Kajsa Ollongren
Karin Hildur (Kajsa) Ollongren (Leiden, 28 mei 1967) is een Nederlandse politica namens Democraten 66 (D66) en een voormalig Nederlands topambtenaar. Sinds 10 januari 2022 is ze minister van Defensie in het kabinet-Rutte IV; daarvoor was ze vicepremier en minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties in het kabinet-Rutte III.
Kajsa Ollongren | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Kajsa Ollongren (2022)
| ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | jonkvrouw Karin Hildur Ollongren | |||
Geboren | 28 mei 1967 | |||
Geboorteplaats | Leiden | |||
Functie | Minister van Defensie | |||
Sinds | 10 januari 2022 | |||
Partij | D66 | |||
Titulatuur | Jkvr. drs. | |||
Alma mater | Universiteit van Amsterdam | |||
Politieke functies | ||||
2014–2017 | Wethouder en eerste locoburgemeester van Amsterdam | |||
2017–2019 2020–2022 |
Vicepremier | |||
2017–2019 2020–2022 |
Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties | |||
2022–heden | Minister van Defensie | |||
|
BiografieBewerken
Ollongren is een lid van het van origine Finse adellijke geslacht Ollongren (oorspronkelijk Ållongren). Ze is een dochter van de Nederlandse informaticus en sterrenkundige prof. dr. Alexander Ollongren, die in 2002 werd ingelijfd bij de Nederlandse adel. Kajsa Ollongren mag zich hierdoor jonkvrouw noemen. Door haar Zweedse moeder heeft ze naast de Nederlandse ook de Zweedse nationaliteit.
Ze groeide op in Oegstgeest en bezocht daar tussen 1979 en 1985 het Rijnlands Lyceum. Ze studeerde tussen 1985 en 1991 geschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam en volgde daarna de opleiding administration publique aan de École nationale d'administration in Parijs en de Leergang Buitenlandse Betrekkingen aan Instituut Clingendael.[1]
Ambtelijke carrièreBewerken
Na haar studie werkte Ollongren van 1992 tot 2007 bij het ministerie van Economische Zaken, eerst als beleidsmedewerker Midden- en Oost-Europa, vervolgens als hoofd parlementaire zaken, vanaf 2001 als directeur Europese integratie en strategie en vanaf 2004 als plaatsvervangend directeur-generaal economische politiek.
Ollongren stond als vijfde op de kandidatenlijst van D66 voor de Tweede Kamerverkiezingen 2006. D66 behaalde drie zetels en Ollongren werd niet verkozen.
Vanaf 2007 was ze plaatsvervangend secretaris-generaal, en vanaf augustus 2011 secretaris-generaal bij het ministerie van Algemene Zaken.[2] Daarmee was ze de belangrijkste adviseur van de premier.[1]
Van juni tot oktober 2010 was Ollongren secretaris van de kabinetsformatie 2010 die resulteerde in het kabinet-Rutte I.[2]
Gemeentebestuur in Amsterdam (2014-2017)Bewerken
In juni 2014 werd Ollongren namens D66 wethouder en locoburgemeester in Amsterdam met de portefeuille economische zaken, zeehaven en luchthaven, gemeentelijke deelnemingen en bedrijven, kunst en cultuur, lokale media, monumenten, en stadsdeel Centrum, in een college gevormd door D66, VVD en SP.[3]
Op 18 september 2017 nam ze de taken van burgemeester Eberhard van der Laan over, die zich ziek meldde,[4][5] en op 5 oktober 2017 overleed.
Minister van Binnenlandse Zaken en KoninkrijksrelatiesBewerken
Ollongren is sinds het aantreden van kabinet-Rutte III op 26 oktober 2017 met uitzondering van een half jaar minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties en vicepremier in het op die dag aangetreden kabinet-Rutte III. Om gezondheidsredenen werden haar taken als minister vanaf oktober 2019 tot 14 april 2020 tijdelijk waargenomen door Raymond Knops als minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, Ank Bijleveld als minister voor de AIVD, Stientje van Veldhoven als minister voor Milieu en Wonen. Het vicepremierschap werd iets langer waargenomen door Wouter Koolmees, namelijk tot 14 mei 2020.[6]
Als minister was Ollongren verantwoordelijk voor het afschaffen van het raadgevend referendum, zoals was afgesproken in het Regeerakkoord. Dit leidde tot ontevredenheid bij een deel van D66.[7]
Het groeiende woningtekort vormde een belangrijk dossier in deze kabinetsperiode. Als doel stelde Ollongren om elk jaar 75.000 woningen te bouwen in Nederland, wat werd gehinderd door de stikstofcrisis waardoor er minder vergunningen uitgegeven konden worden. Maar ook Ollongren werd verweten niet genoeg sturing te geven in dit dossier.[7] Zo gaven wethouders aan lang te wachten op meer landelijke wet- en regelgeving.[8]
Het dossier wonen gecombineerd met de coronacrisis leidde tot een motie van afkeuring door de Eerste Kamer tegen Ollongren, de eerste sinds 1875.[9][7] Dit begon toen op 21 april 2020 door Tiny Kox (SP) een motie werd ingediend waarin opgeroepen werd tot een tijdelijke huurstop in verband met de coronacrisis. Deze motie werd met een meerderheid van Forum voor Democratie, PVV, GroenLinks, PvdA, Partij voor de Dieren, 50Plus en de Onafhankelijke Senaatsfractie aangenomen.[10] Een vergelijkbare motie was in de Tweede Kamer juist niet aangenomen.[7] Tijdens een interpellatie gaf Ollongren aan de motie niet uit te voeren, omdat een generieke huurstop niet doeltreffend zou zijn. Hierop nam de Eerste Kamer opnieuw een motie aan waarin opgeroepen werd de eerdere motie toch uit te voeren.[11] Toen Ollongren wederom de motie weigerde uit te voeren, diende de SP op 16 juni een motie van afkeuring in.[9] Op 23 juni werd de motie aangenomen met een meerderheid van 39 stemmen voor en 36 tegen, waarbij Ollongren alleen steun hield van de coalitiepartijen, de SGP en de fractie-Otten.[12][13]
Bij de Tweede Kamerverkiezingen van maart 2021 stond Ollongren op de kandidatenlijst van D66 als lijstduwer op plek tachtig. Ze vergaarde 3123 voorkeurstemmen. Vooraf had Ollongren aangekondigd dat ze haar zetel niet zou innemen, mocht ze op basis van voorkeurstemmen gekozen worden.
Verkenner kabinetsformatie 2021Bewerken
Direct na de Tweede Kamerverkiezingen van maart 2021 werd Ollongren met Annemarie Jorritsma (VVD) aangesteld als verkenner om de kabinetsformatie voor te bereiden.[14] Op 25 maart lekte abusievelijk een deel van haar vertrouwelijke aantekeningen uit via een persfoto. Ollongren liep na een bevestiging van een positieve COVID-19-test met haar notities over de binnenplaats van het Binnenhof en werd daarbij gefotografeerd. Volgens de aantekeningen betroffen het aandachtspunten voor de tweede gespreksronde tussen VVD en D66. Onder meer was te lezen: "meerderheid EK voor niemand een must", "positie Omtzigt, functie elders", "... Hoekstra post in kabinet" en dat de linkse partijen elkaar niet echt vasthielden. Zowel bij de coalitie als oppositie leidden deze notities tot veel kritiek. Ollongren en Jorritsma gaven nog dezelfde dag hun positie als verkenner terug omdat ze naar eigen zeggen hun werk niet meer onbevangen en onbevooroordeeld konden uitvoeren.[15][16][17] Een week later was Ollongrens coronatest negatief, waardoor ze aanwezig kon zijn in het debat om zich over de onthulling te verdedigen.[18] Later bleek dat ze voor het debat overwogen had op te stappen.[19][20]
Minister van DefensieBewerken
In kabinet-Rutte IV kwam Ollongren terug als minister van Defensie. De benoeming werd bij de defensiebonden met reserve ontvangen, gelet op het ontbreken van defensie-ervaring bij de minister.[21]
ErkenningBewerken
- 2011 - Meest invloedrijke vrouw in Volkskrant Top 200 van invloedrijkste Nederlandse bestuurders van dagblad de Volkskrant[22]
- 2017 - Meest invloedrijke vrouw van Nederland in de categorie openbaar bestuur in de Opzij Top 100 van het feministische maandblad Opzij
PrivélevenBewerken
Ollongren is getrouwd met Irene van den Brekel.[1] Zij hebben twee kinderen.
Ollongren heeft vanaf haar geboorte zowel de Zweedse als de Nederlandse nationaliteit.[23]
Voorganger: R. (Richard) van Zwol |
Secretaris-generaal van het Ministerie van Algemene Zaken 2011-2014 |
Opvolger: P.H.A.M. (Paul) Huijts |
Voorganger: L.F. (Lodewijk) Asscher |
Vicepremier 2017-2019 |
Opvolger: W. (Wouter) Koolmees |
Voorganger: W. (Wouter) Koolmees |
Vicepremier 2020-2022 |
Opvolger: - |
Voorganger: R.H.A. (Ronald) Plasterk |
Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties 2017-2019 |
Opvolger: R.W. (Raymond) Knops |
Voorganger: R.W. (Raymond) Knops |
Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties 2020-2022 |
Opvolger: H. G. J. (Hanke) Bruins Slot |
Voorganger: H.G.J. (Henk) Kamp |
Minister van Defensie 2022-heden |
Opvolger: - |