Formule 1 in 1959
Het Formule 1-seizoen 1959 was het tiende FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 10 mei en eindigde op 12 december na negen races.
10e Formule 1-seizoen (1959) | ||||
---|---|---|---|---|
Volgende: 1960 Vorige: 1958
| ||||
![]() | ||||
De wereldkampioen Formule 1 1959, Jack Brabham
| ||||
Algemene informatie | ||||
Races | 9 | |||
Coureurs | 88 | |||
Constructeurs | 12 | |||
Verdedigend kampioen |
![]() ![]() | |||
Eindstand coureurs | ||||
1e plaats | ![]() (1e titel) | |||
2e plaats | ![]() | |||
3e plaats | ![]() | |||
Eindstand constructeurs | ||||
1e plaats | ![]() (1e titel) | |||
2e plaats | ![]() | |||
3e plaats | ![]() | |||
|
Jack Brabham werd voor het eerst wereldkampioen in een Cooper. Het team werd ook constructeurskampioen.
KalenderBewerken
Ronde | Grand Prix | Circuit | Plaats | Datum |
---|---|---|---|---|
1 | GP van Monaco | Circuit de Monaco | Monte Carlo | 10 mei |
2 | Indianapolis 500 | Indianapolis Motor Speedway | Indianapolis (Indiana) | 30 mei |
3 | GP van Nederland | Circuit Park Zandvoort | Zandvoort | 31 mei |
4 | GP van Frankrijk | Circuit de Reims-Gueux | Reims | 5 juli |
5 | GP van Groot-Brittannië | Aintree Circuit | Aintree | 18 juli |
6 | GP van Duitsland | AVUS | Berlijn | 2 augustus |
7 | GP van Portugal | Monsanto Park | Lissabon | 23 augustus |
8 | GP van Italië | Autodromo Nazionale Monza | Monza | 13 september |
9 | GP van de Verenigde Staten | Sebring International Raceway | Sebring | 12 december |
AfgelastBewerken
Er zouden een record aantal races worden gereden in 1959 maar er werden drie Grands Prix afgelast[1], te weten:
- De Grand Prix van Argentinië omdat de lokale helden Juan Manuel Fangio en José Froilán González waren gestopt met racen en daarmee de interesse ontbrak.[2][3]
- De Grand Prix van België, onder andere vanwege onenigheid over startgelden.[2][3]
- De Grand Prix van Marokko vanwege geldproblemen bij de organisatie.[2][3]
Ronde | Grand Prix | Circuit | Plaats | Originele datum |
---|---|---|---|---|
1 | GP van Argentinië | Autódromo Oscar Alfredo Gálvez | Buenos Aires | 25 januari |
5 | GP van België | Circuit de Spa-Francorchamps | Stavelot | 14 juni |
11 | GP van Marokko | Ain-Diab Circuit | Ain-Diab | 11 oktober |
Resultaten en klassementBewerken
Grands PrixBewerken
PuntentellingBewerken
Punten worden toegekend aan de top vijf geklasseerde coureurs, en 1 punt voor de coureur die de snelste ronde heeft gereden in de race.
Positie | 1e | 2e | 3e | 4e | 5e | S |
---|---|---|---|---|---|---|
Punten | 8 | 6 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Klassement bij de coureursBewerken
Slechts de beste vijf van de negen resultaten telden mee voor het kampioenschap, resultaten die tussen haakjes staan telden daarom niet mee voor het kampioenschap. Bij "Punten" staan de getelde kampioenschapspunten gevolgd door de totale punten tussen haakjes. Punten werden verdeeld als meerdere coureurs één auto hadden gedeeld. Daarbij werd niet gekeken naar het aantal ronden dat elke coureur had gereden.
|
|
Klassement bij de constructeursBewerken
Constructeurs verdienen alleen punten met de best geklasseerde coureur per race.
De vijf beste resultaten telden mee voor het kampioenschap, resultaten die tussen haakjes staan telden daarom niet mee voor het kampioenschap. Bij "Punten" staan de getelde kampioenschapspunten gevolgd door de totale punten tussen haakjes.
|
|
Formule 1-seizoenen |
---|
1950 · 1951 · 1952 · 1953 · 1954 · 1955 · 1956 · 1957 · 1958 · 1959 · 1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1968 · 1969 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1987 · 1988 · 1989 · 1990 · 1991 · 1992 · 1993 · 1994 · 1995 · 1996 · 1997 · 1998 · 1999 · 2000 · 2001 · 2002 · 2003 · 2004 · 2005 · 2006 · 2007 · 2008 · 2009 · 2010 · 2011 · 2012 · 2013 · 2014 · 2015 · 2016 · 2017 · 2018 · 2019 · 2020 · 2021 · 2022 · 2023 |
Bronnen, noten en/of referenties
|