Saint-Étienne

Saint-Étienne (Arpitaans: Sant-Etiève) is de hoofdstad van het Franse departement Loire. De stad ligt nabij de Loire, 500 km ten zuiden van Parijs en had op 1 januari 2019 173.821[1] inwoners. Met alle voorsteden erbij had de stad in 1999 321.703 inwoners.
Gemeente in Frankrijk ![]() | |||
---|---|---|---|
Situering | |||
Regio | Auvergne-Rhône-Alpes | ||
Departement | Loire (42) | ||
Arrondissement | Saint-Étienne | ||
Kanton | hoofd van de kantons: Saint-Étienne-1, Saint-Étienne-2, Saint-Étienne-3, Saint-Étienne-4, Saint-Étienne-5, Saint-Étienne-6 | ||
Coördinaten | 45° 26′ NB, 4° 24′ OL | ||
Algemeen | |||
Oppervlakte | 79,97 km² | ||
Inwoners (1 januari 2019) |
173.821[1] (2.174 inw./km²) | ||
Hoogte | 422 - 1117 m | ||
Burgemeester | Gaël Perdriau (2014) ![]() | ||
Overig | |||
Postcode | 42100 | ||
INSEE-code | 42218 | ||
Foto's | |||
|
HydrologieBewerken
Het grondgebied van Saint-Étienne is verdeeld over twee stroomgebieden en een van de Europese hoofdwaterscheidingen loopt door de stad. Het grootste deel van de stad behoort tot het stroomgebied van de Loire. De stad zelf wordt doorkruist door de Furan, een zijrivier van de Loire. De Furan vloeit even voorbij de stad in de Loire. De heuvelachtige stad met meerdere valleien wordt ook doorstroomd door de Janon, een zijriviertje van de Gier die op zijn beurt uitmondt in de Rhône. Het zadelpunt (laagste punt van de waterscheiding tussen beide bekkens) ligt bij het eindpunt van de A72, ten oosten van het stadscentrum. De spoorlijn tussen Saint-Étienne en Lyon gaat hier in een tunnel onder dit zadel. De Terrenoire-tunnel is anderhalve kilometer lang en de langste tunnel op de spoorlijn.
GeologieBewerken
De stad gaf zijn naam aan de gesteentelaag Stephanien, de bovenste stratigrafische etage van het Carboon. Na Madrid en Sofia is Saint-Étienne met hoogteligging tussen 422 en 1.117 meter een van de grootste Europese steden op grotere hoogte.
De inwoners van Saint-Étienne worden in het Frans vaak stéphanois genoemd.
GeschiedenisBewerken
Historisch heeft de stad, die naar de heilige Stefanus is genoemd, een grote groei gekend na de industriële revolutie door de vondst van een groot steenkoolbekken in de regio. De stad met een sterk industrieel verleden, waar ook meerdere legerregimenten gelegerd waren, onderging op het eind van de 20e eeuw een intensief traject van stadskernvernieuwing met de nadruk op de designindustrie, een herbronning die erkend werd toen de UNESCO de stad in 2010 toevoegde aan het UNESCO netwerk van creatieve steden.
SportBewerken
Saint-Étienne heeft een eigen voetbalteam in de 2e divisie(Ligue 2) van Frankrijk, AS Saint-Étienne. De meervoudig Frans kampioen speelt haar wedstrijden in het Stade Geoffroy-Guichard. Saint-Étienne was met stadion speelstad bij het WK rugby van 2007, WK voetbal van 1998 en EK voetbal van 1984 en 2016.
Saint-Étienne is 27 keer etappeplaats geweest in de wielerkoers Ronde van Frankrijk. Dit voor het eerst in 1950 en voorlopig voor het laatst in 2022. De Fransman Bernard Hinault won twee keer (in 1978 en 1986) in Saint-Étienne. De laatste ritwinnaar in Saint-Étienne is voorlopig de Deen Mads Pedersen.
GeografieBewerken
De oppervlakte van Saint-Étienne bedraagt 79,97 km², de bevolkingsdichtheid is 2.174 inwoners per km² (per 1 januari 2019).
De onderstaande kaart toont de ligging van Saint-Étienne met de belangrijkste infrastructuur en aangrenzende gemeenten.
DemografieBewerken
Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).
VervoerBewerken
Het stadsvervoerbedrijf STAS exploiteert drie tramlijnen, twee trolleybuslijnen en meerdere buslijnen. De tramlijn is sinds zijn ingebruikname in 1881 ononderbroken in dienst geweest in de stad en vervoert dagelijks meer dan 70.000 reizigers.
In de gemeente liggen de spoorwegstations Saint-Étienne-Bellevue, Saint-Étienne-Carnot, Saint-Étienne-Châteaucreux, Saint-Étienne-La Terrasse en Saint-Étienne-Le Clapier.
De stad op een dikke zestig km ten zuidwesten van Lyon wordt ontsloten door de drukke N88 en de aansluitende A47, maar ligt ook aan de A72 die de verbinding maakt met de A89, een belangrijke Franse oost-westverbinding.
OnderwijsBewerken
StedenbandenBewerken
- Annaba (Algerije), sinds 1971
- Banská Bystrica (Slowakije), sinds 2006
- Ben Arous (Tunesië), sinds 1994
- Coventry (Verenigd Koninkrijk), sinds 1955
- Des Moines (Verenigde Staten), sinds 1984
- Ferrara (Italië), sinds 1960
- Fez (Marokko), sinds 2006
- Geltendorf (Duitsland), sinds 1966
- Granby (Canada), sinds 1960
- Katowice (Polen), sinds 1994
- Loehansk (Oekraïne), sinds 1959
- Nazareth Illit (Israël), sinds 1974
- Oeiras (Portugal), sinds 1995
- Patras (Griekenland), sinds 1990
- Toamasina (Madagaskar), sinds 1967
- Windsor (Canada), sinds 1963
- Wuppertal (Duitsland), sinds 1960
- Xuzhou (China), sinds 1984
Geboren in Saint-ÉtienneBewerken
- H. Marcellin Champagnat (1789-1840), stichter van de Broeders Maristen
- Jules Massenet (1842-1912), componist en muziekpedagoog
- Robert Martin (1898-1982), componist, muziekuitgever en cellist
- Jean Guitton (1901-1999), schrijver en filosoof
- Charles Exbrayat (1906-1989), schrijver van politieromans
- Roger Rivière (1936-1976), wielrenner
- Gerard Farison (1944-2021), voetballer
- Georges Didi-Huberman (1953), kunsthistoricus en filosoof
- Jean Castaneda (1957), voetballer en voetbalcoach
- Gilles Delion (1966), wielrenner
- Willy Sagnol (1977), voetballer
- Thierry Gueorgiou (1979), oriëntatieloper
- Olivier Sorlin (1979), voetballer
- Sylvain Armand (1980), voetballer
- Anthony Bartholome (1982), voetballer
- Loïc Perrin (1985), voetballer
- Aravane Rezaï (1987), tennisster
Overleden in Saint-ÉtienneBewerken
- Nicolas Heurtier (1812-1870), Frans ambtenaar en politicus
- Benoît Charvet (1828-1897), Frans handelaar en politicus
Bronnen, noten en/of referenties |