Grand Prix-wegrace der Naties 1962

De Grand Prix-wegrace der Naties 1962 was de negende Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1962. De races werden verreden op 9 september 1962 op het Autodromo Nazionale di Monza nabij Monza in de Italiaanse regio Lombardije. Alleen de soloklassen kwamen aan de start. De wereldtitels in de 350cc-klasse en de 500cc-klasse werden hier beslist. De titels in de 125cc-klasse en de 250cc-klasse waren al beslist.

Vlag van Italië Grand Prix-wegrace der Naties 1962
Officiële naam 40º Gran Premio delle Nazioni
Land Vlag van Italië Italië
Datum 9 september 1962
Organisator FIM/FMI
500 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Remo Venturi
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Tweede Vlag van Italië Remo Venturi
Derde Vlag van Italië Silvio Grassetti
350 cc
Snelste ronde Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Eerste Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb
Derde Vlag van Italië Silvio Grassetti
250 cc
Snelste ronde Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Eerste Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Tweede Vlag van Italië Tarquinio Provini
Derde Vlag van Italië Alberto Pagani
125 cc
Snelste ronde Vlag van Zwitserland Luigi Taveri
Eerste Vlag van Japan Teisuke Tanaka
Tweede Vlag van Zwitserland Luigi Taveri
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb
50 cc
Snelste ronde Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt
Eerste Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt
Tweede Vlag van Japan Mitsuo Itoh
Derde Vlag van Nederland Jan Huberts

Algemeen bewerken

De GP des Nations werd verreden voor 40.000 toeschouwers. Opmerkelijk was de afwezigheid van MV Agusta in de 350cc-race, terwijl Mike Hailwood nog een goede kans op de wereldtitel maakte.

500cc-klasse bewerken

MV Agusta concentreerde zich volledig op de 500cc-race, waarin ook Remo Venturi aan de start kwam. Venturi finishte slechts 0,5 seconde achter Mike Hailwood, die zijn wereldtitel veilig stelde. Alle andere coureurs werden op minstens een ronde achterstand gereden. Derde werd Silvio Grassetti met de tweecilinder Bianchi. Alan Shepherd kon zijn succesreeks niet voortzetten. Hij werd slechts negende, maar zijn tweede plaats in de WK-stand kwam niet in gevaar. Phil Read werd vierde en nam de derde plaats in de WK-stand over van Bert Schneider.

Uitslag 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Moto Tijd Punten
1   Mike Hailwood MV Agusta 1:04"22'7 8
2   Remo Venturi MV Agusta +0'5 6
3   Silvio Grassetti Bianchi +1 ronde 4
4   Phil Read Norton +1 ronde 3
5   Paddy Driver Norton +1 ronde 2
6   Bert Schneider Norton +1 ronde 1
7   Gyula Marsovszky Norton +2 ronden
8   Roland Föll Matchless +2 ronden
9   Alan Shepherd Matchless +3 ronden
10   Jack Ahearn Norton +3 ronden
11   Vasco Loro Norton +3 ronden
12   Renzo Rossi Gilera +4 ronden
13   Benedetto Zambotti Norton +4 ronden
14   Giuseppe Dardanello Norton +5 ronden
15   Emanuele Maugliani Gilera +5 ronden
16   Giuseppe Mantelli Gilera +5 ronden

Niet gefinisht bewerken

Coureur Moto Oorzaak
  Rudi Thalhammer Norton
  Jack Findlay Norton
  František Šťastný Jawa
  Jacques Insermini Norton
  Bill Smith Norton

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Moto Oorzaak
  Amleto Pomesano Norton
  Benedicto Caldarella Matchless
  Eduardo Salatino Norton
  Juan Carlos Salatino Norton
  Manuel Soler Norton
  Mike Duff Matchless
  Pablo Gamberini Matchless
  Anssi Resko Matchless
  Alistair King Matchless
  Arthur Wheeler Moto Guzzi
  Billie Nelson Norton
  Brian Setchell Norton
  Dan Shorey Matchless
  Derek Minter Norton
  Ellis Boyce Norton
  Fred Stevens Norton
  Ray Spence Norton
  Ron Langston Norton
  Roy Ingram Norton
  Tony Godfrey Norton
  Hugh Anderson Norton
  Gary Hocking MV Agusta Gestopt[1]
  Harald Karlsson Norton
  Sven-Olof Gunnarsson Norton

Top tien tussenstand 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Mike Hailwood (wereldkampioen) MV Agusta 40
2   Alan Shepherd Matchless 21
3   Phil Read Norton 11
4   Bert Schneider Norton 10
5   Gary Hocking MV Agusta 8
6   Tony Godfrey Norton 7
  Paddy Driver Norton
8   Ellis Boyce Norton 6
  Derek Minter Norton
  Remo Venturi MV Agusta

350cc-klasse bewerken

Hoewel Mike Hailwood nog kans maakte op de wereldtitel, liet MV Agusta hem niet in de 350cc-race starten. Met zijn overwinning stelde Jim Redman zijn wereldtitel zeker. Tommy Robb bleef als vervanger van de overleden Bob McIntyre goed presteren. Hij werd tweede voor Silvio Grassetti met de tweecilinder Bianchi.

Uitslag 350cc-klasse bewerken

Pos Coureur Moto Tijd Punten
1   Jim Redman Honda 51"30'4 8
2   Tommy Robb Honda +27'5 6
3   Silvio Grassetti Bianchi +1"08'4 4
4   František Šťastný Jawa +1 ronde 3
5   Gustav Havel Jawa +2 ronden 2
6   Arthur Wheeler Moto Guzzi +2 ronden 1
7   Bill Smith AJS +2 ronden

Niet gefinisht bewerken

Coureur Moto Oorzaak
  Gilberto Milani Aermacchi

Niet gestart bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Paddy Driver Norton

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Tom Phillis (†) Honda Overleden[2]
  Bob McIntyre (†) Honda Overleden[3]
  Mike Hailwood MV Agusta Teambeleid
  Gary Hocking MV Agusta Gestopt[1]

Onbekend[4] bewerken

Coureur Merk
  Jack Findlay Norton
  Mike Duff AJS
  Gyula Marsovszky Norton
  Roland Föll AJS
  Hans-Otto Butenuth Norton
  Taneli Lepo AJS
  Alan Shepherd AJS
  Alistair King AJS
  Derek Minter Norton
  Phil Read Norton
  Ralph Bryans Norton
  Roy Ingram Norton
  Moto Kitano Honda
  Hugh Anderson AJS
  Sven-Olof Gunnarsson Norton
  Nikolaj Sevast'ânov CKEB

Top tien tussenstand 350cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Jim Redman (wereldkampioen) Honda 32
2   Mike Hailwood MV Agusta 20
3   František Šťastný Jawa 16
4   Tommy Robb Honda 14
5   Silvio Grassetti Bianchi 8
6   Gustav Havel Jawa 7
7   Gary Hocking MV Agusta 6
8   Mike Duff AJS 5
9   Roy Ingram Norton 3
  Alan Shepherd AJS

250cc-klasse bewerken

Jim Redman, die al wereldkampioen was, won zijn zesde 250cc-race, maar hij werd op 0,8 seconde gevolgd door Tarquinio Provini, die pas voor de tweede keer aan de start kwam met de eencilinder-Moto Morini 250 Bialbero en voor de tweede keer op het podium eindigde. Aermacchi-rijder Alberto Pagani kreeg voor de gelegenheid een Honda RC 163 en werd daar derde mee.

Uitslag 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Jim Redman Honda 42"34'4 8
2   Tarquinio Provini Morini +0'8 6
3   Alberto Pagani Honda +56'9 4
4   Moto Kitano Honda +1"00'0 3
5   Gilberto Milani Aermacchi +1 ronde 2
6   Paolo Campanelli Benelli +1 ronde 1
7   Alan Shepherd Aermacchi +2 ronden
8   Arthur Wheeler Moto Guzzi +2 ronden
9   Jürgen Karrenberg Adler +3 ronden

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Luigi Taveri Honda Mechanisch
  Stanislav Malina ČZ Ongeval
  Frank Perris Suzuki Ongeval
  Mike Hailwood Benelli
  Ernesto Brambilla Morini

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Tom Phillis (†) Honda Overleden[2]
  Bob McIntyre (†) Honda Overleden[3]

Onbekend[4] bewerken

Coureur Merk
  Enrique Dietrich Aermacchi
  Jorge Terengo Ducati
  Raúl Kaiser NSU
  Marcel Toussaint Benelli
  Pierrot Vervroegen Aermacchi
  Werner Musiol MZ
  Günter Beer Adler
  Hans-Otto Butenuth NSU
  Michael Schneider NSU
  Benjamin Savoye Mondial
  Jean-Pierre Beltoise Morini
  Bill Smith Bianchi
  Campbell Donaghy Ducati
  Dan Shorey Bultaco
  Derek Minter Honda
  Stuart Graham Aermacchi
  Tommy Robb Honda
  Umberto Masetti Morini
  Kenjiro Tanaka Honda
  Cas Swart Honda
  Nikolaj Sevast'ânov CKEB
  Carlos Marfetan Parilla

Top tien tussenstand 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Jim Redman (wereldkampioen) Honda 48 (66)
2   Bob McIntyre (†) Honda 32
3   Tom Phillis (†) Honda 12
4   Arthur Wheeler Moto Guzzi 11
5   Tarquinio Provini Morini 10
6   Derek Minter Honda 8
  Luigi Taveri Honda
  Tommy Robb Honda
  Dan Shorey Bultaco
  Alberto Pagani Aermacchi/Honda

(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)

125cc-klasse bewerken

De 125cc-race eindigde in een eindsprint tussen vier Honda-rijders en werd beslist door een finishfoto. Teisuke Tanaka werd tot winnaar uitgeroepen, Luigi Taveri werd tweede en Tommy Robb werd derde. Jim Redman finishte binnen dezelfde seconde. Alberto Pagani werd als gastrijder met de Honda RC 145 vijfde, vlak voor Paddy Driver (EMC).

Uitslag 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Teisuke Tanaka Honda 39"44'0 8
2   Luigi Taveri Honda +0'1 6
3   Tommy Robb Honda +0'1 4
4   Jim Redman Honda +0'9 3
5   Alberto Pagani Honda +55'9 2
6   Paddy Driver EMC +56'0 1
7   Frank Perris Suzuki +56'2
8   Hugh Anderson Suzuki +1"21'6
9   Stanislav Malina ČZ +1"31'7
10   László Szabó MZ +1"38'6
11   Dan Shorey Bultaco +1 ronde
12   Giuseppe Visenzi Ducati +1 ronde
13   Franco Latini Ducati +2 ronden
14   Cristoforo Fattori MotoBi +2 ronden
15   Gianfranco Domeniconi Ducati +3 ronden

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  De Simone Onbekend Ongeval
  Alessandro Brabetz Onbekend Ongeval
  Ramón Torras Bultaco Ongeval

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Tom Phillis (†) Honda Overleden[2]
  Ernst Degner Suzuki Blessure[5]
  Bob McIntyre (†) Honda Overleden[3]
  Mike Hailwood EMC
  Bruno Spaggiari Ducati
  Francesco Villa Mondial
  Isao Morishita Honda
  Kunimitsu Takahashi Honda Gestopt[6]

Onbekend[4] bewerken

Coureur Merk
  Jorge Kissling Bultaco
  Limburg Moreira Bultaco
  Marzillo Chizzini Bultaco
  Pedro Rosenthal Tohatsu
  Raúl Kissling DKW
  Hans Fischer MZ
  Klaus Enderlein MZ
  Werner Musiol MZ
  Jukka Petäjä MZ
  Alan Shepherd MZ
  Alistair King Bultaco
  Derek Minter Honda
  Rex Avery EMC
  John Grace Bultaco
  Mitsuo Itoh Suzuki
  Sadao Shimazaki Honda

Top tien tussenstand 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Luigi Taveri (wereldkampioen) Honda 48 (61)
2   Jim Redman Honda 34 (39)
3   Tommy Robb Honda 30 (33)
4   Kunimitsu Takahashi Honda 16
5   Mike Hailwood EMC 12
6   Teisuke Tanaka Honda 11
7   Paddy Driver EMC 6
8   Ernst Degner Suzuki 5
  Rex Avery EMC
10   Tom Phillis (†) Honda 4
  Hans Fischer MZ

(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)

50cc-klasse bewerken

Ernst Degner was geblesseerd geraakt tijdens de Ulster Grand Prix. Dat hij de Oost-Duitse Grand Prix zou missen was ingecalculeerd, daar kon hij als politiek vluchteling niet naartoe. Maar nu miste hij ook de Grand Prix des Nations. Hans Georg Anscheidt profiteerde optimaal door de race te winnen en nam daardoor de leiding in de WK-stand over van Degner. Mitsuo Itoh werd tweede en Jan Huberts werd derde. Hij had aan de leiding gereden, maar viel terug door een gebroken zuigerveer.

Uitslag 50cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Hans Georg Anscheidt Kreidler 28"11'6 8
2   Mitsuo Itoh Suzuki +1'1 6
3   Jan Huberts Kreidler +7'5 4
4   Hugh Anderson Suzuki +28'6 3
5   Isao Morishita Suzuki +36'2 2
6   Luigi Taveri Honda +36'5 1
7   Dan Shorey Kreidler +59'1

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Moto Oorzaak
  Ernst Degner Suzuki Blessure[5]
  Kunimitsu Takahashi Honda Gestopt[6]

Onbekend[4] bewerken

Coureur Merk
  Günter Beer Kreidler
  Wolfgang Gedlich Kreidler
  José Maria Busquets Derbi
  Tommy Robb Honda
  Michio Ichino Suzuki
  Seichi Suzuki Suzuki
  Teisuke Tanaka Honda

Top tien tussenstand 50cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Hans Georg Anscheidt Kreidler 36
2   Ernst Degner Suzuki 32
3   Jan Huberts Kreidler 27
4   Luigi Taveri Honda 24 (25)
5   Mitsuo Itoh Suzuki 21
6   Tommy Robb Honda 11
7   Seichi Suzuki Suzuki 10
8   Kunimitsu Takahashi Honda 7
  Hugh Anderson Suzuki
10   José Maria Busquets Derbi 6
  Wolfgang Gedlich Kreidler

(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van de DDR 1962
FIM wereldkampioenschap wegrace
14e seizoen (1962)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Finland 1962

Vorige race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1961
Grand Prix-wegrace der Naties Volgende race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1963