Daniel Martin (wielrenner)

Daniel Martin
	Martin in 2012
Persoonlijke informatie
Bijnaam	Hobbelpaard
Geboortedatum	20 augustus 1986
Geboorteplaats	Birmingham, Engeland
Nationaliteit	Ierse
Lengte	175 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg	gestopt
Discipline(s)	Weg
Specialisatie(s)	Klimmer
Ploegen
2007; 2008–2015; 2016; 2017; 2018–2019; 2020-2021	→Team Slipstr. (stagiair); Garmin; Etixx-Quick Step; Quick-Step Floors; UAE Team Emirates; Israel Start-Up Nation
Beste prestaties
Amstel Gold Race	15e (2015)
Luik-Bastenaken-Luik	1e (2013)
Ronde van Lombardije	1e (2014)
Ronde van Italië	10e (2021) ; 1 etappezege
Ronde van Frankrijk	6e (2017) ; 2 etappezeges
Ronde van Spanje	4e (2020) ; 2 etappezeges
Overige
Zeges:
Ronde van Polen; Ronde van Catalonië	2010; 2013
Portaal	Wielersport

Daniel Martin (Birmingham, 20 augustus 1986) is een Iers voormalig wielrenner. Hij heeft sinds 2006 de Ierse nationaliteit.

Biografie bewerken

Martin is de zoon van ex-wielrenner Neil Martin en van Maria Roche, de zus van oud-tourwinnaar Stephen Roche.

Nadat hij in 2004 Andrew Hill en Ian Stannard geklopt had in de strijd om de nationale titel op de weg van Groot-Brittannië bij de junioren, besloot hij vanaf 2006 de Ierse nationaliteit aan te nemen. Vanaf dat jaar sloot de 20-jarige Martin zich ook aan bij het Franse wielerteam Vélo Club La Pomme Marseille. Hij maakte er indruk door onmiddellijk goed te presteren, hij won een rit in de Ronde van de Aostavallei en in de eindklassering moest hij enkel Alessandro Bisolti laten voorgaan. Het daaropvolgende seizoen werkte hij ook af in Franse loondienst. Hij won dat seizoen een rit en het eindklassement in de Tour des Pays de Savoie en hij wist weer een rit te winnen in de Ronde van de Aostavallei. Door deze goede resultaten werd Martin door het Amerikaanse Team Slipstream gecontracteerd voor een stage. Hij zou er vanaf 2008 een vast contract krijgen.

In zijn eerste 2 seizoenen bij de ploeg tastte hij vooral zijn mogelijkheden af. Hij behaalde enkele mooie resultaten, zo werd hij in 2008 meteen Iers kampioen op de weg, en werd hij in 2009 2de in de Ronde van Catalonië en 8ste in de Ronde van Lombardije.

In 2010 maakte de wielerwereld voor het eerst echt kennis met de toen nog altijd maar 24-jarige Ier. Hij won dat jaar de 5de rit in de Ronde van Polen en het eindklassement van diezelfde ronde met 8 seconden voorsprong op Grega Bole. Het daaropvolgende seizoen bracht Martin wederom een ritzege in de Ronde van Polen, maar in de strijd om de eindzege moest hij Peter Sagan met 8 seconden laten voorgaan. Hierna volgde de Vuelta, waar hij uitstekend reed. Hij won de 9e rit, een zware bergrit met aankomst in La Covatilla. In de spurt van de kopgroep klopte hij toen Bauke Mollema. In het eindklassement zou hij uiteindelijk als 13de eindigen op ruim 7 minuten van Juan José Cobo Acebo. In de Ronde van Lombardije eindigde Martin als 2e, waarmee hij bewees dat hij ook een klassiek renner is. In 2012 zette hij alles op de Tour, hij kon echter niet overtuigen en eindigde ietwat teleurstellend als 35e.

2013 begon uitstekend voor Martin. Als voorbereiding op de klassiekers reed hij de Ronde van Catalonië, hij won er de lastige 4de rit, dit was genoeg om de eindzege veilig te stellen. Tijdens de Waalse Pijl zat hij tijdens de slotklim wat ingesloten, hij slaagde er echter nog in een 4de plek uit de brand te slepen. Hierna volgde Luik-Bastenaken-Luik. Hij startte er als kopman en reed de hele dag alert voorin. Toen Joaquim Rodríguez in de slotfase wegreed was Martin de enige die hem trachtte terug te halen, hij slaagde hier in en vlak voor de laatste bocht plaatste hij zijn ultieme versnelling, dit was genoeg om zijn eerste klassieker binnen te halen. Later dat seizoen bleek hij tijdens de Tour uitgeteld voor het eindklassement; Martin ging dan maar op zoek naar een ritzege, wat hem lukte met het winnen van de negende rit.

De overwinning in de honderdste editie van Luik-Bastenaken-Luik ging aan zijn neus voorbij toen hij bij de achtervolging op de ontsnapte Giampaolo Caruso in de laatste bocht onderuit ging. Ook tijdens de Ronde van Italië van 2014 kwam Martin ten val. Hij moest als kopman al tijdens de openingsrit, een ploegentijdrit, opgeven nadat hij hard onderuit ging. Wel haalde Martin in 2014 zijn tweede wielermonument binnen door de Ronde van Lombardije te winnen.

In de wegwedstrijd op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro werd Martin dertiende, op bijna drie minuten van winnaar Greg Van Avermaet.

Op 4 september 2021 kondigt Martin aan te zullen stoppen met het professionele wielrennen na het seizoen 2021.^[1]

Palmares bewerken

Overwinningen bewerken

2004: Brits kampioen op de weg, Junioren
2006: 6e etappe Ronde van de Aostavallei
2007: 3e etappe Tour des Pays de Savoie; Eindklassement Tour des Pays de Savoie; 2e etappe Ronde van de Aostavallei
2008: Eindklassement Route du Sud; Iers kampioen op de weg, Elite
2010: 5e etappe Ronde van Polen; Eindklassement Ronde van Polen; Ronde van de Drie Valleien; Japan Cup
2011: Ronde van Toscane; 6e etappe Ronde van Polen; 9e etappe Ronde van Spanje
2013: 4e etappe Ronde van Catalonië; Eindklassement Ronde van Catalonië; Luik-Bastenaken-Luik; 9e etappe Ronde van Frankrijk
2014: Ronde van Lombardije; 4e etappe Ronde van Peking
2016: 2e etappe Ronde van Valencia; 3e etappe Ronde van Catalonië
2017: 2e etappe Ronde van de Algarve
2018: 5e etappe Critérium du Dauphiné; 6e etappe Ronde van Frankrijk
2020: 3e etappe Ronde van Spanje
2021: 17e etappe Ronde van Italië

Resultaten in voornaamste wedstrijden bewerken

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
2008
2009			53e
2010	57e
2011			13e (1)
2012		35e
2013		33e (1)	opgave
2014	opgave		7e
2015		39e	opgave
2016		9e
2017		6e
2018		8e (1)	opgave
2019		18e
2020		41e	4e (1)
2021	10e (1)	40e

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar	Amstel Gold Race	Luik-Bast.‑Luik	Ronde van Lombardije	Waalse Pijl	Clásica San Sebastián	Bretagne Classic	WK op de weg	Wereldranglijsten
2008		118e		109e			58e
2009	opgave	99e	8e	56e		5e	68e	35e (UWK)
2010		58e	opgave	17e		64e		49e (UWK)
2011		opgave	2 ↑	opgave			90e	8e (UWT)
2012	75e	5e	16e	6e	18e	81e	33e	16e (UWT)
2013	opgave	1 ↑	4e	4e			opgave	6e (UWT)
2014	opgave	39e	1 ↑	2 ↑	25e		84e	9e (UWT)
2015	15e	opgave	52e	opgave	7e			51e (UWT)
2016		47e	48e	3 ↑	12e			10e (UWT)
2017	opgave	2 ↑	36e	2 ↑			26e	8e (UWT)
2018	opgave	18e	9e	61e	12e		opgave	32e (UWT)
2019		opgave	18e	opgave	32e		opgave	88e (UWR)
2020		11e		5e				29e (UWR)
2021			38e			40e

Resultaten in kleinere rondes bewerken

Jaar	Parijs-Nice	Tirreno-Adriatico	Ronde van Catalonië	Ronde van het Baskenland	Ronde van Romandië	Critérium du Dauphiné	Ronde van Zwitserland	Ronde van Polen	Ronde van Peking
2008			24e
2009	opgave		2 ↑		58e	32e		opgave
2010	70e			14e				↑ (1)
2011			2 ↑	opgave		33e		2 ↑ (1)
2012			4e	opgave	14e	106e			4e
2013		20e	↑ (1)				8e		2 ↑
2014		55e	18e						2 ↑ (1)
2015		25e	10e		104e	7e
2016			3 ↑ (1)	opgave		3 ↑
2017	3 ↑		6e			3 ↑
2018	opgave		28e		10e	4e (1)
2019			23e	2 ↑
2020						opgave
2021			25e

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Ploegen bewerken

2007 – Team Slipstream (stagiair vanaf 1 augustus)
2008 – Team Garmin-Chipotle presented by H3O ^[a]
2009 – Team Garmin-Slipstream
2010 – Team Garmin-Transitions
2011 – Team Garmin-Cervélo
2012 – Garmin-Sharp ^[b]
2013 – Garmin Sharp
2014 – Garmin Sharp
2015 – Team Cannondale-Garmin
2016 – Etixx-Quick Step
2017 – Quick-Step Floors
2018 – UAE Team Emirates
2019 – UAE Team Emirates
2020 – Israel Start-Up Nation
2021 – Israel Start-Up Nation

↑ Tot juli heette de ploeg Slipstream-Chipotle presented by H3O, maar na het aantrekken van Garmin als hoofdsponsor werd de naam veranderd.
↑ Tot eind juni heette de ploeg Team Garmin-Barracuda, maar na het aantrekken van Sharp als cosponsor werd de naam veranderd.

Bronnen, noten en/of referenties

(en) Profiel van Daniel Martin op ProCyclingStats

↑ Dan Martin hangt zijn fiets aan de haak. WielerFlits (4 september 2021). Geraadpleegd op 4 september 2021.

[2] Tot juli heette de ploeg Slipstream-Chipotle presented by H3O, maar na het aantrekken van Garmin als hoofdsponsor werd de naam veranderd.

[3] Tot eind juni heette de ploeg Team Garmin-Barracuda, maar na het aantrekken van Sharp als cosponsor werd de naam veranderd.

[1] Dan Martin hangt zijn fiets aan de haak. WielerFlits (4 september 2021). Geraadpleegd op 4 september 2021.

[1]

[a]

[b]