoort
|
Zandvoort | 4 juni |
| 4 | GP van België | .svg){kind=small} Circuit de Spa-Francorchamps
|
Stavelot | 18 juni |
| 5 | GP van Frankrijk |  Circuit Bugatti
|
Le Mans | 2 juli |
| 6 | GP van Groot-Brittannië | Silverstone Circuit
|
Silverstone | 15 juli |
| 7 | GP van Duitsland |  Nürburgring Nordschleife
|
Nürburg | 6 augustus |
| 8 | GP van Canada |  Mosport Park
|
Bowmanville (Ontario) | 27 augustus |
| 9 | GP van Italië |  Autodromo Nazionale Monza
|
Monza | 10 september |
| 10 | GP van de Verenigde Staten |  Watkins Glen International
|
Watkins Glen (New York) | 1 oktober |
| 11 | GP van Mexico |  Magdalena Mixhuca Circuit
|
Mexico-Stad | 22 oktober |
Resultaten en klassementBewerken
Grands PrixBewerken
PuntentellingBewerken
Punten worden toegekend aan de top zes geklasseerde coureurs.
| Positie | 1e | 2e | 3e | 4e | 5e | 6e |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Punten | 9 | 6 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Klassement bij de coureursBewerken
De vijf beste resultaten van de eerste zes wedstrijden en de vier beste resultaten van de vijf laatste wedstrijden tellen mee voor de eindstand.
|
|
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
- * In de Duitse Grand Prix namen Formule 2 wagens deel aan de race. Deze konden geen punten behalen voor het kampioenschap maar eindigden op de posities 5 en 7, waardoor de Formule 1-wagens op posities 6 en 8 beloond werden met respectievelijk 2 en 1 punt.
Klassement bij de constructeursBewerken
Per race telt alleen het beste resultaat mee van de constructeur.
De viif beste resultaten van de eerste zes wedstrijden en de vier beste resultaten van de vijf laatste wedstrijden1 tellen mee voor de eindstand.
|
|
- * In de Duitse Grand Prix namen Formule 2 wagens deel aan de race. Deze konden geen punten behalen voor het kampioenschap maar eindigden op de posities 5 en 7, waardoor de Formule 1-wagens op posities 6 en 8 beloond werden met respectievelijk 2 en 1 punt.
| Formule 1-seizoenen |
|---|
|
1950 · 1951 · 1952 · 1953 · 1954 · 1955 · 1956 · 1957 · 1958 · 1959 · 1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1968 · 1969 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1987 · 1988 · 1989 · 1990 · 1991 · 1992 · 1993 · 1994 · 1995 · 1996 · 1997 · 1998 · 1999 · 2000 · 2001 · 2002 · 2003 · 2004 · 2005 · 2006 · 2007 · 2008 · 2009 · 2010 · 2011 · 2012 · 2013 · 2014 · 2015 · 2016 · 2017 · 2018 · 2019 · 2020 · 2021 · 2022 · 2023 |