Formule 1 in 1959

10e Formule 1-seizoen (1959)
	Volgende: 1960 Vorige: 1958
	De wereldkampioen Formule 1 1959, Jack Brabham
Algemene informatie
Races	9
Coureurs	88
Constructeurs	12
Verdedigend; kampioen	Mike Hawthorn (coureurs); Vanwall (constructeurs)
Eindstand coureurs
1e plaats	Jack Brabham 31 ; (1e titel)
2e plaats	Tony Brooks 27
3e plaats	Stirling Moss 25,5
Eindstand constructeurs
1e plaats	Cooper 40 ; (1e titel)
2e plaats	Ferrari 32
3e plaats	BRM 18
Portaal	Autosport

Het Formule 1-seizoen 1959 was het tiende FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 10 mei en eindigde op 12 december na negen races.

Jack Brabham werd voor het eerst wereldkampioen in een Cooper. Het team werd ook constructeurskampioen.

KalenderBewerken

Ronde	Grand Prix	Circuit	Plaats	Datum
1	GP van Monaco	Circuit de Monaco	Monte Carlo	10 mei
2	Indianapolis 500	Vlag van Verenigde Staten Indianapolis Motor Speedway	Indianapolis (Indiana)	30 mei
3	GP van Nederland	Circuit Park Zandvoort	Zandvoort	31 mei
4	GP van Frankrijk	Circuit de Reims-Gueux	Reims	5 juli
5	GP van Groot-Brittannië	Vlag van Verenigd Koninkrijk Aintree Circuit	Aintree	18 juli
6	GP van Duitsland	AVUS	Berlijn	2 augustus
7	GP van Portugal	Monsanto Park	Lissabon	23 augustus
8	GP van Italië	Autodromo Nazionale Monza	Monza	13 september
9	GP van de Verenigde Staten	Vlag van Verenigde Staten Sebring International Raceway	Sebring	12 december

AfgelastBewerken

Er zouden een record aantal races worden gereden in 1959 maar er werden drie Grands Prix afgelast^[1], te weten:

De Grand Prix van Argentinië omdat de lokale helden Juan Manuel Fangio en José Froilán González waren gestopt met racen en daarmee de interesse ontbrak.^[2]^[3]
De Grand Prix van België, onder andere vanwege onenigheid over startgelden.^[2]^[3]
De Grand Prix van Marokko vanwege geldproblemen bij de organisatie.^[2]^[3]

Ronde	Grand Prix	Circuit	Plaats	Originele datum
1	GP van Argentinië	Autódromo Oscar Alfredo Gálvez	Buenos Aires	25 januari
5	GP van België	Circuit de Spa-Francorchamps	Stavelot	14 juni
11	GP van Marokko	Ain-Diab Circuit	Ain-Diab	11 oktober

Resultaten en klassementBewerken

Grands PrixBewerken

Ronde	Grand Prix	Poleposition	Snelste ronde	Winnende coureur	Winnende constructeur	Banden	Verslag
1	GP van Monaco	Vlag van Verenigd Koninkrijk Stirling Moss	Jack Brabham	Jack Brabham	Vlag van Verenigd Koninkrijk Cooper-Climax	D	Verslag
2	Indianapolis 500	Vlag van Verenigde Staten Johnny Thomson	Vlag van Verenigde Staten Johnny Thomson	Vlag van Verenigde Staten Rodger Ward	Vlag van Verenigde Staten Watson-Offenhauser	F	Verslag
3	GP van Nederland	Jo Bonnier	Vlag van Verenigd Koninkrijk Stirling Moss	Jo Bonnier	Vlag van Verenigd Koninkrijk BRM	D	Verslag
4	GP van Frankrijk	Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Brooks	Vlag van Verenigd Koninkrijk Stirling Moss	Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Brooks	Ferrari	D	Verslag
5	Vlag van Verenigd Koninkrijk GP van Groot-Brittannië	Jack Brabham	Vlag van Verenigd Koninkrijk Stirling Moss Bruce McLaren	Jack Brabham	Vlag van Verenigd Koninkrijk Cooper-Climax	D	Verslag
6	GP van Duitsland	Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Brooks	Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Brooks	Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Brooks	Ferrari	D	Verslag
7	GP van Portugal	Vlag van Verenigd Koninkrijk Stirling Moss	Vlag van Verenigd Koninkrijk Stirling Moss	Vlag van Verenigd Koninkrijk Stirling Moss	Vlag van Verenigd Koninkrijk Cooper-Climax	D	Verslag
8	GP van Italië	Vlag van Verenigd Koninkrijk Stirling Moss	Vlag van Verenigde Staten Phil Hill	Vlag van Verenigd Koninkrijk Stirling Moss	Vlag van Verenigd Koninkrijk Cooper-Climax	D	Verslag
9	Vlag van Verenigde Staten GP van de Verenigde Staten	Vlag van Verenigd Koninkrijk Stirling Moss	Maurice Trintignant	Bruce McLaren	Vlag van Verenigd Koninkrijk Cooper-Climax	D	Verslag

PuntentellingBewerken

Punten worden toegekend aan de top vijf geklasseerde coureurs, en 1 punt voor de coureur die de snelste ronde heeft gereden in de race.

Positie	1e	2e	3e	4e	5e	^S
Punten	8	6	4	3	2	1

Klassement bij de coureursBewerken

Slechts de beste vijf van de negen resultaten telden mee voor het kampioenschap, resultaten die tussen haakjes staan telden daarom niet mee voor het kampioenschap. Bij "Punten" staan de getelde kampioenschapspunten gevolgd door de totale punten tussen haakjes. Punten werden verdeeld als meerdere coureurs één auto hadden gedeeld. Daarbij werd niet gekeken naar het aantal ronden dat elke coureur had gereden.

Pos.	Coureur	MON	500	NED	FRA	Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR	DUI	POR	ITA	Vlag van Verenigde Staten VST	Punten
1	Jack Brabham	1^S		2	3	1^P	DNF	DNF	3	(4)	31 (34)
2	Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Brooks	2		DNF	1^P	DNF	1^P_S	9	DNF	3	27
3	Vlag van Verenigd Koninkrijk Stirling Moss	DNF^P		DNF^S	DSQ^S	2^S	DNF	1^P_S	1^P	DNF^P	25½
4	Vlag van Verenigde Staten Phil Hill	4		6	2		3	DNF	2^S	DNF	20
5	Maurice Trintignant	3		8	11	5	4	4	9	2^S	19
6	Bruce McLaren	5			5	3^S	DNF	DNF	DNF	1	16½
7	Vlag van Verenigde Staten Dan Gurney				DNF		2	3	4		13
8	Joakim Bonnier	DNF		1^P	DNF	DNF	5	DNF	8		10
9	Vlag van Verenigde Staten Masten Gregory	DNF		3	DNF	7	DNF	2			10
10	Vlag van Verenigde Staten Rodger Ward		1							DNF	8
11	Vlag van Verenigde Staten Jim Rathmann		2								6
12	Vlag van Verenigde Staten Johnny Thomson		3^P_S								5
13	Vlag van Verenigde Staten Harry Schell	DNF		DNF	7	4	7	5	7	DNF	5
14	Vlag van Verenigd Koninkrijk Innes Ireland			4	DNF		DNF	DNF	DNF	5	5
15	Olivier Gendebien				4				6		3
16	Vlag van Verenigde Staten Tony Bettenhausen		4								3
17	Vlag van Verenigd Koninkrijk Cliff Allison	DNF		9			DNF		5	DNF	2
18	Jean Behra	DNF		5	DNF						2
19	Vlag van Verenigde Staten Paul Goldsmith		5								2
20	Vlag van Verenigd Koninkrijk Roy Salvadori	6		DNF	DNF	6		6	DNF	DNF	0
21	Vlag van Verenigd Koninkrijk Ron Flockhart	DNF			6	DNF		7	13		0
22	Vlag van Verenigd Koninkrijk Ian Burgess				DNF	DNF	6		14		0
23	Wolfgang von Trips	DNF								6	0
24	Vlag van Verenigde Staten Johnny Boyd		6								0
25	Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Hill	DNF		7	DNF	9	DNF	DNF	DNF		0
26	Vlag van Verenigde Staten Duane Carter		7								0
26	Vlag van Verenigde Staten Harry Blanchard									7	0
28	Vlag van Verenigde Staten Carroll Shelby			DNF		DNF		8	10		0
29	Giorgio Scarlatti	DNQ			8				12		0
30	Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Stacey					8				DNF	0
31	Vlag van Verenigde Staten Eddie Johnson		8								0
32	Carel Godin de Beaufort			10	9						0
33	Vlag van Verenigde Staten Paul Russo		9								0
34	Fritz d'Orey				10	DNF				DNF	0
35	Vlag van Verenigde Staten A.J. Foyt		10								0
36	Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Bristow					10					0
37	Mário de Araújo Cabral							10			0
38	Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin Davis				DNF				11		0
39	Vlag van Verenigde Staten Gene Hartley		11								0
40	Vlag van Verenigd Koninkrijk Henry Taylor					11					0
41	Vlag van Verenigde Staten Bob Veith		12								0
42	Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Ashdown					12					0
43	Vlag van Verenigde Staten Al Herman		13								0
44	Vlag van Verenigd Koninkrijk Ivor Bueb	DNQ				13					0
45	Vlag van Verenigde Staten Jimmy Daywalt		14								0
46	Vlag van Verenigde Staten Chuck Arnold		15								0
47	Giulio Cabianca								15		0
48	Vlag van Verenigde Staten Jim McWithey		16								0
—	Hans Herrmann					DNF	DNF				0
—	Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Fairman					DNF			DNF		0
—	Vlag van Verenigd Koninkrijk Bruce Halford	DNF									0
—	Vlag van Verenigde Staten Eddie Sachs		DNF								0
—	Vlag van Verenigde Staten Al Keller		DNF								0
—	Vlag van Verenigde Staten Pat Flaherty		DNF								0
—	Vlag van Verenigde Staten Dick Rathmann		DNF								0
—	Vlag van Verenigde Staten Bill Cheesbourg		DNF								0
—	Vlag van Verenigde Staten Don Freeland		DNF								0
—	Vlag van Verenigde Staten Ray Crawford		DNF								0
—	Vlag van Verenigde Staten Don Branson		DNF								0
—	Vlag van Verenigde Staten Bob Christie		DNF								0
—	Vlag van Verenigde Staten Bobby Grim		DNF								0
—	Vlag van Verenigde Staten Jack Turner		DNF								0
—	Vlag van Verenigde Staten Chuck Weyant		DNF								0
—	Vlag van Verenigde Staten Jud Larson		DNF								0
—	Vlag van Verenigde Staten Mike Magill		DNF								0
—	Vlag van Verenigde Staten Red Amick		DNF								0
—	Vlag van Verenigde Staten Len Sutton		DNF								0
—	Vlag van Verenigde Staten Jimmy Bryan		DNF								0
—	Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Naylor					DNF					0
—	Vlag van Verenigd Koninkrijk David Piper					DNF					0
—	Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Taylor					DNF					0
—	Alessandro de Tomaso									DNF	0
—	Vlag van Verenigde Staten George Constantine									DNF	0
—	Vlag van Verenigde Staten Bob Said									DNF	0
—	Alain de Changy	DNQ									0
—	Lucien Bianchi	DNQ									0
—	Maria Teresa de Filippis	DNQ									0
—	Vlag van Verenigde Staten Pete Lovely	DNQ									0
—	Jean Lucienbonnet	DNQ									0
—	André Testut	DNQ									0
—	Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Moss					DNQ					0
—	Vlag van Verenigd Koninkrijk Keith Greene					DNQ					0
—	Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Parkes					DNQ					0
—	Vlag van Verenigd Koninkrijk Trevor Taylor					DNQ					0
—	Vlag van Verenigd Koninkrijk Dennis Taylor					DNQ					0
—	Vlag van Verenigd Koninkrijk Tim Parnell					DNQ					0
—	Asdrúbal Fontes Bayardo				DNS						0
—	Vlag van Verenigde Staten Phil Cade									DNS	0
Pos.	Coureur	MON	500	NED	FRA	Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR	DUI	POR	ITA	Vlag van Verenigde Staten VST	Punten

Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
^P Pole position
^S Snelste ronde

Klassement bij de constructeursBewerken

Constructeurs verdienen alleen punten met de best geklasseerde coureur per race.

De vijf beste resultaten telden mee voor het kampioenschap, resultaten die tussen haakjes staan telden daarom niet mee voor het kampioenschap. Bij "Punten" staan de getelde kampioenschapspunten gevolgd door de totale punten tussen haakjes.

Pos.	Constructeur	MON	NED	FRA	Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR	DUI	POR	ITA	Vlag van Verenigde Staten VST	Punten
1	Vlag van Verenigd Koninkrijk Cooper-Climax	1^P_S	(2)^S	(3)^S	1^S	(4)	1^P_S	1^P	1^P_S	40 (53)
2	Ferrari	2	(5)	1^P		1^P_S	3	2^S	(3)	32 (38)
3	Vlag van Verenigd Koninkrijk BRM	DNF	1^P	6	2^P	5	5	7		18
4	Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Climax	DNF	4	DNF	8		DNF	DNF	5	5
5	Vlag van Verenigd Koninkrijk Cooper-Maserati	6		DNF	DNF	6	10	11	DNF	0
6	Vlag van Verenigd Koninkrijk Aston Martin		DNF		6		6	10		0
7	Porsche	DNF	10						7	0
8	Maserati	DNQ		10	DNF			15	DNS	0
9	Vlag van Verenigd Koninkrijk Cooper-Bogward				10				DNF	0
—	Vlag van Verenigd Koninkrijk JWB-Maserati				DNF					0
—	Vlag van Verenigd Koninkrijk Vanwall				DNF					0
—	Vlag van Verenigde Staten Kurtis Kraft-Offenhauser								DNF	0
—	Vlag van Verenigd Koninkrijk Cooper-OSCA								DNF	0
—	Tec-Mec-Maserati								DNF	0
—	Vlag van Verenigd Koninkrijk Connaught-Alta								DNF	0
—	Vlag van Verenigd Koninkrijk Fry-Climax				DNQ					0
Pos.	Constructeur	MON	NED	FRA	Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR	DUI	POR	ITA	Vlag van Verenigde Staten VST	Punten

Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
^P Pole position
^S Snelste ronde

Formule 1-seizoenen

1950 · 1951 · 1952 · 1953 · 1954 · 1955 · 1956 · 1957 · 1958 · 1959 · 1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1968 · 1969 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1987 · 1988 · 1989 · 1990 · 1991 · 1992 · 1993 · 1994 · 1995 · 1996 · 1997 · 1998 · 1999 · 2000 · 2001 · 2002 · 2003 · 2004 · 2005 · 2006 · 2007 · 2008 · 2009 · 2010 · 2011 · 2012 · 2013 · 2014 · 2015 · 2016 · 2017 · 2018 · 2019 · 2020 · 2021 · 2022 · 2023
Lijst van Formule 1 Grand Prix-wedstrijden

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) Grands Prix which were cancelled. Autosport Website. Geraadpleegd op 3 mei 2022.
↑ ^a ^b ^c (en) F1 races that never were (22 september 2018). Geraadpleegd op 22 augustus 2022.
↑ ^a ^b ^c (en) David Hayhoe, Formula 1: The Knowledge records and trivia since 1950 – 2nd Edition, 2021, pagina 35.

[1] (en) Grands Prix which were cancelled. Autosport Website. Geraadpleegd op 3 mei 2022.

[afgelast-2] (en) F1 races that never were (22 september 2018). Geraadpleegd op 22 augustus 2022.

[DH-3] (en) David Hayhoe, Formula 1: The Knowledge records and trivia since 1950 – 2nd Edition, 2021, pagina 35.

[1]

[2]

[3]