Wikipedia

Ronde van Italië 2011

De 94e editie van de Ronde van Italië werd verreden van 7 tot en met 29 mei 2011. De ronde begon in Turijn en eindigde in Milaan. De Ronde van Italië maakte voor de derde keer deel uit van de UCI Wereldranglijst en hoorde ook bij de UCI World Tour 2011.

Vlag van Italië Ronde van Italië 2011
Routekaart van de Ronde van Italië 2011
Periode 7 t/m 29 mei 2011
Startplaats Turijn
Finishplaats Milaan
Deelnemers 207
Eindklassementen
Roze trui Winnaar Vlag van Italië Michele Scarponi
Rode trui Punten Vlag van Italië Michele Scarponi
Groene trui Berg Vlag van Italië Stefano Garzelli
Witte trui Jongeren Vlag van Tsjechië Roman Kreuziger
Ploegen Vlag van Kazachstan Astana
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De ronde werd aanvankelijk gewonnen door Alberto Contador met een voorsprong van 7 minuten op de nummer 2. Contador werd echter enkele maanden na afloop gediskwalificeerd wegens een dopinggeval in de Tour de France van 2010. Op deze manier schoof Michele Scarponi, die de hele ronde geen roze trui had gedragen, door naar plaats 1. Ook werden Contador zijn twee etappe-overwinningen ontnomen, waardoor José Rujano en Vincenzo Nibali met terugwerkende kracht een etappe op hun palmares kon bijschrijven.

Deze editie stond in het teken van het 150-jarig bestaan van Italië. Zo mocht Italiaans kampioen Giovanni Visconti starten met rugnummer 150. Verder werd Turijn, de eerste hoofdstad van het onafhankelijk Italië, om dezelfde reden gekozen als startplaats.

Dodelijk ongeval bewerken

In de derde etappe werd de Giro op 27 kilometer van de eindstreep opgeschrikt door een val van Wouter Weylandt in de afdaling van de Passo del Bocco. Bij deze val verloor de Belg het leven. Hij was op slag dood.[1] In reactie hierop werd de vierde etappe geneutraliseerd, waarin de ploegen om en om op kop reden, eindigend met de 8 renners van Weylandts team Leopard-Trek, vergezeld door Tyler Farrar, een goede vriend van Weylandt. Zij verlieten na deze etappe allen de koers. Hierna besloot de organisatie om het rugnummer 108, dat Weylandt droeg bij de dodelijke val, nooit meer uit te reiken in de toekomst.

Roze trui Pieter Weening bewerken

Rabobank-renner Pieter Weening schreef de vijfde etappe op zijn naam en droeg daarna vier dagen de roze leiderstrui. Het was de eerste keer sinds Jeroen Blijlevens in 1999 dat een Nederlander een Giro-etappe won en de roze trui veroverde.

Deelnemers bewerken

Naast de achttien teams van de World Tour stonden er vijf continentale teams aan de start: Acqua & Sapone, Farnese Vini-Neri Sottoli, Colnago-CSF Inox, Androni Giocattoli en Geox-TMC.[2][3] Het aantal renners kwam hiermee op 207, zeven meer dan de normale limiet van 200; de UCI gaf toestemming voor deze eenmalige uitzondering.[4]

Etappe-overzicht bewerken

  • In de onderstaande overzichten is de naam van Alberto Contador geschrapt. Hij won aanvankelijk de negende en zestiende etappe en was vanaf de negende tot en met de laatste etappe leider in het algemeen klassement. Contador werd in februari 2012 gediskwalificeerd.
Datum Etappe Start - Finish Afstand Type Winnaar Ploeg Klassementsleider
7 mei 1 Venaria Reale - Turijn 19,3 km   Ploegentijdrit   Team HTC-High Road   Marco Pinotti
8 mei 2 Alba - Parma 242 km   Vlakke rit   Alessandro Petacchi   Lampre-ISD   Mark Cavendish
9 mei 3 Reggio Emilia - Rapallo 178 km   Heuvelrit   Ángel Vicioso   Androni Giocattoli   David Millar
10 mei 4 Genua (stadsdeel Quarto dei Mille) - Livorno 208 km   Heuvelrit Etappe geneutraliseerd ter nagedachtenis van Wouter Weylandt
11 mei 5 Piombino - Orvieto 201 km   Heuvelrit   Pieter Weening   Rabobank   Pieter Weening
12 mei 6 Orvieto - Fiuggi Terme 195 km   Heuvelrit   Francisco Ventoso   Team Movistar
13 mei 7 Maddaloni - Montevergine di Mercogliano 110 km   Bergrit   Bart De Clercq   Omega Pharma-Lotto
14 mei 8 Sapri - Tropea 214 km   Vlakke rit   Oscar Gatto   Farnese Vini-Neri Sottoli
15 mei 9 Messina - Etna 159 km   Bergrit   José Rujano   Androni Giocattoli   Kanstantsin Siwtsow
16 mei Rustdag
17 mei 10 Termoli - Teramo 156 km   Vlakke rit   Mark Cavendish   Team HTC-High Road   Kanstantsin Siwtsow
18 mei 11 Tortoreto Lido - Castelfidardo 160 km   Heuvelrit   John Gadret   AG2R-La Mondiale
19 mei 12 Castelfidardo - Ravenna 171 km   Vlakke rit   Mark Cavendish   Team HTC-High Road
20 mei 13 Spilimbergo -   Grossglockner 159 km   Bergrit   José Rujano   Androni Giocattoli   Vincenzo Nibali
21 mei 14   Lienz - Monte Zoncolan 210 km   Bergrit   Igor Antón   Euskaltel-Euskadi
22 mei 15 Conegliano - Gardeccia-Val di Fassa 230 km   Bergrit   Mikel Nieve   Euskaltel-Euskadi   Michele Scarponi
23 mei Rustdag
24 mei 16 Belluno - Nevegal 12,7 km   Klimtijdrit   Vincenzo Nibali   Liquigas-Cannondale   Michele Scarponi
25 mei 17 Feltre - Sondrio 246 km   Heuvelrit   Diego Ulissi   Lampre-ISD
26 mei 18 Morbegno - San Pellegrino Terme 147 km   Heuvelrit   Eros Capecchi   Liquigas-Cannondale
27 mei 19 Bergamo - Macugnaga 211 km   Bergrit   Paolo Tiralongo   Astana
28 mei 20 Verbania - Sestrière 242 km   Bergrit   Vasil Kiryjenka   Team Movistar
29 mei 21 Milaan - Milaan 32,8 km   Individuele tijdrit   David Millar   Team Garmin-Cervélo

Klassementsleiders na elke etappe bewerken

Etappe Algemeen klassement
 Puntenklassement
 Bergklassement
 Jongerenklassement
 Ploegenklassement
1[5] Marco Pinotti niet uitgereikt niet uitgereikt Bjørn Selander Team HTC-High Road
2[6] Mark Cavendish Alessandro Petacchi Sebastian Lang
3[7] David Millar Gianluca Brambilla Jan Bakelants Team Garmin-Cervélo
4[8]
5[9] Pieter Weening Martin Kohler Steven Kruijswijk Team Movistar
6[10]
7[11] Bart De Clercq
8[12]
9[13] Kanstantsin Siwtsow Filippo Savini Roman Kreuziger Astana
10[14]
11[15]
12[16]
13[17] Vincenzo Nibali Roberto Ferrari José Rujano
14[18] Michele Scarponi Gianluca Brambilla
15[19] Michele Scarponi Stefano Garzelli
16[20]
17[21]
18[22]
19[23]
20[24]
21[25]
Eindstand Michele Scarponi Michele Scarponi Stefano Garzelli Roman Kreuziger Astana

Eindklassementen bewerken

  • De later gediskwalificeerde Alberto Contador won aanvankelijk het algemeen klassement en het puntenklassement, en eindigde tevens als tweede in het bergklassement.

Algemeen klassement bewerken

Plaats Naam Ploeg Tijd
    Michele Scarponi Lampre-ISD 84u11'24"
2   Vincenzo Nibali Liquigas-Cannondale + 46"
3   John Gadret AG2R-La Mondiale + 03'54"
4   Joaquím Rodríguez Team Katjoesja + 04'55"
5   Roman Kreuziger Pro Team Astana + 05'18"
6   José Rujano Androni Giocattoli + 06'02"
7   Denis Mensjov Geox-TMC + 06'08"
8   Steven Kruijswijk Rabobank + 07'41"
9   Kanstantsin Siwtsow Team HTC-High Road + 08'00"
10   Mikel Nieve Euskaltel-Euskadi + 09'58"
23   Jan Bakelants Omega Pharma-Lotto + 48'57"

Nevenklassementen bewerken

Puntenklassement
Plaats Naam Ploeg Punten
    Michele Scarponi Lampre-ISD 122
2   Vincenzo Nibali Liquigas-Cannondale 121
3   José Rujano Androni Giocattoli 107
11   Jan Bakelants Omega Pharma-Lotto 63
17   Steven Kruijswijk Rabobank 46
Bergklassement
Plaats Naam Ploeg Punten
    Stefano Garzelli Acqua & Sapone 67
2   José Rujano Androni Giocattoli 43
3   Mikel Nieve Euskaltel-Euskadi 39
10   Johnny Hoogerland Vacansoleil-DCM 21
14   Jan Bakelants Omega Pharma-Lotto 17
Jongerenklassement
Plaats Naam Ploeg Tijd
    Roman Kreuziger Pro Team Astana 84u16'42"
2   Steven Kruijswijk Rabobank + 2'23"
3   Peter Stetina Team Garmin-Cervélo + 38'41"
4   Jan Bakelants Omega Pharma-Lotto + 43'39"
Ploegenklassement
Plaats Ploeg Tijd
    Pro Team Astana 252u44'52"
2   Team Movistar + 10'00"
3   AG2R-La Mondiale + 11'23"
7   Omega Pharma-Lotto + 1u07'35"
12   Rabobank + 1u33'59"
Zie de categorie Giro d'Italia 2011 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ronde_van_Italië_2011&oldid=67048912"