Lars Boom (wielrenner)

Lars Boom
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Lars Anthonius Johannes Boom
Geboortedatum	30 december 1985
Geboorteplaats	Vlijmen, Nederland
Lengte	191 cm
Sportieve informatie
Discipline(s)	Veld, weg
Specialisatie(s)	Kasseien
Ploegen
2004–2008; 2009–2012; 2013–2014; 2015–2016; 2017–2018; 2019	Rabobank CT; Rabobank; Belkin; Astana; LottoNL-Jumbo; Roompot-Charles
Beste prestaties
Gent-Wevelgem	9e (2011)
Ronde van Vlaanderen	6e (2015)
Parijs-Roubaix	4e (2015)
WK op de weg	5e (2012)
Overige
Zeges:
NK; NK tijdrit; Ronde van België; Tour of Britain; Eneco Tour	2008; 2008; 2009; 2011; 2012
Medailleoverzicht
	Mountainbiken
	Veldrijden
Medailles
	Mountainbiken
Europese kampioenschappen
	Veldrijden
Wereldkampioenschappen
Portaal	Wielersport

Lars Anthonius Johannes Boom (Vlijmen, 30 december 1985) is een voormalig Nederlands wegwielrenner en veldrijder. In 2008 werd hij wereldkampioen veldrijden bij de elite en Nederlands kampioen op de weg en in de tijdrit. Tijdens de Ronde van Spanje 2009 wist Boom de vijftiende etappe te winnen en tijdens de Ronde van Frankrijk 2014 wist hij de vijfde etappe te winnen.

Biografie bewerken

Carrière bewerken

Al van jongs af aan hoorde Boom bij de toprenners in zijn leeftijdscategorie. Telkens wanneer hij in een oudere leeftijdsgroep terechtkwam, kwam hij goed mee met de renners in diezelfde groep. Nadat hij bij de jeugd al eenmaal nationaal kampioen in het veld werd in 1998, werd hij daarna vanaf 2001 tot en met 2012 doorlopend Nederlands kampioen veldrijden in de leeftijdsklasse waarin hij op dat moment uitkwam. In 2000 was hij als nieuweling lid geworden van Wielervereniging Schijndel vanwege het programma op de weg dat die vereniging hem te bieden had. Na twee jaar als nieuweling te hebben gereden kwam hij in 2002 bij de juniorenploeg van Rabobank, die een mooi programma op de weg reed. Maar Boom bleef desondanks het veldrijden en het wielrennen op de weg combineren. In 2003 was hij zelfs de beste van de wereld bij de junioren in het veld, wat hem de felbegeerde "regenboogtrui" opleverde. Overigens reed hij in 2003 niet in het tricot van Rabobank. De Rabobank-juniorenploeg was in overleg met de Nederlandse wielerbond (KNWU) opgeheven, waarna Boom voor een goed programma op de weg zijn heil zocht bij de juniorenformatie van de Belgische Quick-Stepploeg. Een jaar later, in 2004, werd hij Europees kampioen bij de beloften. Inmiddels weer onder de vlag van Rabobank, aangezien hij per 1 januari van dat jaar deel uitmaakte van de continentale formatie onder leiding van de ploegleiders Nico Verhoeven en Piet Kuijs. Ook als belofterenner bleef hij het veldrijden en het wegwielrennen combineren.

Begin 2006 klopte hij de beste veldrijder van de jaren daarvoor, de Belg Sven Nys, in de naar de laatste vernoemde Grote Prijs in Baal.

Begin 2007 startte Boom voor het eerst bij het NK veldrijden elite, waar hij meteen de eerste plaats behaalde voor ploeggenoten Richard Groenendaal en Gerben de Knegt. Later dat jaar werd hij voor de tweede keer wereldkampioen veldrijden, nu bij de beloften.

Naast het veldrijden bleek Boom ook een talent op de weg. Hij twijfelde er lang over of hij zich als prof nu geheel zou gaan richten op het veldrijden of juist op het wegwielrennen. In augustus 2007 hakte hij de knoop door en koos voor het veldrijden. Desondanks deed hij in september van dat jaar mee aan de wereldkampioenschappen wielrennen in Stuttgart, waar hij het onderdeel tijdrit voor de beloften won. Een paar weken later begon zijn veldritseizoen al. Het duurde niet lang voordat hij zijn eerste wereldbekercross wist te winnen in Pijnacker.

Voor zijn opvallende prestaties werd hem op 26 november 2007 de Gerrit Schulte Trofee overhandigd. Daarmee werd hij onderscheiden als beste Nederlandse wielrenner van 2007.

In het begin van 2008 ging Boom door met goed presteren, zo won hij de wereldbekercrossen in Liévin en in Hoogerheide. Door deze demonstraties van macht ging hij als favoriet naar het WK veldrijden op 27 januari 2008 in het Italiaanse Treviso. Het was zijn eerste wereldkampioenschap bij de elite en hij won direct. Daarmee werd hij de eerste Nederlandse wereldkampioen sinds Richard Groenendaal in 2000.

In 2009 startte Boom in Assen aan de Vuelta, zijn debuut in een Grote Ronde. Tijdens de 4e etappe van Venlo naar Luik won Boom de klimmetjes op de Cauberg (2x) en de Mont Theux en daardoor nam hij de bergtrui over van landgenoot Tom Leezer, die hij in de 5e etappe alweer kwijt raakte aan Aitor Hernández. Tijdens de ronde kon Boom kopman Gesink regelmatig bergop assisteren. In de 15e etappe naar Córdoba was hij mee met de goede vlucht van twaalf renners die uiteindelijk vrijgeleide kreeg van het peloton. Aan het begin van de slotklim reed hij weg met drie medevluchters, die hij niet lang daarna achter zich liet. Hij pakte meer dan een minuut en won zijn eerste etappe in een grote ronde.

In 2010 wist hij de proloog in Parijs-Nice te winnen en reed enkele dagen in het geel. 2011 begon goed voor Boom, met winst in de proloog van de Ronde van Qatar, waarbij hij Fabian Cancellara met vier seconden versloeg. De volgende dag raakte hij, door maagproblemen, de leiderstrui in Qatar meteen alweer kwijt. Op 28 juli 2012 eindigde Boom tijdens de Olympische wegwedstrijd als elfde. Enkele weken later won hij de Eneco Tour. Bij de wegwedstrijd van het WK wielrennen in Valkenburg werd Boom vijfde, de beste prestatie van een Nederlandse renner tijdens de wegwedstrijd van een WK sinds Michael Boogerd in 2003. Op 15 augustus 2013 nam Boom in de vierde etappe van de Eneco Tour in zijn woonplaats de leiderstrui over van Arnaud Démare.

Boom won in de Tour van 2014 de vijfde etappe, de zeer natte kasseienrit naar Arenberg. Hij volgde hiermee Pieter Weening op als laatste Nederlandse etappewinnaar in de Tour. Diens etappezege in de Tour was op dat moment exact negen jaar geleden. Een maand later werd hij tweede in de Eneco Tour 2014, op zeven seconden van Tim Wellens. Boom maakte aan het eind van 2014 de overstap naar de Kazachse ploeg Astana.

Op 2 augustus 2016 werd bekend dat Boom terug zou keren bij LottoNL-Jumbo, waar hij een contract voor twee jaar tekende.^[1]

In mei 2018 werd Boom uit de Ronde van Noorwegen gezet wegens agressie tegen de Belg Preben Van Hecke. Die had blijkbaar geremd voor Boom, waardoor die laatste zijn schoen los kwam uit de pedaal. Boom haalde in, sloeg Van Hecke en trok en duwde vervolgens aan diens helm. Dit alles was heel duidelijk op camera te zien. Van Hecke zei nadien dat de uitsluiting naar zijn mening te streng was.^[2] Op 2 juli raakte bekend dat Boom een volle maand geschorst werd door de UCI, zodat hij meteen ook uitgesloten werd van deelname aan de Tour.

In 2019 reed hij voor Roompot-Charles. Die ploeg stopte eind 2019 en hierna vond Boom geen nieuwe ploeg meer. Hierna ging hij zich toeleggen op gravel- en strandraces, alsmede MTB marathons.

Privé bewerken

Boom is getrouwd en heeft twee dochters.^[3]^[4]

Palmares bewerken

Overwinningen

Seizoen	Wereldbeker	Superprestige	Trofee	WK	EK	NK	Overige	Aantal zeges
2005-2006				NVT	NVT	NVT	Overijse	2
2006-2007			Baal	NVT	NVT	1 ↑	Heerlen	2
2007-2008	Pijnacker, Liévin, Hoogerheide		Loenhout	1 ↑	NVT	1 ↑	Zeddam	7
2008-2009	Pijnacker, Nommay		Niel	20e	NVT	1 ↑	Surhuisterveen	5
2009-2010				DNS	NVT	1 ↑		1
2010-2011	Zolder			DNS	NVT	1 ↑	Leudelange	3
2011-2012				DNS	NVT	1 ↑		1
2012-2013				DNS	NVT	2 ↑		0
geen deelnames in 2013-2014 & 2014-2015
2015-2016				14e	DNS	DNS		0
2016-2017				44e	DNS	8e		0
geen deelnames in 2017-2018
2018-2019				DNS	DNS	DNS		0
2019-2020				DNS	DNS	DNS		0
Totaal	6	0	3	1	0	6	5	21

Wegwielrennen bewerken

2004 - 2 zeges: 1e etappe Circuit des Mines (TTT); 2e etappe Triptyque Ardennais
2005 - 1 zege: 2e etappe Ronde van de Somme
2006 - 5 zeges: 3e etappe Ronde van het District Santarém (ITT); Eindklassement Ronde van het District Santarém; 2e etappe A Triptyque des Monts et Châteaux (ITT); Eindklassement Triptyque des Monts et Châteaux; 3e etappe A Ronde van Thüringen
2007 - 8 zeges: proloog Ronde van Normandië; Proloog en 5e etappe (ITT) Ronde van Bretagne; Eindklassement Ronde van Bretagne; Omloop der Kempen; Proloog, 4e en 6e (ITT) etappe Olympia's Tour
2008 - 14 zeges: 3e en 6e (ITT) etappe Ronde van Bretagne; 7e (ITT) en 8e etappe Olympia's Tour; Eindklassement Olympia's Tour; 5e etappe A (TTT) en B Ronde van Lleida; Eindklassement Ronde van Lleida; 1e, 5e en 7e etappe Circuito Montañés; Nederlands kampioen, wegwedstrijd; 4e etappe Ronde van León; Nederlands kampioen, tijdrit
2009 - 2 zeges: Eindklassement Ronde van België; 15e etappe Ronde van Spanje
2010 - 2 zeges: Proloog Parijs-Nice; Grote Prijs Jef Scherens
2011 - 6 zeges: Proloog Ronde van Qatar; 1e etappe Tirreno-Adriatico (TTT); Proloog Critérium du Dauphiné; 3e en 6e etappe Ronde van Groot-Brittannië; Eindklassement Ronde van Groot-Brittannië
2012 - 2 zeges: 3e etappe Ster ZLM Toer; Eindklassement Eneco Tour
2013 - 4 zeges: 2e etappe Ronde van de Middellandse Zee (ITT); 2e etappe Ronde van de Haut-Var; 4e etappe Ster ZLM Toer; Eindklassement Ster ZLM Toer; Puntenklassement Eneco Tour
2014 - 1 zege: 5e etappe Ronde van Frankrijk
2015 - 1 zege: 1e etappe Ronde van Denemarken
2017 - 3 zeges: 5e etappe BinckBank Tour; 5e etappe Ronde van Groot-Brittannië (ITT); Eindklassement Ronde van Groot-Brittannië

Resultaten in voornaamste wegwedstrijden bewerken

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
2009			55e (1)
2010		129e
2011		opgave
2012			107e
2013		105e
2014		97e (1)
2015		opgave
2016
2017
2018			153e
2019

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar	Milaan-San Remo	Gent-Wevelgem	Ronde van Vlaanderen	Parijs-Roubaix	Amstel Gold Race	Luik-Bast.‑Luik	Ronde van Lombardije	Waalse Pijl	Omloop Het Nieuwsblad	WK op de weg	Wereldranglijsten
2009							102e			91e	141e (UWK)
2010	94e		77e	buit.tijd	opgave				62e	41e	92e (UWK)
2011	112e	9e	37e	12e					10e	29e	129e (UWT)
2012	32e	107e	opgave	6e	96e	opgave			107e	5e	34e (UWT)
2013		23e	11e	14e	opgave				80e		161e (UWT)
2014		108e	93e	37e					18e		47e (UWT)
2015	51e		6e	4e	opgave					81e	45e (UWT)
2016	25e	opgave	11e	opgave	opgave						115e (UWT)
2017		95e	97e	opgave	opgave				opgave	104e	145e (UWT)
2018								opgave			382e (UWT)
2019		57e	opgave	74e	opgave				80e		664e (UWR)

Resultaten in kleinere rondes bewerken

Jaar	Tour Down Under	Parijs-Nice	Tirreno-Adriatico	Critérium du Dauphiné	Ronde van Zwitserland	Ronde van Polen	Eneco/BinckBank Tour	Ronde van Peking /Guangxi
2009					130e
2010		opgave (1)					6e
2011			98e	opgave (1)			12e	105e
2012			opgave			76e	↑
2013			85e				11e
2014		opgave		opgave			2 ↑
2015	69e	30e		113e			30e
2016	82e	opgave			opgave		opgave
2017			104e		81e		8e (1)	67e
2018		opgave		opgave		opgave	36e