Adrie van der Poel

Nederlands wielrenner

Adrianus Aloysius Jacobus (Adrie) van der Poel (Bergen op Zoom, 17 juni 1959) is een Nederlands voormalig veldrijder en wegwielrenner. Hij was beroepsrenner tussen 1981 en 2000. Hij is de vader van de wereldkampioen op de weg 2023 Mathieu van der Poel.

Adrie van der Poel
van der Poel tijdens de Brussels Universities Cyclocross 2020.
Persoonlijke informatie
Volledige naam Adrianus Aloysius Jacobus van der Poel
Geboortedatum 17 juni 1959
Geboorteplaats Bergen op Zoom, Vlag van Nederland Nederland
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederlandse
Lengte 181 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg gestopt
Discipline(s) Veldrijden
Wegwielrennen
Ploegen
1981-1982
1983
1984-1986
1987-1988
1989
1990
1991-1992
1993
1994-1995
1996-2000
DAF Trucks
J. Aernoudt-Rossin
Kwantum Hallen-Yoko
PDM
Domex
Weinmann
Tulip
Zucchini
Collstrop
Rabobank
Beste prestaties
Milaan-San Remo 7e (1986, 1988)
Gent-Wevelgem 4e (1983)
Ronde van Vlaanderen 1e (1986)
Parijs-Roubaix 3e (1986)
Amstel Gold Race 1e (1990)
Luik-Bastenaken-Luik 1e (1988)
Ronde van Lombardije 2e (1985)
WK op de weg 2e (1983)
Medailleoverzicht
Veldrijden
Evenement Goud Zilver Brons
Wereldkampioenschappen 1 5 2
Totaal (8 medailles) 1 5 2
Wegwielrennen
Evenement Goud Zilver Brons
Wereldkampioenschappen 0 1 0
Totaal (1 medaille) 0 1 0
Medailles
Veldrijden
Wereldkampioenschappen
Goud Montreuil 1996 Cyclocross
Zilver München 1985 Cyclocross
Zilver Hägendorf 1988 Cyclocross
Zilver Pontchâteau 1989 Cyclocross
Zilver Getxo 1990 Cyclocross
Zilver Gieten 1991 Cyclocross
Brons Leeds 1992 Cyclocross
Brons Poprad 1999 Cyclocross
Wegwielrennen
Wereldkampioenschappen
Zilver Altenrhein 1983 Wegwedstrijd
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
Van der Poel in 1980

Van der Poel bouwde een imposante carrière uit met zes klassiekeroverwinningen, twee Touretappes en het wereldkampioenschap veldrijden in 1996. Hij grossierde daarnaast in ereplaatsen in belangrijke wedstrijden, zo werd hij tweede op het wereldkampioenschap op de weg in 1983 en behaalde hij vijf tweede plaatsen op wereldkampioenschappen veldrijden.

Van der Poel (op kop) en René Koppert in 1981

Hij begon zijn carrière op de weg, en viel al in zijn eerste seizoen bij de beroepsrenners op met tweede plaatsen in Parijs-Nice en de Waalse Pijl. Gaandeweg zijn carrière ging hij ook veldrijden om het hele jaar in competitie te kunnen blijven. Al snel bleek hij in die discipline bij de wereldtop te horen en de laatste jaren van zijn carrière hield hij zich nog vrijwel uitsluitend met het veldrijden bezig.

Adrie van der Poel werd in zijn carrière tweemaal op doping betrapt. In 1983 liep hij tegen de lamp wegens strychninegebruik.[1] Het excuus dat hij opvoerde was: 'Ik heb duivenvlees gegeten, en die duivenmelkers drogeren hun beesten, dus vandaar.' In 1984 werd hij bij de Ronde van Sicilië betrapt op het verboden middel efedrine. Dit middel was afkomstig van een hoestdrank die hij genomen had tegen een verkoudheid. Hij werd voor drie maanden geschorst en voelde zich gepakt door de Internationale Wielrenunie.[2]

In 1986, het jaar dat hij de Ronde van Vlaanderen won, werd hij onderscheiden met de Gerrit Schulte Trofee voor de beste Nederlandse profwielrenner.

Adrie van der Poel na zijn overwinning in de GP Raf Jonckheere 1989 in Westrozebeke.

Van der Poel is de schoonzoon van de beroemde Franse wielrenner Raymond Poulidor. Hij is getrouwd met diens jongste dochter Corinne. Zijn broer Jacques was beroepswielrenner van 1986 tot en met 1992. Zijn zonen Mathieu en David zijn eveneens wielrenner. Adrie en Mathieu zijn de enige vader en zoon die de gele trui in de Tour de France hebben gedragen.

Overwinningen bewerken

Wegwielrennen bewerken

1981

1982

1983

1984

1985

1986

  • Ronde van Vlaanderen
  • Acht van Chaam
  • 7e etappe Coors Classic
  • Zuiderzee Derny Tour
  • Nationale Sluitingsprijs

1987

1988

1989

1990

1991

1992

  • G.P Ignacio

1993

  • Profronde van Surhuisterveen

1994

1995

  • Beveren-Waas
  • Omloop van het Meetjesland
  • Omloop van de Gouden Garnaal
  • Ridder Ronde Maastricht

Veldrijden bewerken

Seizoen Wereldbeker Superprestige GvA Trofee  
WK
 
NK
Overige Totaal
aantal
zeges
1980-1981 6e 0
1981-1982 4e 0
1982-1983   Gavere 1
1983-1984 Zurich   1
1984-1985     Eeklo 1
1985-1986 4e 0
1986-1987 5e 0
1987-1988     0
1988-1989     Sablé-sur-Sarthe, Lanarvily 3
1989-1990     1
1990-1991 Gavere     2
1991-1992     Lanarvily 2
1992-1993 Valkenswaard Loenhout 5e   2
1993-1994 5e 4e 0
1994-1995 Overijse, Diegem 4e   Surhuisterveen 4
1995-1996 St-Michielsgestel     Surhuisterveen, Pontchateau, Vossem 5
1996-1997 Praag, Koksijde, Eindklassement Gieten, Milaan, St-Michielsgestel, Harnes, Eindklassement Kalmthout, Essen, Lille 4e   Woerden, Loenhout, Fronsac 12
1997-1998 Diegem, Wetzikon Niel, Rijkevorsel 25e   Harderwijk, Zeddam, Loenhout, Surhuisterveen, Wetzikon, Fronsac 10
1998-1999 Nommay Harnes     Montévrain, Dercy, Hoogerheide, Pijnacker 7
1999-2000 4e   Harderwijk, Lutterbach 2

Resultaten in voornaamste wedstrijden bewerken

Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
1981
1982 102e  
1983 37e  
1984 opgave  
1985 51e  
1986 110e  
1987 105e (1) 
1988 84e (1) 
1989 opgave  
1990 111e  
1991 71e  
1992 opgave  
1993 100e  
1994
1995
1996
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Parijs-Tours Parijs-Brussel Omloop Het Nieuwsblad WK op de weg Wereld­ranglijsten
1981 6e
1982 61e 33e 32e 8e 25e 44e 16e
1983 31e 4e 34e 6e 11e 7e     4e 7e   ↑ 5e (SPP)
1984 50e 6e 52e 6e 6e (FWR)
1985 18e 24e 15e 9e 40e   6e   5e 59e 22e (SPP) 7e (FWR)
1986 7e 10e   ↑   ↑ 6e   4e 48e 67e   (SPP)   (FWR)
1987 46e 58e 37e 9e 46e   17e 18e 22e (SPP)   (FWR)
1988 7e 18e   ↑ 29e 53e   23e 49e 4e (UWB) 4e (FWR)
1989 108e 23e 44e 48e 10e 119e 39e 76e (UWB) 31e (FWR)
1990 64e 8e   ↑ 53e 32e 123e 30e 7e 15e (UWB) 22e (FWR)
1991 75e 11e 68e 54e 13e 48e 11e 4e 26e 27e 8e (UWB) 15e (FWR)
1992 42e 17e 26e 14e 38e 25e 14e 52e (FWR)
1993 91e 12e 46e 5e 6e 80e 5e 15e 14e 9e (UWB) 76e (FWR)
1994 86e 26e 16e 5e 7e 100e (FWR)
1995 58e 48e
1996 58e 60e 111e

Alpe d'HuZes 2009 bewerken

In 2009 deed Van der Poel mee aan Alpe d'HuZes als deelnemer van Team Knooppunt Kranenbarg en Team Rodenburg Tuinen.


Voorganger:
Dieter Runkel
  Wereldkampioen veldrijden  
1996
  
Opvolger:
Daniele Pontoni
Voorganger:
Jos Lammertink
1986
  Nederlands kampioen wielrennen  
Adrie van der Poel
1987
Opvolger:
Peter Pieters
1988
Zie de categorie Adrie van der Poel van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.