Pieter Weening

Pieter Weening
	Weening tijdens de Ronde van Duitsland 2018.
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	5 april 1981
Geboorteplaats	Harkema, Nederland
Lengte	186 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg	gestopt
Discipline(s)	Wegwielrennen
Specialisatie(s)	Klimmer
Ploegen
2001–2003; 2004–2011; 2012–2015; 2016-2019; 2020	Rabobank GS3; Rabobank; Orica GreenEDGE; Roompot-Charles; Trek-Segafredo
Beste prestaties
Amstel Gold Race	8e (2013)
Luik-Bastenaken-Luik	14e (2015)
Overige
	2 etappezeges in Ronde van Italië (2011 en 2014); 1 etappezege in Ronde van Frankrijk (2005)
Zeges:
Ronde van Polen	2013
Portaal	Wielersport

Pieter Weening (Harkema, 5 april 1981) is een Nederlands voormalig wegwielrenner.

Weening reed van 1999 tot 2012 bij de ploegen van Rabobank, vanaf 2004 bij de profafdeling van die ploeg. Tijdens zijn eerste profjaar boekte hij een aantal overwinningen in kleine wedstrijden en reed bovendien de Ronde van Spanje uit. Vanaf 2012 reed Weening, net zoals zijn landgenoot Jens Mouris, vier seizoenen voor de Australische ploeg Orica GreenEDGE. In 2016 stapte hij over naar het team van Roompot-Oranje Peloton. Na het stoppen van team Roompot moest Weening op zoek naar een nieuwe ploeg. Deze werd pas laat in het nieuwe seizoen gevonden, op 5 juni 2020 tekende hij bij zijn nieuwe werkgever Trek-Segafredo.

Weening was met zijn etappezege in de achtste etappe van de Ronde van Frankrijk 2005 negen jaar lang de laatste Nederlander die een etappe in de Ronde van Frankrijk won, totdat Lars Boom op 9 juli 2014 in de Ronde van Frankrijk 2014 de zege pakte in de vijfde etappe.

Biografie bewerken

In 2005 werd Weening in de Ronde van het Baskenland, een ProTour-wedstrijd, vlak voor de streep ingehaald tijdens de koninginnenrit. Verder deed hij veel knechtenwerk voor zijn ploeg in een andere ProTour-wedstrijd, de Amstel Gold Race. In de Ronde van Frankrijk 2005 wist Weening de achtste etappe te winnen met een fractie van een seconde (0.0002) voorsprong op Andreas Klöden en vlak achter hen het sprintende peloton, dat daarvoor goed was afgestopt door Michael Boogerd, ook van de Rabobank-ploeg. Weening werd dat jaar ook verkozen tot wielrenner van het jaar.

In 2011 behaalde hij een zesde plek in het algemeen klassement van de Ronde van Romandië. Later sloeg hij een dubbelslag in de vijfde etappe van de Ronde van Italië, die de renners deels over de onverharde wegen voerde die bekend zijn uit de Strade Bianche. Hij won de rit en veroverde ook de roze leiderstrui. Deze trui wist hij vervolgens vier dagen te behouden. Hiermee werd Weening de zesde Nederlander die het klassement in de Giro heeft aangevoerd^[1].

Zijn eerste zege in dienst van Orica-GreenEdge volgde in 2013. Weening won in dat jaar het algemeen klassement van de Ronde van Polen door in de afsluitende tijdrit een achterstand om te buigen in een ruime voorsprong. In 2014 won Weening de negende etappe in de Ronde van Italië. Hij won ook nog samen met zijn ploeg Orica-GreenEdge de ploegentijdrit die de Giro opende, en herhaalde deze ploegenprestatie in 2015.

Vanaf 2016 kwam Weening uit voor Roompot-Oranje Peloton, waarmee hij in dat jaar de Ronde van Noorwegen en een bergetappe in de Ronde van Zwitserland op zijn naam wist te schrijven. In 2020 maakte hij bekend te stoppen.^[2]

Palmares bewerken

Amateurs bewerken

1999: Alpenklassieker, Junioren
2002: 3e etappe Ronde van Thüringen (ITT); Eindklassement Ronde van Thüringen; Nederlands kampioen op de weg, Beloften; 4e etappe Ronde van Luik; 3e etappe Transalsace International; Eindklassement Transalsace International
2003: 2e etappe Jadranska Magistrala; Eindklassement Jadranska Magistrala; 1e etappe Ronde van Thüringen; 2e etappe Ronde van Limburg; Eindklassement Ronde van Limburg

Elite bewerken

Overwinningen bewerken

2005 - 2 zeges: 8e etappe Ronde van Frankrijk; 6e etappe Ronde van Polen
2009 - 1 zege: 3e etappe Ronde van Oostenrijk
2011 - 1 zege: 5e etappe Ronde van Italië
2013 - 1 zege: Eindklassement Ronde van Polen
2014 - 3 zeges: 1e (TTT) en 9e etappe Ronde van Italië; Ronde van Toscane
2015 - 1 zege: 1e etappe Ronde van Italië (TTT)
2016 - 3 zeges: 2e etappe Ronde van Noorwegen; Eindklassement Ronde van Noorwegen; 6e etappe Ronde van Zwitserland
2017 - 1 zege: 3e etappe Ronde van Noorwegen
2018 - 1 zege: 5e etappe Ronde van Oostenrijk
2019 - 1 zege: 2e etappe Ronde van Luxemburg

Resultaten in voornaamste wedstrijden bewerken

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
2004			59e
2005		72e (1)
2006		92e	61e
2007		128e
2008		63e
2009			44e
2010	24e
2011	45e (1)
2012		72e	88e
2013	38e
2014	opgave (1)
2015	92e	144e
2016
2017
2018
2019
2020	opgave

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar	Ronde van Vlaanderen	Amstel Gold Race	Luik-Bast.‑Luik	Ronde van Lombardije	Waalse Pijl	Brabantse Pijl	WK op de weg	Wereldranglijsten
2004				36e			opgave
2005		50e	29e	37e			65e	48e (UPT)
2006		79e	opgave	33e	24e
2007		46e	88e	opgave	36e
2008				21e
2009		105e	opgave		98e	24e		73e (UWK)
2010			60e
2011				57e	123e		60e	80e (UWT)
2012				opgave				223e (UWT)
2013		8e	33e	opgave	76e		25e	25e (UWT)
2014		67e	34e	49e	72e	71e	opgave	121e (UWT)
2015		68e	14e		94e
2016	92e	46e	64e		27e	48e
2017			131e
2018	opgave	85e				39e	69e	272e (UWR)
2019	46e	88e				58e	opgave	347e (UWR)
2020							79e

Resultaten in kleinere rondes bewerken

Jaar	Ronde van Yorkshire	Ronde van Noorwegen	Ronde van Luxemburg	Ronde van Zwitserland	Ronde van Oostenrijk	Ronde van Polen
2003					8e
2004				DNF
2005						2 (1 etappe)
2006			29e	24e
2007						19e
2008						13e
2009				29e	6e (1 etappe)	4e
2010					10e
2011				71e
2012
2013						↑
2014						37e
2015
2016	DNF	(1 etappe)	51e	62e (1 etappe)	DNF
2017	71e	3 (1 etappe)	28e	100e	13e
2018	DNF	21e	18e		43e (1 etappe)
2019		36e	11e (1 etappe)
2020