Regio's van Italië

soort bestuurlijk gebied in Italië

Italië is onderverdeeld in twintig regio's (Italiaans: regioni).

De regionale organen bewerken

Elke regio heeft een parlement ("consiglio regionale", regionale raad), dat om de vijf jaar gekozen wordt. Dit parlement is bevoegd tot regionale wetgeving. Het regionale bestuur ("giunta regionale", regionaal bestuur) wordt door de president van de regio geleid. De president wordt rechtstreeks in algemene verkiezingen gekozen. Als hij terugtreedt moeten nieuwe verkiezingen uitgeroepen worden.

De typologie van regio's bewerken

Er bestaan twee soorten van regio's: met normaal statuut en met speciaal statuut. Het statuut (niet met status te verwisselen) is de regionale grondwet.

De regio's met normaal statuut bewerken

Vijftien regio's hebben een normaal statuut. Na een hervorming van de Italiaanse grondwet in 2001 hebben deze regio's meer gezag, maar ze hebben (nog) geen financiële autonomie. De regio's met normaal statuut bestaan sinds de jaren zeventig van de 20ste eeuw.

De regio's met speciaal statuut bewerken

De vijf regio's met speciaal statuut hebben een grote autonomie, die door een speciale staatswet gewaarborgd wordt. Deze regio´s worden autonome regio´s genoemd. Tussen 60 en 100% van alle lasten komen die regio's toe. De redenen voor de autonomie zijn verschillend: in het geval van de eilanden Sicilië en Sardinië de geografische isolatie en het separatisme; in Valle d'Aosta de Franstalige, in Trentino-Zuid-Tirol de Duitstalige minderheid. De genoemde regio's werden in 1948 opgericht. Friuli-Venezia Giulia werd in 1963 opgericht, de meerderheid van de bevolking spreekt Friulisch en in het oosten is er een Sloveense minderheid.

Na een hervorming in 1972 kregen in de regio Trentino-Zuid-Tirol de beide provincies Trentino (Italiaanstalig) en Zuid-Tirol (overwegend Duitstalig) de status van autonome provincie en namen de meeste bevoegdheden van de regio over.

De regionale onderverdeling bewerken

De regio's zijn op hun beurt in provincies en gemeenten verdeeld (alleen Valle d'Aosta heeft geen provincies). Op dit moment zijn er 109 provincies en meer dan 8100 gemeenten.

De lijst van de Italiaanse regio's bewerken

 
Regio's van Italië
# Regio Hoofdstad Opp. (km²) Inw. (2023)[1]
1   Abruzzen L'Aquila 10.793 1.268.439
2   Apulië Bari 19.364 3.891.359
3   Basilicata Potenza 9992 591.338
4   Calabrië Catanzaro 15.083 1.836.276
5   Campania Napels 13.592 5.580.567
6   Emilia-Romagna Bologna 22.122 4.427.932
7   Friuli-Venezia Giulia Triëst 7712 1.191.671
8   Lazio Rome 17.210 5.702.937
9   Ligurië Genua 5421 1.501.072
10   Lombardije Milaan 23.861 9.957.337
11   Marche Ancona 9695 1.478.833
12   Molise Campobasso 4438 289.229
13   Piëmont Turijn 25.398 4.234.634
14   Sardinië Cagliari 24.090 1.570.734
15   Sicilië Palermo 25.701 4.790.298
16   Trentino-Zuid-Tirol Trente 13.599 1.075.920
17   Toscane Florence 22.990 3.647.610
18   Umbrië Perugia 8454 852.313
19   Valle d'Aosta Aosta 3266 122.723
20   Veneto Venetië 18.390 4.834.550

Zie ook bewerken

Bronnen bewerken