Eurovisiesongfestival 2013

Het Eurovisiesongfestival 2013 was de 58e editie van deze Europese liedjeswedstrijd. Dit festival werd gehouden in Malmö, dankzij de overwinning van Loreen uit Zweden op het Eurovisiesongfestival 2012. De twee halve finales werden op 14 en 16 mei 2013 gehouden. De zangeres Emmelie de Forest won met het nummer Only teardrops voor Denemarken de finale op 18 mei 2013.

Eurovisiesongfestival 2013
We are one
Gastland Vlag van Zweden Zweden
Locatie Malmö Arena, Malmö
Omroep SVT
Halve finale 1 14 mei 2013
Halve finale 2 16 mei 2013
Finale 18 mei 2013
Regisseur Martin Österdahl
Presentatoren
Presentator Petra Mede
Green room Eric Saade (finale)[1]
Winnaar
Land Vlag van Denemarken Denemarken
Lied Only teardrops
Artiest Emmelie de Forest
Tekst Lise Cabble, Julia Fabrin Jakobsen, Thomas Stengaard
Componist Lise Cabble, Julia Fabrin Jakobsen, Thomas Stengaard
Andere gegevens
Stemgegevens Elk land verdeelt 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 10 en 12 punten, 50% via een vakjury en 50% via televoting
Aantal landen 39 (26 in finale)
Terugkerend Vlag van Armenië Armenië
Terugtrekkend Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina
Vlag van Portugal Portugal
Vlag van Slowakije Slowakije
Vlag van Turkije Turkije
Openingsact
Halve finale 1 Loreen
Halve finale 2 Dance Orchestra
Finale Benny Andersson & Avicii
Intervalact
Halve finale 1 Kleerup
Halve finale 2 Darin & Agnes Carlsson
Finale Carola Häggkvist & Loreen
Chronologie
◄ 2012 – 2014 ►
De Malmö Arena vormde het decor van het Eurovisiesongfestival 2013

Gaststad bewerken

Het Eurovisiesongfestival 2013 vond plaats in de Malmö Arena. De Zweedse omroep SVT maakte dat bekend op 8 juli 2012. Na de overwinning van Loreen waren drie steden in de race om het festival te organiseren. Göteborg viel na een tijdje al af toen bleek dat de hal niet beschikbaar was. Stockholm leverde ook problemen op doordat in dezelfde periode het WK ijshockey in onder andere Stockholm wordt afgewerkt. Daardoor was alleen de Friends Arena beschikbaar, die te groot en te duur werd geacht. Die problemen waren er niet in Malmö, waardoor het Eurovisiesongfestival er na 1992 weer terugkeerde. De Malmö Arena, die eind 2008 werd geopend, biedt normaal plaats aan zo’n 15.000 bezoekers tijdens concerten. In de hal heeft sinds 2009 ieder jaar een voorronde van Melodifestivalen plaatsgevonden. De welkomstreceptie van het Eurovisiesongfestival 2013 vond plaats in de Malmö Opera, waar plek is voor 1.200 gasten. Het perscentrum is naast de deur van de Malmö Arena in Malmömässan.

Formule bewerken

De EBU kondigde in november een reglementswijziging aan. Er is geen loting meer om de startvolgorde van de twee halve finales en de finale te bepalen. De producenten mogen vrijuit kiezen in welke volgorde de deelnemende landen aan de beurt zullen komen. Op die manier hoopt de EBU ervoor te zorgen dat alle muziekstijlen mooi verspreid worden, en dat er bijvoorbeeld niet langer vijf popnummers na elkaar kunnen zijn. Hetzelfde systeem wordt al jaren toegepast in Melodifestivalen, de Zweedse nationale preselectie voor het Eurovisiesongfestival, en sedert de eerste editie in 2003 bij het Junior Eurovisiesongfestival. Er wordt enkel nog geloot voor wie in welke halve finale aantreedt en voor de startplaats van het gastland. Ook opvallend: om een betere verdeling van de tickets te verkrijgen, starten buurlanden Noorwegen en Denemarken elk in een andere halve finale: Denemarken in de eerste en Noorwegen in de tweede.

De stemprocedure werd licht gewijzigd: de juryleden moesten alle liedjes rangschikken en niet alleen hun 10 favorieten. Voor de eerste keer kon er ook gestemd worden via een app.

Presentator bewerken

Er is maar één presentator in 2013. Dit is voor het eerst in 18 jaar. De voorgaande jaren werd het festival telkens door twee of drie personen gepresenteerd. De laatste keer dat er één presentator was, was in 1995. Mary Kennedy presenteerde het festival toen. Op 28 januari 2013 maakte SVT bekend dat de keuze dit keer gevallen was op Petra Mede, presentatrice en comedian van beroep. In 2009 leidde zij reeds Melodifestivalen in goede banen.

Potindeling bewerken

Op 17 januari werd er geloot welke landen in welke halve finale zouden aantreden. Voor de verdeling van de halvefinalisten over twee halve finales werd net als voorbijgaande jaren gebruikgemaakt van een potindeling. Landen die vaak op elkaar stemmen, werden in dezelfde groep geplaatst. Uit elke groep gingen drie landen naar de ene halve finale; de andere drie gingen naar de andere halve finale. Denemarken en Noorwegen zaten niet in een van de vijf potten, aangezien zij reeds in november 2012 werden ingedeeld in respectievelijk de eerste en de tweede halve finale, om te vermijden dat tijdens één halve finale alle tickets opgeëist zouden worden door een van de twee Zweedse buurlanden. Ook Israël werd automatisch in de tweede halve finale gepositioneerd, aangezien er tijdens de eerste halve finale een joods religieus feest gevierd werd. De definitieve startvolgorde van de drie shows werd niet langer geloot, maar door de producent bepaald.

Pot 1 Pot 2 Pot 3 Pot 4 Pot 5
  Albanië
  Kroatië
  Macedonië
  Montenegro
  Servië
  Zwitserland
  Estland
  Finland
  Ierland
  IJsland
  Letland
  Litouwen
  Armenië
  Azerbeidzjan
  Georgië
  Oekraïne
  Rusland
  Wit-Rusland
  België
  Bulgarije
  Cyprus
  Griekenland
  Malta
  Nederland
  Hongarije
  Moldavië
  Oostenrijk
  Roemenië
  San Marino
  Slovenië

Uitslagen bewerken

 
 Landen in eerste halve finale
 Landen die stemmen in eerste halve finale
 Landen in tweede halve finale
 Landen die stemmen in tweede halve finale
 
Emmelie de Forest zorgde voor de derde Deense overwinning op het Eurovisiesongfestival

Finale bewerken

België eindigde 12de met 71 punten. België zelf gaf 1 punt aan Zweden, 2 punten aan Griekenland, 3 punten aan Moldavië, 4 punten aan Rusland, vervolgens gaf België 5 punten aan Azerbeidzjan, 6 punten aan Italië en 7 punten aan Noorwegen. De top 3 voor België was: Oekraïne (8 punten), de 10 punten gingen naar de uiteindelijke winnaar Denemarken en de 12 punten gingen naar buurland Nederland.

Nederland deed het iets beter dan België. Anouk behaalde een 9de plaats met 114 punten. Nederland zelf gaf 1 punt aan Griekenland, 2 punten aan Azerbeidzjan, de 3 punten waren voor gastland Zweden, 4 punten voor Rusland, 5 punten voor Oekraïne, 6 punten voor Noorwegen en 7 punten voor Hongarije. De top 3 voor Nederland was: Malta (8 punten), net zoals België gaf Nederland 10 punten aan de uiteindelijke winnaar, Denemarken, en de 12 punten gingen naar buurland België.

De uitslag zorgde voor commotie. Azerbeidzjan was verbijsterd dat ze geen enkel punt aan Rusland geschonken hadden. De president van Azerbeidzjan liet een onderzoek instellen. De ambassadeur vond dat Rusland minstens 10 punten verdiend had en benadrukte de goede banden met het land. Ook Wit-Rusland betwistte de uitslag. Zij hadden immers geen punten van Rusland gekregen. President Aleksandr Loekasjenko sprak zelfs over fraude en hij eiste ook een onderzoek. De EBU deelde later in een persboodschap mee dat de stemming eerlijk verlopen was.[2] In september 2013 startte de EBU een onderzoek naar omkoping en stemmenronselarij door Azerbeidzjan tijdens het Eurovisiesongfestival 2013. Volgens verschillende bronnen werden juryleden benaderd en werd aan Litouwse studenten gevraagd om tegen betaling voor Azerbeidzjan te stemmen.[3][4]

De EBU maakte op 6 februari 2014 bekend dat er pogingen zijn gedaan om te frauderen met de televoting tijdens het songfestival 2013. Maar de stemmen werden gedetecteerd en niet meegenomen in de uitslag.[5]

Plaats Land Taal Artiest Lied Punten
1   Denemarken Engels Emmelie de Forest Only teardrops 281
2   Azerbeidzjan Engels Fərid Məmmədov Hold me 234
3   Oekraïne Engels Zlata Ohnevytsj Gravity 214
4   Noorwegen Engels Margaret Berger I feed you my love 191
5   Rusland Engels Dina Garipova What if 174
6   Griekenland Grieks Koza Mostra feat. Agathonas Iakovidis Alcohol is free 152
7   Italië Italiaans Marco Mengoni L'essenziale 126
8   Malta Engels Gianluca Tomorrow 120
9   Nederland Engels Anouk Birds 114
10   Hongarije Hongaars ByeAlex Kedvesem 84
11   Moldavië Roemeens Aliona Moon O mie 71
12   België Engels Roberto Bellarosa Love kills 71
13   Roemenië Engels Cezar It's my life 65
14   Zweden Engels Robin Stjernberg You 62
15   Georgië Engels Sopho Gelovani & Nodiko Tatisjvili Waterfall 50
16   Wit-Rusland Engels Aljona Lanskaja Solayoh 48
17   IJsland IJslands Eyþór Ingi Ég á líf 47
18   Armenië Engels Dorians Lonely planet 41
19   Verenigd Koninkrijk Engels Bonnie Tyler Believe in me 23
20   Estland Estisch Birgit Et uus saaks alguse 19
21   Duitsland Engels Cascada Glorious 18
22   Litouwen Engels Andrius Pojavis Something 17
23   Frankrijk Frans Amandine Bourgeois L'enfer et moi 14
24   Finland Engels Krista Siegfrids Marry me 13
25   Spanje Spaans El Sueño de Morfeo Contigo hasta el final 8
26   Ierland Engels Ryan Dolan Only love survives 5

Eerste halve finale bewerken

 
België zond Roberto Bellarosa naar het festival
 
Anouk haalde voor Nederland voor het eerst sinds 2004 de finale

Italië, het Verenigd Koninkrijk en Zweden hebben deze halve finale uitgezonden en hebben meegestemd.

Zowel België als Nederland haalde de finale van het festival.

België eindigde 5de met 75 punten gekregen van: Oostenrijk (4), Wit-Rusland (3), Kroatië (3), Denemarken (7), Estland (8), Ierland (7), Litouwen (2), Moldavië (4), Montenegro (1), Rusland (8), Slovenië (6), Zweden (7), Nederland (10) en het Verenigd Koninkrijk (5). België zelf gaf 1 punt aan Estland, 2 punten aan Cyprus, 3 punten aan Oostenrijk en 4 punten gingen naar Ierland, de 5 punten waren voor Moldavië en de 6 punten voor Litouwen, vervolgens waren ook nog 7 punten voor Rusland. De hoogste punten waren voor: Oekraïne (8), Denemarken (10) en Nederland (12).

Nederland eindigde 6de met 75 punten gekregen van: Oostenrijk (8), België (12), Denemarken (10), Estland (7), Ierland (5), Italië (1), Litouwen (7), Montenegro (2), Rusland (3), Servië (1), Slovenië (3), Zweden (8) en het Verenigd Koninkrijk (8). Nederland zelf gaf 1 punt aan Servië, 2 punten aan Wit-Rusland, 3 punten aan Kroatië en 4 punten gingen naar Estland, de 5 punten waren voor Ierland en de 6 punten voor Moldavië, vervolgens waren ook nog 7 punten voor Rusland. De hoogste punten waren voor: Oekraïne (8), België (10) en Denemarken (12).

Plaats Land Taal Artiest Lied Punten
1   Denemarken Engels Emmelie de Forest Only teardrops 167
2   Rusland Engels Dina Garipova What if 156
3   Oekraïne Engels Zlata Ohnevytsj Gravity 140
4   Moldavië Roemeens Aliona Moon O mie 95
5   België Engels Roberto Bellarosa Love kills 75
6   Nederland Engels Anouk Birds 75
7   Wit-Rusland Engels Aljona Lanskaja Solayoh 64
8   Ierland Engels Ryan Dolan Only love survives 54
9   Litouwen Engels Andrius Pojavis Something 53
10   Estland Estisch Birgit Õigemeel Et uus saaks alguse 52
11   Servië Servisch Moje 3 Ljubav je svuda 46
12   Montenegro Montenegrijns Who See feat. Nina Žižić Igranka 41
13   Kroatië Kroatisch Klapa s Mora Mižerja 38
14   Oostenrijk Engels Natália Kelly Shine 27
15   Cyprus Grieks Despina Olympiou An me thimase 11
16   Slovenië Engels Hannah Straight into love 8

Tweede halve finale bewerken

 
Fərid Məmmədov won de tweede halve finale voor Azerbeidzjan
 
Elitsa Todorova & Stojan Jankoelov haalden tijdens hun tweede deelname voor Bulgarije de finale niet

Azerbeidzjan won de tweede halve finale, opvallend was dat favoriet San Marino de finale niet haalde. Bulgarije nam in 2013 het "record" van Nederland over om het vaakst op rij zich niet gekwalificeerd te hebben voor de finale, toen Nederland wel naar de finale ging en Bulgarije niet. Letland zorgde voor een primeur op het festival; een van de bandleden van PeR ging stagediven tijdens het optreden. Duitsland, Frankrijk en Spanje hebben deze halve finale uitgezonden en meegestemd.

Plaats Land Taal Artiest Lied Punten
1   Azerbeidzjan Engels Fərid Məmmədov Hold me 139
2   Griekenland Grieks Koza Mostra feat. Agathonas Iakovidis Alcohol is free 121
3   Noorwegen Engels Margaret Berger I feed you my love 120
4   Malta Engels Gianluca Tomorrow 118
5   Roemenië Engels Cezar It's my life 83
6   IJsland IJslands Eyþór Ingi Ég á líf 72
7   Armenië Engels Dorians Lonely planet 69
8   Hongarije Hongaars ByeAlex Kedvesem 66
9   Finland Engels Krista Siegfrids Marry me 64
10   Georgië Engels Sopho Gelovani & Nodiko Tatisjvili Waterfall 63
11   San Marino Italiaans Valentina Monetta Crisalide 47
12   Bulgarije Bulgaars Elitsa Todorova & Stojan Jankoelov Samo sjampioni 45
13   Zwitserland Engels Takasa You and me 41
14   Israël Hebreeuws Moran Mazor Rak bishvilo 40
15   Albanië Albanees Adrian Lulgjuraj & Bledar Sejko Identitet 31
16   Macedonië Macedonisch en Romani Esma & Lozano Pred da se razdeni 28
17   Letland Engels PeR Here we go 13

Wijzigingen bewerken

 
 Deelnemende landen
 Landen die in het verleden deelgenomen hebben
 Landen die zich niet voor de finale kwalificeerden

Terugkerende landen bewerken

  •   Armenië: na een jaar inactief te zijn geweest, keerden de Armeniërs terug. De reden dat Armenië in 2012 niet deelnam, was het feit dat het Eurovisiesongfestival 2012 in Bakoe werd gehouden, de hoofdstad van Azerbeidzjan. Aangezien er onrust is tussen Armenië en Azerbeidzjan en Azerbeidzjan eigenlijk een oorlogsvijand is van Armenië, trok Armenië zich terug uit de editie van 2012.

Terugtrekkende landen bewerken

  •   Bosnië en Herzegovina: door financiële problemen stuurt omroep BHRT geen deelnemer naar het Eurovisiesongfestival 2013 voor Bosnië en Herzegovina. Wel zendt ze het uit en heeft het de intentie om in 2014 terug deel te nemen. In 2014 deed Bosnië en Herzegovina uiteindelijk niet mee.[6]
  •   Portugal: Rádio e Televisão de Portugal, de Portugese publieke omroep, trok zich terug uit het festival door de grote besparingsronde die de omroep treft. De tegenvallende prestaties van de afgelopen jaren speelden volgens de omroep geen rol bij deze beslissing. RTP hoopte in 2014 opnieuw van de partij te zullen zijn. Die hoop was terecht, want in 2014 nam Portugal weer deel aan het Eurovisiesongfestival.
  •   Slowakije: wegens geldproblemen neemt ook Slowakije niet deel aan het Eurovisiesongfestival 2013. De omroep steekt liever zijn geld in nationale producties.
  •   Turkije: de Turkse omroep TRT besloot ook om niet deel te nemen aan het Eurovisiesongfestival 2013. De reden hiervoor is het ongenoegen over de 50/50-regel en de bevoordeling van de vijf grote Eurovisielanden, die elk jaar automatisch mogen deelnemen aan de finale. Ook het feit dat de startvolgorde niet langer geloot wordt, maar door de organisatie bepaald wordt, stuit op ongenoegen.[7]

Terugkerende artiesten bewerken

Land Artiest Eerdere deelname
  Bulgarije Elitsa Todorova & Stojan Jankoelov   Bulgarije 2007
  San Marino Valentina Monetta   San Marino 2012

Puntengevers bewerken

Trivia bewerken

 
De Finse act zorgde voor opschudding in een aantal landen.
  • Tijdens het Finse optreden kuste zangeres Krista op het einde van haar liedje een van haar danseressen. Deze uitspatting viel niet bij alle Europese landen in goede aarde.[8]
  • Nevena Božović, die deel uitmaakt van Moje 3, vertegenwoordigde Servië reeds op het Junior Eurovisiesongfestival 2007. Met Piši mi eindigde ze op de derde plaats. Ze was de eerste artiest ooit die haar land zowel op het Eurovisiesongfestival als op het Junior Eurovisiesongfestival vertegenwoordigde. In 2014 deed Rusland hetzelfde met de winnaars van het Junior Eurovisiesongfestival 2006. In 2019 keerde Božović terug, dit keer solo.
  • De Zwitserse band Takasa had de nationale finale gewonnen onder de naam Heilsarmee, maar mocht niet onder die naam deelnemen aan het Eurovisiesongfestival. Ook mogen de leden van de band de kostuums niet dragen die verwijzen naar het Leger des Heils. Heilsarmee stemde op 18 december 2012 tijdens een vergadering in om de act te veranderen. Begin maart werd duidelijk dat de band onder de naam Takasa naar Malmö zou afreizen.
  • Polen, dat in 2012 al afwezig was wegens de drukte rond het Europees voetbalkampioenschap en de Olympische Spelen, zou er in 2013 terug bij zijn. Toch werd besloten ook dit jaar niet deel te nemen om financiële redenen. Polen was in 2014 wel weer van de partij. Het haalde de 14e plaats in de finale.[9]
  • In 2010 was de Armeniër Gor Sujyan, die deel uitmaakt van Dorians, al op het Eurovisiepodium te zien als backing bij zangeres Eva Rivas. Ook de Moldavische Aliona Moon (in 2012 bij Pasha Parfeny) en de Albanees Bledar Sejko in (2011 bij Aurela Gaçe) maakten in die zin hun comeback.
  • In de eerste halve finale werden door commentator Daniël Dekker al twee namen uit de jury van Nederland verklapt. Hiermee heeft hij de regels van de EBU (organisator van het Eurovisiesongfestival) overtreden en moest de TROS op zoek naar vervangers voor Cornald Maas en Eric van Tijn.[10]
  • Voor het eerst sinds 1985 was er geen enkel (ex-)Joegoslavisch land aanwezig in de finale.
  • Na de wedstrijd ontstond commotie over het winnende lied: gedeeltes van het lied zouden sterk lijken op het in 2002 uitgebrachte lied I surrender van K-otic en er zou dus sprake zijn van plagiaat. Zanger Bart Voncken van de inmiddels opgeheven popgroep zag echter geen overeenkomst tussen de twee nummers.[11][12][13]

Externe links bewerken

Zie de categorie Eurovision Song Contest 2013 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.