GSV Be Quick 1887 (voluit: Groninger Sport Vereniging Be Quick 1887) is een op 10 april 1887 opgerichte omnisportvereniging, statutair gevestigd in Groningen. De thuiswedstrijden worden op Sportpark Esserberg in het eigen Stadion Esserberg gespeeld.
Thans telt de vereniging een tennis- en een voetbalafdeling. De tennisafdeling is in het 100-jarige jubileumjaar in 1987 opgericht. Tussen 1974 en 1984 vormde de in 1967 opgerichte Rugby Club Groningen de rugbyafdeling van Be Quick.
Het zondagstandaardelftal speelt in de Vierde divisie (2022/23). Het eerste zaterdagelftal komt uit in de Tweede klasse van het district Noord (2022/23). Met ingang van het seizoen 2020/2021 is Be Quick ook met een O21-elftal actief in de betaaldvoetbalsectie van deze nieuw opgerichte leeftijdscategorie.
Be Quick werd op 10 april 1887 opgericht, en daarmee een van de oudste voetbalclubs van Nederland, door een aantal leerlingen van het toenmalige Stedelijk Gymnasium (tegenwoordig het Praedinius Gymnasium). De club vond in eerste instantie onderdak op een exercitieveld aan de Hereweg bij de toenmalige gevangenis (tegenwoordig het rijksasiel Dr. S. van Mesdag). In 1895 ging Be Quick competitie spelen, waarbij de club werd ingedeeld in de toenmalige tweede klasse Noord, destijds de hoogste klasse in het noorden. De wedstrijden werden gespeeld op een veld aan de Verlengde Hereweg tegenover Villa Gelria aan de zuidkant van de stad.
Vanaf het seizoen 1916/17 kreeg Noord-Nederland een eigen eerste klasse. Be Quick maakte daar vanaf het begin deel van uit, en zou die status tot aan de invoering van het betaalde voetbal weten te handhaven.
Het kampioenselftal van Be Quick in 1920. Achterste rij v.l.n.r. J. Bisselick (scheidsrechter), Harry Waites (trainer), Harry Rodermond, Deck de Ruiter Zijlker, Hans Tetzner, onbekend, Jacob Koning (bestuurslid) en Bruins Oving (bestuurslid), middelste rij Siebolt Sissingh, Evert van Linge en Herman Legger, voorste rij Max Tetzner, Rieks de Haas, Jaap Bulder, Appie Groen en Evert Jan Bulder.
De grote bloeitijd van de vereniging ligt tussen 1915 en 1926. Be Quick werd in al die jaren, met uitzondering van 1925, Noordelijk kampioen. In 1920 werd de club daarnaast ook nog landskampioen door op het veld bij Villa Gelria voor meer dan 10.000 toeschouwers te winnen van VOC uit Rotterdam.[1] Van het elftal dat kampioen werd is alleen de doelman Deck de Ruiter Zijlker nooit international geworden.
Door deze successen was de club in staat een eigen terrein te kopen direct ten zuiden van de stad. Daar verrees Stadion Esserberg, ontworpen door een van de spelers van het kampioenselftal van 1920: Evert van Linge. Het stadion had destijds een capaciteit van 18.000 toeschouwers. Het is aangewezen als gemeentelijk monument.
In de eerste jaren na de terugkeer in het amateurvoetbal kon Be Quick maar moeilijk zijn draai vinden. Incidenteel wist de club de eerste klasse te bereiken, maar ze moest ook enige jaren in de derde klasse spelen. Vanaf 1990 ontwikkelde de club zich echter weer tot sterkste amateurclub in de stad. In 1992 werd voor het eerst de Hoofdklasse bereikt. Hoewel de club in 1996 en 2002 weer degradeerde was Be Quick sindsdien een stabiele Hoofdklasser. In het seizoen 2009/10 kwalificeerde de club zich niet voor de nieuw ingestelde Topklasse, en ook in 2011/12 miste de club de promotie naar de Topklasse. In 2012/13 behaalde Be Quick alsnog promotie naar de Topklasse door kampioen van de Zondag Hoofdklasse C te worden, hier verbleef het een seizoen.
In het seizoen 2016/2017 is de club wederom gepromoveerd naar de tot inmiddels Derde divisie geherstructuurde Topklasse. De herstructurering gaat echter gepaard met aangepaste licentie-eisen: iedere club moet minstens drie contractspelers hebben. Dit is tegen de principes van de club, die vooral inzet op een zeer succesvolle jeugdopleiding. Aftrek van drie punten dreigt vanwege deze weigering.
De positie van Be Quick als eerste club van Groningen werd al voor de Tweede Wereldoorlog bedreigd, eerst door Velocitas, en later ook door GVAV. Bij de invoering van het betaald voetbal bestond er binnen de club de nodige weerstand om spelers te gaan betalen. Ondanks die weerstand werd er toch voor gekozen om betaald te gaan spelen.
De club werd ingedeeld in de toenmalige tweede divisie. Hoewel in 1960 het kampioenschap van de tweede divisie B werd gehaald, met promotie naar de eerste divisie als gevolg, kon Be Quick zich uiteindelijk niet handhaven in het betaalde voetbal. GVAV had definitief de hegemonie in de stad overgenomen. Be Quick verliet aan het einde van het seizoen 1963/64 vrijwillig het betaald voetbal en werd als amateurclub geplaatst in de tweede klasse Noord.
Zie lijst van spelers van Be Quick voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Klaas Lugthart (7)
Richard Brousek (19)
Harry Waites
Péter Szabó
