Ronde van Frankrijk 1982

De 69e editie van de Ronde van Frankrijk ging op 2 juli 1982 van start in het Zwitserse Bazel en voerde via België, Bretagne, Bordeaux, de Pyreneeën en de Franse Alpen tegen de klok in naar de Champs-Élysées in Parijs, waar de wielerwedstrijd op 25 juli 1982 eindigde.

Vlag van Frankrijk Ronde van Frankrijk 1982
Routekaart van de Ronde van Frankrijk 1982
Periode 2 t/m 25 juli 1982
Startplaats Vlag van Zwitserland Bazel
Finishplaats Parijs
Totale afstand 3507 km
Gem. snelheid 37,470 km/u
Deelnemers 169 (17 ploegen)
Eindklassementen
Gele trui Gele trui Bernard Hinault
Groene trui Groene trui Seán Kelly
Bolletjestrui Bolletjestrui Bernard Vallet
Witte trui Witte trui Phil Anderson
Ploegen Ploegen COOP-Mercier
Navigatie
1981     1983
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De 27-jarige Fransman Bernard Hinault won zijn vierde Ronde en heeft nog één eindoverwinning nodig om gelijk te komen met recordhouders Eddy Merckx en Jacques Anquetil. Een trio Nederlanders; Joop Zoetemelk, Johan van der Velde en Peter Winnen, legde beslag op de plaatsen 2, 3 en 4. De Australiër Phil Anderson, die in 1981 al een dag in de gele trui reed, voerde negen etappes het tussenklassement aan. Hij werd uiteindelijk vijfde en won het jongerenklassement.

Verloop bewerken

Bernard Hinault boekte in Bazel voor het derde achtereenvolgende jaar de overwinning in de proloog. De gele trui raakte hij echter een dag later alweer kwijt aan de Belg Ludo Peeters, die de eerste rit won met een halve minuut voorsprong op het peloton. Peeters raakte op zijn beurt de trui weer een dag later kwijt aan de Australiër Phil Anderson, die inclusief bonificaties ruim een minuut won op favoriet Hinault.

Anderson zou zijn leiderspositie pas na de tiende etappe moeten afstaan aan Hinault. Een ploegentijdrit die gepland was als vijfde etappe moest worden afgeblazen nadat de eerst vertrokken teams onderweg werden tegengehouden door demonstrerende arbeiders van de met sluiting bedreigde staalfabriek Usinor in Denain. Hierop werd besloten de negende etappe in tweeën te hakken, met in de ochtenduren de eerder afgeblazen ploegentijdrit (gewonnen door TI-Raleigh) en in de middag een rit van 138 kilometer naar Nantes (etappewinst voor de Zwitser Stefan Mutter). Een opmerkelijk voorval vond plaats in de achtste etappe naar Châteaulin, die werd afgesloten met twaalf omlopen van 6,7 kilometer. Vluchter Régis Clère had zoveel voorsprong dat hij bijna in het peloton terechtkwam dat op een ronde achterstand koerste. Hij redde het net niet en werd uiteindelijk zelfs ingelopen.

Hoewel hij de tijdrit rond Valence d’Agen met 18 seconden verschil van Gerrie Knetemann verloor, kon Hinault na deze etappe toch de gele trui weer aantrekken. De eerste bergetappe in de Pyreneeën was een prooi voor de Ierse sprinter Seán Kelly, die de sprint won van een kopgroep van 18 personen met vrijwel alle favorieten. Een dag later was het de beurt aan de Zwitser Beat Breu, die alleen aankwam op Le Pla d'Adet. In het klassement had Hinault inmiddels een voorsprong van ruim drie minuten op Anderson en 4'31" op Joop Zoetemelk. In de tijdrit die volgde bouwde Hinault de voorsprong alleen maar uit.

De tijdrit was dit jaar de enige etappe tussen de Pyreneeën en de Alpen. De drie volgende bergritten werden gewonnen door Pascal Simon (die samen met Pierre-Henri Mentheour de hele dag in de aanval was), opnieuw Breu (in de rit naar l'Alpe d'Huez) en Peter Winnen, die in de rit naar Morzine zijn landgenoot Johan van der Velde met een halve minuut voorbleef en naar een derde plaats in het klassement steeg. In de tijdrit die twee dagen later plaatsvond, wist Van der Velde echter genoeg tijd op Winnen te pakken om de derde plaats over te nemen. De voorlaatste rit was voor de Belg Daniel Willems, die net als in 1981 twee etappezeges boekte. Dankzij de laatste winst klom hij van een tiende naar een zevende plek in het klassement. In de slotetappe naar de Avenue des Champs-Élysées in Parijs liet Hinault, geprikkeld door kritiek in de Franse media over zijn weinig spectaculaire manier van rijden, zien dat hij ook sprintend met de besten meekon. Hij won de etappe door de Nederlander Adrie van der Poel net voor te blijven.

Etappeoverzicht bewerken

datum etappe route afstand winnaar gele trui
2 juli Proloog   Bazel (ITT) 7,4 km   Bernard Hinault   Bernard Hinault
3 juli 1   Möhlin -   Möhlin 207 km   Ludo Peeters   Ludo Peeters
4 juli 2   Bazel - Nancy 246 km   Phil Anderson   Phil Anderson
5 juli 3 Nancy - Longwy 134 km   Daniel Willems
6 juli 4   Beauraing -   Moeskroen 207 km   Gerrie Knetemann
7 juli 5 Orchies - Fontaine-au-Pire (TTT) etappe geannuleerd na een blokkade door fabriekarbeiders
8 juli 6 Rijsel - Rijsel 233 km   Jan Raas   Phil Anderson
9 juli Rustdag
10 juli 7 Cancale - Concarneau 234,5 km   Pol Verschuere   Phil Anderson
11 juli 8 Concarneau - Châteaulin 205 km   Frank Hoste
12 juli 9a Lorient - Plumelec (TTT) 69 km   TI-Raleigh
9b Plumelec - Nantes 138,5 km   Stefan Mutter
13 juli 10 Saintes - Bordeaux 148 km   Pierre-Raymond Villemiane
14 juli 11 Valence d’Agen - Valence d’Agen (ITT) 57,3 km   Gerrie Knetemann   Bernard Hinault
15 juli 12 Fleurance - Pau 249 km   Seán Kelly
16 juli 13 Pau - Saint-Lary-Soulan 122 km   Beat Breu
17 juli Rustdag
18 juli 14 Martigues - Martigues (ITT) 32,5 km   Bernard Hinault   Bernard Hinault
19 juli 15 Manosque - Orcières-Merlette 208 km   Pascal Simon
20 juli 16 Orcières - l'Alpe d'Huez 231 km   Beat Breu
21 juli 17 Bourg d'Oisans - Morzine 251 km   Peter Winnen
22 juli 18 Morzine - Saint-Priest 233 km   Adri van Houwelingen
23 juli 19 Saint-Priest - Saint-Priest (ITT) 48 km   Bernard Hinault
24 juli 20 Sens - Aulnay-sous-Bois 161 km   Daniel Willems
25 juli 21 Fontenay-sous-Bois - Parijs 186 km   Bernard Hinault

Eindklassementen bewerken

Algemeen klassement bewerken

rang naam ploeg tijd
    Bernard Hinault Renault-Elf 92u 8'46"
2   Joop Zoetemelk Coop-Mercier + 6'21"
3   Johan van der Velde TI-Raleigh + 8'59"
4   Peter Winnen Capri Sonne + 9'24"
5   Phil Anderson Peugeot + 12'16"
6   Beat Breu Cilo-Aufina + 13'21"
7   Daniel Willems Sunair-Conalgo + 15'33"
8   Raymond Martin Coop-Mercier + 15'35"
9   Hennie Kuiper DAF Trucks + 17'01"
10   Alberto Fernández Teka + 17'19"
11   Robert Alban La Redoute + 17'21"
12   Bernard Vallet La Redoute + 19'52"
13   Jean-René Bernaudeau Peugeot + 20'02"
14   Sven-Åke Nilsson Wolber-Spidel + 25'11"
15   Seán Kelly Sem-France Loire + 27'17"
16   Charly Bérard Renault-Elf + 31'35"
17   Kim Andersen Coop-Mercier + 31'57"
18   Jacques Michaud Coop-Mercier + 32'21"
19   Theo de Rooij Capri Sonne + 32'37"
20   Pascal Simon Peugeot + 34'22"

Rode lantaarn:

125   Werner Devos Sunair-Conalgo + 3u 04'44"

Puntenklassement bewerken

rang naam ploeg punten
    Seán Kelly Sem-France Loire 429
2   Bernard Hinault Renault-Elf 152
3   Phil Anderson Peugeot 149

Bergklassement bewerken

rang naam ploeg punten
    Bernard Vallet La Redoute 278
2   Jean-René Bernaudeau Peugeot 237
3   Beat Breu Cilo-Aufina 205

Jongerenklassement bewerken

rang naam ploeg tijd
    Phil Anderson Peugeot 92u 21'02"
2   Kim Andersen Coop-Mercier + 19'41"
3   Marc Madiot Renault-Elf + 37'12"

Ploegenklassement bewerken

rang ploeg ploegleider tijd
1   Coop-Mercier Jean-Pierre Danguillaume
2   Renault-Elf Cyrille Guimard
3   Peugeot Maurice De Muer

Bijzonderheden bewerken

  • De 35-jarige Joop Zoetemelk legde voor de zesde keer in twaalf deelnames beslag op de tweede plaats in het eindklassement van de Ronde. Eén keer werd hij eerste (in 1980), drie keer werd hij vierde.
  • De Zwitserse renner Jean-Marie Grezet van de ploeg Cilo-Aufina trok zich vlak voor de start van de proloog terug, waardoor er geen tijd meer was hem te vervangen.