Maximiliano Richeze

baanwielrenner uit Argentinië

Maximiliano Ariel Richeze Araquistain (Buenos Aires, 7 maart 1983) is een voormalig Argentijns wielrenner. Zijn broers Roberto, Mauro en Adrián zijn ook wielrenner (geweest).

Maximiliano Richeze
Max Richeze tijdens de Ronde van Frankrijk 2018.
Persoonlijke informatie
Volledige naam Maximiliano Ariel Richeze Araquistain
Geboortedatum 7 maart 1983
Geboorteplaats Buenos Aires, Vlag van Argentinië Argentinië
Lengte 175 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg gestopt in 2023
Discipline(s) Baanwielrennen
Wegwielrennen
Specialisatie(s) Achtervolging
Sprint lead-out
Ploegen
2006–2007
2008–2009
2011
2012
2013–2015
2016–2019
2020-2022
Ceramica Panaria-Navigare
CSF Group-Navigare (tot 15-2)
D'Angelo & Antenucci-Nippo
Nippo
Lampre-Merida
Deceuninck–Quick-Step
UAE Team Emirates
Beste prestaties
Milaan-San Remo 20e (2018)
Ronde van Italië 2 etappezeges
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Biografie bewerken

Richeze deed verschillende keren mee aan de Ronde van Italië, waarin hij twee ritten won. Aanvankelijk werd hij in deze ritten tweede, maar winnaar Alessandro Petacchi werd uit de uitslag geschrapt nadat hij in 2007 was betrapt op het gebruik van salbutamol. Zijn drie broers, Roberto, Mauro en Adrián, zijn ook wielrenner.

Vlak voor de Ronde van Italië van 2008 testte hij, na zijn ritzege in de Ronde van de Sarthe, positief op het gebruik van anabole steroïden. Hierdoor werd hij door zijn ploeg CSF Group Navigare op het laatste moment van de deelnemerslijst van de Giro gehaald. Op 13 augustus 2008 werd hij door de Argentijnse wielerbond vrijgesproken. Dit tegen de zin van de UCI, die in beroep ging bij het Hof van Arbitrage voor Sport in Lausanne. Het hof gaf hem uiteindelijk begin februari 2009 een schorsing van twee jaar, die duurde tot 9 mei 2010. Zijn eerste wedstrijd na de schorsing was de Ronde van San Juan. De wielerploeg waarvoor hij in het seizoen 2011 uitkwam na zijn schorsing was de Japans/Italiaanse ploeg D'Angelo & Antenucci-Nippo. Vanaf 2013 rijdt hij voor Lampre-Merida. Door de overstap naar dit team kon hij weer uitkomen in de belangrijke wedstrijden. Zo werd hij in 2014 de tweede Argentijn, na Juan José Haedo, die deelnam aan de Ronde van Frankrijk. Na de vijfde rit hield hij het voor gezien, na diverse keren gevallen te zijn en laatste te staan in het algemeen klassement.

In 2016 werd hij aangetrokken door de Belgische Etixx-Quick Step ploeg. dat in 2017 verder ging als Quick-Step Floors. Hier ontwikkelde Max Richeze zich tot een sterke lead-out man in de sprinttrein voor de Colombiaanse sprinter Fernando Gaviria. Deze rol weerhield hem er echter niet van om ook zelf enkele overwinningen te behalen. Zo won hij onder andere etappes in de Ronde van Zwitserland 2016 en de Ronde van Turkije 2018. In 2019 behaalde Richeze drie jaar na zijn broer Mauro de nationale titel. In de straten van Santiago del Estero was hij de sterkste in de massasprint. Later dat jaar wist hij kopman van de Argentijnse selectie ook de op de Pan-Amerikaanse Spelen te scoren. Na een selectieve wedstrijd bleef Max Richeze de Mexicaan Ignacio Prado voor in een sprint van een klein groepje. Bryan Gómez uit Colombia vervolledigde het podium.

In 2020 ruilde de Argentijn Quick Step na vier seizoenen in voor UAE Team Emirates. Hier werd hij herenigd met Fernando Gaviria die de overstap al een seizoen eerder maakte. Richeze tekende er een contract voor twee jaar. Initieel werd dit contract niet verlengd. Echter, door blessure van Álvaro Hodeg besloot de ploegleiding het contract van Richeze met enkele maanden te verlengen.[1] De Ronde van Italië 2022 zal zijn afscheidswedstrijd worden.

Richeze was ook actief als baanwielrenner. Zijn belangrijkste overwinning op de piste boekte in 2013 als lid van de Argentijnse selectie ploegenachtervolging. Samen met Walter Pérez, Eduardo Sepúlveda en zijn jongere broer Mauro, werd hij Pan-Amerikaans kampioen. Op datzelfde tornooi won hij tevens ook nog de scratch. Gedurende zijn carrière als pistier behaalde hij ook nog medailles op de Zuid-Amerikaanse -en Pan-Amerikaanse Spelen.

Palmares bewerken

Baanwielrennen bewerken

Jaar   AK   P-AK   WK   OS WB Overig
Elite
2002   km Zuid-Amerikaanse Spelen:
  km
  ploegsprint
2003   km
geen deelnames tussen 2004 en 2012.
2013   ploegenachtervolging
  scratch
2014
2015 Pan-Amerikaanse Spelen:
  ploegenachtervolging

Wegwielrennen bewerken

2004 - 1 zege
2e etappe A Vuelta Ciclista Lider al Sur
2005 - 1 zege
Circuito del Porto
2006 - 1 zege
1e etappe Ronde van Langkawi
2007 - 5 zeges
2e etappe Ronde van Langkawi
4e etappe Ronde van Trentino
18e en 21e etappe Ronde van Italië*
1e etappe Ronde van Luxemburg
2008 - 4 zeges
2e etappe Ronde van San Luis
5e etappe Ronde van de Sarthe
6e* en 7e etappe Ronde van Turkije
2011 - 4 zeges
Proloog Ronde van Kumano
1e, 6e en 7e etappe Ronde van Slowakije
2012 - 13 zeges
  Pan-Amerikaans kampioen op de weg, Elite
2e etappe Ronde van Japan
1e etappe Ronde van Kumano
1e, 5e en 6e etappe Ronde van Servië
1e, 7e, 8e en 10e etappe Ronde van Venezuela
2e en 3e etappe Ronde van Hokkaido
Eindklassement Ronde van Hokkaido
2016 - 2 zeges
1e etappe Ronde van San Luis (TTT)
3e etappe Ronde van Zwitserland
2017 - 2 zeges
6e en 7e etappe Ronde van San Juan
2018 - 3 zeges
4e etappe Ronde van San Juan
1e etappe Ronde van Turkije
  Pan-Amerikaans kampioenschap op de weg, elite
2019 - 2 zeges
  Argentijns kampioen op de weg, Elite
  Pan-Amerikaanse Spelen, wegrit

(*) Na schorsing van Alessandro Petacchi

Resultaten in voornaamste wedstrijden bewerken

Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2006 138e  
2007 92e (2) 
2008
2011
2012
2013 141e  
2014 opgave   138e  
2015 127e   152e  
2016 144e  
2017 148e  
2018 135e  
2019 149e   148e  
2020 opgave  
2021 137e  
2022 142e  
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Parijs-Tours WK op de weg Wereld­ranglijsten
2006 141e
2007 111e opgave
2008 22e
2011 136e
2012 opgave
2013 opgave 104e (UWT)
2014 83e 141e opgave opgave 235e (UWT)
2015 93e opgave opgave opgave 65e 190e (UWT)
2016 38e 28e 141e (UWT)
2017 5e 131e 118e (UWT)
2018 20e 167e (UWT)
2019 102e opgave
2020 119e
2021 147e opgave
2022 opgave

Ploegen bewerken

Bronnen bewerken

Externe link bewerken

Commons heeft mediabestanden op de pagina Maximiliano Richeze.