Ben Hermans

Ben Hermans
	Hermans in de Giro van 2018
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	8 juni 1986
Geboorteplaats	Hasselt, België
Lengte	186 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg	Israel-Premier Tech
Discipline(s)	Weg
Specialisatie(s)	Klimmer, knecht
Amateurploegen
1998–2000; 2001–2003; 2004; 2005–2006; 2007–2008	Sport en Steun Leopoldsburg; ZLWC St-Truiden; Avia Team; Wielergroep Beveren 2000; Cyclingteam DAVO
Ploegen
2009; 2010–2013; 2014–2017; 2018–	Topsport Vlaanderen; RadioShack Leopard; BMC Racing Team; Israel-Premier Tech
Beste prestaties
Amstel Gold Race	8e (2011)
Ronde van Lombardije	9e (2020)
Ronde van Spanje	14e (2016)
Overige
Zeges:
Circuit de Wallonie; Trofeo Inca; Brabantse Pijl; Ronde van Oman; Ronde van Oostenrijk; Ronde van Utah	2008; 2008; 2015; 2017; 2018, 2019; 2019
Portaal	Wielersport

Ben Hermans (Hasselt, 8 juni 1986) is een Belgisch wielrenner die anno 2022 rijdt voor Israel-Premier Tech.

BiografieBewerken

Hermans debuteerde in het profpeloton in 2009, dit bij Topsport Vlaanderen-Mercator. Het jaar daarvoor reed hij zich al in de kijker door onder meer Circuit de Wallonie te winnen. In het daaropvolgende seizoen vertrok hij naar het Amerikaanse Team RadioShack van ploegleider Johan Bruyneel, hij zou tot en met het seizoen 2013 voor het team uitkomen. Hij zou in die jaren uitgroeien tot een begenadigd tijdrijder. Hij werd zowel in 2011 als 2012 Belgisch vice-kampioen, dit achter respectievelijk Philippe Gilbert en Kristof Vandewalle. In 2010 leerde het grote publiek hem ook kennen door de koninginnenrit van de Ronde van België te winnen. In deze heuvelrit was hij samen met Stijn Devolder ontsnapt, ze werkten goed samen en Hermans mocht de rit winnen want Devolder zou hierdoor de Ronde winnen. Het daaropvolgende seizoen won hij de Trofeo Inca door zijn twee Spaanse metgezellen in de spurt te verslaan.

In 2014 vertrok Hermans naar BMC Racing Team. Na een degelijk eerste seizoen kende Hermans in 2015 een persoonlijk topseizoen. Hermans, die doorgaans de rol van knecht vervulde, won dat seizoen verschillende koersen, met als hoogtepunt zijn overwinning in de Brabantse Pijl. Daarnaast behaalde hij ereplaatsen in onder meer de Ronde van Oostenrijk en de Ronde van Polen.

Op 31 juli 2017 kwam Hermans zwaar ten val tijdens de derde etappe van de Ronde van Polen. Hermans brak zijn borstbeen, rechterpols, grote linkerteen en drie tanden. Daarnaast liep hij veel kneuzingen en schaafwonden op, onder meer in zijn gezicht.

In 2018 maakte Hermans de overstap naar Israel Cycling Academy met de garantie op een eigen programma en op het kopmanschap in de Ronde van Italië.

PalmaresBewerken

OverwinningenBewerken

2001: Terkoest
2002: Limburgs kampioenschap wegwielrennen voor nieuwelingen; Limburgs kampioenschap tijdrijden voor nieuwelingen; Herderen; Ulbeek; 1e etappe Dwars door het land van Herve; Meeswijk; 2e etappe Sint-Martinusprijs; SVS wielertrofee Zolder
2003: Beker van België; Tour du Condroz; Limburgs kampioenschap wegwielrennen voor junioren; Trognée; Jemeppe
2004: Belgisch kampioenschap tijdrijden voor junioren; Limburgs kampioenschap tijdrijden voor junioren; 2e etappe Ronde du Maquis; Eindklassement Ronde du Maquis; Leuze-en-Hainaut (individuele tijdrit)
2006: Jongerenklassement Ronde van de Isard; Limburgs kampioenschap wegwielrennen; Thimister; Sint-Pieters-Leeuw
2007: Limburgs kampioenschap tijdrijden voor beloften
2008: Circuit de Wallonie; GP des Marbriers; Limburgs kampioenschap wegwielrennen voor beloften; Vivegnis; Puntenklassement Ronde van Namen
2009: Jongerenklassement Wielerweek van Lombardije
2010: 5e etappe Ronde van België
2011: Trofeo Inca
2015: Brabantse Pijl; 3e etappe Tour of Yorkshire; 3e etappe Arctic Race of Norway
2017: 1e etappe Ronde van Valencia (ploegentijdrit); 2e en 5e etappe Ronde van Oman; Eindklassement Ronde van Oman; 2e etappe Ronde van Catalonië (ploegentijdrit)
2018: 3e etappe Ronde van Oostenrijk; Eindklassement Ronde van Oostenrijk
2019: 4e etappe Ronde van Oostenrijk; Eindklassement Ronde van Oostenrijk; Bergklassement Adriatica Ionica Race; 2e en 3e etappe Ronde van Utah; Eindklassement Ronde van Utah
2021: 1e etappe deel B Internationale Wielerweek (ploegentijdrit); Ronde van de Apennijnen; 3e etappe Arctic Race of Norway; Eindklassement Arctic Race of Norway; 4e etappe Ronde van Poitou-Charentes in Nouvelle-Aquitaine

Resultaten in voornaamste wedstrijdenBewerken

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
2009
2010
2011
2012	73e
2013			61e
2014	72e
2015
2016			14e
2017	opgave
2018	45e
2019
2020		68e
2021

Jaar	Amstel Gold Race	Luik-Bast.‑Luik	Ronde van Lombardije	Waalse Pijl	Brabantse Pijl	WK op de weg	Wereldranglijsten
2009	44e	opgave		14e	22e
2010	opgave	opgave		43e	opgave
2011	8e	22e	opgave	17e	12e		121e (UWT)
2012	70e		opgave	opgave	36e
2013	29e	82e	14e	23e	106e		84e (UWT)
2014	43e	32e	39e	45e		56e
2015	18e	opgave		23e	1 ↑		59e (UWT)
2016	34e	opgave		42e	25e		122e (UWT)
2017	87e		14e	47e	38e		134e (UWT)
2018			36e			23e	65e (UWR)
2019	24e			opgave	18e		104e (UWR)
2020			9e	opgave
2021			opgave

Resultaten in kleinere rondesBewerken

Jaar	Tour Down Under	Parijs-Nice	Tirreno-Adriatico	Ronde van Catalonië	Ronde van het Baskenland	Ronde van Oostenrijk	Critérium du Dauphiné	Ronde van Zwitserland	Ronde van Polen	Eneco Tour	Ronde van Peking/ Ronde van Guangxi
2009										opgave
2010					opgave	9e	opgave		69e	26e
2011	15e		58e				24e			9e
2012				opgave						13e
2013	5e						opgave		12e
2014	27e		16e			opgave
2015		60e		66e		2 ↑		17e	3 ↑
2016		59e		86e			22e		15e
2017				opgave			33e		opgave		5e
2018			opgave	16e		1 ↑
2019			64e			1 ↑
2020	opgave
2021					opgave			19e