Wikipedia

Luxemburg op het Eurovisiesongfestival

(Doorverwezen vanaf Luxemburg en het Eurovisiesongfestival)

Luxemburg neemt sedert de eerste editie in 1956 deel aan het Eurovisiesongfestival. Na zich in 1993 te hebben teruggetrokken uit het festival, zal het land in 2024 zijn wederopwachting maken op het Eurovisiesongfestival.

Vlag van Luxemburg Luxemburg
Eerste deelname 1956
Aantal deelnamen 37
Aantal gewonnen 5
Zender RTL
Statistieken
Hoogste positie 1ste (1961, 1965, 1972, 1973, 1983)
Laagste positie laatste (1958, 1960, 1970)
Portaal  Portaalicoon   Eurovisiesongfestival

De balans bewerken

 
France Gall zorgde in 1965 voor de tweede overwinning van Luxemburg

Luxemburg heeft op het Eurovisiesongfestival vele successen gekend. Van de 37 inzendingen eindigden er 20 bij de beste tien. Vijfmaal wist Luxemburg het songfestival te winnen:

1961: Jean-Claude Pascal - Nous les amoureux
1965: France Gall - Poupée de cire, poupée de son
1972: Vicky Leandros - Après toi
1973: Anne-Marie David - Tu te reconnaîtras
1983: Corinne Hermès - Si la vie est cadeau

Qua aantal zeges staan de Luxemburgers op de derde plaats, samen met Frankrijk, Nederland en het Verenigd Koninkrijk, die ook vijf keer wonnen. Ierland en Zweden zijn recordhouders met elk zeven overwinningen.

Driemaal eindigde Luxemburg op de laatste plaats. Dat gebeurde met Solange Berry in 1958, met Camillo Felgen in 1960 en met David Alexandre Winter in 1970. De laatstgenoemde wist bovendien geen enkel punt te scoren; dit was de enige Luxemburgse inzending die nul punten kreeg.

Het songfestival op Luxemburgse bodem bewerken

 
Villa Louvigny was in de jaren zestig tweemaal het decor voor het songfestival

Omdat Luxemburg vijfmaal het songfestival won, heeft het land ook vijfmaal het recht gehad om het songfestival te mogen organiseren. Viermaal vond het songfestival daadwerkelijk in Luxemburg plaats:

Eenmaal deed Luxemburg afstand van de organisatie:

  • Nadat het in 1973 nogmaals het songfestival won, kreeg Luxemburg in 1974 voor het tweede jaar op rij het recht om de wedstrijd te organiseren. De nationale omroeporganisatie CLT had hier, zo kort na de vorige organisatie, echter geen budget voor. De Britse omroep BBC wierp zich op als vervanger, waardoor het Eurovisiesongfestival van 1974 uiteindelijk plaatsvond in de Engelse kuststad Brighton.

Songfestivals zonder Luxemburg bewerken

Tussen 1956 en 1993 was Luxemburg een trouwe deelnemer aan het Eurovisiesongfestival. Het land was in deze periode slechts één keer afwezig: in 1959. De Luxemburgers trokken zich toen terug, naar verluidt uit onvrede over de laatste plaats die Solange Berry een jaar eerder had behaald. De Luxemburgse televisie zond het songfestival overigens wel gewoon uit.

In 1994 was Luxemburg er voor de tweede keer niet bij. Door de val van het IJzeren Gordijn en het uiteenvallen van Joegoslavië, waren er ineens zoveel nieuwe songfestivallanden bij gekomen, dat de EBU zich genoodzaakt voelde een roulatiesysteem in te voeren waarbij slecht scorende landen verplicht een jaar moesten overslaan. Luxemburg, dat begin jaren negentig zeer matig had gepresteerd, was een van de gedupeerden en moest verstek laten gaan. In 1995 was het land weer welkom, maar inmiddels hadden de Luxemburgers besloten voortaan vrijwillig van deelname af te zien. Luxemburg zal, 30 jaar na hun laatste deelname, op het Eurovisiesongfestival van 2024 opnieuw deelnemen.

Een eventuele terugkeer bewerken

Dat Luxemburg na 1993 nooit meer op het Eurovisiesongfestival is verschenen, heeft vooral een financiële reden. Het festival is sinds de jaren negentig sterk gegroeid, zowel qua aantal deelnemende landen als qua begroting. Hoewel Luxemburg een van de rijkste landen van Europa is, is het de kleine Luxemburgse omroep die bij een deelname opdraait voor de financiële verplichtingen. Omdat deze kosten worden berekend op het BNP van de bevolking, is het voor een klein land als Luxemburg even duur om mee te doen als bijvoorbeeld Roemenië, dat 22 miljoen inwoners heeft. Daarnaast zou Luxemburg, in het geval van een eventuele overwinning, de organisatie van het songfestival ook niet kunnen bekostigen.

Desondanks is er toch verschillende keren gespeculeerd over een terugkeer van Luxemburg. In 2004 deed de invoering van de halve finale, waardoor ieder land elk jaar mee kan doen, de interesse van omroep RTL in het songfestival weer opwekken. De omroep meldde zich officieel bij de EBU, en de eerste Luxemburgse deelname sinds elf jaar leek aanstaande. Uiteindelijk bleek echter dat het financieel toch niet realiseerbaar was. De omroep trok zich vroegtijdig terug. Een jaar later, in 2005, kwam RTL vervolgens met de verklaring dat het geen plannen meer had om aan het songfestival mee te doen, en dat Luxemburg "nooit" meer zou terugkeren. Deze uitspraak, die op weinig sympathie kon rekenen, trok de aandacht van Tango TV, een andere Luxemburgse omroep die de klus wel van RTL wilde overnemen. De zender toonde de intentie om Luxemburg in 2007 naar het songfestival te laten terugkeren. Toch bleek ook dit een utopie; Tango TV was geen lang leven beschoren en werd opgedoekt in maart 2007.

Liefhebbers van het Eurovisiesongfestival, verenigd in OGAE, voeren al jaren campagne om Luxemburg op de een of andere manier terug te krijgen op het jaarlijkse liedjesfestijn. De belangrijkste beweegreden hierbij is dat Luxemburg in 1956 een van de stichtende songfestivallanden was, en door de jaren heen verantwoordelijk is geweest voor grote successen. In Luxemburg zelf wordt de herinnering aan het songfestival levend gehouden met de jaarlijkse Eurovision Gala Night, waarbij bekende oud-deelnemers optreden. Dit evenement genereert veel media-aandacht, en bewoog RTL er in 2009 zelfs toe om serieuze plannen te smeden voor een deelname aan het songfestival van 2010. Er werden lange gesprekken gevoerd met de EBU, maar het kleine budget van de zender bleef een groot struikelblok. In 2012 ontstonden wederom sterke geruchten dat een Luxemburgse terugkeer op handen was, maar deze bleken ongegrond.

In 2014 werd de Eurovision Gala Night bijgewoond door de Luxemburgse minister van cultuur, Maggy Nagel. Door oud-songfestivalwinnares Linda Martin werd zij tijdens de show geconfronteerd met de vraag of een spoedige terugkeer van Luxemburg op het songfestival realistisch was. Nagel knikte hierop instemmend, maar verklaarde nadien dat dit een misverstand was geweest. Later in 2014 verscheen het opvallende bericht dat RTL in gesprek was met SMRTV, de nationale publieke omroep van San Marino, over een eventuele samenwerking voor het songfestival van 2015. SMRTV zou een Luxemburgse terugkeer graag mogelijk willen maken, en stelde voor gezamenlijk een inzending in te sturen. Dit zou de deelname aan het songfestival voor beide ministaatjes financieel gezien heel wat draaglijker maken. Tijdens de onderhandelingen stelde SMRTV zich genereus op; de deelname zou officieel moeten vallen onder de vlag van San Marino, maar in ruil hiervoor zou SMRTV verantwoordelijk zijn voor het grootste deel van de kosten en tevens voor het uitzenden van het evenement. Voor het Luxemburgse deel van de kosten zou RTL voor de helft kunnen terugvallen op een niet nader genoemd productiehuis, terwijl het Luxemburgse ministerie van cultuur bereid zou zijn vijftigduizend euro te voorzien voor de deelname. Afgesproken werd dat de inzending een duet zou worden tussen de Luxemburgse zanger Thierry Mersch en een zangeres uit San Marino, maar ondanks alle inspanningen faalde men uiteindelijk alsnog om het benodigde budget rond te krijgen.

In 2023 werd nog voor de finale bekendgemaakt dat Luxemburg het jaar erop terugkeert naar het festival.

 
David Alexandre Winter ontving nul punten in 1970

Buitenlandse vertegenwoordigers bewerken

De keren dat Luxemburg op het songfestival werd vertegenwoordigd door een geboren Luxemburger, zijn schaars: slechts bij negen inzendingen stond er een artiest uit eigen land op het Eurovisiepodium. Bij alle andere deelnames rekruteerde men artiesten van over de grens, omdat men vond dat er in het kleine groothertogdom zelf te weinig kwaliteit aanwezig was. De artiesten kwamen uit allerlei landen, maar vooral uit Frankrijk: zestienmaal. Daarnaast werden de Luxemburgers vertegenwoordigd door artiesten uit België, Griekenland, Duitsland, de Verenigde Staten, Nederland, Ierland, Spanje, Canada en het Verenigd Koninkrijk. De twee Nederlanders die namens Luxemburg aan het songfestival meededen, waren David Alexandre Winter in 1970 en Annemieke Verdoorn (onder de naam Margo) in 1985.

De vijf Luxemburgse overwinningen werden ook allemaal behaald door buitenlanders. Viermaal won Luxemburg met een Franse artiest, en eenmaal met de Griekse zangeres Vicky Leandros. Ook de tekstschrijvers van de Luxemburgse inzendingen, de dirigenten en de commentatoren op de Luxemburgse televisie waren vaak zelf niet Luxemburgs.

Taal bewerken

Lange tijd was het voor de deelnemende landen op het Eurovisiesongfestival verplicht om in de eigen taal te zingen. Luxemburg, dat drie officiële talen kent, bracht zijn inzendingen telkens in het Frans, met uitzondering van de jaren 1960 en 1992, toen er gezongen werd in het Luxemburgs. De laatste bijdrage van het land, in 1993, bevatte zowel een Franstalige als een Luxemburgse tekst. Tussen 1973 en 1976 bestond er op het Eurovisiesongfestival een vrije taalregel, maar Luxemburg maakte hier in deze periode geen gebruik van.

Luxemburgse deelnames bewerken

Jaar Artiest Titel Fin. Ptn. Semi Ptn. Taal
  1956 Michèle Arnaud Les amants de minuit ? ? Frans
Michèle Arnaud Ne crois pas ? ? Frans
  1957 Danièle Dupré Amours mortes (tant de peine) 4 8 Frans
  1958 Solange Berry Un grand amour 9 1 Frans
  1960 Camillo Felgen So laang we's du do bast 13 1 Luxemburgs
  1961 Jean-Claude Pascal Nous les amoureux 1 31 Frans
  1962 Camillo Felgen Petit bonhomme 3 11 Frans
  1963 Nana Mouskouri A force de prier 8 13 Frans
  1964 Hugues Aufray Dès que le printemps revient 4 14 Frans
  1965 France Gall Poupée de cire, poupée de son 1 32 Frans
  1966 Michèle Torr Ce soir je t'attendais 10 7 Frans
  1967 Vicky Leandros L'amour est bleu 4 17 Frans
  1968 Chris Baldo & Sophie Garel Nous vivrons d'amour 11 5 Frans
  1969 Romuald Cathérine 11 7 Frans
  1970 David Alexandre Winter Je suis tombé du ciel 12 0 Frans
  1971 Monique Melsen Pomme, pomme, pomme 13 70 Frans
  1972 Vicky Leandros Après toi 1 128 Frans
  1973 Anne-Marie David Tu te reconnaîtras 1 129 Frans
  1974 Ireen Sheer Bye bye, I love you 4 14 Frans
  1975 Geraldine Toi 5 84 Frans
  1976 Jürgen Marcus Chanson pour ceux qui s'aiment 14 17 Frans
  1977 Anne-Marie Besse Frère Jacques 16 17 Frans
  1978 Baccara Parlez-vous français ? 7 73 Frans
  1979 Jeane Manson J'ai déjà vu ça dans tes yeux 13 44 Frans
  1980 Sophie & Magaly Papa pingouin 9 56 Frans
  1981 Jean-Claude Pascal C'est peut-être pas l'Amérique 11 41 Frans
  1982 Svetlana Cours après le temps 6 78 Frans
  1983 Corinne Hermès Si la vie est cadeau 1 142 Frans
  1984 Sophie Carle 100% d'amour 10 39 Frans
  1985 Margo, Franck, Diane, Ireen, Malcolm & Chris Children, Kinder, enfants 13 37 Frans
  1986 Sherisse Laurence L'amour de ma vie 3 117 Frans
  1987 Plastic Bertrand Amour amour 21 4 Frans
  1988 Lara Fabian Croire 4 90 Frans
  1989 Park Café Monsieur 20 8 Frans
  1990 Céline Carzo Quand je te rêve 13 38 Frans
  1991 Sarah Bray Un baiser volé 14 29 Frans
  1992 Marion Welter & Kontinent Sou fräi 21 10 Luxemburgs
  1993 Modern Times Donne-moi une chance 20 11 Frans en Luxemburgs
  2024 Tali Fighter Frans en Engels

Dirigenten bewerken

Tot en met het songfestival van 1998 werden de liedjes met een live orkest ten gehore gebracht. De dirigenten bij de Luxemburgse inzendingen waren:

Van 1957 tot 1960 en in 1963, 1969 en 1989 stuurde Luxemburg geen eigen dirigent naar het festival, maar werd de inzending gedirigeerd door de dirigent van het huisorkest van de organiserende omroep.

Punten bewerken

Uit de periode 1957-1993.

Gegeven door Luxemburg[1] bewerken

Plaats Land Punten
1   Verenigd Koninkrijk 174
2   Frankrijk 121
3   Ierland 116
4   Zwitserland 106
5   Spanje 91

Gegeven aan Luxemburg[1] bewerken

Plaats Land Punten
1   Portugal 97
2   Ierland 95
3   Frankrijk 89
4   Verenigd Koninkrijk 87
5   Finland 83

Twaalf punten gegeven aan Luxemburg bewerken

Aantal Land Wanneer
2   Frankrijk 1983, 1990
  Italië 1978, 1983
1   Duitsland 1986
  Finland 1988
  Griekenland 1983
  Ierland 1988
  Israël 1983
  Joegoslavië 1983
  Nederland 1975
  Noorwegen 1986
  Portugal 1978
  Spanje 1978
  Zwitserland 1988

Twaalf punten gegeven door Luxemburg bewerken

(Vetgedrukte landen waren ook de winnaar van dat jaar.)

Jaar Land Jaar Land
1975   Verenigd Koninkrijk 1989   Verenigd Koninkrijk
1976   Monaco 1990   Duitsland
1977   Verenigd Koninkrijk 1991   Zwitserland
1978   Israël 1992   Malta
1979   Frankrijk 1993   Zwitserland
1980   Nederland
1981   Frankrijk
1982   Verenigd Koninkrijk
1983   Duitsland
1984   België
1985   Italië
1986   Zwitserland
1987   Frankrijk
1988   Nederland
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Luxemburg_op_het_Eurovisiesongfestival&oldid=67031869"