Bergbrikgronden is een bodemtype in het Nederlandse systeem van bodemclassificatie en behoort tot de xerobrikgronden. Het zijn gronden met een briklaag, een B horizont met een illuviale aanrijking van klei. Bergbrikgronden hebben door erosie geen duidelijke A (bovengrond)- en geen E (uitspoeling) horizonten. De briklaag ligt dicht bij de maaiveldhoogte en kan door zijn grotere vastheid meer weerstand bieden aan erosie. Deze bodems komen vrijwel uitsluitend in de lössgronden van Zuid-Limburg voor. Ze worden daar aangetroffen op met hellingen met hellingshoeken van 4–8%. Op helling van minder dan 8% is een nieuwe bouwvoor (Ap horizont) gevormd. Door regelmatige grondbewerking is deze bouwvoor veelal losser dan de briklaag zelf. Bergbrikgronden vormen ongeveer 1/3 deel van alle brikgronden binnen Nederland. Bergbrikgronden komen in gebieden met een lage grondwaterstand voor.

Bergbrikgrond
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Orde Brikgronden
Suborde Xerobrikgronden
Groep Xerobrikgronden
Subgroep Bergbrikgronden
Portaal  Portaalicoon   Aardwetenschappen

In de internationale FAO/UNESCO classificatie zijn deze bodems Luvisolen, in de Amerikaanse classificatie (Soil Taxonomy) zijn het Alfisolen.

Schematische profielbeschrijving

bewerken

De onderstaande tabel omvat een schematische uiteenzetting van het bodemprofiel van een bergbrikgrond.

Horizont Diepte Omschrijving
Ap 0–22 cm donker grijsbruine, matig humusarme siltige leem; vrij dicht en vast
Bt 22–53 cm donkerbruine humusarme siltige leem; afgeronde blokkige structuurelementen, zeer poreus
BC 53–82 cm geelbruine siltige leem; afgeronde blokkige structuurelementen; porositeit neemt met de diepte af
C > 82 cm geelbruine leem met lager lutumgehalte dan in de B-horizont; zeer zwak ontwikkelde structuurelementen
Opmerking: het gehele profiel bevat zeer veel grote wormgangen (tot een diepte van > 120 cm)