Jonas Vingegaard

Deens wegwielrenner
(Doorverwezen vanaf Jonas Vingegaard Rasmussen)

Jonas Vingegaard Hansen [Deense uitspraak: 'joːnɑs 'vɪŋəɡɑ]? (Hillerslev, 10 december 1996) (tot 2024 Jonas Vingegaard Rasmussen[1]) is een Deens wielrenner die sinds 2019 rijdt voor Team Jumbo-Visma.[3] In 2022 en 2023 won hij de Ronde van Frankrijk.

Jonas Vingegaard
Vingegaard bij de Ronde van Frankrijk 2023
Persoonlijke informatie
Volledige naam Jonas Vingegaard Rasmussen (tot 2024)
Jonas Vingegaard Hansen (vanaf 2024)[1]
Bijnaam The Fisherman[2]
Geboortedatum 10 december 1996
Geboorteplaats Hillerslev, Denemarken
Lengte 175 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg Team Visma|Lease a Bike
Discipline(s) Wegwielrennen
Specialisatie(s) Klimmer
Ronderenner
Ploegen
2016–2018
2019–2023
2024–
ColoQuick
Jumbo-Visma
Visma|Lease a Bike
Beste prestaties
Ronde van Lombardije 14e (2021)
Ronde van Frankrijk 1e (2022, 2023)
3 etappezeges
Ronde van Spanje 2e (2023)
2 etappezeges
Overige
Zeges:  
Tirreno-Adriatico
Critérium du Dauphiné
Ronde van het Baskenland
2024
2023
2023
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
Jonas Vingegaard 2022.

Carrière bewerken

2019 bewerken

Na drie jaar voor Team ColoQuick, een Deense ploeg op continentaal niveau, te hebben gereden, maakte Vingegaard in 2019 de overstap naar het Nederlandse Team Jumbo-Visma. Zijn debuut voor de ploeg maakte hij in februari in de Ruta del Sol. In mei maakte hij deel uit van de selectie die de eerste etappe en het eindklassement in de Hammer Series Stavanger won. In de Ronde van Polen behaalde Vingegaard zijn eerste profzege: hij won de zesde etappe. In een sprint om de winst versloeg hij Pavel Sivakov en Jai Hindley. Later die maand stond hij aan de start van de ronde van zijn thuisland. Enkel zijn landgenoot Niklas Larsen bleef hem voor in het eindklassement.

2020 bewerken

In 2020 reed hij zijn eerste klassiekers, hij was actief in de Ronde van Lombardije en Luik-Bastenaken-Luik. Eveneens was hij actief in zijn eerste Grote ronde, hij reed de Ronde van Spanje. Zelf eindigde hij als 46e in het eindklassement, als knecht van de eindwinnaar Primož Roglič.

2021 bewerken

In de start van het wielerseizoen reed hij een drietal meerdaagse wielerwedstrijden. In de Ronde van de Verenigde Arabische Emiraten 2021 won hij de vijfde etappe. Ook in de Internationale Wielerweek boekte hij successen. Naast het winnen van de 2e en 4e etappe won Vingegaard zijn eerste eindklassement. Ter voorbereiding op de Ronde van Frankrijk die zou volgen reed hij het Critérium du Dauphiné 2021. Hier eindigde hij als tweede in de achtste etappe, achter Mark Padun. In de Ronde van Frankrijk van 2021 verwierf Vingegaard voor het eerst grote bekendheid bij het wereldwijde publiek. Nadat beoogd kopman Primož Roglič uitviel vanwege de fysieke gevolgen van een valpartij, mocht Vingegaard voor zijn eigen kans gaan in het algemeen klassement. Na de negende etappe in de Alpen stond Vingegaard op de vierde plek in het algemeen klassement. In de elfde etappe baarde Vingegaard opzien door geletruidrager Tadej Pogačar te lossen op de beruchte Mont Ventoux. Deze vorm wist Vingegaard door te trekken naar de Pyreneeën. In beide finishes bergop werd Vingegaard tweede, achter Pogačar. Dit bracht hem naar de tweede plaats in het algemeen klassement. Deze positie hield hij vast tot in Parijs.

2022 bewerken

Aan het begin van het wielerseizoen won hij een Franse eendagskoers, de Drôme Classic. Hij finishte hier voor Guillaume Martin. Zijn volgende koersdagen waren in Italië, in de Tirreno-Adriatico 2022. Echter bleek de Sloveen Pogačar ook in 2022 een maatje te groot voor de Deen. Vingegaard werd tweede in de vierde en zesde etappe. Net als in het punten- en eindklassement. In de Ronde van het Baskenland 2022 en het Critérium du Dauphiné 2022 waar Vingegaard eveneens als kopman fungeerde voor zijn ploeg moest hij het doen met respectievelijk een zesde en tweede plaats in het eindklassement. In de Ronde van Frankrijk 2022 was hij samen met Primož Roglič aanwezig als kopman, deze ronde startte in Denemarken, het thuisland van Vingegaard. In de 11e etappe behaalde hij zijn eerste etappezege en had bijna drie minuten tijdwinst op concurrent voor de eindzege Pogačar. Wat volgde was een strijd tussen beiden om etappe winsten en eindzege van het klassement. De ploeg van Vingegaard, Team Jumbo-Visma wist met tactiek en ploegenspel de 2 jaar jongere Pogačar te slim af te zijn. Aan het eind van deze Ronde was Vingegaard goed voor twee etappe overwinningen en het eind- en bergklassement. Vingegaard volgde hiermee landgenoot Bjarne Riis op, die wist in 1996 de ronde te winnen. In zijn thuisland werd deze overwinning van de Ronde van Frankrijk als iets heroïsch gezien, na thuiskomst werd hij gehuldigd op het Stadhuis van Kopenhagen. Op het plein aldaar werd het feest gevierd met ongeveer 70.000 fans.[4] Bij de twee huldigingen die volgden waren ongeveer 20.000 toeschouwers aanwezig.

2023 bewerken

Begin januari 2023 werd Vingegaard in zijn thuisland Denemarken benoemd tot Sportman van het jaar.[5] Op wielrengebied startte hij met overwinningen in Gran Camiño, hij won de drie verreden etappes en het eind- en bergklassement. In Parijs-Nice 2023 volgde wederom een duel met Pogačar. Ook David Gaudu mengde zich in de strijd. Beide renners bleken te sterk voor Vingegaard in het eindklassement. Zijn volgende koersdagen lagen in het noorden van Spanje, de Ronde van het Baskenland, hier won hij enkele etappes en het eindklassement. Die lijn wist hij door te zetten in het Critérium du Dauphiné 2023, waar hij twee etappes won en het eindklassement. In zijn grote hoofddoel van dat jaar, de Ronde van Frankrijk, won hij de 16e etappe en kwam hij als eindwinnaar van het klassement over de streep in Parijs. Vervolgens werd hij 2e in de laatste grote ronde van dat jaar, de Ronde van Spanje. Hierbij stonden zijn teamgenoten Sepp Kuss en Primož Roglič respectievelijk op de 1e en 3e plek van het podium. Hij won die ronde ook de 13e en 16e etappe.

2024 bewerken

In de vierde etappe van de Ronde van het Baskenland kwam Vingegaard, samen met onder meer klassementsleider Primož Roglič en Remco Evenepoel, zwaar ten val in een afdaling. Vingegaard bleef op de grond liggen en werd even later met een ambulance afgevoerd naar het ziekenhuis.[6] Daar werden een gebroken sleutelbeen en enkele gebroken ribben geconstateerd.[7] Later onderzoek brachten ook een longkneuzing en een klaplong aan het licht.[8]

Overwinningen bewerken

2017 - 0 zeges
2018 - 1 zege - 1 TTT zege
2019 - 3 zeges
2021 - 4 zeges
2022 - 7 zeges
2023 - 16 zeges - 1 TTT zege
2024 - 6 zeges
  • 2e, 3e en 4e etappe O Gran Camiño
  • Eind-, punten en bergklassement O Gran Camiño
  • 5e en 6e etappe Tirreno-Adriatico
  • Eind- en bergklassement Tirreno-Adriatico

Totaal: 38 zeges (waarvan 31 individuele UCI-zeges)

Belangrijkste ereplaatsen bewerken

2016
2e in 3e etappe Ronde van China I
2e in eindklassement Ronde van China I
2017
3e in 4e etappe Ronde van Loir-et-Cher
4e in eindklassement Ronde van Loir-et-Cher
2e in GP Viborg
5e in Sundvolden Grand Prix
7e in Ringerike GP
2018
9e in eindklassement Triptyque des Monts et Châteaux
2e in 3e etappe Ronde van Loir-et-Cher
5e in eindklassement Ronde van Loir-et-Cher
4e in Sundvolden Grand Prix
5e in Ringerike GP
3e in 1e etappe Grote Prijs Priessnitz spa
5e in eindklassement Grote Prijs Priessnitz spa
2019
2e in 3e etappe Ronde van Denemarken
2e in eindklassement Ronde van Denemarken
9e in eindklassement Ronde van Duitsland
2e in jongerenklassement Ronde van Duitsland
2020
8e in eindklassement Ronde van Polen
2021
2e in 5e etappe Internationale Wielerweek
3e in 1e etappe Ronde van het Baskenland (tijdrit)
2e in eindklassement Ronde van het Baskenland
2e in 8e etappe Critérium du Dauphiné
3e in 5e etappe Ronde van Frankrijk (tijdrit)
2e in 17e etappe Ronde van Frankrijk
2e in 18e etappe Ronde van Frankrijk
3e in 20e etappe Ronde van Frankrijk (tijdrit)
2e in eindklassement Ronde van Frankrijk
2e in jongerenklassement Ronde van Frankrijk
3e in bergklassement Ronde van Frankrijk

Resultaten in voornaamste wedstrijden bewerken

Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2020 46e  
2021   ↑  
2022   ↑ (2)   
2023   ↑ (1)    ↑ (2) 
202
Jaar Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Waalse Pijl Clásica San Sebastián Wereld­ranglijsten
2020 84e opgave 71e 331e (UWR)
2021 115e 28e 14e 84e 8e 18e (UWR)
2022 opgave 16e opgave 4e (UWR)
2023   (UWR)
2024

Resultaten in kleinere rondes bewerken

Jaar UAE Tour Parijs-Nice Tirreno-Adriatico Ronde van het Baskenland Ronde van Romandië Critérium du Dauphiné Ronde van Polen
2019 32e 72e 26e (1)
2020 8e
2021 46e (1)     51e
2022   6e   ↑ (1)
2023     ↑ (3)     ↑ (2)
2024   ↑ (2)   opgave

(*) tussen haakjes aantal individuele etappeoverwinningen

Ploegen bewerken

Voorganger:
  Tadej Pogačar
2020, 2021
  Winnaar van de Ronde van Frankrijk  
  Jonas Vingegaard
2022, 2023
Opvolger:

2024
Voorganger:
  Tadej Pogačar
2020, 2021
  Winnaar bergklassement van de Ronde van Frankrijk  
  Jonas Vingegaard
2022
Opvolger:
  Giulio Ciccone
2023