Olympische Winterspelen 2018

internationaal sportevenement

De Olympische Winterspelen 2018 werden gehouden in Pyeongchang, Zuid-Korea, van 9 tot en met 25 februari 2018. Het waren de XXIIIe Olympische Winterspelen. Er deden sporters mee van 92 nationale olympische comités. Debuterende landen waren Ecuador, Eritrea, Kosovo, Maleisië, Nigeria en Singapore en er waren 102 gouden medailles te verdelen. Nieuwe onderdelen waren gemengde landenwedstrijd bij het alpineskiën, gemengd curling, big air (mannen en vrouwen) bij het snowboarden en massastart (mannen en vrouwen) bij het schaatsen.

XXIIIe Olympische Winterspelen
Olympische Winterspelen 2018
Locatie Vlag van Zuid-Korea Pyeongchang, Zuid-Korea
Motto 하나된. 열정.
(Passie. Verbonden.)
Deelnemende landen 90 (daarnaast deden Hongkong en Taiwan mee, de laatste als Chinees Taipei)
Evenementen 102 in 7 olympische sporten
Openingsceremonie 9 februari 2018
Sluitingsceremonie 25 februari 2018
Officiële opening door Moon Jae-in
Vorige Spelen 2014: Sotsji (Rusland)
Volgende Spelen 2022: Peking (China)
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Sport

Bij de openingsceremonie vormden de deelnemers van Zuid- en Noord-Korea een verenigd team, onder één vlag. Ook bij het ijshockey voor vrouwen vormden beide landen één ploeg. Rusland was geschorst wegens overtreding van de anti-dopingregels, doch tientallen Russische sporters streden individueel mee.

De Noorse langlaufster Marit Bjørgen won vijf medailles waaronder twee gouden en werd daarmee de meest succesvolle sporter ooit op de Winterspelen.

Toewijzing bewerken

Kandidaten bewerken

Drie steden maakten gebruik van de mogelijkheid om zich tot 15 oktober 2009 aan te melden om de Winterspelen in 2018 te organiseren. Naast Pyeongchang waren dit het Franse Annecy en het Duitse München. Op 22 juni 2010 benoemde het IOC alle drie de steden tot de officiële kandidaatsteden. De steden hadden vervolgens tot 11 januari 2011 de tijd om hun bidbook in de dienen.[1] De evaluatiecommissie bezocht vervolgens in februari en maart de kandidaatsteden en stelde vervolgens het evaluatierapport op.[2] Op 6 juli 2011 stemde het IOC op het 123e IOC-congres in Durban, Zuid-Afrika over de toewijzing van de Spelen.

Pyeongchang kreeg de Olympische Winterspelen toegekend na zijn derde opeenvolgende kandidaatstelling, nadat het eerder had verloren van Vancouver (Canada) en Sotsji (Rusland). Het zijn de eerste Olympische Winterspelen, maar de tweede Olympische Spelen die Zuid-Korea organiseert; de Olympische Zomerspelen 1988 werden gehouden in de hoofdstad Seoel. Pyeongchang werd de derde Aziatische stad die de Olympische Winterspelen kreeg toegewezen.

Stemming

Pyeongchang haalde direct in de eerste ronde de meerderheid van de stemmen.

Uitslag stemming
Stad Land 1e ronde
Pyeongchang   Zuid-Korea 63
München   Duitsland 25
Annecy   Frankrijk 7

Steden die interesse toonden, maar zich uiteindelijk niet kandidaat stelden bewerken

Azië
Europa

In Zwitserland was er niet veel steun voor een bod. Gezien het bod van het naastgelegen Annecy was de kans op een echt bod dan ook klein.[7]

De Noorse stad trok zich terug vanwege stijgende kosten.[8]

Noord-Amerika
Zuid-Amerika

Kosten bewerken

De kosten werden geschat op omgerekend dertien miljard US-dollars. Voor het alpineskiën werden 58.000 bomen gekapt op de Gariwangberg. Het olympisch stadion kostte 109 miljoen US-dollars. Daarnaast werden naast de aanleg van diverse sportfaciliteiten miljarden gespendeerd aan het verbeteren van de infrasctuctuur tussen PyeongChang en de Zuid-Koreaanse hoofdstad Seoul.[11]

Olympische sporten bewerken

De olympische sporten die tijdens de Olympische Spelen beoefend worden, worden vertegenwoordigd door zeven internationale wintersportbonden:

Biatlon (11)
Bond: Internationale Biatlonunie
Curling (3)
Bond: World Curling Federation
IJshockey (2)
Bond: Internationale IJshockeyfederatie
Rodelen (4)
Bond: Fédération Internationale de Luge de Course
Schaatssporten
Kunstrijden (5)
Schaatsen (14)
Shorttrack (8)
Bond: Internationale Schaatsunie
Skisporten
Alpineskiën (11)
Freestyleskiën (10)
Langlaufen (12)
Noordse combinatie (3)
Schansspringen (4)
Snowboarden (10)
Bond: Fédération Internationale de Ski
Sleesporten
Bobsleeën (3)
Skeleton (2)
Bond: Internationale bobslee- en skeletonfederatie

Nieuwe onderdelen bewerken

Diverse sportfederaties hadden bij het IOC gevraagd om extra onderdelen aan het programma toe te voegen. Daaruit werden in juni 2015 de volgende zes toegevoegd: gemengde landenwedstrijd bij het alpineskiën, gemengd curling, big air (mannen en vrouwen) bij het snowboarden en massastart (mannen en vrouwen) schaatsen.[12]

Sport Nieuw Verdwenen (t.o.v. 2014) Wijzigingen/Opmerkingen
Alpineskiën Gemengde landenwedstrijd Nu 11 onderdelen
Curling Gemengddubbel Nu 3 onderdelen
Schaatsen Massastart (m)
Massastart (v)
Nu 14 onderdelen
Snowboarden Big air (m)
Big air (v)
Parallelslalom (m)
Parallelslalom (v)
Nu 10 onderdelen
+6 -2 +4

Accommodaties bewerken

Het Alpensia Resort in Daegwallyeong-myeon is de plaats waar het grootste gedeelte van de olympische accommodaties is. Daarnaast zijn er losse accommodaties in Bokwang en Jeongseon. In de kustplaats Gangneung bevindt zich het Olympisch Park Gangneung. Hier bevinden zich het olympisch dorp en vier stadions waar de indoor-ijssporten worden gehouden. Een vijfde accommodatie bevindt zich op het terrein van de Katholieke Kwandong universiteit.

 
Olympische accommodaties 2018
 
Dragon Valley Ski Resort
Plaats Accommodatie Functie Capaciteit
Sportaccommodaties
Pyeongchang
Olympisch stadion Openings- en sluitingsceremonie 35.000
Alpensia Jumping Park Schansspringen, noordse combinatie, snowboarden (big air) 13.500
Alpensia Biathlon Centre Biatlon 7.500
Alpensia Cross-Country Centre Langlaufen, noordse combinatie 7.500
Alpensia Sliding Centre Bobsleeën, rodelen en skeleton
Yongpyong Alpine Centre Alpineskiën (Slalom en reuzenslalom)
Bokwang Phoenix Park Freestyleskiën en snowboarden 18.000
Jeongseon Alpine Centre Alpineskiën (Afdaling, super G en combinatie)
Gangneung:
Olympisch park
Gangneung Hockey Centre IJshockey 10.000
Gangneung Curling Centre Curling
Gangneung Science Oval Langebaanschaatsen 8.000
Gangneung Ice Arena Kunstrijden, shorttrack 12.000
Gangneung Kwandong Hockey Centre IJshockey 6.000

Kalender bewerken

 ●  Openingsceremonie  ●  Wedstrijden     Wedstrijden met medailles  G  Gala  ●  Sluitingsceremonie
Februari do
8
vr
9
za
10
zo
11
ma
12
di
13
wo
14
do
15
vr
16
za
17
zo
18
ma
19
di
20
wo
21
do
22
vr
23
za
24
zo
25
Tot.
  Alpineskiën 1 2 2 1 1 1 1 1 1 11
  Biatlon 1 1 2 2 1 1 1 1 1 11
  Bobsleeën 1 1 1 3
  Curling 1 1 1 3
  Freestyleskiën 1 1 1 1 2 1 1 1 1 10
  IJshockey 1 1 2
  Kunstrijden 1 1 1 1 1 G 5
  Langlaufen 1 1 2 1 1 1 1 2 1 1 12
  Noordse combinatie 1 1 1 3
  Rodelen 1 1 1 1 4
  Schaatsen 1 1 1 1 1 1 1 1 1 2 1 2 14
  Schansspringen 1 1 1 1 4
  Shorttrack 1 1 2 1 3 8
  Skeleton 1 1 2
  Snowboarden 1 1 1 1 1 1 1 3 10
Totaal 5 6 7 8 4 9 7 9 6 3 5 7 8 6 8 4 102
Cumulatief 5 12 20 28 34 41 46 55 61 64 69 76 84 90 98 102
  Ceremonies
Februari do
8
vr
9
za
10
zo
11
ma
12
di
13
wo
14
do
15
vr
16
za
17
zo
18
ma
19
di
20
wo
21
do
22
vr
23
za
24
zo
25
Tot.

Deelnemende landen bewerken

Er doen sporters mee van 90 landen. Daarnaast behoren Hongkong en Taiwan (als Chinees Taipei) tot de deelnemers. Overigens hadden zich sporters van 95 landen gekwalificeerd of voor hun land startplaatsen afgedwongen. Drie landen, Dominica, Kaaimaneilanden en Peru gaven echter hun startplaatsen terug. Debuterende landen zijn Ecuador, Eritrea, Kosovo, Maleisië, Nigeria en Singapore. Rusland werd geweerd vanwege een grootschalig Russisch dopingschandaal. Wel mochten Russen van wie was aangetoond dat ze schoon waren, meedoen onder olympische vlag en aangeduid als Olympische atleet uit Rusland.[13]

De onderstaande lijst vermeldt de deelnemende NOC's, alsmede het team dat onder de olympische vlag uitkomt. De naam van het deelnemende comité linkt naar de specifieke olympische pagina van deze deelnemer voor de Spelen van 2018.

  Albanië
  Andorra
  Argentinië
  Armenië
  Australië
  Azerbeidzjan
  België
  Bermuda
  Bolivia
  Bosnië en Herzegovina
  Brazilië
  Bulgarije
  Canada
  Chili
  China
  Chinees Taipei
  Colombia
  Cyprus
  Denemarken

  Duitsland
  Ecuador
  Eritrea
  Estland
  Filipijnen
  Finland
  Frankrijk
  Georgië
  Ghana
  Griekenland
  Groot-Brittannië
  Hongarije
  Hongkong
  Ierland
  IJsland
  India
  Iran
  Israël
  Italië

  Jamaica
  Japan
  Kazachstan
  Kenia
  Kirgizië
  Kosovo
  Kroatië
  Letland
  Libanon
  Liechtenstein
  Litouwen
  Luxemburg
  Macedonië
  Madagaskar
  Maleisië
  Malta
  Marokko
  Mexico
  Moldavië

  Monaco
  Mongolië
  Montenegro
  Nederland
  Nieuw-Zeeland
  Nigeria
  Noord-Korea
  Noorwegen
  Oekraïne
  Oezbekistan
  Oost-Timor
  Oostenrijk
  Pakistan
  Polen
  Portugal
  Puerto Rico
  Roemenië
  San Marino
  Servië

  Singapore
  Slovenië
  Slowakije
  Spanje
  Thailand
  Togo
  Tonga
  Tsjechië
  Turkije
  Verenigde Staten
  Wit-Rusland
  Zuid-Afrika
  Zuid-Korea (gastheer)
  Zweden
  Zwitserland

  Olympische atleten uit Rusland (OAR)

Medailles bewerken

Medaillewinnaars bewerken

  Zie Lijst van medaillewinnaars op de Olympische Winterspelen 2018 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Medaillespiegel bewerken

  Zie Medaillespiegel van de Olympische Winterspelen 2018 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Hieronder is de top tien van de medaillespiegel weergegeven.

 Plaats  Land NOC   Goud   Zilver   Brons Totaal
1   Noorwegen NOR 14 14 11 39
2   Duitsland GER 14 9 7 30
3   Canada CAN 11 8 10 29
4   Verenigde Staten USA 9 8 6 23
5   Nederland NED 8 6 6 20
6   Zweden SWE 7 6 1 14
7   Zuid-Korea KOR 5 8 4 17
8   Zwitserland SUI 5 6 4 15
9   Frankrijk FRA 5 4 6 15
10   Oostenrijk AUT 5 3 6 14
25   België BEL 0 1 0 1

Externe link bewerken

Zie de categorie 2018 Winter Olympics van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.