Deze pagina geeft een overzicht van alle uitgelichte artikels en/of afbeeldingen op het portaal Istanbul. Voor elke week van het jaar is er zo'n artikel en/of afbeelding. Voel u vrij om deze te bewerken door de bijhorende bewerk-link te volgen.
Na het Wereldkampioenschap voetbal 2006 werd de trainer van Japan, Zico, de nieuwe trainer van Fenerbahçe. De Braziliaan moest Fenerbahçe leiden in hun honderdjarig bestaan. De verwachtingen waren dan ook zeer hoog. Aan het begin van het seizoen, net voor het sluiten van de transfermarkt, kocht Fenerbahçe Mateja Kežman, Deivid de Souza en Braziliaans international Edu Dracena. De Uruguayaan Diego Lugano werd al eerder die zomer aangetrokken. Fenerbahçe werd uiteindelijk na een tumultueus seizoen kampioen van Turkije, zonder ook maar één keer te verliezen van aartsrivalen Beşiktaş en Galatasaray.
Mehmet II werd in 1432 geboren in Edirne, wat toen de hoofdstad van het Osmaanse Rijk was. Zijn vader was sultan Murat II en zijn moeder Huma Hatun. Toen Mehmet 11 jaar oud was werd hij naar Amasya gestuurd om daar als plaatselijk bestuurder ervaring op te doen.
In 1451 werd Mehmet na de dood van zijn vader opnieuw sultan. Twee jaar later zou hij een eind maken aan het Byzantijnse Rijk door Constantinopel te veroveren na een beleg van 50 dagen.
In eerste instantie had Mehmet beloofd om Constantinopel ongemoeid te laten. Daar kwam een einde aan nadat de Byzantijnse keizer geruchten verspreidde dat hij in het bezit was van een troonpretendent van de Ottomaanse troon. Daardoor besloot Mehmet Constantinopel aan te vallen.
Dolmabahçe was oorspronkelijk een baai in de Bosporus. In de 18e eeuw werd deze gedempt door de Ottomaanse sultans, waardoor hier een soort keizerlijke tuin ontstond. Hier is de naam Dolmabahçe van afgeleid, dolma betekent vullen en bahçe tuin. Verscheidene zomerpaleizen werden hier tijdens de 18e en 19e eeuw gebouwd. Het paleis dat hier tegenwoordig nog steeds staat is gebouwd in 1856, tijdens de regeringstijd van Abd-ul-Mejid, op de plek waar vóór de bouw het paleis van Beşiktaş stond. Het Dolmabahçe-paleis is ontworpen door architect Garabet Balyan en zijn zoon Nigoğayos Balyan uit Armenië.
De sultans zijn uit het oude Topkapi-paleis weggegaan omdat het ontbrak aan alle moderne luxe, waar het Dolmabahçe-paleis wel in voorzag.
Het Ottomaanse of Osmaanse Rijk (Turks: Osmanlı İmparatorluğu, Osmaans (oud-Turks): دولتْ , علیّه عثمانیّهDevlet-i Âliyye-i Osmaniyye) is het Islamitische rijk dat gesticht werd door Osman I, de stamvader van de Ottomaanse dynastie. Het kan beschouwd worden als de opvolger van het Seltsjoekenrijk (Roem-Seltjoeken). Het rijk droeg de naam van de stichter, sultan Osman I. Het Ottomaanse Rijk was een wereldrijk tussen de 14e eeuw en de 20e eeuw n. Chr., en bij de grootste uitbreiding ervan besloeg het een enorm gebied in Noord-Afrika, Azië en Europa.
De Seltsjoeken, een uit Centraal-Azië afkomstig Turks volk in Anatolië dat zich in de tiende eeuw tot de islam had bekeerd, raakte in conflict met het Byzantijnse Rijk. Met de Slag bij Manzikert begon in 1071 een reeks Byzantijns-Seltsjoekse oorlogen, die ertoe leidden dat rond 1290 het Byzantijnse Rijk als belangrijke macht in Anatolië had afgedaan. Dit opende de weg voor de Turkse volkeren om zich in Anatolië te vestigen. Het rijk van de Seltsjoeken verviel en werd opgedeeld in vele Beyliks. Een daarvan was het Osman Beylik, waarin rond 1280Osman I aan de macht kwam.
Met de neergang van het sultanaat Rûm (rond 1300) werd Anatolië een brei van kleine onafhankelijke staten, de zogenaamde Ghazi emiraten. Het Byzantijnse Rijk was inmiddels ernstig verzwakt en had het grootste gedeelte van Anatolië verloren aan tien verschillende Ghazi-vorstendommen.
Het Nika-oproer (Grieks: Στάση του Νίκα), of de Nika-opstand vond plaats in de loop van een week in Constantinopel in 532. Het was een van de gewelddadigste gebeurtenissen die tot dan toe plaatsvonden in Constantinopel, waarbij bijna de helft van de stad verwoest of verbrand werd.
Op 13 januari werden de wagenrennen gehouden; een reeds gespannen en boos publiek arriveerde in het Hippodroom. Het Hippodroom bevond zich direct naast het paleiscomplex, en zo kon Justinianus de races aanschouwen en voorzitten vanuit de veiligheid van zijn eigen loge in het paleis. De menigte begon al meteen vanaf het begin beledigingen naar het hoofd van Justinianus te slingeren. Tegen het einde van de dag, bij race 22, veranderden de spreekkoren van "Blauw" of "Groen" naar "Nika" (Grieks voor "Victorie" of "Overwinnen") en de menigte brak uit en begon het paleis te bestormen. Gedurende vijf dagen was het paleis zo goed als in beleg.
Sommige van de senatoren zagen dit als een mogelijkheid om Justinianus ten val te brengen, aangezien zij gekant waren tegen zijn nieuwe belastingen en wegens zijn gebrek aan steun voor de adel in het algemeen. De relschoppers, nu bewapend en waarschijnlijk onder op instigatie van hun bondgenoten in de Senaat, eisten ook dat Justinianus de praefectusJohannes de Cappadociër, die verantwoordelijk was voor het innen van belastingen, en de quaestorTribonianus, die verantwoordelijk was voor het herschrijven van de wetboeken, zou ontslaan. Vervolgens benoemden zij een nieuwe keizer, Hypatius, de neef van Keizer Anastasius I.
Bithynië is een historische landstreek, gelegen in het noord(west)elijke deel van Klein-Azië. Later was het onderdeel van een de Romeinse provincie Pontus et Bithynia.
In de oudheid was het, ondanks het hoofdzakelijk bergachtige karakter, een vruchtbare landstreek, met rijke marmergroeven en goede communicatiemogelijkheden. De Bithyniërs waren van Thracische oorsprong. Zij lagen voortdurend in oorlog met de Griekse kuststeden van Klein-Azië, en wisten zelfs tijdens de Perzische overheersing enige zelfstandigheid te bewaren.
In 297 v.Chr. stichtte een zeker Zipoëtes er een eigen koninkrijk met een nationale dynastie. Zijn opvolgers, die alternerend Nicomedes en Prusias heetten, wisten zich te handhaven door de combinatie van weloverwogen bondgenootschappen (bijvoorbeeld met de Galaten) en een agressieve politiek tegenover hun buurstaten, met name de Griekse stad Heraclea (aan de Zwarte Zee) en het Seleucidenrijk, later ook Pergamon. Zij brachten hun land op die manier tot grote bloei en bevorderden de hellenisering.
Het beleg van Istanbul in 1453 volgens een 15e-eeuwse Franse miniatuur
Het Oost-Romeinse of Byzantijnse Rijk (Grieks: Βασιλεία Ρωμαίων, Basileía tôn Rhōmaíōn) of Romania (Ῥωμανία, Rhōmanía) is het rijk dat in de late oudheid en de daaropvolgende middeleeuwen een groot deel van het oostelijke Middellandse Zeegebied besloeg, met als hoofdstad Constantinopel. Wat nu het Oost-Romeinse Rijk wordt genoemd was de overgebleven oostelijke helft van het Romeinse Rijk nadat het westelijke deel (zie West-Romeinse Rijk) uiteindelijk ten onder ging door o.a. de Grote Volksverhuizing en interne instabiliteit tijdens de 5e eeuw. Hoewel de cultuur, de religie en de taal van het rijk overwegend Grieks waren, beschouwden de Byzantijnen zichzelf als inwoners van het Romeinse Rijk en zagen hun heersers zich niet alleen als de opvolgers van de Romeinse keizers maar zelfs als een ononderbroken continuering hiervan. Het rijk vormde lange tijd een buffer tussen West-Europa en het Arabische Rijk en Centraal-Aziatische rijken als de Seltsjoeken en Mongolen.
Het Byzantijnse Rijk had een grote invloed op de cultuur en kennis in West-Europa. Zo werd via de Byzantijnen de kennis uit de Oudheid, voor zover bewaard gebleven, en van de Arabieren ge(her)ïntroduceerd in Europa.
Nadat de kruisvaarders Constantinopel ingenomen en de legitieme keizer Alexius V verdreven hadden, werd Boudewijn van Vlaanderen op 9 mei 1204 tot eerste Latijnse keizer van Constantinopel uitgeroepen en op 16 mei in de Hagia Sophia gekroond. Met paus Innocentius III spande hij samen om een eind te maken aan het Groot Schisma. Veel kon Boudewijn als keizer niet verwezenlijken, want reeds in april van het volgende jaar viel hij in handen van de Bulgaren.
In 1261 heroverde de keizer van Nicea Constantinopel, waarmee het Latijnse Keizerrijk ten einde kwam; hierna werd het Byzantijnse Rijk voortgezet.
Sapphire van Istanbul, of Sapphire, zal het hoogste gebouw van de belangrijkste zakelijke district van Istanbul, en de tweede hoogste gebouw van Istanbul en Turkije zijn (na de Diamond van Istanbul die in het nabijgelegen Maslak district ligt) wanneer het voltooid wordt in juni 2009. Het is momenteel in aanbouw en is de eerste ecologische wolkenkrabber van het land. Sapphire zal 54 verdiepingen boven de grond stijgen. Het bovengrondse dak bereikt een hoogte van 238 meter (en een structureel hoogte van 261 meter met inbegrip van de torenspits, die niet een radio-antenne is en deel uitmaakt van het ontwerp, en wordt daarom beschouwd als een deel van de totale structurele hoogte van het gebouw.) Wanneer het voltooid wordt, zal het Europa's tweede hoogste wolkenkrabber zijn, na de 264 meter hoge Trioemf-Palas in Moskou, Rusland.
Het is strategisch gelegen nabij de TEM en O1 hoofdweg en de Bosporus en de FSM bruggen en het heeft een directe toegang tot de metro.
Hij geniet internationaal aanzien als een van de grootste Turkse schrijvers van het moment en van deze eeuw. Belangrijkste thema's in zijn werk zijn de conflicten en de tegenstellingen tussen Oost en West, islam en christendom, traditie en moderniteit. Deze thema's worden behandeld in een schrijfstijl die "een mengsel is van oosterse verteltraditie en stijlelementen van de westerse moderniteit" (bron: Juryrapport Vredesprijs). Zijn boeken zijn vertaald in dertig talen.
Op 12 oktober2006 werd aan Pamuk ook de Nobelprijs voor de Literatuur toegekend. De Zweedse Academie motiveerde die toekenning onder meer als volgt: "In zijn zoektocht naar de melancholiekeziel van zijn geboortestad heeft Pamuk nieuwe symbolen voor de botsing en interactie van culturen ontdekt" (dit betreft een vertaling). Aan deze prijs is een geldbedrag van 1,1 miljoen euro verbonden. Orhan Pamuk is een voorstander van een Turkse toetreding tot de Europese Unie.
Erdoğan werd geboren in Kasımpaşa, een van de oudere wijken van Istanbul, in een gezin dat in de jaren vijftig vanuit de Oost-Turkse stad Rize naar Istanbul was verhuisd. Het gezin keerde naar Rize terug zodat hij zijn kinderjaren aldaar doorbracht; zijn vader werkte er als kustwacht. Toen hij dertien jaar was, verhuisde het gezin opnieuw naar Istanbul. Om wat geld te verdienen verkocht hij als tiener limonade en simit in de wijken van deze West-Turkse stad. Hij ging er ook voetbal spelen bij een lokale club. Het stadion van de lokale voetbalclub Kasımpaşa SK is naar hem vernoemd. Hij studeerde management aan de faculteit Economics and Administrative Sciences van de Universiteit van Marmara. Erdoğan maakt ook verschillende gedichten zoals over de stad waar hij opgroeide.
Als burgemeester van Istanbul pakte hij chronische problemen aan zoals watertekort, vervuiling en verkeerschaos.
Nadat ze tijdens de Vierde Kruistocht eerder al Zara ingenomen hadden, mengden de kruisvaarders zich in de Byzantijnse opvolgingskwestie. Met hulp van de kruisvaarders die al in 1203 een beleg sloegen om de stad werd Alexios III door zijn eigen onderdanen gedwongen om af te treden zodat Alexios IV keizer kon worden. Alexios IV kon echter zijn beloftes aan de kruisvaarders, die verantwoordelijk waren voor het uitbreken van een grote brand, niet waarmaken. In zijn pogingen om eraan te voldoen, joeg hij de bevolking tegen zich in het harnas en uiteindelijk vermoordde een hoveling Alexios IV en besteeg de troon als Alexios V. De kruisvaarders eisten dat Alexios V de beloftes van zijn voorganger inwilligde, maar deze weigerde. De kruisvaarders vielen hierop de stad aan. Er volgden enkele dagen van hevige gevechten, vooral met de Varjagen, Alexios V nam de vlucht en Constantijn XI Laskaris werd tot keizer uitgeroepen maar diezelfde nacht namen de kruisvaarders Constantinopel in.
De naam van de club, en van een buurt in Istanbul, verwijst naar het oude volk der Galaten, en betekent "Galatenpaleis".
Galatasaray Spor Kulübü werd in 1905 opgericht door een aantal leerlingen van het plaatselijke lyceum onder leiding van Ali Sami Yen. Ze namen de Turkse kleuren rood en wit aan. Als doel van hun vereniging stelden ze: "In groepsverband voetballen net als de Engelsen. In het bezit zijn van een kleur en een naam.
De vrede tussen de beide Augusti was van korte duur. Al in 316 barstte de strijd los over de Balkan. In 324 kwam het nabij Edirne tot een veldslag, waarbij Licinius om het leven kwam. Nu was Constantijn alleenheerser over het rijk. Rome had volgens hem afgedaan als hoofdstad van het Rijk. Hij stichtte daarom op de plaats van de Griekse kolonie Byzantium een nieuwe hoofdstad met de naam Nova Roma, Nieuw Rome. Later zou de stad Constantinopel genoemd werden, naar zijn stichter. De nieuwe stad was gelegen aan de Bosporus, de zeestraat die de Zwarte Zee verbindt met de Middellandse Zee. In Byzantium kwamen verschillende handelsroutes, zowel ter land als ter zee, samen.
Voor de puntentelling werd weer een videopresentatie gebruikt. Het oproepen van de landen ging via beeldverbinding. Omdat niet alle landen deelnamen aan de finale werde volgorde van bellen bepaald door loting. Het geven van de punten gebeurde volgorde van laag naar hoog. Nieuw dit jaar was dat een van de presentatoren het land en de punten alleen herhaalde in de andere taal (Frans of Engels) dan waarin ze gegeven werden.
Winnares Ruslana van Oekraïne kreeg 280 punten met het lied Wild dances.
Flavius Valerius Aurelius Constantinus (Naissus, 27 februari ca. 280 - Ancyrona, 22 mei337), bekend als Constantijn I de Grote, was keizer van Rome. In juli 306 werd hij door zijn troepen uitgeroepen tot imperator en Augustus. Maar pas vanaf 308 werd hij als zodanig erkend. Door zijn militaire overwinningen zou hij een steeds groter deel van het Romeinse Rijk gaan regeren tot hij vanaf 324 alleenheerser werd over heel het uitgestrekte Romeinse Rijk. Hij is vooral bekend als de eerste Romeinse keizer die zich zou hebben uitgesproken voor het christendom (de zogenaamde Constantijnse wende rond 313), want door zijn ondertekening van het edict van Milaan maakte hij een definitief einde aan de christenvervolgingen (die hadden plaats gevonden onder Decius, Diocletianus en Galerius).
Om de omslag die zijn regering betekende kracht bij te zetten, kondigde Constantijn in 324/326 aan Byzantium om te vormen tot een Nova Roma (Nieuw Rome). Op 11 mei330 riep hij de stad officieel uit tot nieuwe hoofdstad van het Romeinse Rijk, dit ten nadele van het reeds in verval zijnde Rome. Na Constantijns dood in 337 werd de stad naar hem omgedoopt tot Constantinopel (Constantijns stad). Het zou nog ongeveer duizend jaar de hoofdstad blijven van het Byzantijnse Rijk, slechts kortstondig onderbroken door de Val van Constantinopel in 1204 tijdens de Vierde Kruistocht, om in 1453 ten slotte weer te vallen en de nieuwe hoofdstad te worden van het Ottomaanse Rijk.
Het Aquaduct van Valens (Turks: Bozdoğan Kemeri, wat betekent: "Aquaduct van de grijze valk"; Grieks: Άγωγός του ὔδατος, Agōgós tou hýdatos, wat betekent "aquaduct") was een Byzantijnsaquaduct dat Constantinopel van vers water voorzag. Het werd in 373 in gebruik genomen.
Het aquaduct is een van de indrukwekkendste staaltjes van weg- en waterbouw in de geschiedenis. Het bestond uit een heel stelsel van kanalen en bruggen dat uitmondde in grote ondergrondse cisternen in de stad, zoals de Yerebatan (bij de Hagia Sophia) en de Binbirdirek. Het was oorspronkelijk zo'n 100 km lang en reikte tot voorbij Korçunlugerme ten noordwesten van de stad in het woud van Thracië.
Voor de tijd van Valens kreeg de stad van twee aquaducten van zo'n 15 km naar het noorden uit het Belgradowoud zijn water. Een rivier zoals de Tiber bij Rome was niet voorhanden en dat beperkte de groeimogelijkheden van de stad danig. Valens bracht daar met zijn kunstmatige rivier verandering in. Nu kon de stad een echte wereldstad worden. In de loop van de 5e eeuw werd het systeem nog eens verbreed en verlengd tot voorbij Vize, zo'n 240 km naar het noordwesten.
Na het Wereldkampioenschap voetbal 2006 werd de trainer van Japan, Zico, de nieuwe trainer van Fenerbahçe. De Braziliaan moest Fenerbahçe leiden in hun honderdjarig bestaan. De verwachtingen waren dan ook zeer hoog. Aan het begin van het seizoen, net voor het sluiten van de transfermarkt, kocht Fenerbahçe Mateja Kežman, Deivid de Souza en Braziliaans international Edu Dracena. De Uruguayaan Diego Lugano werd al eerder die zomer aangetrokken. Fenerbahçe werd uiteindelijk na een tumultueus seizoen kampioen van Turkije, zonder ook maar één keer te verliezen van aartsrivalen Beşiktaş en Galatasaray.
De tweede en laatste keer dat de verdediging het moest afleggen was tijdens de belegering van Constantinopel in 1453 die werd uitgevoerd door het Ottomaanse Rijk. Opmerkelijk genoeg hoefden de Ottomanen weinig moeite te doen toen ze ontdekten dat de Kerkoporta-poort open stond. Mogelijk was hier verraad in het spel.
Na de belegering maakte de Ottomaanse sultan Mehmed II Constantinopel tot hoofdstad van zijn rijk. Tegenwoordig markeert een plaquette de plaats waar de Ottomanen de stad binnenvielen.
In 1458 liet Mehmed II de burcht, die later de naam Yedikule (Zeven Torens) of Gouden Poort
kreeg, weer opbouwen. Later gebruikten de Ottomanen deze burcht als gevangenis.
Tegenwoordig staan grote delen van de Muur van Theodosius nog overeind als herinnering aan het lange tijdperk van het Romeinse Rijk. Verschillende delen zijn beschadigd door recente aardbevingen, maar er zijn ook stukken gerestaureerd. Er loopt een groot restauratieproject in samenwerking met Duitsland. Het tracé loopt door de buitenwijken van Istanbul, geflankeerd door parken.
De Fatih Sultan Mehmetbrug (Turks: Fatih Sultan Mehmet Köprüsü), ook bekend als de Tweede Bosporusbrug, is een brug in de Turkse stad Istanbul. De brug verbindt de Europese deel en de Aziatische deel van Istanbul met elkaar. De brug gaat over de Bosporus en is 1.510 meter lang. De brug is genoemd naar de 15e-eeuwseOttomaanse sultan Mehmet II (Mehmet de Veroveraar). De brug werd geopend op 3 juli1988 door premier Turgut Özal.
Voetgangers worden niet toegestaan de brug te gebruiken. Tegenwoordig passeren rond de 150.000 voertuigen dagelijks in beide richtingen voorbij, waarvan bijna 65% auto's zijn.
De FSM, zoals de brug vaak wordt afgekort, ligt ongeveer vijf kilometer ten noorden van de eerste brug over de Bosporus, de Bosporusbrug. De FSM is onderdeel van twee belangrijke wegen, zowel de Europese weg 80 als de Aziatische weg 1 hebben hun route over de brug. De afstand van de brug tot de zeespiegel is 64 m. De Fatih Sultan Mehmet brug was de 6de langste hangbrug in de wereld toen het werd voltooid in 1988. Op dit moment is het de 14e langste hangbrug in de wereld.
De Basilica Cisterne (ook wel bekend als Yerebatan Saray, Yerebatan Sarnıcı of Yerebatan Cisterne) is een zesde-eeuwse ondergrondse wateropslagplaats in Istanbul.
De Basilica Cisterne werd tussen ongeveer 532 en 542 door de Byzantijnse keizer Justinianus aangelegd als wateropslagplaats voor zijn paleis. Dergelijke wateropslagplaatsen vindt men door heel Istanbul; ze werden aangelegd om in tijden van belegering over voldoende schoon drinkwater te kunnen beschikken. De cisterne ligt onder het voormalige Hippodroom, ten westen van de Hagia Sophia. Een aantal scènes van de James BondfilmFrom Russia With Love met Sean Connery in de hoofdrol werd opgenomen in de Basilica Cisterne.
Miniatürk is een Turkse miniatuurstad in Istanbul. Miniatürk werd geopend in mei 2003. Het is het grootste miniatuurpark ter wereld met een totale oppervlakte van 60.000 vierkante meter, waarvan 15.000 vierkante meter bebouwd is met miniaturen.
In het miniaturen-gedeelte staan 105 bouwwerken, elk nagebouwd op een schaal van 1:25. Van 45 gebouwen vindt men het origineel in Istanbul, 45 gebouwen staan oorspronkelijk in Anatolië en 15 gebouwen staan in het groot in Ottomaanse gebieden die buiten het tegenwoordige Turkije liggen. Onder deze gebouwen vindt men bestaande gebouwen die belangrijk waren of zijn voor de cultuur, zoals de Hagia Sophia, Fort Rumeli en de Galatatoren, maar ook herrezen gebouwen uit het verleden zoals de Tempel van Artemis in Efeze, het Mausoleum van Halicarnassus en het Ajyad kasteel.
De toegangspoort van de Istanbul Universiteit op het Beyazit-plein
Universiteit van Istanbul (Turks: İstanbul Üniversitesi) is de belangrijkste en oudste prestigieuze universiteit van Turkije. De afgestudeerden zijn vaak de belangrijkste bron van wetenschappelijk personeel voor de Turkse universitaire systeem, evenals een zeer groot aantal Turkse bureaucraten, professionals en mensen uit het bedrijfsleven. De campus en faculteiten zijn talrijk en verspreid over het hele Istanbul, met de belangrijkste campus naast het Beyazit-plein.
Het Hippodroom (Turks: Sultanahmet Meydanı) was een antiek stadion uit de Romeinse tijd in
Constantinopel. Het werd gebruikt voor wagenrennen en ander vormen van publiek vermaak.
Het Hippodroom werd gebouwd tussen 203 en 330. Van dit circus zelf zijn vrijwel geen resten over, waar het gebouw stond loopt nu een weg. Hierdoor is de ovale vorm bewaard gebleven. De 2 obelisken die op de spina stonden zijn bewaard gebleven. De plek is zowel bekend onder de term Hippodroom als met de Turkse aanduiding At Meydanı (het Paardenplein).
Onder dit plein bevindt zich de Basilica Cisterne, een groot waterreservoir uit de zesde eeuw, aangelegd tijdens de heerschappij van keizer Justinianus. Het vormde de watervoorziening van het paleis en de omliggende gebouwen en parken. Boven de gewelven zijn paden aangelegd, 300 palen ondersteunen het geheel. Het geheel is een van de bekendste bezienswaardigheden van Istanbul.
Na de splitsing van Romeinse rijk in een westelijk en een oostelijk deel verplaatste Constantijn de Grote in 330 zijn hoofdstad naar de kleine stad Byzantium die onder de nieuwe naam Constantinopel uitgroeide tot de hoofdstad van het Byzantijnse imperium.
In deze tijd werd de Kerk van Constantinopel eerst een aartsbisdom, daarna een patriarchaat en vervolgens een oecumenisch patriarchaat.
Door de uitbreiding van de politieke en culturele invloed van Constantinopel steeg ook het prestige van de Kerk van Constantinopel.
Tijdens het Concilie van Constantinopel I (381) werd de titel van Patriarchaat toegekend en werd de Kerk van Constantinopel tweede in rang na Rome. Tijdens het Concilie van Chalcedon (451) werd de jurisdictie van Constantinopel uitgebreid over de zogenaamde “barbaarse” landen waarmee bedoeld werd de christelijke gemeenschappen in de diaspora buiten de grenzen van het keizerrijk en buiten de jurisdictie van andere autocephale kerken. Alzo ontstond de titel van oecumenisch patriarchaat. Eveneens werd bepaald dat Constantinopel niet meer tweede in rangorde was na Rome, maar – als "het nieuwe Rome" – op hetzelfde niveau stond als het oude Rome.
In de achtste eeuw breidde de jurisdictie van het patriarchaat van Constantinopel zich verder uit. Het gebied tussen de Adriatische Zee en de rivier Nestos, het gebied tussen de Donau en het Rodopegebergte als ook het eiland Kreta vielen onder de bevoegdheid van het oecumenisch patriarchaat. Later werden ook de Slavische Kerken en de Russische Kerk toegevoegd.
In 1054 leidden de toenemende spanningen tussen het oosters en het westers christendom tot het Grote Schisma.
In de Ottomaanse periode werd de patriarch van Constantinopel aan het hoofd geplaatst van alle orthodoxe christenen binnen het Ottomaanse Rijk. Deze samenwerking tussen kerk en staat verhoogde de macht van het patriarchaat maar lag tevens aan de oorsprong van corruptie en intriges.
Dolmabahçe was oorspronkelijk een baai in de Bosporus. In de 18e eeuw werd deze gedempt door de Ottomaanse Sultans, waardoor hier een soort keizerlijke tuin ontstond. Hier is de naam Dolmabahçe van afgeleid, dolma betekent vullen en bahçe tuin. Verscheidene zomerpaleizen werden hier tijdens de 18de en 19e eeuw gebouwd. Het paleis dat hier tegenwoordig nog steeds staat is gebouwd in 1856, tijdens de regeringstijd van Abd-ul-Mejid, op de plek waar vóór de bouw het paleis van Beşiktaş stond. Het Dolmabahçe-paleis is ontworpen door architect Garabet Balyan en zijn zoon Nigoğayos Balyan uit Armenië.
De Sultans zijn uit het oude Topkapi-paleis weggegaan omdat het ontbrak aan alle moderne luxe, waar het Dolmabahçe-paleis wel in voorzag.
Het Topkapı-paleis (Turks: Topkapı Sarayı), wat zoveel betekent als "het Kanonnenpoort-paleis" naar een nabijgelegen poort, was lange tijd de residentie van de Osmaanse sultan in Istanbul. Sultan Mehmet II gaf in 1459 de opdracht tot het bouwen van het paleis, waarna het van 1465 tot 1853 het centrum van de Osmaanse heerschappij was. Het paleis is gelegen op het Seraglio-punt tussen de Gouden Hoorn en de Zee van Marmara, met uitzicht over de Bosporus.
Het paleis bestaat uit vier verschillende hoven. Het eerste hof beslaat het gehele Seraglio-punt en wordt omringd door hoge muren. Toegang is mogelijk via de Bab-ı Hümayun, ofwel de Keizerlijke Poort. De Poort van de Groet (Babüsselam) leidt naar het tweede hof met gebouwen als de bakkerij, een hospitaal, paardenstallen, de keizerlijke harem, een Divan en kwartieren van de Janitsaren. Door de Poort van Geluk (Babüssaade) komt men vervolgens in het derde hof, dat het centrum van het paleis vormt, een tuin omgeven door de Zaal van de Privékamer (Has Oda) gebruikt door personeel, de schatkamer, de harem, enkele paviljoens en de bibliotheek van Ahmed II in het midden. Het vierde hof ten slotte was een wat meer private tuin van de sultan met een aantal paviljoens, kiosken en terrasjes.
Archief • Lees meer...
Het gebouw werd opgetrokken als kathedraal van Constantinopel onder het Byzantijnse Rijk. Acht van de, circa 18 meter hoge, donkergroene pilaren zijn aan de Tempel van Artemis in Efeze onttrokken, die volledig afgebroken is, nadat dit wereldwonder eerst nog zelf een tijd had dienstgedaan als kerk, en gebruikt voor het aanvankelijk christelijk prestigieus kerkgebouw. Deze eerste kerk, uit de 4e eeuw, werd door brand verwoest, waarna onder keizer Justinianus I omstreeks 536 het huidige gebouw, centraalbouw in combinatie met axiaalbouw, werd geconstrueerd nadat hij daar in 532 de opdracht toe had gegeven. Op 7 mei 558 stortte de koepel van de Hagia Sophia in, nadat zij het jaar ervoor getroffen was door een aardbeving.
Vier zware bogen, die door contreforten of steunberen worden gesteund, dragen de gemetselde koepel. De druk van de koepel wordt door pendentiefs (hoekzwik) op de gehele boog overgebracht. Deze bouwwijze, een koepel op pendentiefs, is later vele malen herhaald.
De bouw was van grote betekenis voor de Orthodoxe Kerk en het Byzantijnse Rijk en is het eerste voorbeeld van Byzantijnse architectuur. De Hagia Sophia was eeuwenlang de grootste kathedraal ter wereld. De kathedraal was zo rijk en kunstig versierd met iconen, dat keizer Justinianus zou hebben uitgeroepen "Salomo, ik heb je overtroffen!"
Het doel van Theodosius was om door middel van dit tweede concilie de eenheid van de christenen te versterken. Aangezien het arianisme door het eerste oecumenische concilie in 325 in Nicea al als ketterij was veroordeeld, hoefde dit onderwerp niet op de agenda van het tweede concilie te staan. Theodosius gebruikte gewoon zijn keizerlijke macht om de nog zeer grote invloedrijke groep aanhangers van het arianisme zo veel mogelijk uit te schakelen
Atatürk Olimpiyat Stadyumu is een atletiek- en voetbalstadion in Istanbul. Met een capaciteit van 81.283 toeschouwers is het het grootste in Turkije. Het stadion werd gebouwd in 2001, toen Istanbul kandidaat was voor de organisatie van de Olympische Spelen.
Momenteel heeft het stadion geen vaste bespeler, er vinden wel atletiekwedstrijden plaats en het nationale team van Turkije speelt er. In 2003/2004 speelde Galatasaray er zijn thuiswedstrijden, toen het eigen stadion werd gerenoveerd. Het stadion behoort (anno 2005) met vijf sterren tot de beste categorie volgens de UEFA. De Champions League-finale van 2005 tussen Liverpool en AC Milan werd hier gespeeld (3-3; 3-2 na strafschoppen).
De Galatatoren (Turks: Galata kulesi) is een oude toren in het Europese deel van Istanbul aan de noordkant van de Gouden Hoorn. Tegenwoordig is het mede door het uitzicht over de stad een toeristische trekpleister.
De eerste Galatatoren werd gebouwd in 528 ten tijde van het Byzantijnse Rijk. Deze werd tijdens de Kruistochten verwoest, maar in 1348 bouwden de Genuezen een nieuwe, die het hart van de wijk Galata werd. In 1453 werd de toren veroverd door de Turken.
De toren is gemeten vanaf de grond 61 meter hoog (gemeten vanaf het zeeniveau 140 meter). De diameter van de toren is 8,95 meter (waarvan 3,75 meter muur). Boven in de toren bevindt zich tegenwoordig een restaurant, dat per lift te bereiken is. Vandaar uit kan men buiten via een omloop het uitzicht op de stad van alle kanten bewonderen.
De Gouden Hoorn (in het Turks: Haliç, in het Grieks: Χρυσοκερας) is een estuarium dat door de stad Istanbul loopt. De Gouden Hoorn scheidt de binnenstad in het zuidwesten van de wijk Galata in het noordoosten.
De binnenstad van Istanbul (het oude Constantinopel of Byzantium) wordt op die manier begrensd door de Gouden Hoorn in het noordoosten, de Bosporus in het oosten en de Zee van Marmara in het zuiden, en ligt daardoor strategisch op een schiereiland. De Gouden Hoorn vormde een natuurlijke haven waarvoor de eerste Griekse kolonisten de plek uitkozen om hun stad te stichten. Het hoofdkwartier van de vloot van het Byzantijnse Keizerrijk lag aan de Gouden Hoorn. Een grote ketting, gespannen over de Gouden Hoorn, moest vijandige schepen de toegang ontzeggen.
In 1502 ontwierp Leonardo da Vinci een 240 m lange brug over de Gouden Hoorn voor sultan Bayezid II, maar het ontwerp werd nooit uitgevoerd. In 2001 werd een kleinere versie van het ontwerp bij Ås in Noorwegen gebouwd. Op 26 mei2006 kondigde de Turkse regering aan dat het ontwerp van Da Vinci alsnog zou worden uitgevoerd.
Het eerste stuk, van Taksim Meydanı naar Levent werd op 16 september2000 in gebruik genomen. Later werd deze lijn onder de Gouden Hoorn doorgetrokken naar Yenikapı. Dit stuk werd in 2005 in gebruik genomen. Op 12 maart2006 werd nog een verlenging in gebruik genomen, van Levent naar Ayazağa.
In 1875 werd in Istanbul al een ondergrondse Kabelspoorweg aangelegd. Deze werd de Tünel genoemd.
Luchthaven Istanbul Sabiha Gökçen (Turks: İstanbul Sabiha Gökçen Havaalanı), is een vliegveld aan de oostelijke rand van de Turkse stad Istanbul. Het is vernoemd naar de eerste vrouwelijke piloot van Turkije. Sabiha Gökçen was tevens de geadopteerde dochter van Atatürk. Het vliegveld ligt in het Aziatische deel van het land. Het werd gebouwd om het andere vliegveld in Istanbul, Atatürk International Airport, te ontlasten.
De Grote Bazaar van Istanbul of Overdekte Bazaar (Turks: Kapalıçarşı) in Istanbul is een van de grootste overdekte markten ter wereld met meer dan 58 straten, 1.200 winkels en heeft tussen de 250.000 en 400.000 bezoekers per dag. De bazaar is bekend voor zijn winkels voor sieraden, aardewerk, specerijgewassen en tapijten. Veel van de kraampjes in de bazaar zijn gegroepeerd per type van goederen, met speciale gebieden voor lederen jassen, gouden sieraden en dergelijke. De bazaar is sterk uitgebreid in de 16e eeuw tijdens de heerschappij van Sultan Süleyman I.
Het Ali Sami Yenstadion (Turks: Ali Sami Yen Stadyumu) was de thuisbasis van de Turkse voetbalclubGalatasaray SK. Het is vernoemd naar de oprichter van de club, Ali Sami Yen. Met een capaciteit van 23.500 plaatsen, bevindt Ali Sami Yen stadyumu in het centrum van Istanbul, in Mecidiyeköy.
Galatasaray Sport Club had besloten om een groot, modern stadion te bouwen. De bouw begon in 1943. Omdat het een moeilijke periode was om te bouwen (Tweede Wereldoorlog) hebben ze uiteindelijk een stadion met smalle tribunes gebouwd. De bouw was klaar in 1964.
De eerste wedstrijd in het Ali Sami Yen-stadion was een vriendschappelijke wedstrijd tussen Turkije en Bulgarije op 14 december 1964.
Ayyub al-Ansari (het arabischeAyyub wordt naar het Turks als Eyüp vertaald, in het Nederlands is de naam Job vergelijkbaar) was volgens de overlevering aanwezig bij de eerste islamitischebelegering van Constantinopel (zoals Istanbul vroeger heette) door de Omajjaden in 668 en 669. Daarbij is hij omgekomen voor de stadsmuren. Volgens sommige bronnen stond er al in de Byzantijnse tijd een klein heiligdom op de bewuste plek, duidelijk is in ieder geval dat daar in 1453, toen de OttomaansesultanMehmet II Constantinopel innam, niets meer van overeind stond.
De kerk werd eigenlijk al gebouwd in 1725, maar deze werd destijds niet als kerk gebruikt. Van 1906 t/m 1912 renoveerde men het gebouw, waarna het wel als kerk werd gebruikt. De in Istanbul geboren Italiaansearchitect Giulio Mongeri, bouwde het gebouw naar de standaarden van Italiaans neogotiek.
Sint-Antoniuskerk staat in het centrum van Istanbul, in Istiklal Caddesi vlak bij het Taksimplein. Ondanks dat het, vooral in de zomermaanden, gigantisch druk is in deze straten, valt de kerk allerminst op. De kerk is gelegen tussen verschillende winkels, fastfoodrestaurants en ambassades.
Het Taksim Meydanı (Turks voor: Taksimplein) is een plein gelegen in de wijk Taksim, in het Europese gedeelte van Istanbul, Turkije. Veel grote en bekende straten met winkels, restaurants, hotels, cafés, disco's, bioscopen etc. monden uit in het Taksim Plein. Eén zo'n bekende straat is Istiklal Caddesi (=Onafhankelijkheidsstraat). Het plein wordt ook wel het hart van modern Istanbul genoemd. Zowel overdag als 's nachts is het hier druk. Overdag door toeristen die in Taksim aan het winkelen zijn en 's nachts doordat er rondom het Taksim Plein vele uitgaansgelegenheden te vinden zijn.
Midden op het Taksim Plein staat het Cumhuriyet Anıtı-standbeeld. Dit standbeeld is gemaakt door de Italiaan Pietro Canonica, ter ere van de grondlegging van de Republiek Turkije.
Kadıköy is 34 vierkante kilometer groot en telde in 2007 744.670 inwoners. Het district ligt gemiddeld 120 meter boven zeeniveau. Uit opgravingen tussen 1942 en 1952 zijn in Kadıköy vele botten, skeletten, vazen, beelden e.d. gevonden. Deze voorwerpen zouden afstammen van circa 3000 voor Christus. Dit geeft aan dat Kadıköy een bewoond gebied was ver voordat Istanbul (of Byzantium) gesticht werd. In vroegere tijden was de plaats bekend als Chalcedon.
Tegenwoordig is Kadıköy een belangrijk residentieel en economisch district van Istanbul.
Luchthaven Istanbul Atatürk (Turks: Atatürk Havalimanı) is het belangrijkste vliegveld van de Turkse stad Istanbul. De luchthaven is genoemd naar de eerste president van de Turkse republiek: Mustafa Kemal Atatürk. Atatürk International Airport ligt in het Europese gedeelte van Istanbul, in het stadsdeel Yeşilköy, 24 km zuidwestelijk van het centrum van de stad.
De luchthaven had in 2007 een passagiersaanbod van 25 miljoen en is de thuishaven van Turkish Airlines. Er zijn drie terminals, de internationale (terminal A), de binnenlandse (terminal B) en een vrachtterminal. Istanbul kent nog een tweede luchthaven, de Luchthaven Istanbul Sabiha Gökçen.
De Slag bij Chrysopolis vond plaats op 18 september 324 in de buurt van Chalcedon in Bithynië tussen Constantijn en Licinius. Licinius werd verslagen en Constantijn werd alleenheerser van het Romeinse Rijk.
Na de nederlaag tegen Constantijn op het slagveld bij Adrianopel, vluchtte Licinius eerst naar Byzantium en vandaar naar Chalcedon. Hij liet een deel van zijn leger achter onder commando van Martinianus om de opmars van Constantijn te stuiten. Intussen trachtte Lucinius zijn leger te versterken. Deze opzet mislukte, want op 18 september leed hij bij Chrysopolis opnieuw een nederlaag. Na afloop van de slag werd Licinius gevangengenomen. Hij kreeg van Constantijn, die ook zijn zwager was, toestemming zich te vestigen in Thessalonica als ambteloos burger. Toch werd hij enkele maanden later op bevel van Constantijn vermoord.
Beşiktaş JK is een Turkse voetbalclub uit Istanbul en speelt sinds de oprichting van de hoogste divisie in 1959 hier onafgebroken in. De club is opgericht in 1903 en speelt haar thuiswedstrijden in het BJK Inönü stadion. De bijnaam van de club is Kara Kartallar, wat "De Zwarte Adelaars" betekent. Beşiktaş is een van de drie topclubs in Turkije, samen met Fenerbahçe SK en Galatasaray SK.
Beşiktaş werd in maart 1903 opgericht onder de naam Beşiktaş Bereket Jimnastik Kulübü. In die tijd waren sportclubs en sportactiviteiten in Turkije echter verboden. Ondanks dat wisten 26 jonge mensen de club op te richten, waarna binnen korte tijd veel meer jongeren zich aansloten. Samil Osman Bey was de eerste voorzitter van de club die actief was in verschillende sporten, zoals worstelen, boksen, gewichtheffen en gymnastiek. Op 3 augustus 1909 werd er een wet aangenomen die het bestaan van sportclubs accepteerde en sindsdien hoefde de club niet meer in het geheim te opereren.
Toen Beşiktaş werd opgericht speelde het in rood-witte tenues, dezelfde kleuren die ook aanwezig zijn in de vlag van Turkije. Na de Balkanoorlog in 1912 en 1913 verloor het Ottomaanse Rijk veel van zijn territorium in de Balkan. Onder de slachtoffers waren ook enkele sporters die lid waren van Beşiktaş.
Beşiktaş besloot de clubkleuren aan te passen naar zwart-wit om te rouwen en de verliezen te verwerken. Men zou de kleuren weer terugbrengen naar de originele staat wanneer de Turken de verloren gebieden weer heroverd hadden. Aangezien dit nooit gebeurde zijn de kleuren nog altijd zwart-wit.
De provincie Istanbul is een van de 81 provincies in Turkije. De provincie is 5170 km² groot en had volgens de volkstelling van 2000 officieel 10.018.735 inwoners. De provincie bevat voornamelijk stedelijk gebied van de agglomeratieIstanbul en zijn voorsteden. Het gebied is bestuurlijk ingedeeld in verschillende districten.
Het gedeelte van de stad oostelijk van de Gouden Hoorn was waar in de Osmaanse tijd de door Venetiaanse handelaren bewoonde wijk Galata lag. Dit is tegenwoordig ingedeeld in de gemeente Beyoğlu. Verder ten noorden en oosten hiervan liggen de gemeentes Şişli, Kağıthane, Sarıyer en Beşiktaş.
De Istanbul Stock Exchange (ISE) (Turks: İstanbul Menkul Kıymetler Borsası, İMKB) is het enige bedrijf in Turkije voor de effecten ruil, opgericht voor de handel in aandelen, obligaties en wissels, revenue-sharing certificaten, de particuliere sector obligaties, buitenlandse effecten en reële vastgoed certificaten alsmede internationale effecten. De ISE is opgericht als een autonome, professionele organisatie in het begin van 1986. Het is gelegen in een modern gebouw in Emirgan, op de Europese kant van Istanbul sinds 15 mei1995.
ISE indexcijfers zijn berekend en gepubliceerd in de gehele handelssessie terwijl het rendement indexen worden berekend en gepubliceerd op het einde van de sessie. De indexen zijn: ISE National-All Shares Index, ISE National-30, ISE National-50, ISE National-100, Sector and sub-sector indices, ISE Second National Market Index, ISE New Economy Market Index en de ISE Investment Trusts Index. De Nationale ISE-100 Index bevat zowel de ISE National-50 als de ISE Nationale-30 Index en wordt gebruikt als een belangrijke indicator van de nationale markt.
De Marmararegio (Turks: Marmara Bölgesi) is een regio van Turkije. De regio bevindt zich in het westen van Turkije en grenst aan de Zee van Marmara, waarnaar de regio vernoemd is. Marmara Bölgesi beslaat ca. 8,6% van Turkije en is daarmee de kleinste regio van het land. Het inwonertal van de regio is 17.365.027, waarmee het de dichtstbevolkte regio van Turkije is. De industrie, economie, landbouw en het toerisme in Marmara Bölgesi zijn goed ontwikkeld.
Marmara Bölgesi is de enige regio van Turkije die gedeeltelijk op de Balkan ligt. De provincies Edirne, Tekirdağ, Kırklareli, Çanakkale en Istanbul liggen (gedeeltelijk) op de Balkan. De laatstgenoemde provincie is met ruim 10 miljoen inwoners de dichtstbevolkte provincie van deze regio (en het land).
Het Museum van Turkse en Islamitische Kunst is gehuisvest in het 16e-eeuwse paleis van Ibrahim Pasha. Deze Ibrahim was de zwager van sultan Süleyman. Het werd gebouwd in 1524. Het gebouw was vroeger het paleis van İbrahim Pasha, die de eerste grootvizier was van Süleyman de prachtlievende. Het Ibrahim Pasa-paleis, waar dit museum in gevestigd is, was het grootste privépaleis van het Osmaanse Rijk.
Het “Türk-Islam Eserleri Müzesi” is een museum met een bijzonder rijke collectie aan voorwerpen uit alle periodes en uithoeken van de Islamitische wereld. Zo zijn er grafstenen, mijlpalen, munten, tapijten, kandelaars, schrijfgerei, astrolabia (astronomisch instrument), kalligrafie, keramiek, houtwerk, manuscripten, juwelen.
Het Archeologisch museum van Istanbul (Turks: İstanbul Arkeoloji Müzeleri) is een archeologisch museum, gesitueerd in de wijk Eminönü in Istanbul, Turkije, nabij het Gülhanepark en het Topkapıpaleis en -museum. Vanuit de eerste tuin van het Topkapıpaleis kun je naar het Archeologisch museum lopen. Dit is gehuisvest in een 19de-eeuwse galerij, waar in 1991 een nieuwe vleugel van vier verdiepingen aan is toegevoegd. Het Archeologisch museum is sinds 1891 niet alleen het eerste museum van Turkije, maar het is ook een van de grootste musea van de wereld. Het museum bestaat uit twee mooie gebouwen. Het museum heeft een collectie van meer dan een miljoen objecten, hoogtepunt hiervan is de sarcofaag van Alexander.
Het Archeologisch museum (Arkeoloji Müzesi) bestaat uit drie musea:
Het Archeologisch museum met zijn archeologische vondsten.
Het Museum van het Oude Midden-Oosten.
Het Tegelpaviljoen (Çinili Köskü) met prachtige vloeren.
Kız Kulesi, Leandertoren of de Meisjestoren is een toren op een klein eilandje in de Bosporus, duidelijk zichtbaar vanuit verschillende wijken in de Turkse stad Istanbul.
Volgens de legende zou de toren gebouwd zijn door een Osmaansesultan, die zijn dochter erin liet opsluiten. Er was namelijk voorspeld dat de dochter zou sterven op haar 18e verjaardag, en de sultan dacht dat ze in de toren veilig zou zijn. Helaas overleed de prinses zoals voorspeld op haar 18e verjaardag, door toedoen van een slangenbeet. De slang had zich verstopt in een mand fruit die de sultan zijn dochter liet brengen op haar verjaardag.
Of de legende waar is of niet, tegenwoordig bevindt zich in de toren een restaurant.
De twee verdiepingen tellende brug is de langste basculebrug ter wereld met een totale lengte van 466 m en een breedte van 80 m. Het wegdek is 42 m breed, met drie rijlanen en aan beide kanten een trottoir. Er is ook een tramverbinding over de brug. Op het onderste niveau van de brug bevinden zich veel (vis)restaurants.
Lang voor de bouw van de brug waren er al plannen een brug te bouwen: sultanBayezid II liet Leonardo da Vinci een ontwerp maken maar keurde dit af. Daarna probeerde hij tevergeefs Michelangelo voor het karwei in te huren. In 1836 werd verder naar het noorden de eerste permanente brug over de Gouden Hoorn gebouwd.
Socrates Scholasticus (Grieks: Σωκράτης Σχολαστικός ο Ιστορικός) (rond 380 – na 439) was een in Constantinopel levende jurist en kerkhistoricus. Socrates is vooral bekend vanwege zijn zeven boeken omvattende kerkgeschiedenis Ekklesiastike historia over de periode tussen 305 en 439.
Socrates bouwde voort op het werk van Eusebius van Caesarea. De beschrijving van wereldlijke en kerkelijke gebeurtenissen is chronologisch. Zijn werk is van grote waarde, omdat de auteur in zekere mate streeft naar onafhankelijke weergave van gebeurtenissen. Dit is waarschijnlijk ook de reden, waarom de tweede uitgave van zijn werk soms sterk herwerkt is. Nieuw bronmateriaal blijkt erin verwerkt, met name ooggetuigenverslagen. De klassieke filosofie wordt gewaardeerd, besluiten van concilies en decreten van keizers worden onpartijdig belicht. Socrates redeneert vanuit de vredesplicht van de gezagsdragers, zodat hij de keizers Theodosius I en II looft, maar Julianus de Afvallige (die hij verwijt "noch filosoof noch keizer" te zijn geweest) en de Oost-Romeinse Valens bekritiseert.
In kerkelijk opzicht reduceert hij theologische conflicten soms tot eerzucht van de personen in kwestie, waarschijnlijk niet geheel onterecht. Zo verdedigt hij op grond van een hermeneutische analyse Origenes tegen de kritiek van Apollinarius van Laodicea en Nestorius. Het werk van Socrates ademt een oosterse toon. Politieke omwentelingen in het oosten krijgen veel aandacht, terwijl bijvoorbeeld de val van Stilicho in het westen niet wordt genoemd.
De Zwarte Zee wordt gevoed door vijf grote rivieren: de Donau, de Dnjepr, de Dnjestr, de Don en de Koeban. Verder zijn er vier rivieren die in Turkije ontspringen. Te weten van west naar oost, Sakarya, Kızılırmak, Yeşilırmak en de Çoruh.
In de oudheid werd de Zwarte Zee regelmatig bevaren door de Grieken, die deze zee aanduidden met de naam Pontos Euxeinos, de Gastvrije Zee. De Zwarte Zee was in werkelijkheid juist berucht door haar stormen in de herfst en winter. Oorspronkelijk werd zij dan ook Pontos Axeinos genoemd, de Ongastvrije Zee, maar de Griekse zeelui waren bang om met het gebruiken van deze naam de goden van de zee te provoceren en kozen daarom voor een eufemistische naam.
De slechte weersomstandigheden liggen stellig ten grondslag aan de Turkse naam Kara Deniz, waaraan de in de meeste moderne talen gangbare naam "Zwarte Zee" is afgeleid.
Het Şükrü Saracoğlu Stadion werd opgeleverd in 1908, maar is sindsdien al talloze keren verbouwd en uitgebreid. De laatste grote verbouwing vond plaats in 2005. Het Şükrü Saracoğlu Stadion onderscheidt zich van de meeste Turkse voetbalstadions, omdat het geen sintelbaan heeft. Hierdoor zitten de supporters zeer dicht op het veld, wat zorgt voor een bijzonder imponerende atmosfeer. Onlangs is de renovatie van de Maraton-tribune voltooid. In dit gedeelte van het stadion kunnen 11.000 VIP-gasten van de wedstrijden genieten. De Skyboxen zijn luxueus ingericht met onder meer een televisie, internetverbinding en eetgelegenheden. De totale capaciteit van het Şükrü Saracoğlu Stadion bedraagt 50.509 zitplaatsen. Het stadion is een van de twee stadions uit Turkije met 5 UEFA sterren.
