Tom-Jelte Slagter

Nederlands wielrenner

Tom-Jelte Slagter (Groningen, 1 juli 1989) is een Nederlands voormalig wielrenner die laatstelijk voor B&B Hotels-Vital Concept p/b KTM uitkwam.

Tom-Jelte Slagter
Tom-Jelte Slagter
Persoonlijke informatie
Bijnaam Butcher
Geboortedatum 1 juli 1989
Geboorteplaats Groningen, Nederland
Lengte 169 cm
Sportieve informatie
Discipline(s) Weg
Specialisatie(s) Heuvelrenner
Ploegen
2010
2011–2012
2013
2014
2015–2017
2018–2019
2020
Rabobank CT
Rabobank
Belkin
Garmin Sharp
Cannondale
Dimension Data
B&B Hotels-Vital Concept p/b KTM
Beste prestaties
Milaan-San Remo 14e (2016)
Luik-Bastenaken-Luik 6e (2014)
Ronde van Lombardije 13e (2015)
Overige
Zeges:  
Tour Down Under 2013
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Carrière

bewerken

Slagter was in de jeugd niet alleen wielrenner maar ook schaatser. Hij zat in de gewestelijke baanselectie voordat hij in het seizoen 2008/2009 overstapte naar de marathonploeg Team Clavis/JB Besturingstechniek.[1] Hij won in januari in Amsterdam de wedstrijd in de Essent Cup in de Eerste Divisie. Het daarop volgende seizoen was Slagter al minder actief vanwege het wielrennen, maar hij reed nog wel schaatsmarathons bij de beloftenploeg JB Besturingstechniek, als teamgenoot van onder meer de later schaatscoach Ingo Bos.

Slagter reed in 2010 bij Rabobank Continental Team en werd dat jaar Nederlands kampioen bij de beloften. In 2011 is Slagter overgegaan naar de ProTour-ploeg van Rabobank. In mei dat jaar nam hij deel aan de Giro d'Italia, waar hij in de vijfde etappe na een zware val uitviel en daarbij een gebroken oogkas en een hersenschudding opliep.[2] Zijn val zorgde voor paniek, omdat twee dagen daarvoor de Belgische wielrenner Wouter Weylandt na een zware val overleed.

In het shirt van Blanco Pro Cycling, de voormalige Rabobank-ploeg, boekte Slagter in 2013 in de derde etappe van de Tour Down Under zijn eerste grote profzege door Matthew Goss en wereldkampioen Philippe Gilbert te verslaan in een sprint heuvelop. Twee dagen later werd hij in de etappe op Old Willunga Hill tweede achter Simon Gerrans en veroverde hij de leiderstrui. Deze wist hij in de laatste etappe te behouden, waardoor hij zijn eerste grote etappekoers bij de profs kon winnen. Met deze zege zorgde Slagter voor een bijzondere primeur: hij is de eerste Nederlander ooit die het World Tour-klassement aanvoert.[3]

In het voorjaar van 2014 brak Slagter door met twee etappeoverwinningen in Parijs-Nice, een vijfde plaats in de Waalse Pijl en een zesde plaats in Luik-Bastenaken-Luik. Op 26 april 2014 werd bekendgemaakt dat hij zijn eerste Ronde van Frankrijk zou gaan rijden. In de 19e etappe reed hij lang vooraan en zorgde er uiteindelijk voor dat zijn ploegmaat Ramūnas Navardauskas de etappe won, hij zelf werd uitgeroepen tot de strijdlustigste renner van die dag. In 2018 maakte Slagter de overstap naar Team Dimension Data. Bij zijn debuut was hij kopman in de Tour Down Under, die hij afsloot met een derde plek in het algemeen klassement.

In november 2020 kondigde Slagter zijn afscheid van de wielersport aan. Na zijn carrière ging hij aan de slag als vertegenwoordiger van de tractor- en landbouwmachinefabrikant John Deere.[4]

Palmares

bewerken

Overwinningen

bewerken
2010
2e etappe Circuit des Ardennes
  Nederlands kampioen op de weg, Beloften
Hel van Voerendaal
2013
3e etappe Tour Down Under
Eind- en jongerenklassement Tour Down Under
Bergklassement Ronde van Alberta

2014
4e en 7e etappe Parijs-Nice
2015
3e en 4e etappe Ronde van Alberta
2016
1e etappe Ronde van de Haut-Var
2017
2e etappe Ronde van Oostenrijk

Resultaten in voornaamste wedstrijden

bewerken
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2011 opgave   75e  
2012 30e  
2013
2014 56e  
2015 76e  
2016 82e  
2017 77e  
2018 59e  
2019
Jaar Milaan-San Remo Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Waalse Pijl Grote Prijs van Quebec Clásica San Sebastián WK op de weg Wereld­ranglijsten
2011 52e 41e
2012 opgave 47e 5e 56e 105e (UWT)
2013 opgave 85e 34e 46e 14e 7e 48e opgave 39e (UWT)
2014 105e 21e 6e 93e 5e 11e 14e opgave 61e (UWT)
2015 36e 44e 13e 9e 4e 27e 76e (UWT)
2016 14e 60e opgave opgave 36e 15e 8e 154e (UWT)
2017 46e 45e opgave 21e 6e 70e (UWT)
2018 75e 30e 12e 97e 79e (UWT)
2019 51e 83e 43e opgave 48e 6e 211e (UWR)

Resultaten in kleinere rondes

bewerken
Jaar Tour Down Under Parijs-Nice Tirreno-Adriatico Ronde van Catalonië Ronde van het Baskenland Ronde van Romandië Critérium du Dauphiné Ronde van Zwitserland Ronde van Polen Eneco/BinckBank Tour Ronde van Peking
2011 42e 66e 35e
2012 opgave 43e 40e 137e 15e
2013   ↑ (1)   27e opgave opgave
2014 16e (2) 13e 45e
2015 36e 27e 12e
2016 33e opgave 66e
2017 14e 119e 79e 49e opgave
2018   opgave 77e 25e 39e
2019 17e 45e

(*) tussen haakjes aantal individuele etape-overwinningen

Ploegen

bewerken
2010 –   Rabobank Continental Team
2011 –   Rabobank
2012 –   Rabobank
2013 –   Belkin-Pro Cycling Team [a]
2014 –   Garmin Sharp
2015 –   Team Cannondale-Garmin
2016 –   Cannondale-Drapac Pro Cycling Team [b]
2017 –   Cannondale Drapac Professional Cycling Team
2018 –   Team Dimension Data
2019 –   Team Dimension Data
2020 –   B&B Hotels-Vital Concept p/b KTM