Beuken-verbond
Het beuken-verbond (Fagion sylvaticae) is een verbond uit de orde van eiken- en beukenbossen op voedselrijke grond (Fagetalia sylvaticae). Het omvat bosplantengemeenschappen die voorkomen op voedselrijke, neutrale bodems, en die gekenmerkt worden door de dominantie van beuk in de boomlaag.
Beuken-verbond | |||||
---|---|---|---|---|---|
Beuken-verbond met beuk | |||||
Syntaxonomische indeling | |||||
| |||||
Verbond | |||||
Fagion sylvaticae Luquet 1926 | |||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons |
Het verbond telt in Vlaanderen drie onderliggende associaties, in Nederland komt het niet voor.
Naamgeving en codering bewerken
- Synoniemen: Fagion sylvaticae Tx. et Diem. 1936, Fagion sylvaticae Pawł. 1928, Asperulo-Fagion Knapp ex Tx. in Tx. & Oberd. 1958, Asperulo-Fagion Knapp 1942, Asperulo-Fagion Tx. 1955, Scillo-Fagion Br.-Bl. 1967, Geranio nodosi-Fagion S.Gentile 1974
- Frans: Hetraies
- Duits: Rotbuchenwälder
- Engels: Beech and mixed beech-fir woods
De wetenschappelijke naam Fagion sylvaticae is afgeleid van de botanische naam van een belangrijke diagnostische soort binnen deze klasse, de beuk (Fagus sylvatica).
Fysiognomie bewerken
Het beuken-verbond kent in de Lage Landen meestal een weinig gelaagde structuur met naast een zeer goed ontwikkelde en dichte boomlaag, met dominantie van beuk, een zwak ontwikkelde struik-, kruid- en moslaag. Dikwijls bestaat de kruidlaag enkel uit voorjaarsbloeiers.
Ecologie bewerken
Het beuken-verbond omvat hoog opgaande, zomergroene loofbossen op eutrofe, pH-neutrale tot alkalische bodems.
Associaties in Nederland en Vlaanderen bewerken
Het beuken-verbond heeft in Nederland geen vertegenwoordigers, in Vlaanderen drie:
- Eiken-beukenbos met wilde hyacint (Endymio-Fagetum)
- Parelgras-beukenbos(Melico-Fagetum)
- Gierstgras-beukenbos (Milio-Fagetum)
Diagnostische taxa voor Nederland en Vlaanderen bewerken
Het beuken-verbond heeft voor Nederland en Vlaanderen geen specifieke kentaxa.
Zie ook bewerken
Bronnen, noten en/of referenties
|