Formule 1 in 1967

Het Formule 1 seizoen 1967 was het 18de FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 2 januari 1967 en eindigde op 22 oktober na elf races.

• Denny Hulme won voor de eerste keer het wereldkampioenschap. Brabham werd wereldkampioen bij de constructeurs.
• Lotus gebruikte voor het eerste de Cosworth DFV-motor, een motor die in de jaren die volgden bijzonder dominant werd.
• Pedro Rodriguez won de laatste race voor Cooper.

18e Formule 1-seizoen (1967)
Volgende: 1968 Vorige: 1966
Denny Hulme werd in 1967 wereldkampioen
Algemene informatie
Races	11
Coureurs	39
Constructeurs	13
Verdedigend kampioen	Jack Brabham (coureurs) Brabham (constructeurs)
Eindstand coureurs
1e plaats	Denny Hulme 51 (1e titel)
2e plaats	Jack Brabham 46
3e plaats	Jim Clark 41
Eindstand constructeurs
1e plaats	Brabham 63 (2e titel)
2e plaats	Lotus 44
3e plaats	Cooper 28
Portaal    Autosport

Kalender

	datum	land	circuit	winnaar	team	verslag
1	2 januari	Zuid-Afrika	Kyalami	Pedro Rodriguez	Cooper-Maserati	verslag
2	7 mei	Monaco	Monte Carlo	Denny Hulme	Brabham-Repco	verslag
3	4 juni	Nederland	Zandvoort	Jim Clark	Lotus-Ford	verslag
4	18 juni	België	Spa-Francorchamps	Dan Gurney	Eagle-Weslake	verslag
5	2 juli	Frankrijk	Le Mans	Jack Brabham	Brabham-Repco	verslag
6	15 juli	Groot-Brittannië	Silverstone	Jim Clark	Lotus-Ford	verslag
7	6 augustus	Duitsland	Nürburgring	Denny Hulme	Brabham-Repco	verslag
8	27 augustus	Canada	Mosport Park	Jack Brabham	Brabham-Repco	verslag
9	10 september	Italië	Monza	John Surtees	Honda	verslag
10	1 oktober	Verenigde Staten	Watkins Glen International	Jim Clark	Lotus-Ford	verslag
11	22 oktober	Mexico	Autódromo Hermanos Rodríguez	Jim Clark	Lotus-Ford	verslag

Puntentelling

De eerste zes geklasseerden kregen punten, te weten:

Plaats	1	2	3	4	5	6
Punten	9	6	4	3	2	1

Uitslagen coureurs

De vijf beste resultaten van de eerste zes wedstrijden en de vier beste resultaten van de vijf laatste wedstrijden tellen mee voor de eindstand.

Pos Coureur Pnt ZAF MON NED BEL FRA GBR DUI CAN ITA USA MEX 1 Denny Hulme 4 1 3 Ret 2 2 1 2 Ret 3 3 51 2 Jack Brabham 6 Ret 2 Ret 1 4 2 1 2 5 2 46 (48) 3 Jim Clark Ret Ret 1 6 Ret 1 Ret Ret 3 1 1 41 4 John Surtees 3 Ret Ret Ret 6 4 1 Ret 4 20 5 Chris Amon 3 4 3 Ret 3 3 6 7 Ret 9 20 6 Pedro Rodriguez 1 5 Ret 9 6 5 11 6 15 7 Graham Hill Ret 2 Ret Ret Ret Ret Ret 4 Ret 2 Ret 15 8 Dan Gurney Ret Ret Ret 1 Ret Ret Ret 3 Ret Ret Ret 13 9 Jackie Stewart Ret Ret Ret 2 3 Ret Ret Ret Ret Ret Ret 10 10 Mike Spence Ret 6 8 5 Ret Ret Ret 5 5 Ret 5 9 11 John Love 2 6 12 Jo Siffert Ret Ret 10 7 4 Ret Ret DNS Ret 4 12 6 13 Jochen Rindt Ret Ret Ret 4 Ret Ret Ret Ret 4 Ret 6 14 Bruce McLaren 4 Ret Ret Ret Ret 7 Ret Ret Ret 3 15 Jo Bonnier Ret Ret Ret 6* 8 Ret 6 10 3 16 Chris Irwin 7 Ret 5 7 9 Ret Ret Ret Ret 2 17 Bob Anderson 5 DNQ 9 8 Ret Ret 2 18 Mike Parkes 5 Ret 2 19 Guy Ligier 10 NC 10 8* Ret Ret 11 1 20 Ludovico Scarfiotti 6 NC Ret 1 21 Jacky Ickx 6 Ret 1 22 Jean-Pierre Beltoise DNQ 7 7 0 23 David Hobbs 8 9 0 24 Alan Rees 9 0 25 Richard Attwood 10 0 26 Mike Fisher 11 Ret 0 Dave Charlton NC 0 Luki Botha NC 0 Al Pease NC 0 Piers Courage Ret Ret DNS 0 Moises Solana Ret Ret 0 Sam Tingle Ret 0 Lorenzo Bandini Ret 0 Johnny Servoz-Gavin Ret 0 Silvio Moser Ret 0 Giancarlo Baghetti Ret 0 Tom Jones DNQ 0 Eppie Wietzes DSQ 0 Richie Ginther DNQ 0 Pos Coureur Pnt ZAF MON NED BEL FRA GBR DUI CAN ITA USA MEX

Resultaat Winnaar 2e plaats 3e plaats Gefinisht, in punten Gefinisht, geen punten Niet geklasseerd (NC) Niet gefinisht (DNF) Niet gekwalificeerd (DNQ) Gediskwalificeerd (DSQ) Niet gestart (DNS) Niet deelgenomen (DNP) Uitgesloten (EX) P Pole position S Snelste ronde

• * In de Duitse Grand Prix namen Formule 2 wagens deel aan de race. Deze konden geen punten behalen voor het kampioenschap, vanwaar de nummers 6 en 8 beloond werden met respectievelijk 2 en 1 punt

Uitslagen constructeurs

Per race telt alleen het beste resultaat mee van de constructeur.

De viif beste resultaten van de eerste zes wedstrijden en de vier beste resultaten van de vijf laatste wedstrijden1 tellen mee voor de eindstand.

Pos Constructeur Pnt ZAF MON NED BEL FRA GBR DUI CAN ITA USA MEX 1 Brabham-Repco 4 1 2 Ret 1 2 1 1 2 3 2 63 (67) 2 Lotus-Ford 1 6 Ret 1 Ret 4 3 1 1 44 3 Cooper-Maserati 1 5 10 4 4 5 6* 8 4 4 6 28 4 Honda 3 Ret Ret Ret 6 4 1 Ret 4 20 5 Ferrari 3 4 3 Ret 3 3 6 7 Ret 8 20 6 BRM Ret 6 8 2 3 7 9 5 5 Ret 5 17 7 Eagle-Weslake Ret Ret 1 Ret Ret Ret 3 Ret Ret 13 8 Lotus-BRM Ret 2 7 11 Ret 6 9 Cooper-Climax 2 DNQ 6 10 McLaren-BRM 4 Ret 7 Ret Ret Ret 3 11 Brabham-Climax 5 DNQ 9 8 Ret Ret 2 12 Matra-Ford Ret 7 7 0 Eagle-Climax Ret DNQ NC Ret 0 LDS-Climax Ret 0 Lotus-Climax Ret 0 Cooper-ATS Ret 0 Pos Constructeur Pnt ZAF MON NED BEL FRA GBR DUI CAN ITA USA MEX

Resultaat Winnaar 2e plaats 3e plaats Gefinisht, in punten Gefinisht, geen punten Niet geklasseerd (NC) Niet gefinisht (DNF) Niet gekwalificeerd (DNQ) Gediskwalificeerd (DSQ) Niet gestart (DNS) Niet deelgenomen (DNP) Uitgesloten (EX) P Pole position S Snelste ronde

• * In de Duitse Grand Prix namen Formule 2 wagens deel aan de race. Deze konden geen punten behalen voor het kampioenschap, vanwaar de nummers 6 en 8 beloond werden met respectievelijk 2 en 1 punt