Wikipedia

Eurovisiesongfestival 1978

Het Eurovisiesongfestival 1978 was het drieëntwintigste Eurovisiesongfestival en vond plaats op 22 april 1978 in Parijs, Frankrijk. Het programma werd gepresenteerd door Denise Fabre en Léon Zitrone. Van de 20 deelnemende landen won Israël met het nummer A-ba-ni-bi, uitgevoerd door Izhar Cohen & The Alpha Beta. Dit lied kreeg 157 punten, 13,5% van het totale aantal punten. Met 125 punten werd België tweede, gevolgd door Frankrijk op de derde plaats met 119 punten.

Eurovisiesongfestival 1978
1978 Concours Eurovision de la Chanson
Gastland Vlag van Frankrijk Frankrijk
Locatie Palais des Congrès, Parijs
Omroep TF1
Datum 22 april 1978
Presentator Denise Fabre
Léon Zitrone
Winnaar
Land Vlag van Israël Israël
Lied A-ba-ni-bi
Artiest Izhar Cohen & The Alpha Beta
Tekst Ehud Manor
Componist Nurit Hirsch
Andere gegevens
Stemgegevens Elk land verdeelt 12, 10, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2 en 1 punten
Aantal landen 20
Terugkerend Vlag van Denemarken Denemarken
Vlag van Turkije Turkije
Nul punten Vlag van Noorwegen Noorwegen
Intervalact Stéphane Grappelli
Oscar Peterson
Yehudi Menuhin
Chronologie
◄ 1977 – 1979 ►

Interludium bewerken

De interludia kwamen voor rekening van Stéphane Grappelli en Oscar Peterson, Yehudi Menuhin, Kenny Clarke en Nils Henning Ørsted Pedersen.

Puntentelling bewerken

Stemstructuur bewerken

Net als in 1977 werden in de nationale jury punten toegekend aan elk liedje. Het liedje met het meest aantal stemmen, kreeg twaalf punten. De tweede keus kreeg tien punten en de derde plaats tot en met tiende plaats kregen acht tot en met één punten. Stemmen op het eigen land is niet toegestaan.[1]

Score bijhouden bewerken

De score werd bijgehouden op een scorebord dat in de zaal hing. De deelnemende landen stonden in het Frans op het bord. Achter elk land stond het totaal aantal punten. De gegeven punten werden direct bij het totaal van het land opgeteld. De presentatoren stonden op het podium. Nadat een land alle punten had gegeven, knipperde de score van de koploper op het scorebord.

Stemmen bewerken

De jury's werden in volgorde van optreden opgebeld. Het geven van de punten gebeurde op volgorde van deelname, in plaats van in oplopende volgorde. De vertegenwoordiger van het land noemde het land en het aantal punten in het Engels of Frans. Een van de presentatoren herhaalde het land en de punten in de taal (Frans of Engels) waarin ze gegeven werden. Daarbij werd zowel in het Engels als het Frans points gebruikt. Tijdens de uitzending toonde de regie, tussen het opbellen door, drie beelden in het scherm: linksboven het scorebord met daarnaast een vak met de presentatoren en onderin een breed beeld van de green room.

Beslissing bewerken

België en Israël waren beide koploper, waarbij Israël de koppositie niet meer afstond. Met nog drie jury's te gaan gaf Luxemburg de doorslag: Israël stond na hun stemmen op 149 en België op 110. Ondanks dat Israël zelf nog moest stemmen, was het verschil van 39 punten niet meer te overbruggen.

Afgekapte uitzending bewerken

Naarmate de puntentelling vorderde kreeg men in Jordanië in de gaten dat Israël het songfestival zou winnen, daarom brak men de uitzending af en zei men later dat er een storing was en dat België gewonnen had.[2]

Resultaat bewerken

Plaats Land Artiest Titel Punten
1   Israël Izhar Cohen & The Alphabeta A-ba-ni-bi 157
2   België Jean Vallée L'amour ça fait chanter la vie 125
3   Frankrijk Joël Prévost Il y aura toujours des violons 119
4   Monaco Caline & Olivier Toussaint Les jardins de Monaco 107
5   Ierland Colm Wilkinson Born to sing 86
6   Duitsland Ireen Sheer Feuer 84
7   Luxemburg Baccara Parlez-vous français ? 73
8   Griekenland Tania Tsanaklidou Charlie Chaplin 66
9   Spanje José Vélez Bailemos un vals 65
  Zwitserland Carole Vinci Vivre 65
11   Verenigd Koninkrijk Co-Co The bad old days 61
12   Italië Ricchi e Poveri Questo amore 53
13   Nederland Harmony 't Is O.K. 37
14   Zweden Björn Skifs Det blir alltid värre framåt natten 26
15   Oostenrijk Springtime Mrs. Caroline Robinson 14
16   Denemarken Mabel Boom-boom 13
17   Portugal Gemini Dai-li-dou 5
18   Finland Seija Simola Anna rakkaudelle tilaisuus 2
  Turkije Nilüfer & Nazar Sevince 2
20   Noorwegen Jahn Teigen Mil etter mil 0

Deelnemers bewerken

Terugkerende artiesten bewerken

Land Artiest Eerdere deelname
  België Jean Vallée   België 1970
  Duitsland Ireen Sheer   Luxemburg 1974
  Oostenrijk Norbert Niedermayer (deel van Springtime)   Oostenrijk 1972 (deel van Milestones)

Nationale keuzes bewerken

In Ierland deed Maxi (Eurovisiesongfestival 1973) mee als lid van de groep Sheeba. Anita Skorgan trad in 1977 nog voor Noorwegen aan, nu was het de beurt aan haar man Jahn Teigen. In Portugal trad Tonicha (Eurovisiesongfestival 1971) met 4 liedjes aan, haar beste plaats was 4de. Noëlle Cordier (Eurovisiesongfestival 1967) was 4de in de Franse preselectie. Pierra Martell (Eurovisiesongfestival 1974) was gedeeld laatste in Zwitserland. Jacques Hustin had België in 1974 al vertegenwoordigd maar kon nu niet winnen. Ook nog uit '74 waren Cindy & Bert die het opnieuw probeerden in Duitsland, net als Peter, Sue & Marc die in '71 en '76 al voor Zwitserland aantraden. Na 12 jaar afwezigheid nam Denemarken opnieuw deel. In Luxemburg deden Gitte Haenning (Eurovisiesongfestival 1973) en Liliane Saint-Pierre mee, zij zou België later nog vertegenwoordigen. Gidi Gov van de groep Poogy (Eurovisiesongfestival 1974) probeerde het nu solo, maar werd voorlaatste.

Terugkerende landen bewerken

Kaart bewerken

 
■ Deelnemende landen
■ Landen die al meegedaan hebben maar niet meedoen

Zie ook bewerken

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eurovisiesongfestival_1978&oldid=67426372"