Corry Brokken
Cornelia Maria (Corry) Brokken[1] (Breda, 3 december 1932 – Laren (Noord-Holland), 31 mei 2016[2]) was een Nederlands zangeres, radio- en televisiepresentatrice en juriste (advocate en daarna rechter). Met een eerste plaats op het Eurovisiesongfestival van 1957 was ze de eerste Nederlandse die deze plek wist te bereiken. Ook won ze twee Edisons, in 1963 en in 1995.
| Corry Brokken | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Corry Brokken tijdens het Eurovisiesongfestival 1958
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Cornelia Maria Brokken | |||
| Geboren | 3 december 1932 | |||
| Geboorteplaats | Breda | |||
| Overleden | 31 mei 2016 | |||
| Land |  Nederland
| |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1952-2016 | |||
| Beroep | zangeres, presentatrice, advocate, rechter | |||
| (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
LevensloopBewerken
MuziekBewerken
Corry Brokken debuteerde in 1952 op de Nederlandse radio met het liedje I Apologize. Twee jaar later bracht ze haar eerste plaat uit. In 1956 vertegenwoordigde ze Nederland voor de eerste keer op het Eurovisiesongfestival. Het lied Voorgoed Voorbij won niet (de uitslag van de stemming was in dat jaar geheim, alleen de winnaar werd bekendgemaakt). Een jaar later won ze het Eurovisiesongfestival met het lied Net als toen (een compositie van Willy van Hemert). Ook in 1958 vertegenwoordigde ze Nederland; met Heel de Wereld werd ze 9e (gedeeld laatste). In 1959 deed Brokken voor de vierde keer mee aan het Nationaal Songfestival maar deze editie kon ze niet winnen. Na het Songfestival-avontuur besloot Brokken zich even terug te trekken. Wel kwam in 1958 haar eerste album uit, Corry's Bed-Time Story, een 25cm-lp met acht Amerikaanse stukken. Hetzelfde jaar werd haar dochter Nancy geboren. In 1966 werd ze gevraagd om namens Duitsland deel te nemen aan het Eurovisiesongfestival maar daar bedankte ze voor.
In 1960 kreeg Brokken een gouden plaat voor het nummer Milord,[3] de Nederlandstalige versie van het lied van Édith Piaf. In de hitparade van Foon stond haar uitvoering in totaal 16 weken op de eerste plaats.[4] De tekst van het lied (over een prostituee) werd in het toen nog conservatieve Nederland door sommigen als aanstootgevend ervaren. Een jaar later trad ze met Snip en Snap op in de Sleeswijk Revue. Zelf was zij overigens geen echte revue-liefhebster, zij had meer gevoel voor het cabaret à la Conny Stuart. Een sollicitatie bij Wim Sonneveld liep echter op niets uit; volgens hem was zij "te beroemd" voor zijn gezelschap.
Tussen 1961 en 1972 presenteerde Brokken televisieshows op de Nederlandse televisie. In deze periode verschenen met grote regelmaat plaatopnames van haar, onder andere succesvolle Nederlandse interpretaties van chansons van Charles Aznavour, Mijn ideaal (1962, vertaling van Tu te laisses aller) en La mamma (1964).
Inmiddels werd zij ook bij het Duitse publiek bekend met Duitstalige plaatopnames van onder meer Milord en La Mamma. Tussen 1967 en 1970 presenteerde zij ook voor de Duitse ARD grote televisieshows ("Varietézauber") met gasten als Charles Aznavour, Gilbert Bécaud, Caterina Valente en Hildegard Knef. Het werken in Duitsland beviel slecht. Brokken hekelde in een interview met Het Parool de werkwijze van de tv-mensen en noemde de Duitsers 'patiënten'. Dat schoot veel Duitsers in het verkeerde keelgat. "Niemand heeft haar gevraagd om hier ons kijkgeld te komen opsouperen", brieste een kijker in een Duits blad.
Nadat haar platencontract met Phonogram was geëindigd, bracht Corry Brokken bij Polydor twee Nederlandstalige albums uit: Corry Brokken zingt kleine cantates (1967) en Wereldsuccessen, met de complimenten van Corry (1968). In 1971 verscheen bij EMI haar album Voor Nancy, geproduceerd door Willem Duys, en in 1973 haar voorlopig laatste album, Corry zingt Toon met liedjes van Toon Hermans. De singles die in deze jaren verschenen verkochten matig tot slecht.
In 1976 presenteerde Brokken het Eurovisiesongfestival, nadat Teach-In in 1975 het festival voor Nederland had gewonnen.
RechterBewerken
In de jaren 1974-1979 studeerde Brokken rechten aan de Universiteit Utrecht, met de specialisaties strafrecht en familierecht. Ze begon een advocatenpraktijk in Laren (Noord-Holland) met Jan Meijerink, met wie ze tijdens hun studie trouwde - na haar scheiding van de theaterproducent René Sleeswijk. Na zes jaar advocatuur stapte ze over naar de rechterlijke macht. Ze begon als waarnemend griffier bij de arrondissementsrechtbank in 's-Hertogenbosch, klom op tot gerechtsauditeur en werd in 1990 plaatsvervangend rechter. In 1991 werd ze geïnstalleerd als rechter. Ze sloot haar loopbaan bij de rechterlijke macht in 1996 af.[5][6][7]
ComebackBewerken
In 1996 maakte Brokken een comeback, nadat ze een jaar eerder met een ere-Edison werd onderscheiden voor de dubbel-cd Net als Toen, met een overzicht van haar eerdere oeuvre als zangeres. Ze bracht een nieuwe cd uit met de titel Nooit gedacht. Ook kwam bij EMI een dubbel-cd uit waarin onder de noemer Corry Brokken zingt... de albums Voor Nancy en Corry zingt Toon werden heruitgegeven, met matig succes. In 1997 mocht zij tijdens het Eurovisiesongfestival namens Nederland de punten doorgeven. In 2000 werden haar memoires Wat mij betreft gepubliceerd. Het boek werd een succes; in korte tijd verschenen vier drukken.
Na haar 70ste verjaardag werd Brokken uitgenodigd om mee te doen aan het toneelstuk De Vagina Monologen, waarin ze te zien was naast onder anderen Olga Zuiderhoek, Hanneke Groenteman en Jetty Mathurin.
In 2006 kwam een dvd uit met hoogtepunten uit haar vroegere televisieshows: Een avondje uit met Corry Brokken. In dat jaar was zij de vaste gastvedette bij theatergroep Purper in de show Purper 100. Zij moest in de tweede speelserie vervangen worden door Anneke Grönloh nadat bij haar borstkanker werd geconstateerd. Begin 2008 werd Brokken getroffen door een herseninfarct, waarvan ze langdurig moest revalideren.
In 2009 verscheen een tweede biografie Toegift, waarin Brokken vertelt hoe het haar na 2000 is vergaan. Verder speelde Brokken een gastrol in de comedy Kinderen geen bezwaar (afl 129, Brokken!).
OverlijdenBewerken
Haar laatste jaren leefde ze een zeer teruggetrokken leven met haar echtgenoot Jan Meijerink in Laren. Haar overlijden op 83-jarige leeftijd werd pas na enkele dagen, op 2 juni, bekendgemaakt. Op vrijdag 3 juni 2016 werd ze in stilte gecremeerd. Meijerink overleed twee jaar later, in april 2018.[8]
DiscografieBewerken
AlbumsBewerken
- 1958 - Corry's Bed-Time Story
- 1965 - De Corry Brokken Show
- 1965 - Corry Brokken
- 1966 - De beste van Corry Brokken
- 1967 - Corry Brokken zingt kleine kantates
- 1968 - Miss Wonderful
- 1968 - Met de complimenten van Corry - Wereldsuccessen
- 1971 - Voor Nancy
- 1972 - Gouden Favorieten Parade
- 1973 - Corry zingt Toon
- 1974 - La Mamma - La Mamma und Ihre grossen Erfolge
- 1981 - Motive
- 1994 - Net als toen - Een hommage aan een onvergetelijke zangeres
- 1996 - Milord
- 1996 - La Mamma
- 1996 - Nooit gedacht
- 1997 - Nana - Die Ronnex Aufnahmen
- 1997 - Corry Brokken zingt
- 2003 - Milord
- 2009 - De keuze van Annie de Reuver
SinglesBewerken
|
|
HitnoteringenBewerken
| Titel | Jaar van verschijnen | Datum van binnenkomst | Hoogste positie | Aantal weken | Opmerkingen |
|---|---|---|---|---|---|
| Muziek Parade | |||||
| Net als toen | 1957 | 1-6-1957 | 8 | 5 | Winnende inzending voor het Eurovisiesongfestival |
| Foon | |||||
| Milord | 1960 | 7-5-1960 | 1(16w) | 29 | 10w+6w op de eerste plaats |
| Tijd voor Teenagers Top 10 | |||||
| La mamma (Zij kwamen overal vandaan) | 1964 | 4-4-1964 | 2 | 15 | |
Radio 2 Top 2000Bewerken
| Nummer met notering(en) in de NPO Radio 2 Top 2000[noot 1] | '99 | '00 | '01 | '02 | '03 | '04 | '05 | '06 | '07 | '08 | '09 | '10 | '11 | '12 | '13 | '14 | '15 | '16 | '17 | '18 | '19 | '20 | '21 | '22 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| La mamma | 1407 | - | - | 1913 | 1926 | 1925 | 1792 | 1944 | 1694 | 1778 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
- ↑ Een getal geeft de plaats aan, een '-' dat het nummer niet genoteerd was en een '?' betekent dat de notering nog niet verwerkt is. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.
Externe linkBewerken
- Interviewprogramma Een leven lang - Corry Brokken, NPO, 12 november 1998
Bronnen, noten en/of referenties
|
