Grand Prix-wegrace der Naties 1985

De Grand Prix-wegrace der Naties 1985 was de vierde Grand Prix van wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1985. De races werden verreden op 25 en 26 mei 1985 op het Autodromo internazionale del Mugello in Scarperia e San Piero.

Vlag van Italië Grand Prix-wegrace der Naties 1985
Officiële naam 63º Gran Premio delle Nazioni
Land Vlag van Italië Italië
Datum 25 en 26 mei 1985
Organisator FIM
500 cc
Poleposition Vlag van Verenigde Staten Freddie Spencer
Snelste ronde Vlag van Verenigde Staten Freddie Spencer
Eerste Vlag van Verenigde Staten Freddie Spencer
Tweede Vlag van Verenigde Staten Eddie Lawson
Derde Vlag van Australië Wayne Gardner
250 cc
Poleposition Vlag van Duitsland Martin Wimmer
Snelste ronde Vlag van Verenigde Staten Freddie Spencer
Eerste Vlag van Verenigde Staten Freddie Spencer
Tweede Vlag van Venezuela Carlos Lavado
Derde Vlag van Italië Fausto Ricci
125 cc
Poleposition Vlag van Oostenrijk August Auinger
Snelste ronde Vlag van Italië Luca Cadalora
Eerste Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Tweede Vlag van Italië Ezio Gianola
Derde Vlag van België Lucio Pietroniro
80 cc
Poleposition Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger
Snelste ronde Vlag van Spanje Jorge Martínez
Eerste Vlag van Spanje Jorge Martínez
Tweede Vlag van Spanje Manuel Herreros
Derde Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger

Algemeen bewerken

De meeste klassen reden op zondag 26 mei, maar de 125cc-coureurs moesten al op zaterdag, tussen de trainingen door, hun race afwerken. Het was erg warm in Mugello, maar dat belette Freddie Spencer niet twee wedstrijden achter elkaar te winnen.

500cc-klasse bewerken

De training bewerken

Hoewel Cagiva bekend had gemaakt dat de nieuwe V-4 in Mugello zou debuteren, was het team niet aanwezig. Marco Lucchinelli had eerder met de machine getraind en de tijden vielen erg tegen. Tijdens de training viel Raymond Roche er hard af, waarbij zijn voet, die hij al in Zuid-Afrika geblesseerd had, nog erger beschadigd werd. Desondanks reed hij naar de tweede tijd, achter Freddie Spencer, maar voor zijn kopman Eddie Lawson. Thierry Espié, wiens frame door Alain Chevallier aan Randy Mamola was uitgeleend, kreeg van Serge Rosset een ELF-Honda, reed er de 33e tijd mee maar moest hem op last van HRC weer inleveren omdat er een fabrieksblok in lag. Roberto Gallina gaf Sito Pons toestemming om te trainen met de reservemotor van Wolfgang von Muralt. Dat was een Suzuki-productieracer, terwijl Gallina fabrieksracers had. Het ging hem dan ook niet om het motorblok, maar om het Bakker-frame dat Von Muralt gebruikte.

Trainingstijden bewerken

Pos Coureur Merk Tijd
1.   Freddie Spencer Rothmans-HRC-Honda 2"01'48
2.   Raymond Roche Marlboro-Yamaha 2"01'67
3.   Eddie Lawson Marlboro-Yamaha 2"02'11
4.   Christian Sarron Gauloises-Sonauto-Yamaha 2"02'85
5.   Wayne Gardner Rothmans-HRC-Honda-UK 2"03'14
6.   Randy Mamola Rothmans-HRC-Honda 2"03'61
7.   Ron Haslam Rothmans-HRC-Honda-UK 2"04'14
8.   Rob McElnea Skoal Bandit-Heron-Suzuki 2"04'26
9.   Didier de Radiguès ELF-Chevallier-HRC-Honda 2"04'32
10.   Franco Uncini HB-Gallina-Suzuki 2"04'34

De race bewerken

Snelle starter "Rocket" Ron Haslam nam na de start de leiding, maar werd in de tweede ronde gepasseerd door Freddie Spencer, die meteen wegliep en niet meer in te halen bleek. Na tien ronden kon Spencer al wat rustiger gaan rijden om krachten te sparen voor de latere 250cc-race. De spanning in de race moest komen van de rijders áchter Spencer. Daar had Eddie Lawson na een slechte start moeite om Randy Mamola, Wayne Gardner, Ron Haslam en Christian Sarron te passeren. Toen dat gelukt was, was zijn achterstand op Spencer al zo groot dat het geen zin had verder aan te vallen. Haslam viel terug naar de zesde plaats, maar Mamola, Gardner en Sarron leverden een spannend gevecht om de derde plaats.

Uitslag 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ronden Tijd Grid Punten
1   Freddie Spencer Rothmans-HRC-Honda 27 55"42'72 1 15
2   Eddie Lawson Marlboro-Yamaha 27 +9'25 3 12
3   Wayne Gardner Rothmans-HRC-Honda-UK 27 +47'94 5 10
4   Randy Mamola Rothmans-HRC-Honda 27 +54'34 6 8
5   Christian Sarron Gauloises-Sonauto-Yamaha 27 +1"01'45 4 6
6   Ron Haslam Rothmans-HRC-Honda-UK 27 +1"13'42 7 5
7   Raymond Roche Marlboro-Yamaha 27 +1"17'99 2 4
8   Franco Uncini HB-Gallina-Suzuki 27 +1"20'82 10 3
9   Rob McElnea Skoal Bandit-Heron-Suzuki 27 +1"50'66 8 2
10   Didier de Radiguès ELF-Chevallier-HRC-Honda 27 +2"12'64 9 1
11   Mike Baldwin Honda 26 +1 ronde 17
12   Fabio Biliotti Honda 26 +1 ronde 14
13   Boet van Dulmen Bakker-Honda 26 +1 ronde 13
14   Dave Petersen Honda 26 +1 ronde 23
15   Tadahiko Taira Yamaha 26 +1 ronde 12
16   Christian Le Liard ELF-Chevallier-Honda 26 +1 ronde 19
17   Wolfgang von Muralt Bakker-Suzuki 26 +1 ronde 16
18   Henk van der Mark SNRT-Honda 26 +1 ronde 18
19   Leandro Becheroni Suzuki 26 +1 ronde 21
20   Marco Papa Suzuki 26 +1 ronde 20
21   Karl Truchsess Honda 26 +1 ronde 22
22   Gary Lingham Suzuki 24 +3 ronden 32
23   Andreas Leuthe Suzuki 24 +3 ronden 34

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Ronden Oorzaak Grid
  Paolo Ferretti Honda 19 29
  Eero Hyvärinen Honda 18 24
  Paolo Cipriani Suzuki 15 31
  Sito Pons HB-Gallina-Suzuki 12 15
  Keith Huewen Honda 11 26
  Massimo Broccoli Paton 7 25
  Roberto Balbi Suzuki 1 30
  Neil Robinson Suzuki 0 Val 28

Niet gestart bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  Takazumi Katayama Rothmans-HRC-Honda Blessure[1] 11
  Armando Errico Honda 27
  Thierry Espié ELF-Honda Geen motorfiets[2] 33

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Gustav Reiner Bakker-Honda Blessure[3]
  Marco Lucchinelli Cagiva Teambeleid[4]
  Virginio Ferrari

Top tien tussenstand 500cc-klasse bewerken

Pos. Coureur Merk Ptn.
1   Freddie Spencer Rothmans-HRC-Honda 54
2   Eddie Lawson Marlboro-Yamaha 47
3   Christian Sarron Gauloises-Sonauto-Yamaha 36
4   Wayne Gardner Rothmans-HRC-Honda-UK 33
5   Ron Haslam Rothmans-HRC-Honda-UK 26
6   Randy Mamola Rothmans-HRC-Honda 17
7   Didier de Radiguès ELF-Chevallier-HRC-Honda 16
8   Raymond Roche Marlboro-Yamaha 10
9   Sito Pons HB-Gallina-Suzuki 7
10   Mike Baldwin Honda 6
  Rob McElnea Skoal Bandit-Heron-Suzuki

250cc-klasse bewerken

De training bewerken

Toen Martin Wimmer op het allerlaatste moment van de training de snelste tijd had gereden, meldde hij dat het circuit wel een slagveld leek: overal lagen motoren in de berm. Inderdaad waren er bij de 250cc-rijders veel valpartijen, waaronder die van Toni Mang, Gary Noel (gebroken schouder), Maurizio Vitali, August Auinger en Philippe Pagano, die daarbij een vinger brak. Het team van Parisienne verwisselde de coureurs en hun motorfietsen: de productie-Parisienne-Honda RS 250 R ging van Pierre Bolle naar Jacques Cornu en de door Jorg Möller ontwikkelde Bakker-Parisienne omgekeerd. Dat had te maken met het feit dat Cornu nog niet helemaal fit was.

Trainingstijden bewerken

Pos Coureur Merk Tijd
1.   Martin Wimmer Mitsui-Yamaha 2"04'60
2.   Freddie Spencer Rothmans-HRC-Honda 2"04'96
3.   Carlos Lavado Venemotos-Yamaha 2"05'05
4.   Fausto Ricci Rothmans-HRC-Honda 2"05'58
5.   August Auinger Bartol 2"05'76
6.   Toni Mang Marlboro-HRC-Honda 2"06'21
7.   Maurizio Vitali Garelli 2"06'32
8.   Loris Reggiani Aprilia-Rotax 2"06'58
9.   Luis Miguel Reyes JJ Cobas-Rotax 2"06'90
10.   Erich Klein Rotax 2"06'94

De race bewerken

Na zijn gewonnen 500-race en de huldiging stond Freddie Spencer met een frisse overall en helm op de tweede startplaats van de 250cc-klasse. Martin Wimmer stond op poleposition, maar had eigenlijk voor de start zijn kansen al verspeeld. Tijdens de opwarmronde had hij zijn koppeling te veel laten slippen waardoor ze verbrand was en na twee ronden moest hij opgeven. In het begin van de race gingen Carlos Lavado en Fausto Ricci aan de leiding, terwijl Spencer slechts twaalfde was. Na vijf ronden lag Spencer al op de derde plaats en na negen ronden was hij tweede achter Lavado, die een kleine voorsprong had. Toen Spencer hem eenmaal bereikt had bleef hij enkele ronden achter Lavado rijden, maar in de zeventiende ronde nam hij de leiding over om ten slotte met drie seconden voorsprong zijn tweede race van de dag te winnen.

Uitslag 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Freddie Spencer Rothmans-HRC-Honda 42"29'96 2 15
2   Carlos Lavado Venemotos-Yamaha +2'80 3 12
3   Fausto Ricci Rothmans-HRC-Honda +32'90 4 10
4   Loris Reggiani Aprilia-Rotax +36'03 8 8
5   Toni Mang Marlboro-HRC-Honda +36'29 6 6
6   Roland Freymond Yamaha +59'67 17 5
7   Jacques Cornu Parisienne-Honda +59'91 21 4
8   Reinhold Roth Juchem-Yamaha +1"00'04 18 3
9   Alan Carter Honda +1"01'74 19 2
10   Pierre Bolle Bakker-Parisienne +1"07'67 13 1
11   Juan Garriga JJ Cobas-Rotax +1"19'81 26
12   Harald Eckl Juchem-Yamaha +1"27'72 25
13   Massimo Matteoni Honda +1"27'72 31
14   Thierry Rapicault Yamaha +1"28'90 15
15   Dominique Sarron Rothmans-Honda +1"29'58 27
16   Iván Palazzese Venemotos-Yamaha +1"30'00 35
17   Antonio Neto JJ Cobas-Rotax +1"30'07 32
18   Siegfried Minich Yamaha +1"43'16 16
19   Karl-Thomas Grässel Honda +1"51'29 33
20   Jean-Louis Guignabodet MIG-Rotax +1"54'74 34
21   René Delaby Rotax +1 ronde 36
22   Gabriel Grabia Yamaha +1 ronde 38
23   Marcellino Lucchi Malanca +2 ronden 22

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  August Auinger Bartol Accu 5
  Carlos Cardús JJ Cobas-Rotax Val[5] 11
  Stefano Caracchi Malanca 20
  Geoff Fowler Arbizu 30
  Antonio García JJ Cobas-Rotax 28
  Niall Mackenzie Silverstone-Armstrong-Rotax 14
  Jean-Michel Mattioli Yamaha 24
  Donnie McLeod Silverstone-Armstrong-Rotax 12
  Luis Miguel Reyes JJ Cobas-Rotax Val[6] 9
  Maurizio Vitali Garelli Val 7
  Martin Wimmer Mitsui-Yamaha Koppeling 1
  Erich Klein Rotax 10

Niet gekwalificeerd bewerken

Coureur Merk
  Jean Foray Chevallier-Yamaha
  Fabio Marcaccini Yamaha
  Davide Tardozzi MBA
  Jean-Luc Guillemet Yamaha
  Michel Galbit Yamaha
  Vincenzo Cascino JJ Cobas-Rotax
  Andy Watts EMC-Rotax
  Patrick Fernandez JJ Cobas-Rotax
  Gianfranco Singer Ametoli
  Philippe Pagano Yamaha
  Hubert Abold Honda
  Éric Saul Parenti
  Hans Becker Yamaha

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Stéphane Mertens Yamaha Blessure[7]
  Manfred Herweh Bakker-Real-Rotax Blessure[8]
  Mario Rademeyer Yamaha Blessure[9]
  Jean-François Baldé Pernod Teambeleid[10]
  Jacky Onda
  Ángel Nieto Garelli Blessure[11]

Top tien tussenstand 250cc-klasse bewerken

Pos. Coureur Merk Ptn.
1   Freddie Spencer Rothmans-HRC-Honda 44
2   Toni Mang Marlboro-HRC-Honda 38
3   Carlos Lavado Venemotos-Yamaha 35
4   Martin Wimmer Mitsui-Yamaha 33
5   Alan Carter Honda / HRC-Honda 18
6   Fausto Ricci Rothmans-HRC-Honda 12
7   Carlos Cardús JJ Cobas-Rotax 11
8   Mario Rademeyer Yamaha 10
  Loris Reggiani Aprilia-Rotax
10   Reinhold Roth Juchem-Yamaha 9

125cc-klasse bewerken

De training bewerken

Trainingstijden bewerken

Pos Coureur Merk Tijd
1.   August Auinger Bartol-MBA 2"90'86
2.   Fausto Gresini FMI-Garelli 2"10'66
3.   Luca Cadalora MBA 2"10'89
4.   Pier Paolo Bianchi MBA 2"11'07
5.   Ezio Gianola FMI-Garelli 2"11'75
6.   Bruno Kneubühler LCR-MBA 2"12'51
7.   Domenico Brigaglia MBA 2"12'99
8.   Jean-Claude Selini MBA 2"13'68
9.   Lucio Pietroniro MBA 2"13'78
10.   Giuseppe Ascareggi MBA 2"14'11

De race bewerken

Na zijn overwinning in de GP van Duitsland ging August Auinger nu meteen na de start in de slag met Fausto Gresini, Pier Paolo Bianchi en Bruno Kneubühler. Bianchi nam echter de leiding terwijl Gresini al in de eerste ronde in de fout ging en viel. Auinger viel in de vijfde ronde ook. Intussen waren Ezio Gianola en Luca Cadalora aan een inhaalrace bezig. Gianola zag zijn inspanningen beloond met de tweede plaats, maar Cadalora kwam op spectaculaire wijze ten val. Kneubühler kon zich goed weren tegen Bianchi, maar moest stoppen om een stuk plakband uit een van de carburateurs te verwijderen. Hij kon toch nog - achter Lucio Pietroniro - vierde worden. Pietroniro had wat geluk nodig om derde te worden; Giuseppe Ascareggi viel met een lege tank stil. Van de 38 starters kwamen er slechts 14 aan de finish.

Uitslag 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Pier Paolo Bianchi MBA 44"18'17 4 15
2   Ezio Gianola FMI-Garelli +16'73 5 12
3   Lucio Pietroniro MBA +27'69 9 10
4   Bruno Kneubühler LCR-MBA +49'40 6 8
5   Jean-Claude Selini MBA +49'48 8 6
6   Johnny Wickström MBA +53'26 19 5
7   Jussi Hautaniemi MBA +1"09'39 14 4
8   Andres Sánchez MBA +1"15'30 29 3
9   Jakcy Hutteau MBA +1"43'25 20 2
10   Michel Escudier MBA +1"57'66 25 1
11   Willy Pérez MBA +2"13'57 17
12   Boy van Erp MBA +1 ronde 28
13   Willy Hupperich Seel-MBA +1 ronde 24
14   Peter Balaz MBA +1 ronde 31

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  August Auinger Bartol-MBA Val 1
  Fausto Gresini FMI-Garelli Val 2
  Luca Cadalora MBA Val 3
  Domenico Brigaglia MBA 7
  Giuseppe Ascareggi MBA Brandstoftekort 10
  Mike Leitner MBA 11
  Alfred Waibel MBA 12
  Thierry Feuz MBA 13
  Ian McConnachie Krauser 15
  Esa Kytölä MBA 16
  Olivier Liégeois MBA 18
  Anton Straver MBA 21
  Robin Appleyard MBA 22
  Fernando Gonzalez MBA 23
  Norbert Peschke MBA 26
  Steve Mason MBA 27
  Helmut Lichtenberg MBA 30
  Robert Hmeljak MBA 32
  Wilhelm Lücke MBA 33
  Christoph Bürki MBA 34
  Fabio Meozzi MBA 35
  Bady Hassaine MBA 36

Top tien tussenstand 125cc-klasse bewerken

Pos. Coureur Merk Ptn.
1   Pier Paolo Bianchi MBA 40
2   Fausto Gresini FMI-Garelli 24
3   Ezio Gianola FMI-Garelli 20
4   Domenico Brigaglia MBA 18
5   Bruno Kneubühler LCR-MBA 17
6   August Auinger Bartol-MBA 15
7   Jean-Claude Selini MBA 12
8   Johnny Wickström MBA 10
  Lucio Pietroniro MBA
10   Alfred Waibel MBA 6

80cc-klasse bewerken

De training bewerken

Trainingstijden bewerken

Pos Coureur Merk Tijd
1.   Stefan Dörflinger Krauser 2"14'98
2.   Jorge Martínez Derbi 2"16'66
3.   Manuel Herreros Derbi 2"17'96
4.   Gerd Kafka Seel 2"19'23
5.   Ian McConnachie Krauser 2"19'50
6.   Bruno Casanova Lusuardi 2"19'61
7.   Theo Timmer HuVo-Casal 2"19'88
8.   Juan Ramön Bolart Autisa 2"20'65
9.   Gerhard Waibel Real-Seel 2"21'10
10.   Hans Spaan HuVo-Casal 2"21'27

De race bewerken

Na de start van de 80cc-race in Italië nam Theo Timmer de leiding, maar al snel moest hij het hoofd buigen voor Stefan Dörflinger en Jorge Martínez. Timmer ging in gevecht om de derde plaats met Gerd Kafka, Bruno Casanova, Gerhard Waibel en Ian McConnachie. Kafka riskeerde te veel en viel, terwijl Waibel in de pit stopte. Timmer viel ook terwijl hij op de derde plaats lag. Intussen nam Martínez afstand van Dörflinger, die vermogen verloor door een gescheurde uitlaat. Dat gaf Manuel Herreros de kans om zijn Derbi naar de tweede plaats te sturen.

Uitslag 80cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Jorge Martínez Derbi 37"13'70 2 15
2   Manuel Herreros Derbi +6'53 3 12
3   Stefan Dörflinger Krauser +6'53 1 10
4   Ian McConnachie Krauser +11'72 5 8
5   Paul Rimmelzwaan Harmsen +1"02'56 11 6
6   Juan Ramön Bolart Autisa +1"42'19 8 5
7   Jean-Marc Velay GMV-Casal +1"51'69 21 4
8   Giuliano Tabanelli BBFT +1"51'69 26 3
9   Jaimie Lodge Krauser +1 ronde 20 2
10   Günter Schirnhofer Krauser +1 ronde 15 1
11   Serge Julin Bakker-Casal +1 ronde 25
12   Vittorio Sblendorio Mancini +1 ronde 16
13   Salvatore Milano Casal +1 ronde 22
14   Steve Mason MBA +1 ronde 19
15   Johann Auer Eberhardt +1 ronde 33
16   Nicola Casadei Casal +1 ronde 23
17   Bernd Rossbach HuVo-Casal +1 ronde 31
18   Joachim Gali Derbi +1 ronde 35
19   Massimo Fargeri RB +1 ronde 24
20   Richard Bay Rupp-Maico +1 ronde 17
21   Thomas Engl Esch +1 ronde 34
22   Herri Torrontegui JJ Cobas-Rotax +1 ronde 37
23   Pasquale Buonfante Garelli +1 ronde 30
24   Hans Koopman Ziegler +1 ronde 18

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  Gerd Kafka Seel Val 4
  Bruno Casanova Lusuardi 6
  Theo Timmer HuVo-Casal Val 7
  Gerhard Waibel Real-Seel Opgave 9
  Reinhard Koberstein Seel 12
  Henk van Kessel HuVo-Casal Carburatie 13
  Alois Pavlic Seel 14
  Paolo Priori Lusuardi 27
  Ramon Gali Bultaco 28
  Mario Stocco Unimoto 29
  Domingo Gil Blanco Autisa 32
  Thomas Engl Esch 34
  Chris Baert Eberhardt 36

Niet gestart bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  Hans Spaan HuVo-Casal Blessure[12] 10

Top tien tussenstand 80cc-klasse bewerken

Pos. Coureur Merk Ptn.
1   Stefan Dörflinger Krauser 37
2   Jorge Martínez Derbi 30
3   Manuel Herreros Derbi 22
4   Gerd Kafka Seel 18
5   Gerhard Waibel Real-Seel 17
6   Ian McConnachie HuVo-Casal /
Krauser
16
7   Paul Rimmelzwaan Harmsen 10
8   Theo Timmer HuVo-Casal 9
9   Jean-Marc Velay GMV-Casal 6
  Stefan Prein HuVo-Casal
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1985
FIM wereldkampioenschap wegrace
37e seizoen (1985)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1985

Vorige race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1984
Grand Prix-wegrace der Naties Volgende race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1986