Grand Prix-wegrace der Naties 1955

De Grand Prix-wegrace der Naties 1955 was achtste en laatste Grand Prix van wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1955. De races werden verreden op 4 september 1955 op het Autodromo Nazionale di Monza nabij Monza in de Italiaanse regio Lombardije. In deze Grand Prix kwamen alle klassen aan de start. De wereldtitels in de 125cc-klasse, de 350cc-klasse, de 500cc-klasse en de zijspanklasse waren al beslist. De wereldtitel in de 250cc-klasse werd tijdens deze Grand Prix beslist.

Vlag van Italië Grand Prix-wegrace der Naties 1955
Officiële naam 33º Gran Premio delle Nazioni
Land Vlag van Italië Italië
Datum 4 september 1955
Organisator FIM/FMI
500 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke
Eerste Vlag van Italië Umberto Masetti
Tweede Vlag van Ierland Reg Armstrong
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke
350 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Lomas
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Lomas
Derde Vlag van Australië Ken Kavanagh
250 cc
Snelste ronde Vlag van Duitsland Hans Baltisberger
Eerste Vlag van Italië Carlo Ubbiali
Tweede Vlag van Duitsland Hans Baltisberger
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Sammy Miller
125 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Carlo Ubbiali
Eerste Vlag van Italië Carlo Ubbiali
Tweede Vlag van Italië Remo Venturi
Derde Vlag van Italië Angelo Copeta
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Italië Albino Milani/Onbekend
Eerste Vlag van Duitsland Wilhelm Noll/Vlag van Duitsland Fritz Cron
Tweede Vlag van Duitsland Walter Schneider/Vlag van Duitsland Hans Strauß
Derde Vlag van Frankrijk Jacques Drion/Vlag van Duitsland Inge Stoll-Laforge

Algemeen bewerken

Meer dan 100.000 toeschouwers zagen in Monza vijf races, maar in de meeste klassen was de spanning om de wereldtitels al verdwenen. In de 250cc-klasse was er nog enige spanning: Cecil Sandford kon de wereldtitel nog van Hermann Paul Müller afnemen en tot nu toe hadden de vijf wedstrijden allemaal een andere winnaar gehad.

500cc-klasse bewerken

In de 500cc-race ging Geoff Duke aanvankelijk aan de leiding en hij reed ook de snelste ronde, maar toen hij problemen kreeg met zijn Gilera 500 4C werd hij gepasseerd door MV Agusta-rijder Umberto Massetti en door Reg Armstrong, die zijn Gilera slechts een halve seconde later over de streep stuurde. Duke zat toen ook nog in de kopgroep en finishte een seconde later.

Uitslag 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Umberto Masetti MV Agusta 1:08"04'1 8
2   Reg Armstrong Gilera + 0'5 6
3   Geoff Duke Gilera + 1'6 4
4   Giuseppe Colnago Gilera + 35'1 3
5   Alfredo Milani Gilera + 1"50'5 2
6   Ernst Riedelbauch BMW + 1 ronde 1
7   Gerold Klinger BMW + 1 ronde
8   William Hall Norton + 3 ronden
9   Enrico Galante Norton + 3 ronden
10   Artemio Cirelli Gilera + 5 ronden

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Keith Campbell Norton
  Richard Thompson Matchless
  Tony McAlpine BMW
  Bruno Böhrer Schnell-Horex
  Erich Wünsche Norton
  Ernst Hiller Matchless
  Jacques Collot Norton
  Pierre Monneret Gilera
  Carlo Bandirola MV Agusta
  Francesco Guglielminetti Norton
  Franco Chinelli Gilera
  Libero Liberati Gilera
  Lodovico Facchinelli Gilera
  Luigi Falconi Moto Guzzi
  Martino Giani Gilera
  Paolo Campanelli Gilera
  Tito Forconi MV Agusta
  Sven Andersson Norton
  Ulf Gate Matchless

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Bob Brown Matchless
  Jack Ahearn Norton
  Ken Kavanagh Moto Guzzi
  Auguste Goffin Norton
  Firmin Dauwe Norton
  Léon Martin Gilera
  Walter Zeller BMW
  Bill Lomas Moto Guzzi
  Bob McIntyre Norton
  Derek Ennett Matchless
  Dickie Dale Moto Guzzi
  Jack Brett Norton
  John Clark Matchless
  John Hartle Norton
  John Storr Norton
  Duilio Agostini Moto Guzzi
  Nello Pagani MV Agusta
  Orlando Valdinoci Gilera
  Drikus Veer Gilera
  Peter Murphy Matchless
  Eddie Grant Norton

Top tien eindstand 500cc-klasse bewerken

Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Geoff Duke Gilera 36
2   Reg Armstrong Gilera 30
3   Umberto Masetti MV Agusta 19
4   Giuseppe Colnago Gilera 13
5   Carlo Bandirola MV Agusta 10
6   Bill Lomas Moto Guzzi 8
7   Libero Liberati Gilera 6
  Walter Zeller BMW
  Pierre Monneret Gilera
  John Hartle Norton

350cc-klasse bewerken

Zoals verwacht werd de 350cc-klasse weer een succes voor Moto Guzzi. Geen enkel ander merk had een race gewonnen, en dit keer won Dickie Dale zijn eerste race van het jaar. Onverwacht was dat ook niet, want Dale startte lang niet altijd, maar als hij dat deed kwam hij ook op het podium. Wereldkampioenm Bill Lomas werd tweede op 0,1 seconde en Ken Kavanagh werd derde.

Uitslag 350cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Dickie Dale Moto Guzzi 55"21'3 8
2   Bill Lomas Moto Guzzi + 0'1 6
3   Ken Kavanagh Moto Guzzi + 13'1 4
4   Enrico Lorenzetti Moto Guzzi + 14'1 3
5   August Hobl DKW + 14'2 2
6   Roberto Colombo Moto Guzzi + 1"48'6 1
7   Helmut Hallmeier NSU + 1 ronde
8   Siegfried Wünsche DKW + 2 ronden
9   Arthur Wheeler AJS
10   Lodovico Facchinelli AJS
11 Hall Norton
12   Erwin Aldinger Schnell-Horex + 3 ronden
13   Sven Andersson Norton + 4 ronden
14 Wick AJS

Onbekend[1] bewerken

Coureur Merk
  Keith Campbell Norton
  Maurice Quincey Norton
  Auguste Goffin Norton
  Hans Bartl DKW
  Karl Hofmann DKW
  Jacques Collot Norton
  Bob McIntyre Norton
  Cecil Sandford Moto Guzzi
  John Hartle Norton
  John Surtees Norton
  Duilio Agostini Moto Guzzi
  Peter Murphy AJS

Top tien eindstand 350cc-klasse bewerken

(Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten)

Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Bill Lomas Moto Guzzi 32 (44)
2   Dickie Dale Moto Guzzi 18
3   August Hobl DKW 17
4   Ken Kavanagh Moto Guzzi 14
5   Cecil Sandford Moto Guzzi 13
6   John Surtees Norton 11
7   Duilio Agostini Moto Guzzi 8
8   Bob McIntyre Norton 8
9   John Hartle Norton 7
10   Roberto Colombo Moto Guzzi 7

250cc-klasse bewerken

Carlo Ubbiali startte voor het eerst in de 250cc-klasse, want hij had zich geconcentreerd op de 125cc-klasse, waarin hij wereldkampioen was geworden. Hij won deze race met slechts 0,3 seconde verschil voor Hans Baltisberger met de NSU Sportmax. Sammy Miller werd derde en Hermann Paul Müller vierde. Müller was daarmee ook wereldkampioen. Alleen Moto Guzzi-rijder Cecil Sandford had hem theoretisch nog van de titel af kunnen houden, maar hij komt in de uitslag niet voor.

Uitslag 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Carlo Ubbiali MV Agusta 46"34'1 8
2   Hans Baltisberger NSU + 0'3 6
3   Sammy Miller NSU + 15'6 4
4   Hermann Paul Müller NSU + 25'3 3
5   Bill Lomas MV Agusta + 28'6 2
6   Umberto Masetti MV Agusta + 56'4 1
7   Roberto Colombo Moto Guzzi + 56'6
8   Kurt Knopf NSU + 1 ronde
9   Karl Lottes NSU + 1 ronde
10   Arthur Wheeler Moto Guzzi + 1 ronde
11   Günter Beer Adler + 1 ronde
12   Adelmo Mandolini Moto Guzzi + 1 ronde
13   Lanfranco Baviera Moto Guzzi + 2 ronden
14   Alfredo Flores Moto Guzzi + 2 ronden
15   Dino Fagiolini Moto Guzzi + 2 ronden
16   Guerin Moto Guzzi + 4 ronden

Onbekend[1] bewerken

Coureur Merk
  Luigi Taveri MV Agusta
  Helmut Hallmeier NSU
  Wolfgang Brand NSU
  Bill Webster Velocette
  Cecil Sandford Moto Guzzi
  Dave Chadwick RDS-Velocette
  John Surtees NSU
  Enrico Lorenzetti Moto Guzzi
 
De NSU Sportmax was slechts een productieracer, maar de machine was snel genoeg om de fabrieksracers van MV Agusta en Moto Guzzi te verslaan. "Happi" Müller werd er wereldkampioen mee.

Top tien eindstand 250cc-klasse bewerken

(Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten)

Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Hermann Paul Müller NSU 19 (20)
2   Cecil Sandford Moto Guzzi 14
3   Bill Lomas MV Agusta 13
4   Luigi Taveri MV Agusta 11
5   Umberto Masetti MV Agusta 11
6   Sammy Miller NSU 10
7   John Surtees NSU 8
  Carlo Ubbiali MV Agusta
9   Wolfgang Brand NSU 6
10   Hans Baltisberger NSU 6

125cc-klasse bewerken

Carlo Ubbiali, die al wereldkampioen was, won ook de laatste 125cc-race, zonder de grootste concurrenten, de coureurs van Mondial. Dat merk had zich teruggetrokken na het dodelijke ongeval van Giuseppe Lattanzi. Nu waren alle podiumplaatsen voor MV Agusta, met Remo Venturi op de tweede- en Angelo Copeta op de derde plaats.

Uitslag 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Carlo Ubbiali MV Agusta 41"03'8 8
2   Remo Venturi MV Agusta + 27'1 6
3   Angelo Copeta MV Agusta + 1"42'2 4
4   August Hobl DKW + 1"44'5 3
5   Siegfried Wünsche DKW + 1 ronde 2
6   Paolo Campanelli Mondial + 1 ronde 1
7   Guido Sala MV Agusta + 1 ronde
8   Karl Lottes MV Agusta + 1 ronde
9   Willi Scheidhauer MV Agusta + 2 ronden
10   Florian Camathias MV Agusta + 2 ronden
11   Caver Heiss MV Agusta + 2 ronden
12   Roberto Pionava MV Agusta + 2 ronden
13   Bill Webster MV Agusta + 3 ronden
14   Alberto Capocci Mondial + 3 ronden
15   Mario Carini Mondial + 3 ronden

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Giuseppe Lattanzi (†) Mondial Overleden[2]
  Romolo Ferri Mondial Teambeleid[3]
  Tarquinio Provini Mondial Teambeleid[3]

Onbekend[1] bewerken

Coureur Merk
  Rudolf Grimas Mondial
  Luigi Taveri MV Agusta
  Erhart Krumpholz IFA
  Erich Wünsche DKW
  Siegfried Wünsche DKW
  Marcello Cama Montesa
  Bill Lomas MV Agusta
  Ross Porter MV Agusta

Top tien eindstand 125cc-klasse bewerken

(Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten)

Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Carlo Ubbiali MV Agusta 32 (44)
2   Luigi Taveri MV Agusta 26
3   Remo Venturi MV Agusta 16
4   Giuseppe Lattanzi (†) Mondial 11
5   Angelo Copeta MV Agusta 8
6   Romolo Ferri Mondial 7
7   Bill Webster MV Agusta 5
8   Rudolf Grimas Mondial 4
9   Tarquinio Provini Mondial 3
  Bill Lomas MV Agusta
  Karl Lottes MV Agusta
  August Hobl DKW

Zijspanklasse bewerken

Gilera was vaak bereid om speciaal voor Monza een 500 4C-blok ter beschikking te stellen aan Albino Milani, de broer van fabriekscoureur Alfredo. Milani reed ook de snelste ronde en ging even aan de leiding van de race, maar hij viel uit, waardoor Wilhelm Noll/Fritz Cron met hun BMW wonnen, voor hun teamgenoten Walter Schneider/Hans Strauß. Jacques Drion/Inge Stoll werden derde en eindigden met hun Norton daardoor op de vierde plaats in het wereldkampioenschap, nog voor Norton-coryfeeën Cyril Smith en Bill Boddice. De nieuwe wereldkampioenen Willi Faust/Karl Remmert namen niet deel.

Uitslag zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Wilhelm Noll   Fritz Cron BMW 41"21'6 8
2   Walter Schneider   Hans Strauß BMW + 0'2 6
3   Jacques Drion   Inge Stoll-Laforge Norton + 58'6 4
4   Florian Camathias   Maurice Büla BMW + 1"03'2 3
5   Jean Murit   Francis Flahaut BMW + 1"03'3 2
6   Fritz Seeber   Franz Heiß BMW + 1 ronde 1
7   Friedrich Staschel   Edgar Perduss BMW + 1 ronde
8   Loni Neussner Onbekend Norton + 1 ronde
9   Alfonso Sammarchi Onbekend Norton + 1 ronde
10   Fritz Mühlemann   K. Tuscher BSA + 3 ronden
11 Baldi Onbekend BSA + 3 ronden

Niet gefinisht bewerken

Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
  Albino Milani Onbekend Gilera

Onbekend[1] bewerken

Coureur Bakkenist Merk
  Bob Mitchell   Max George Norton
  Julien Deronne   Bruno Leys BMW
  Roland Benz   Jakob Kuchler Norton
  Rudolf Koch   Christian Wirth BMW
  Willi Faust   Karl Remmert BMW
  Bill Boddice   William Storr Norton
  Cyril Smith   Stanley Dibben Norton
  Eric Oliver   Eric Bliss en
  Les Nutt
Norton
  Ernie Walker   Dun Roberts Norton
  Frank Taylor   Ron Taylor Norton
  Jackie Beeton   Charles Billingham Norton
  Pip Harris   Ray Campbell Matchless
  Ernesto Merlo   Dino Magri Gilera
  Henk Steman   Mappie de Haas BMW

Top tien eindstand zijspanklasse bewerken

Pos. Coureur Bakkenist Motorfiets Ptn.
1   Willi Faust   Karl Remmert BMW 30
2   Wilhelm Noll   Fritz Cron BMW 28
3   Walter Schneider   Hans Strauß en
  Manfred Grunwald
BMW 22
4   Jacques Drion   Inge Stoll-Laforge Norton 10
5   Cyril Smith   Stanley Dibben Norton 6
  Bill Boddice   William Storr Norton
7   Pip Harris   Ray Campbell Matchless 6
  Bob Mitchell   Max George Norton
9   Jean Murit   Francis Flahaut BMW 6
10   Eric Oliver   Eric Bliss en
  Les Nutt
Norton 4
Vorige race:
Ulster Grand Prix 1955
FIM wereldkampioenschap wegrace
7e seizoen (1955)
Volgende race:
Isle of Man TT 1956

Vorige race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1954
Grand Prix-wegrace der Naties Volgende race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1956