Gebruiker:Robert Prummel/Bewerkingsruimte Ridderorden 2
Filosofie of wijsbegeerte is het verlangen en streven naar kennis en wijsheid. In het Grieks is het woord filosofia (Grieks: φιλοσοφία) een samenstelling van de woorden voor liefde (φιλειν = houden van, φιλος = vriend, φιλια = vriendschap) en voor wijsheid (σοφία = wijsheid). Een beoefenaar van filosofie wordt een filosoof of wijsgeer genoemd. Over de gehele wereld hebben mensen stelselmatig dezelfde vragen gesteld, en voortbordurend op elkaars werk filosofische tradities geschapen. In de oudheid omvatte filosofie het geheel van de wetenschappen. In de laatste eeuwen zijn vele gebieden waar filosofie zich traditioneel mee bezighield toevertrouwd aan specialistische wetenschappen. Zo werd de studie van de sterren astronomie, de studie van de natuur werd fysica, scheikunde en biologie en de studie van de menselijke natuur werd het terrein van de psychologie, neurologie en de psychiatrie. Een eigen onderwerp heeft de filosofie dus niet, of het zouden de metafysica en de kennistheorie moeten zijn. Wat in ieder geval wel eigen is aan de filosofie is haar werkwijze en vraagstelling.
Filosofie kan ruwweg ingedeeld worden naar geografische en culturele regio's. De term "filosofie" in een Europese of Amerikaanse academische context verwijst in het algemeen naar de filosofische tradities van de westerse beschaving, soms ook de westerse filosofie genoemd. In het westen wordt de term oosterse filosofie meestal gebruikt als omvattende term om de filosofische tradities van Azië en het oosten aan te duiden. Hieronder valt de filosofie die afkomstig is uit India en China. Het artikel Geschiedenis van de filosofie biedt een historisch overzicht van filosofische tradities in verschillende culturen. |
Filosofie op Wikipedia
Etalage-artikelen | ||||||||||||
Nieuwe artikelen13-06-19 Helden van de geest - 12-06-19 Geschiedenis van de wijsbegeerte in Nederland (boekenserie) - 10-06-19 Gabriël Nuchelmans - 28-05-19 Filosofenpad (Kioto) - 21-05-19 Marinus Anthonie van Melle - 15-05-19 Dries van Melsen - 04-03-19 Cornelia Johanna de Vogel - 11-10-18 Geschiedenis van de wijsbegeerte in Nederland (tijdschrift) - 01-09-18 Andrew Pickering - 01-09-18 Martin Kusch - 22-07-18 Cees Struyker Boudier - 17-06-18 Magazyn voor de critische wijsgeerte - 05-06-18 Piet Verburg - 30-04-18 De mundi sensibilis atque intelligibilis forma et principiis - 24-04-18 John Deely - 26-03-18 Karl Korsch - 16-03-18 Philipp Mainländer - 09-03-18 J.J.P. van Boxtel - 27-02-18 Michiel Wielema - 05-02-18 Michael Franciscus Josephus Marlet - 24-10-17 Dominicus Gerbrandus Jelgersma - 07-10-17 World Congress of Philosophy - 07-10-17 Fédération Internationale des Sociétés de Philosophie | |||||||||||||
UitgelichtIdee zu einer allgemeinen Geschichte in weltbürgerlicher Absicht is een 17 pagina's tellend essay van Immanuel Kant (1724–1804) dat in 1784 verscheen. Hij bespreekt hierin de relatie van de individuele mens tot de menselijke samenleving en de rol van de Natuur hierbij, zowel in historisch perspectief (Geschichte) als met het oog op een toekomstige (onafwendbare) wereldsamenleving (weltbürgelicher Absicht). Zijn latere essay Zum ewigen Frieden uit 1795 sluit hierop naadloos aan. In tegenstelling tot zijn latere ethische werken waarin de mens als individu met een vrije wil centraal staat, lijkt op het eerste gezicht in zijn sociale filosofie de menselijke soort als zodanig in het centrum te staan met daarbij een geheel zelfstandige rol van de Natuur. (Hannah Arendt noemt deze filosofische opvatting van Kant dan ook de natuurfilosofie van Kant). De individuele mens, zegt Kant, wordt in zijn fysieke verschijningsvorm geheel door de natuurwetten beheerst. De menselijke Rede is weliswaar niet onderhevig aan natuurwetten, maar bij het in vrijheid gebruiken daarvan wordt de mens beheerst door de aangeboren neiging tot eerzucht, heerszucht en zelfzucht (in Die Religion innerhalb der Grenzen der bloßen Vernunft uit 1793 betitelt Kant de neiging tot zelfzucht/eigenliefde als het 'absolute kwaad'). De mens kan echter tegelijkertijd niet buiten het leven in een samenleving. Hierbinnen gebruikt de mens zijn "slechte" neigingen om zich er een plaats in te veroveren. Hij moet tenslotte opboksen tegen een onmaatschappelijke maatschappelijkheid (ungesellige Geselligkeit). Tevens zijn diezelfde slechte neigingen ook de bron van kunst en cultuur van de menselijke samenleving. |
Dit kan beter[bewerk]
| ||||||||||||
Gewenste artikelenSamuel Alexander (en) - Oliva Sabuco de Nantes Barrera (es) - Bernard Bosanquet (en) - Catharine Trotter Cockburn (en) - Gerald Cohen (en) - Joshua Cohen (en) - Cyreense School (en) - Solomon Dodashvili (en) - Existentiële fenomenologie (en) - Emergentisme (en) - Foundationalisme (en) - Gewetensbezwaar/gewetensbezwaren/gewetensbezwaarde - David Gauthier (en) - Gulden middenweg (en) - Amy Gutmann (en) - Handeling (filosofie) (en) - Homo sacer (en) - Irrationalisme (de) - Joshua Knobe (en) - Lasthenia (en) - Lineaire logica (en) - Logisch atomisme (en) - Makrina - Damaris Cudworth Masham (en) - Naming and Necessity (en) - Dositej Obradović (en) - Onora O'Neill (en) - Ontotheologie (en) - Pleonexia (en) - Politiek Augustinisme (de?) - Charles Bernard Renouvier (en) - Romeinse filosofie - Roswitha von Gandersheim (en) - School van Efeze (en) - Subjectivisme (de) - Eric Voegelin (en) - Vrančić, Faust (en) - Gerda Walther (it) - | |||||||||||||
| |||||||||||||
|