Rigoberto Urán

Colombiaans wielrenner
(Doorverwezen vanaf Rigoberto Uran)

Rigoberto Urán Urán (Urrao, 26 januari 1987) is een Colombiaans wielrenner die anno 2023 rijdt voor EF Education-EasyPost.

Rigoberto Urán
Urán bij de Waalse Pijl 2020.
Urán bij de Waalse Pijl 2020.
Persoonlijke informatie
Volledige naam Rigoberto Urán Urán
Geboortedatum 26 januari 1987
Geboorteplaats Urrao, Colombia
Lengte 173 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg EF Education-EasyPost
Discipline(s) Weg
Specialisatie(s) Tijdrijder, klimmer
Ploegen
2006
2007
2008–2010
2011–2013
2014
2015
2016–2017
2018
2019-2020
2021
2022-
Tenax Salmilano
Unibet.com
Caisse d'Epargne
Sky ProCycling
Omega Pharma-Quick Step
Etixx-Quick Step
Cannondale-Drapac
EF-Drapac
EF Education First Pro Cycling
EF Education-Nippo
EF Education-EasyPost
Beste prestaties
Luik-Bastenaken-Luik 5e (2011)
Ronde van Lombardije 3e (2008, 2012, 2016)
Ronde van Italië 2e (2013, 2014)
2 etappezeges
Ronde van Frankrijk 2e (2017)
1 etappezege
Ronde van Spanje 7e (2018)
1 etappezege
Overige
Zeges:  
Grote Prijs van Quebec 2015
Medailles
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Biografie

bewerken

Rigoberto Urán behoort tot de "gouden vier", oftewel de vier grootste en meest complete wielertalenten uit Colombia van zijn generatie. Van Urán en de andere drie (Nairo Quintana, Carlos Betancur en Sergio Henao) werd verwacht dat ze Colombia een eerste eindzege in de Ronde van Frankrijk zouden bezorgen.

Bij de jeugd won hij vele wedstrijden, zowel op de baan als op de weg. Hij is bovendien de enige renner die tweemaal de Ronde van Colombia voor junioren won. In 2005 had hij grote kans op het wereldkampioenschap tijdrijden bij de junioren, maar twee lekke banden weerhielden hem daarvan: hij strandde op de twaalfde plaats op één minuut en zeventien seconden van Marcel Kittel.

Zijn prestaties bleven echter niet onopgemerkt en verschillende Europese ploegen toonden hun belangstelling; hij koos uiteindelijk voor het Italiaanse Tenax, waar ook zijn vriend Marlon Pérez reed. Na een jaar lijfde Unibet.com hem in voor vier jaar. Zijn jaar begon met visumproblemen, waardoor hij pas in mei in Europa kon komen koersen. Hier won hij vrijwel meteen de tijdrit in de Euskal Bizikleta en een etappe in de Ronde van Zwitserland. In augustus startte Urán in de Ronde van Duitsland. Hij leek in de eerste zware rit op weg met Damiano Cunego naar een mogelijke ritwinst tot het noodlot hem trof en hij in een afdaling de bocht uit vloog nadat zijn remmen blokkeerde en hij met een klap tegen de grond stuiterde. Het bleek einde seizoen voor Urán, maar hij had zoveel indruk gemaakt dat hij aanbiedingen van zeven Pro Tour-ploegen kreeg. Hij koos uiteindelijk voor Caisse d'Epargne, mede omdat hij bovendien zijn vriend Arango mee mocht nemen.

Het wielervoorjaar van 2008 moest Urán noodgedwongen laten schieten, vanwege het herstel van zijn breuken. Hij maakte zijn comeback eind maart in de Ronde van Castilië en León. In de maand mei toonde hij al opnieuw zijn klasse met een sterke prestatie in de bergrit van de Ronde van Romandië, maar in de Ronde van Catalonië deed hij nog beter met een tweede plaats in het eindklassement. Na zijn deelname aan de wegrit op de Olympische Spelen zakte Urán af naar Duitsland waar hij twee keer nipt naast een ritzege greep. Urán rondde zijn seizoen af met een derde plaats in de prestigieuze Ronde van Lombardije.

Vanaf 2011 kwam hij uit voor het Britse Team Sky. Op 28 juli 2012 werd hij tweede op de Olympische wegwedstrijd, achter de Kazak Aleksandr Vinokoerov. In 2013 won hij de tiende etappe van de Ronde van Italië, zijn eerste etappezege in een grote ronde. Hij besloot deze Giro met de tweede plaats in het eindklassement, achter Vincenzo Nibali. Ook reed hij een uitstekend Wereldkampioenschap in het Italiaanse Florence. Toen Nibali in de laatste ronde een aanval plaatste, was hij samen met de latere wereldkampioen Rui Costa en de twee Spanjaarden Joaquim Rodríguez en Alejandro Valverde de enigen die konden volgen. In een natte afdaling verloor Urán echter de controle over zijn fiets en vloog de kant in. Hij zou uiteindelijk als 41ste over de meet komen.

Op 13 juli 2013 bevestigde Patrick Lefevere dat hij een akkoord had bereikt met Urán. Urán zou zo de "eerste" bevestigde aankoop zijn van Omega Pharma-Quick Step. Hij mocht er in tegenstelling tot bij zijn vorige team zijn eigen kansen gaan. Zijn eerste grote doel was de Ronde van Italië 2014 waarin hij wederom tweede werd.

In 2016 ging Urán aan de slag bij het Amerikaanse Cannondale-Drapac. In de Ronde van Italië behaalde Urán een top-10 klassering. In augustus nam Urán deel aan de wegwedstrijd op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro, maar reed deze niet uit.

Palmares

bewerken

Overwinningen

bewerken
2007
4e etappe Clásica Rionegro con Futuro-Aguas de Rionegro
8e etappe Ronde van Zwitserland
2e etappe deel B Euskal Bizikleta
2009
4e etappe Vuelta Gobernacion Norte de Santander
2012
  in de wegwedstrijd op de Olympische Spelen in Londen
4e etappe Ronde van Catalonië
Ronde van Piëmont
2013
2e etappe Ronde van Italië (ploegentijdrit)
10e etappe Ronde van Italië
2014
1e etappe Tirreno-Adriatico (ploegentijdrit)
12e etappe Ronde van Italië (individuele tijdrit)
2015
  Colombiaans kampioen tijdrijden, Elite
Grote Prijs van Quebec
2017
9e etappe Ronde van Frankrijk
Milaan-Turijn
2018
5e etappe Colombia Oro y Paz
3e etappe Ronde van Slovenië
2021
7e etappe Ronde van Zwitserland
2022
17e etappe Ronde van Spanje

Resultaten in voornaamste wedstrijden

bewerken
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2007
2008
2009 52e  
2010 35e   31e  
2011 24e  
2012 7e     29e  
2013   ↑ (1)  27e  
2014   ↑ (1)  opgave  
2015 14e   42e  
2016 7e  
2017   ↑ (1) 
2018 opgave   7e  
2019 7e   opgave  
2020 8e  
2021 10e  
2022 26e   9e (1) 
2023 opgave   71e  
2024 opgave  
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Waalse Pijl Clásica San Sebastián WK op de weg Wereld­ranglijsten
2007 27e 120e (UPT)
2008   ↑ 25e (UPT)
2009 opgave 103e 21e 151e 101e 90e (UWK)
2010 81e 12e 99e (UWK)
2011 5e 19e 19e 9e 135e 25e (UWT)
2012 opgave   ↑ opgave 22e 23e 15e (UWT)
2013 opgave 53e opgave 22e 41e 26e (UWT)
2014 opgave 27e 30e (UWT)
2015 10e 32e 13e (UWT)
2016   ↑ 25e 32e (UWT)
2017 21e 22e 23e 23e 27e 20e (UWT)
2018 77e 54e 4e 28e 6e 33e 42e (UWT)
2019 150e (UWR)
2020 15e 80e 24e
2021 56e opgave
2022 opgave 21e 42e 9e
2023 35e 64e opgave
2024 opgave

Urán verliet de Ronde van Italië in 2023 na een positieve test op COVID-19.

Resultaten in kleinere rondes

bewerken
Jaar Parijs-Nice Tirreno-Adriatico Ronde van Catalonië Ronde van het Baskenland Ronde van Romandië Ronde van Californië Critérium du Dauphiné Ronde van Zwitserland Ronde van Polen
2007 40e 59e 9e (1)
2008   20e 37e
2009 13e 5e 54e
2010 14e opgave 7e
2011 29e 4e 61e 28e
2012 12e 5e (1)
2013 25e 28e
2014 31e 30e 14e
2015   5e 5e
2016 49e 10e opgave 43e
2017 8e 9e 21e
2018 10e opgave
2019 opgave 14e
2020 22e
2021 52e   ↑ (1)
2022 14e 10e opgave opgave
2023 10e 18e 6e

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Ploegen

bewerken
  1. Tot 30 juni heette de ploeg Cannondale Pro Cycling Team, maar na het aantrekken van Drapac als cosponsor werd de naam per direct veranderd.

Tijdens zijn debuut in de Ronde van Frankrijk van 2009 was Urán met zijn 22 jaar de jongste deelnemer.