Wikipedia

Eurovisiesongfestival 1958

Het Eurovisiesongfestival 1958 was het derde Eurovisiesongfestival en vond plaats op 12 maart 1958 in Hilversum. Het was voor het eerst dat het winnende land van het voorgaande jaar het songfestival mocht organiseren, in dit geval Nederland. Het programma werd gepresenteerd door Hannie Lips.

Eurovisiesongfestival 1958
Grand Prix Eurovision de la Chanson Européenne
Gastland Vlag van Nederland Nederland
Locatie AVRO-studio's, Hilversum
Omroep NTS
Datum 12 maart 1958
Presentator Hannie Lips
Winnaar
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
Lied Dors, mon amour
Artiest André Claveau
Tekst Hubert Giraud
Componist Pierre Delanoë
Andere gegevens
Stemgegevens Elk land verdeelt naar eigen inzicht 10 punten over alle liedjes
Aantal landen 10
Debuterend Vlag van Zweden Zweden
Terugtrekkend Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Nul punten geen
Intervalact Metropole Orkest
Chronologie
◄ 1957 – 1959 ►
AVRO-studio's (model uit Madurodam)
Winnaar André Claveau tijdens een repetitie

Van de 10 deelnemende landen won Frankrijk dit songfestival met het nummer Dors, mon amour, uitgevoerd door André Claveau. Dit lied kreeg 27 punten, 27% van het totale aantal punten. Met 24 punten werd Zwitserland tweede, gevolgd door Italië dat derde werd met 13 punten.

De Italiaanse inzending werd niet volledig ontvangen in sommige andere landen, waardoor, nadat alle andere liedjes gezongen waren, Domenico Modugno zijn inzending opnieuw moest zingen.[1] Deze Italiaanse inzending, Nel blu dipinto di blu, beter bekend als Volare, was de grootste hit die uit deze editie van het songfestival kwam. Het lied werd erg succesvol in de Verenigde Staten en won twee Grammy Awards.

Dit songfestival is, samen met dat van 1956, de enige editie waarbij er geen Engels werd gezongen op het Eurovisiepodium.

Interludium bewerken

Het interludium was muziek uitgevoerd door het Metropole Orkest, gedirigeerd door Dolf van der Linden. Dat jaar waren er twee interludia, één in het midden en één nadat alle liedjes gespeeld waren.

Puntentelling bewerken

Stemstructuur bewerken

Net als vorig jaar had elk land tien juryleden, die elk 1 punt aan een liedje gaven. Stemmen op het eigen land was niet toegestaan.[2]

Score bijhouden bewerken

De score werd bijgehouden op een scorebord dat in de zaal hing. De deelnemende landen stonden niet op het bord. Wel stonden de titels van de liedjes vermeld met daarvoor het nummer van het optreden. Achter elk liedje stond het totaal met daarvoor een kolom waarin de gegeven punten stonden. Zodra deze zichtbaar waren, werden ze bij het totaal opgeteld.

Tijdens de puntentelling stond de presentatrice op het podium, naast het scorebord. Op een desk voor haar stond de telefoon waarvan zij tijdens het stemmen de hoorn aan haar oor hield.

Stemmen bewerken

De jury's werden opgebeld in omgekeerde volgorde van optreden. Het geven van de punten ging op volgorde van optreden. De vertegenwoordiger van het land noemde het nummer, land en het aantal punten in het Engels of Frans. De presentatrice herhaalde het nummer en het aantal punten in de taal waarin de punten gegeven werden. De punten werden niet in een andere taal herhaald. In het Frans en Engels gebruikte de presentatrice het woord votes.

Beslissing bewerken

Na de één-na-laatste stemming, die van Nederland, stonden Frankrijk en Zwitserland nek-aan-nek met respectievelijk 21 en 20 punten. De beslissende punten kwamen uit Rome. Italië begon met zes punten aan Frankrijk. Daarmee was gelijk duidelijk dat Frankrijk de winnaar was met 27 punten.

Fouten bewerken

De juryvoorzitter van Oostenrijk had niet begrepen dat de punten herhaald moesten worden, waardoor Lips hem moest vragen opnieuw te beginnen. Ze maakte bijna een fout door Zweden vijf punten te geven, terwijl dat vier moest zijn. De fout werd door de technici van het scorebord gelijk hersteld.
Frankrijk gaf de punten in de verkeerde volgorde, namelijk: de omgekeerde volgorde van optreden. Door de slechte telefoonverbinding lukte het nauwelijks de punten bij te houden. Met veel herhalen lukte het toch om de punten op het bord te krijgen.

Resultaat bewerken

Plaats Land Artiest Lied Punten
1   Frankrijk André Claveau Dors, mon amour 27
2   Zwitserland Lys Assia Giorgio 24
3   Italië Domenico Modugno Nel blu dipinto di blu 13
4   Zweden Alice Babs Lilla stjärna 10
5   België Fud Leclerc Ma petite chatte 8
  Oostenrijk Liane Augustin Die ganze Welt braucht Liebe 8
7   Duitsland Margot Hielscher Für zwei Groschen Musik 5
8   Denemarken Raquel Rastenni Jeg rev et blad ud af min dagbog 3
9   Nederland Corry Brokken Heel de wereld 1
  Luxemburg Solange Berry Un grand amour 1

Scoreblad bewerken

 
Het scorebord
 
Dirigent Franck Pourcel, presentatrice Hannie Lips en winnaar André Claveau na afloop van het Songfestival
Stemresultaten
                     
    Italië 13 1 1 1 4 4 1 1
  Nederland 1 1
  Frankrijk 27 6 1 1 9 1 1 7 1
  Luxemburg 1 1
  Zweden 10 2 3 1 1 3
  Denemarken 4 1 1 1 1
  België 8 1 1 5 1
  Duitsland 5 2 1 1 1
  Oostenrijk 8 3 1 1 1 2
  Zwitserland 24 4 6 3 5 4 2
Deze tabel is gerangschikt volgens opkomen.

Landen bewerken

De deelnemerde landen waren:

Terugkerende artiesten bewerken

Land Artiest Eerdere deelname
  België Fud Leclerc   België 1956
  Duitsland Margot Hielscher   Duitsland 1957
  Nederland Corry Brokken   Nederland 1956 en 1957
  Zwitserland Lys Assia   Zwitserland 1956 en 1957

Birthe Wilke & Gustav Winckler probeerden de Dansk Melodi Grand Prix nog eens te winnen maar ze mochten niet voor de 2de keer op rij Denemarken vertegenwoordigen.

Debuterende landen bewerken

Terugtrekkende landen bewerken

Kaart bewerken

 
■ Deelnemende landen
■ Landen die al meegedaan hebben maar niet meedoen

Zie ook bewerken

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eurovisiesongfestival_1958&oldid=67426355"