Wereldbeker wielrennen
De Wereldbeker wielrennen stond onder auspiciën van de UCI (Union Cycliste Internationale). In 10 belangrijke wielerklassiekers, allen eendagswedstrijden, konden wielrenners punten verdienen. Aan het eind van het seizoen werd een klassement opgemaakt. De leider in het tussenklassement was herkenbaar aan een speciale trui. De Wereldbeker bestond van 1988 tot en met 2004. Vanaf 2005 is de Wereldbeker vervangen door de UCI ProTour.
De wedstrijden waren verdeeld over voor- en naseizoen en zo veel mogelijk over belangrijke wielerlanden.
Eerder zijn er klassementen over meerdere wedstrijden geweest: in de jaren vijftig de Challenge Desgrange-Colombo en later de Super Prestige. Beide klassementen werden opgemaakt over eendaagsen en etappewedstrijden.
Paolo Bettini was in 2003 de eerste rijder die 3 wereldbekerwedstrijden in een seizoen won. Johan Museeuw (11) behaalde de meeste overwinningen in wereldbekerwedstrijden.
Samenstelling en reglementBewerken
De wereldbeker bestond van 1998 tot 2004 uit de volgende wedstrijden:
- Milaan-San Remo
- Ronde van Vlaanderen
- Parijs-Roubaix
- Amstel Gold Race
- Luik-Bastenaken-Luik
- HEW Cyclassics
- Clásica San Sebastián
- Kampioenschap van Zürich
- Parijs-Tours
- Ronde van Lombardije
De eerste vijf vinden plaats in het voorjaar, de laatste vijf in het najaar.
Bij de invoering van de Wereldbeker zijn de HEW Cyclassics en de Clásica San Sebastián toegevoegd om meer spreiding van wedstrijden te krijgen buiten de traditionele wielerlanden. De wedstrijd in San Sebastián bestond toen nog maar kort en de Cyclassics is er zelfs speciaal voor in het leven geroepen. In de beginjaren werd zelfs nog geëxperimenteerd met wedstrijden in Engeland (Leeds Classic), Japan (Japan Cup) en Canada.
De puntentelling was in de laatste jaren als volgt: De winnaar van elke wedstrijd kreeg 100 punten, de nummers 2 tot 10 respectievelijk 70, 50, 40, 36, 32, 28, 24, 20, 16, en de nummers 11 tot 25 aflopend van 15 tot 1 punt. Aan het eind van ieder jaar werd het eindklassement opgemaakt, maar alleen de rijders die minimaal 6 van de wedstrijden hebben uitgereden, werden daarin opgenomen.
Er was ook een klassement voor teams, en een wereldbeker voor dames; voor beiden geldt een ander puntenschema. De dames reden ook andere wedstrijden.
EindstandenBewerken
1988Bewerken
1. | Steven Rooks | |
2. | Seán Kelly | |
3. | Charly Mottet | |
4. | Adrie van der Poel | |
5. | Laurent Fignon | |
6. | Tony Rominger | |
7. | Rolf Sørensen | |
8. | Luc Roosen | |
9. | Marnix Lameire | |
10. | Marino Lejarreta |
1989Bewerken
1. | Seán Kelly | 44 | |
2. | Tony Rominger | 32 | |
3. | Rolf Sørensen | 27 | |
4. | Frans Maassen | 23 | |
5. | Steve Bauer | 23 | |
6. | Edwig Van Hooydonck | 20 | |
7. | Herman Frison | 19 | |
8. | Charly Mottet | 19 | |
9. | Raúl Alcalá | 19 | |
10. | Sammie Moreels | 19 | |
11. | Marc Madiot | 19 |
1990Bewerken
1. | Gianni Bugno | 133 | |
2. | Rudy Dhaenens | 99 | |
3. | Seán Kelly | 94 | |
4. | Franco Ballerini | 89 | |
5. | Gilles Delion | 82 | |
6. | Claudio Chiappucci | 78 | |
7. | Steve Bauer | 68 | |
8. | Thomas Wegmüller | 67 | |
9. | Rolf Sørensen | 66 | |
10. | Federico Echave | 65 | |
11. | Marino Lejarreta | 65 |
1991Bewerken
1. | Maurizio Fondriest | 132 | |
2. | Laurent Jalabert | 121 | |
3. | Rolf Sørensen | 114 | |
4. | Edwig Van Hooydonck | 94 | |
5. | Marc Madiot | 71 | |
6. | Frans Maassen | 70 | |
7. | Franco Ballerini | 66 | |
8. | Adrie van der Poel | 57 | |
9. | Dirk De Wolf | 52 | |
10. | Phil Anderson | 51 |
Wedstrijden:
- Milaan-San Remo
- Ronde van Vlaanderen
- Parijs-Roubaix
- Amstel Gold Race
- Luik-Bastenaken-Luik
- Wincanton Classic
- Clásica San Sebastián
- Kampioenschap van Zürich
- Grand Prix de la Libération (ploegentijdrit)
- Grand Prix des Amériques
- Parijs-Tours
- Ronde van Lombardije
- Trofeo Baracchi/Grote Landenprijs (koppeltijdrit)
1992Bewerken
1. | Olaf Ludwig | 144 | |
2. | Tony Rominger | 118 | |
3. | Davide Cassani | 108 | |
4. | Raúl Alcalá | 92 | |
5. | Laurent Jalabert | 91 | |
6. | Vjatsjeslav Jekimov | 90 | |
7. | Claudio Chiappucci | 90 | |
8. | Johan Museeuw | 74 | |
9. | Jacky Durand | 66 | |
10. | Gilbert Duclos-Lassalle | 64 |
1993Bewerken
1. | Maurizio Fondriest | 287 | |
2. | Johan Museeuw | 172 | |
3. | Maximilian Sciandri | 114 | |
4. | Alberto Volpi | 100 | |
5. | Claudio Chiappucci | 100 | |
6. | Giorgio Furlan | 75 | |
7. | Franco Ballerini | 73 | |
8. | Rolf Sørensen | 68 | |
9. | Adrie van der Poel | 52 | |
10. | Jens Heppner | 51 |
1994Bewerken
1. | Gianluca Bortolami | 151 | |
2. | Johan Museeuw | 125 | |
3. | Andrei Tchmil | 115 | |
4. | Claudio Chiappucci | 89 | |
5. | Giorgio Furlan | 87 | |
6. | Lance Armstrong | 80 | |
7. | Gianni Bugno | 63 | |
8. | Erik Zabel | 50 | |
9. | Franco Ballerini | 50 | |
10. | Bruno Cenghialta | 45 |
1995Bewerken
1. | Johan Museeuw | 199 | |
2. | Andrei Tchmil | 144 | |
3. | Mauro Gianetti | 106 | |
4. | Michele Bartoli | 100 | |
5. | Fabio Baldato | 91 | |
6. | Gianni Bugno | 88 | |
7. | Maurizio Fondriest | 87 | |
8. | Maximilian Sciandri | 79 | |
9. | Lance Armstrong | 74 | |
10. | Stefano Zanini | 65 |
1996Bewerken
1. | Johan Museeuw | 162 | |
2. | Andrea Ferrigato | 126 | |
3. | Michele Bartoli | 124 | |
4. | Andrea Tafi | 107 | |
5. | Stefano Zanini | 88 | |
6. | Mauro Gianetti | 87 | |
7. | Lance Armstrong | 81 | |
8. | Fabio Baldato | 77 | |
9. | Davide Rebellin | 68 | |
10. | Oleksandr Hontsjenkov | 67 |
1997Bewerken
1. | Michele Bartoli | 280 | |
2. | Rolf Sørensen | 275 | |
3. | Andrea Tafi | 240 | |
4. | Davide Rebellin | 238 | |
5. | Laurent Jalabert | 214 | |
6. | Andrei Tchmil | 212 | |
7. | Maximilian Sciandri | 192 | |
8. | Beat Zberg | 140 | |
9. | Alberto Elli | 120 | |
10. | Gianluca Bortolami | 115 |
1998Bewerken
1. | Michele Bartoli | 416 | |
2. | Léon van Bon | 190 | |
3. | Andrea Tafi | 166 | |
4. | Stefano Zanini | 163 | |
5. | Michael Boogerd | 146 | |
6. | Andrei Tchmil | 137 | |
7. | Emmanuel Magnien | 134 | |
8. | Franco Ballerini | 132 | |
9. | Rolf Järmann | 111 | |
10. | Frank Vandenbroucke | 111 |
1999Bewerken
1. | Andrei Tchmil | 299 | |
2. | Michael Boogerd | 238 | |
3. | Frank Vandenbroucke | 214 | |
4. | Peter Van Petegem | 153 | |
5. | Markus Zberg | 145 | |
6. | Johan Museeuw | 138 | |
7. | Paolo Bettini | 137 | |
8. | Zbigniew Spruch | 131 | |
9. | Léon van Bon | 123 | |
10. | Marc Wauters | 107 |
2000Bewerken
1. | Erik Zabel | 347 | |
2. | Andrei Tchmil | 285 | |
3. | Francesco Casagrande | 230 | |
4. | Paolo Bettini | 217 | |
5. | Romāns Vainšteins | 204 | |
6. | Óscar Freire | 164 | |
7. | Davide Rebellin | 164 | |
8. | Fabio Baldato | 145 | |
9. | Zbigniew Spruch | 144 | |
10. | Peter Van Petegem | 135 |
2001Bewerken
1. | Erik Dekker | 331 | |
2. | Erik Zabel | 250 | |
3. | Romāns Vainšteins | 229 | |
4. | Paolo Bettini | 201 | |
5. | Davide Rebellin | 170 | |
6. | Francesco Casagrande | 156 | |
7. | Oscar Camenzind | 141 | |
8. | Gianluca Bortolami | 130 | |
9. | Johan Museeuw | 116 | |
10. | Michele Bartoli | 101 |
2002Bewerken
1. | Paolo Bettini | 279 | |
2. | Johan Museeuw | 270 | |
3. | Michele Bartoli | 242 | |
4. | Igor Astarloa | 183 | |
5. | Davide Rebellin | 179 | |
6. | Dario Frigo | 156 | |
7. | George Hincapie | 124 | |
8. | Peter Van Petegem | 121 | |
9. | Óscar Freire | 111 | |
10. | Jo Planckaert | 107 |
2003Bewerken
1. | Paolo Bettini | 365 | |
2. | Michael Boogerd | 220 | |
3. | Peter Van Petegem | 219 | |
4. | Davide Rebellin | 187 | |
5. | Erik Zabel | 186 | |
6. | Danilo Di Luca | 140 | |
7. | Mirko Celestino | 139 | |
8. | Daniele Nardello | 124 | |
9. | Michele Bartoli | 124 | |
10. | Francesco Casagrande | 123 |
2004Bewerken
1. | Paolo Bettini | 340 | |
2. | Davide Rebellin | 327 | |
3. | Óscar Freire | 252 | |
4. | Erik Dekker | 251 | |
5. | Juan Antonio Flecha | 140 | |
6. | Steffen Wesemann | 131 | |
7. | Peter Van Petegem | 105 | |
8. | Igor Astarloa | 96 | |
9. | Mirko Celestino | 72 | |
10. | Léon van Bon | 68 |