Kamer van Afgevaardigden (Italië)

	Kamer van Afgevaardigden; Italiaans Parlement
	Wetgevend orgaan van Italië
	Algemene informatie
Opgericht in	1948
Aantal leden	630
Ontmoetingsplaats	Palazzo Montecitorio, Rome
	Huidige legislatuur
Voorzitter	Roberto Fico, M5S
Portaal	Politiek

De Kamer van Afgevaardigden (Italiaans: Camera dei Deputati) is de benaming van het huis van afgevaardigden van het Italiaanse parlement. Ze heeft als standplaats Palazzo Montecitorio.

Politiek in Italië

Politiek in Italië

Portaal

Politiek
Portaal

Italië

De Camera dei deputati heeft 630 leden waarvan er 475 direct worden gekozen via algemeen enkelvoudig kiesrecht. 155 leden zijn afgevaardigden van de diverse autonome regio's van Italië. De leden van de Camera dei deputati worden voor een periode van vijf jaar gekozen.

Volgens het Italiaanse kiesstelsel krijgt de grootste partij automatisch (minimaal) 55% van de zetels, oftewel 345 van de 630 zetels.

Volgens de Italiaanse grondwet van 27 december 1947, van kracht sinds 1 januari 1948, kent het Italiaanse parlement twee kamers, de Kamer van Afgevaardigden en de Senaat van de Republiek. Volgens artikel 55 van de grondwet bezitten beide kamers identieke macht.

De belangrijkste functies van de twee kamers zijn:

Verandering/aanpassing van de grondwet (art. 138)
Wetgevende macht (art. 70)
Indienen van een motie van wantrouwen tegen de zittende regering (art. 94)
Controleren van de uitvoerende, wat o.a. inhoudt het recht op het houden van parlementaire enquêtes

Volgens art. 82 kan iedere kamer afzonderlijk besluiten tot het instellen van ad-hoccommissies met dezelfde wettelijke macht als het parlement.

Soms vindt er een gezamenlijke zitting plaats van de twee kamers van het parlement, bijvoorbeeld bij de verkiezing van een nieuwe president, waaraan ook afgevaardigden van de provinciale raden deelnemen (art. 83). Ook de rechters van het hooggerechtshof (art. 135) en een derde van de leden van de hoge raad van de magistratuur (art. 104).

Resultaten in zetels na de verkiezingen van 2018Bewerken

Zie Italiaanse parlementsverkiezingen 2018 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Resultaten in zetels na de verkiezingen van 2013Bewerken

Zie Italiaanse parlementsverkiezingen 2013 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Resultaten in zetels na de verkiezingen van 2008Bewerken

Zie Italiaanse parlementsverkiezingen 2008 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Op 13 en 14 april werden de parlementsverkiezingen van 2008 gehouden. Silvio Berlusconi won de verkiezingen met zijn Volk van de Vrijheid, van Walter Veltroni van de Democratische Partij. Berlusconi vormde zijn derde regering.

Resultaten in zetels na de verkiezingen van 2006Bewerken

Zie Italiaanse parlementsverkiezingen 2006 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Resultaten in zetels na de verkiezingen van 2001Bewerken

Zie Italiaanse parlementsverkiezingen 2001 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Vroegere samenstellingenBewerken

Deze lijst bevat de samenstellingen van de Italiaanse Kamer van Afgevaardigden bij het begin van elke legislatuur. Tijdens de legislatuur verandert deze samenstelling altijd en kunnen daarmee ook de machtsverhoudingen aanzienlijk verschuiven. Voor de verkiezingen sinds 1994 duidt de achtergrond van de partijnamen de coalitie aan waarin de partijen naar de kiezer trokken. Deze coalities worden niet noodzakelijk weerspiegeld in de regeringsvorming.

Grondwetgevende Vergadering (1946-1948)^[1]Bewerken

104	115	1	1	7	2	23	2	1	1	4	207	1	41	16	30
PCI	PSIUP	FDPL	PCS	PdAz	PSdAz	PRI	CDN	PDL	PCd'I	MIS	DC	UDN	MUI	BNL	UQ

I legislatuur (1948-1953)^[2]Bewerken

183	33	1	1	9	305	3	19	14	6
FDP	US	PSd'Az	PCd'I	PRI	DC	SVP	BN	PNM-ADNL	MSI

II legislatuur (1953-1958)^[3]Bewerken

143	75	19	5	263	3	13	40	29
PCI	PSI	PSDI	PRI	DC	SVP	PLI	PNM	MSI

III legislatuur (1958-1963)^[4]Bewerken

140	84	22	1	6	273	3	1	17	14	11	24
PCI	PSI	PSDI	MC	PRI-PR	DC	SVP	UV	PLI	PMP	PNM	MSI

IV legislatuur (1963-1968)^[5]Bewerken

166	87	33	6	260	3	1	39	8	27
PCI	PSI	PSDI	PRI	DC	SVP	UV	PLI	PDIUM	MSI

V legislatuur (1968-1972)Bewerken

177	23	91	9	266	3	31	6	24
PCI	PSIUP	PSU	PRI	DC	SVP	PLI	PDIUM	MSI

VI legislatuur (1972-1976)Bewerken

179	1	61	29	15	266	3	20	56
PCI	GP	PSI	PSDI	PRI	DC	SVP	PLI	MSI-DN

VII legislatuur (1976-1979)Bewerken

6	229	4	57	15	14	262	3	5	35
DP	PCI	PR	PSI	PSDI	PRI	DC	SVP	PLI	MSI-DN

VIII legislatuur (1979-1983)Bewerken

6	201	18	62	20	16	262	4	1	9	1	30
PdUP	PCI	PR	PSI	PSDI	PRI	DC	SVP	VdA	PLI	ApT	MSI-DN

IX legislatuur (1983-1987)Bewerken

7	198	11	73	23	29	225	3	1	16	1	1	42
DP	PCI	PR	PSI	PSDI	PRI	DC	SVP	VdA	PLI	PSd'Az	LV	MSI-DN

X legislatuur (1987-1992)Bewerken

8	177	13	13	94	17	21	234	3	1	11	2	1	35
DP	PCI	LV	PR	PSI	PSDI	PRI	DC	SVP	VdA	PLI	PSd'Az	LL	MSI-DN

XI legislatuur (1992-1994)Bewerken

35	16	107	7	12	1	92	16	27	206	3	1	17	1	55	34
PRC	FdV	PDS	LP	LR	LAV	PSI	PSDI	PRI	DC	SVP	VdA	PLI	PSd'Az	LN	MSI-DN

XII legislatuur (1994-1996)Bewerken

213							56		3	1	366					1
39	11	115	14	8	8	18	33	13	3	1	6	27	107	117	109	1
PRC	FdV	PDS	PSI	LR	CS	AD	PPI	PS	SVP	UV	LP	CCD	FI	LN	AN	LAM

XIII legislatuur (1996-2001)^[6]Bewerken

35	14	172	3	2	26	67	3	1	1	30	123	92	59	1
PRC	FdV	DS	LR	PRI	RI	PPI + UD	SVP	UAL	UV	CCD-CDU	FI	AN	LN	LAM

XIV legislatuur (2001-2006)^[7]Bewerken

11	250							355
11	10	8	136	9	82	4	1	3	1	1	41	1	179	30	99
PRC	PdCI	FdV	DS	SDI	DL	SVP	UV	NPSI	NS	PRI	CCD-CDU	RS	FI	LN	AN

XV legislatuur (2006-2008)Bewerken

348									1	261
41	16	15	226	18	17	10	4	1	1	4	39	140	26	72
PRC	PdCI	FdV	l'Ulivo	RnP	IdV	PU	SVP	ALD	MAIE	DCA-NPSI	UDC	FI	LN-MpA	AN

XVI legislatuur (2008-2013)Bewerken

249				36	1	344
217	29	1	2	36	1	8	276	60
PD	IdV	ALD	SVP	UdC	MAIE	MpA	PdL	LN

XVII legislatuur (2013-2018)Bewerken

37	4	293	6	5	109	1	38	8	1	2	1	1	97	18	9
SEL	PSI	PD	CD	SVP	M5S	VdA	SC	UdC	FLI	MAIE	USEI	MpA	PdL	LN	FdI

XVIII legislatuur (2018-...)Bewerken

Externe linkBewerken

(it) Website

Bronnen, noten en/of referenties

↑ In de Grondwetgevende Vergadering waren er 556 afgevaardigden.
↑ In de I legislatuur waren er 574 afgevaardigden.
↑ In de II legislatuur waren er 590 afgevaardigden.
↑ In de III legislatuur waren er 596 afgevaardigden.
↑ Vanaf de verkiezingen van 1963 werd het aantal Kamerleden vastgesteld op 630. Tot dan was de regel: één afgevaardigde per tachtigduizend inwoners of per deelgemeente van veertigduizend inwoners.
↑ Bij het begin van de XIII legislatuur werd één zetel niet onmiddellijk toegewezen, omdat Vittorio Sgarbi (destijds FI) tweemaal verkozen was. Nadien werd de zetel wel toegekend aan FI.
↑ Bij het begin van de XIV legislatuur werden 14 zetels, waarvan 11 voor Forza Italia en 3 voor La Margherita, niet toegekend. Dankzij procedures voor meermaals verkozen afgevaardigden konden uiteindelijk de 3 zetels die toekwamen aan La Margherita toegekend worden. Doordat de vereisten niet vervuld waren, kon men de 11 zetels van Forza Italia niet toewijzen. De hier vermelde cijfers zijn die van vlak na de verkiezingen, dus met 616 in plaats van 630 verkozenen.

Nationale parlementen van Europa

Abchazië: Parlement · Albanië: Kuvendi · Andorra: Consell General de les Valls · Armenië: Azgayin Zhoghov · Azerbeidzjan: Milli Məclis · België: Federaal Parlement (Senaat en Kamer) · Bosnië en Herzegovina: Parlementarna Skupština · Bulgarije: Narodno Sobranie · Cyprus: Vouli ton Antiprosópon · Denemarken: Folketing · Duitsland: Bundestag (en Bundesrat) · Estland: Riigikogu · Finland: Eduskunta · Frankrijk: Assemblée Nationale (en Sénat) · Georgië: Parlement · Griekenland: Vouli · Hongarije: Országgyűlés · Ierland: Oireachtas (Dáil en Seanad) · IJsland: Alþingi · Italië: Parlement (Kamer en Senaat) · Kazachstan: Parlamenti (Majilis en Senaat) · Kosovo: Assemblee · Kroatië: Sabor · Letland: Saeima · Liechtenstein: Landtag · Litouwen: Seimas · Luxemburg: Chambre · Macedonië: Sobranie · Malta: Il-Kamra · Moldavië: Parlamentul · Monaco: Conseil National · Montenegro: Skupština · Nagorno-Karabach: Azgayin Zhoghov · Nederland: Staten-Generaal (Eerste Kamer en Tweede Kamer) · Noord-Cyprus: Cumhuriyet Meclisi · Noorwegen: Storting · Oekraïne: Verchovna Rada · Oostenrijk: Nationale Raad · Polen: Sejm (en Senat) · Portugal: Assembleia da Republica · Roemenië: Camera Deputaţilor · Rusland: Federatieve vergadering (Staatsdoema en Federatieraad) · San Marino: Consiglio Grande e Generale · Servië: Narodna skupština · Slowakije: Národná Rada · Slovenië: Državni Zbor en Državni Svet · Spanje: Cortes Generales (Senado en Congreso de los Diputados) · Transnistrië: Opperste Sovjet · Tsjechië: Parlament · Turkije: Meclis · Verenigd Koninkrijk: Parliament (House of Commons en House of Lords) · Wit-Rusland: Nationale Vergadering (Huis van Afgevaardigden en Raad van de Republiek) · Zuid-Ossetië: Parlement · Zweden: Riksdag · Zwitserland: Bondsvergadering (Nationale Raad en Kantonsraad)

Cursief: wijst op een niet of slechts deels erkende staat

[1] In de Grondwetgevende Vergadering waren er 556 afgevaardigden.

[2] In de I legislatuur waren er 574 afgevaardigden.

[3] In de II legislatuur waren er 590 afgevaardigden.

[4] In de III legislatuur waren er 596 afgevaardigden.

[5] Vanaf de verkiezingen van 1963 werd het aantal Kamerleden vastgesteld op 630. Tot dan was de regel: één afgevaardigde per tachtigduizend inwoners of per deelgemeente van veertigduizend inwoners.

[6] Bij het begin van de XIII legislatuur werd één zetel niet onmiddellijk toegewezen, omdat Vittorio Sgarbi (destijds FI) tweemaal verkozen was. Nadien werd de zetel wel toegekend aan FI.

[7] Bij het begin van de XIV legislatuur werden 14 zetels, waarvan 11 voor Forza Italia en 3 voor La Margherita, niet toegekend. Dankzij procedures voor meermaals verkozen afgevaardigden konden uiteindelijk de 3 zetels die toekwamen aan La Margherita toegekend worden. Doordat de vereisten niet vervuld waren, kon men de 11 zetels van Forza Italia niet toewijzen. De hier vermelde cijfers zijn die van vlak na de verkiezingen, dus met 616 in plaats van 630 verkozenen.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]