Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1980

De Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1980 was de negende race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1980. De races werden verreden op 17 augustus 1980 op de Masaryk-Ring nabij Brno. Tijdens deze Grand Prix werd de wereldtitel in de 125-klasse beslist.

Vlag van Tsjechië Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1980
Masaryk-Ring door de jaren heen
Officiële naam Grand Prix ČSSR
Land Vlag van Tsjechië Tsjecho-Slowakije
Datum 17 augustus 1980
Organisator FIM
350 cc
Poleposition Vlag van Duitsland Toni Mang
Snelste ronde Vlag van Duitsland Toni Mang
Eerste Vlag van Duitsland Toni Mang
Tweede Vlag van Frankrijk Jean-François Baldé
Derde Vlag van Australië Jeffrey Sayle
250 cc
Poleposition Vlag van Duitsland Toni Mang
Snelste ronde Vlag van Duitsland Toni Mang
Eerste Vlag van Duitsland Toni Mang
Tweede Vlag van Zuid-Afrika Kork Ballington
Derde Vlag van Frankrijk Jean-François Baldé
125 cc
Poleposition Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ángel Nieto
Snelste ronde Vlag van Frankrijk Guy Bertin
Eerste Vlag van Frankrijk Guy Bertin
Tweede Vlag van Italië Maurizio Massimiani
Derde Vlag van Zwitserland Hans Müller
Zijspan
Poleposition Vlag van Frankrijk Alain Michel/Vlag van Duitsland Michael Burkhardt
Snelste ronde Vlag van Zwitserland Rolf Biland/Vlag van Zwitserland Kurt Waltisperg
Eerste Vlag van Zwitserland Rolf Biland/Vlag van Zwitserland Kurt Waltisperg
Tweede Vlag van Frankrijk Alain Michel/Vlag van Duitsland Michael Burkhardt
Derde Vlag van Zwitserland Bruno Holzer/Vlag van Zwitserland Karl Meierhans

Algemeen bewerken

In Tsjecho-Slowakije was de titelstrijd in de 125- en de 350cc-klasse nog open en die twee klassen leverden dan ook spectaculaire races op. In de 125cc-klasse ging het tussen Minarelli en MBA. Minarelli stelde fabrieksmachines ter beschikking aan 500cc-rijder Maurizio Massimiani en Loris Reggiani, MBA gaf Guy Bertin een machine voor de 250cc-race om hem te motiveren in de 125cc-race de Minarelli's voor te blijven. De trainingen waren erg druk, omdat rijders die niet in aanmerking kwamen voor een startplaats tegen betaling (300 Zwitserse frank) mochten trainen. De meest succesvolle rijder was Toni Mang, die twee races won, maar ook luid werd toegejuicht door toeschouwers uit de DDR, zoals dat vroeger ook met Dieter Braun[1] was gebeurd. Voor Mang's sponsor Mike Krauser was het ook een goed weekend, want de zijspanklasse werd gewonnen door Rolf Biland.

350 cc bewerken

In de trainingen voor de 350cc-klasse was Toni Mang op het 11 km lange circuit slechts 0,01 seconde sneller dan Jon Ekerold. Mang had zich pas echt geconcentreerd op deze klasse nadat hij zijn 250cc-titel had zekergesteld. In de race had Toni Mang meestal de leiding, op korte afstand gevolgd door Ekerold, die aan twee vierde plaatsen genoeg had om wereldkampioen te worden. In de negende ronde ging de machine van Ekerold op een cilinder lopen, waardoor Mang niets meer te vrezen had en met bijna een minuut voorsprong won, voor Jean-François Baldé en Jeffrey Sayle. Ekerold kwam als tiende over de finish, waardoor de strijd om de wereldtitel ineens helemaal open was. Mang was binnen één race langszij gekomen en beide coureurs gingen met 48 punten aan de leiding van het kampioenschap.

Uitslag 350 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Toni Mang Krauser-Kawasaki 49'00"77 1 15
2   Jean-François Baldé Kawasaki 49'55"26 4 12
3   Jeffrey Sayle Yamaha 50'07"91 19 10
4   Jacques Cornu Yamaha 50'08"22 9 8
5   Jacques Bolle Yamaha 50'16"29 8 6
6   Tony Head Yamaha 50'43"23 10 5
7   Loris Reggiani Bimota-Yamaha 50'51"04 29 4
8   Massimo Matteoni Bimota-Yamaha 50'51"31 23 3
9   Carlos Lavado Bimota-Yamaha 50'56"44 24 2
10   Jon Ekerold Bimota-Yamaha 50'56"78 2 1
11   Eric Saul Bimota-Yamaha 51'07"22 6
12   Ernst Fagerer Yamaha 51'08"72 18
13   Eero Hyvärinen Yamaha 51'13"19 20
14   Graeme McGregor Yamaha 51'13"55 22
15   Siegfried Minich Yamaha 51'18"49 11
16   Roland Kopf Yamaha 51'47"33 30
17   Yoshimasa Matsumoto Yamaha 51'58"89 31
18   René Delaby Yamaha 52'23"44 17
19   Murray Sayle Yamaha 52'43"84 34
20   Reino Eskelinen Yamaha 52'45"26 32
21   Armand Gras Yamaha 52'50"27 40
22   Didier de Radiguès Yamaha +1 ronde 38
23   Alan Roethlisberger Yamaha +2 ronden 28
DNF   Walter Villa Adriatica-Yamaha 7
DNF   Johnny Cecotto Bimota-Yamaha 3
DNF   Pekka Nurmi Yamaha 15
DNF   János Drapál Yamaha 14
DNF   Roland Freymond Bimota-Yamaha 5
DNF   Gustav Reiner Yamaha 21
DNF   Thierry Espié Bimota-Yamaha 12
DNF   Reinhold Roth Yamaha 25
DNF   Chas Mortimer Yamaha 35
DNF   Keith Huewen Yamaha 27
DNF   Bohumil Staša Yamaha 33
DNF   Tony Rogers Yamaha 39
DNF   Edi Stöllinger Kawasaki 26
DNF   Hervé Guillieux BUT 37
DNF   Peter Balaz Yamaha 36
DNQ   Josef Graser Yamaha
DNQ   Jiri Mrkyvka Yamaha
DNS   Patrick Fernandez Bimota-Yamaha Blessure[2]
DNS   Klaas Hernamdt Yamaha Vastloper[3] 16

Top 10 WK-stand na deze race bewerken

Pos Coureur Motorfiets Ptn
1   Jon Ekerold Bimota-Yamaha 48
  Toni Mang Krauser-Kawasaki
3   Jean-François Baldé Kawasaki 30
4   Johnny Cecotto Bimota-Yamaha 27
5   Eric Saul Bimota-Yamaha 24
6   Jeffrey Sayle Yamaha 21
7   Massimo Matteoni Bimota-Yamaha 19
8   Walter Villa Adriatica-Yamaha 16
  Jacques Cornu Yamaha
10   Patrick Fernandez Bimota-Yamaha 12

250 cc bewerken

In de 250cc-race gingen Kork Ballington en Roland Freymond even aan de leiding, maar toen Toni Mang in de derde ronde voorbij kwam kon Ballington hem maar even volgen. De echte strijd ging om de derde plaats, tussen Jean-François Baldé, Roland Freymond en Guy Bertin, die voor het eerst op een 250cc-MBA reed. In de voorlaatste ronde viel Bertin uit, waardoor Baldé derde werd.

Uitslag 250 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Toni Mang Krauser-Kawasaki 43'01"00 1 15
2   Kork Ballington Kawasaki 43'20"57 2 12
3   Jean-François Baldé Kawasaki 43'48"59 4 10
4   Roland Freymond Ad Maiora 43'49"37 8 8
5   Hans Müller Yamaha 44'14"64 3 6
6   Thierry Espié Bimota-Yamaha 44'15"02 10 5
7   Edi Stöllinger Kawasaki 44'15"55 13 4
8   André Gouin Yamaha 44'16"02 18 3
9   Walter Villa Yamaha 44'16"52 17 2
10   Jean-Louis Tournadre Yamaha 44'30"63 15 1
11   Jean-Marc Toffolo Yamaha 44'31"19 6
12   Chas Mortimer Cotton-Rotax 44'35"66 28
13   René Delaby Yamaha 44'40"03 22
14   Siegfried Minich Yamaha 44'40"62 23
15   Jean-Louis Guignabodet Kawasaki 44'41"70 27
16   Alain Béraud Yamaha 44'46"50 11
17   Eero Hyvärinen Yamaha 45'09"26 24
18   Stefan Klabacher Kawasaki 45'10"14 29
19   Roland Kopf Yamaha 45'11"03 34
20   Tony Head Yamaha 45'16"60 30
21   Jean-Jacques Peyre Yamaha 45'18"21 31
22   Klaas Hernamdt Yamaha 45'32"30 36
23   Olivier Liegeois Yamaha 45'51"20 32
24   Bruno Lüscher Yamaha 45'56"12 25
25   Thierry Laurens Yamaha 46'04"81 37
26   Guy Batesti Yamaha 46'16"39 39
27   Fernando González de Nicolás Yamaha +1 ronde 40
DNF   Pierre Tocco Yamaha 35
DNF   Bernard Gatti Yamaha 33
DNF   Reinhold Roth Yamaha 26
DNF   Karl-Thomas Grässel Yamaha 21
DNF   Guy Bertin MBA accu 5
DNF   Sauro Pazzaglia Ad Maiora 7
DNF   Paolo Ferretti Yamaha 14
DNF   Pekka Nurmi Yamaha 12
DNF   Eric Saul Yamaha 16
DNF   Wolfgang von Muralt Yamaha 38
DNF   Carlos Lavado Yamaha 19
DNF   Jacques Cornu Yamaha 9
DNF   Bruno Kneubühler Yamaha 20
DNQ   Didier de Radiguès Yamaha
DNQ   Jacques Bolle Cotton-Rotax
DNQ   Harald Bartol Yamaha
DNQ   Luigi Rimoldi Yamaha
DNQ   Sergio Ermidi Yamaha
DNQ   Pavol Dekánek Yamaha
DNQ   Armand Gras Yamaha
DNQ   Per-Edvard Carlsson Yamaha
DNQ   Juiris Raudsik Yamaha
DNQ   Lembit Teesalu Yamaha
DNQ   Lajos Harsfai Yamaha
DNQ   Károly Juhász Yamaha
DNS   Patrick Fernandez Yamaha Blessure[2]

Top 10 WK-stand na deze race bewerken

Pos Coureur Motorfiets Ptn
1   Toni Mang (wereldkampioen) Krauser-Kawasaki 118
2   Kork Ballington Kawasaki 72
3   Thierry Espié Bimota-Yamaha 53
4   Jean-François Baldé Kawasaki 47
5   Roland Freymond Ad Maiora 43
6   Carlos Lavado Yamaha 29
7   Giampaolo Marchetti Yamaha 28
8   Eric Saul Yamaha 24
9   Jacques Cornu Yamaha 20
10   Patrick Fernandez Yamaha 16
  Edi Stöllinger Yamaha
  Hans Müller Yamaha

125 cc bewerken

In de 125cc-klasse konden de Minarelli-rijders Loris Reggiani en Ángel Nieto nog een bedreiging vormen voor MBA-coureur Pier Paolo Bianchi. In de race viel Reggiani al vroeg uit, maar Guy Bertin, Nieto, Bianchi, Massimiani, Müller en Kneubühler vormden de kopgroep in de race. Zij wisselden regelmatig van positie, waardoor de spanning bleef, tot Nieto probeerde onder het rijden zijn carburateurafstelling aan te passen. Hij trok de carburateur uit het aanzuigrubber en moest de strijd staken. Op dat moment was Bianchi zeker van zijn wereldtitel. Hij stelde zich tevreden met de vijfde plaats. Guy Bertin, die in de 250cc-race al goed gereden had, was ondanks de hitte nog fit genoeg om te winnen. Massimiani, die een 500cc-motor gewend was, werd tweede en Hans Müller werd derde.

Uitslag 125 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Guy Bertin Motobécane 46'00"59 4 15
2   Maurizio Massimiani Minarelli 46'00"65 3 12
3   Hans Müller MBA 46'07"20 2 10
4   Bruno Kneubühler MBA 46'09"91 5 8
5   Pier Paolo Bianchi MBA 46'36"12 6 6
6   János Drapál Morbidelli 46'36"68 10 5
7   Harald Bartol MBA 46'49"34 9 4
8   Iván Palazzese MBA 47'05"59 8 3
9   Rolf Blatter MBA 47'15"05 17 2
10   Stefan Dörflinger Morbidelli 47'30"07 11 1
11   Walter Koschine MBA 47'36"35 13
12   Michel Galbit MBA 48'06"36 21
13   Hans-Jürgen Hummel MBA 48'09"56 23
14   Martin van Soest MBA 48'10"14 24
15   Fernando González de Nicolás MBA 48'45"86 32
16   Alfred Waibel MBA 48'46"19 22
17   Hagen Klein Hess 48'53"16 18
18   Chris Baert MBA 48'54"22 35
19   Johnny Wickström Morbidelli 48'56"22 25
20   Per- Edvard Carlsson MBA 48'59"60 29
21   Stefan Janssen Morbidelli 49'18"37 20
22   Italo Zerbini MBA 49'22"41 34
23   René Rénier MBA 49'23"20 33
24   Gerhard Waibel MBA 50'17"54 19
25   Alojz Pavlic MBA +1 ronde 37
26   Zbynek Havdra MBA +1 ronde 36
27   Wolfgang Glawaty Rora +1 ronde 39
28   Paolo Santorini MBA +3 ronden 38
DNF   Peter Looijesteijn MBA 26
DNF   Patrick Hérouard MBA 31
DNF   Ángel Nieto Minarelli 1
DNF   Rino Zuliani MBA 12
DNF   August Auinger MBA 15
DNF   Guillermo Perez MBA 30
DNF   Peter Balaz MBA 14
DNF   Loris Reggiani Minarelli 7
DNF   Jean-Claude Selini MBA 28
DNF   Ernst Fagerer MBA 16
DNF   Zdenêk Zidlik Morbidelli 40
DNF   Reiner Koster MBA 27
DNQ   Jan Bäckström Morbidelli
DNQ   Bedrich Fendrich MBA

Top 10 WK-stand na deze race bewerken

Pos Coureur Motorfiets Ptn
1   Pier Paolo Bianchi (wereldkampioen) MBA 86
2   Guy Bertin Motobécane 66
  Ángel Nieto Minarelli
4   Loris Reggiani Minarelli 63
  Bruno Kneubühler MBA
6   Hans Müller MBA 54
7   Iván Palazzese MBA 28
8   Peter Looijesteijn MBA 17
  Barry Smith MBA
10   Harald Bartol MBA 15

Zijspannen bewerken

Jock Taylor viel in de zijspanrace al in de eerste ronde uit door een vastloper, waardoor Rolf Biland de race van start tot finish kon leiden en de derde dagoverwinning voor het team van Krauser liet noteren. De echte strijd was achter hem te vinden, waar Egbert Streuer, Bruno Holzer en Werner Schwärzel om de tweede plaats vochten. Alain Michel was toen zijn slechte start nog aan het goedmaken. Toch wist Michel naar de tweede plaats door te stoten, voor Holzer. Egbert Streuer, die door de blessure van Johan van der Kaap weer met Boy Brouwer als bakkenist aantrad, wist zijn grootste concurrent Schwärzel voor te blijven.

Uitslag zijspannen bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Rolf Biland   Kurt Waltisperg Krauser-LCR-Yamaha 43'31"99 15
2   Alain Michel   Michael Burkhardt Seymaz-Yamaha 12
3   Bruno Holzer   Karl Meierhans LCR-Yamaha 10
4   Egbert Streuer   Boy Brouwer[4] LCR-Yamaha 8
5   Werner Schwärzel   Andreas Huber Krauser-LCR-Yamaha 6
6   Michel Vanneste   Serge Vanneste Busch-Suzuki 5
7   Trevor Ireson   Clive Pollington Ireson-Yamaha 4
8   Peter Campbell   Richard Goodwin Yamaha 3
9   George O'Dell   Kenneth Williams Yamaha 2
10   Masato Kumano   Georg Buchner Kumano-Yamaha 1
DNF   Jock Taylor   Benga Johansson Windle-Yamaha Vastloper

Top 10 WK-stand na deze race bewerken

Pos Coureur Bakkenist Motorfiets Ptn
1   Jock Taylor
(wereldkampioen)
  Benga Johansson
(wereldkampioen)
Windle-Yamaha 79
2   Rolf Biland   Kurt Waltisperg Krauser-LCR-Yamaha 63
3   Alain Michel   Paul Gérard en
  Michael Burkhardt
Seymaz-Fath /
Seymaz-Yamaha
51
4   Werner Schwärzel   Andreas Huber Krauser-LCR-Yamaha 46
5   Egbert Streuer   Johan van der Kaap en
  Boy Brouwer
LCR-Yamaha 42
6   Derek Jones   Brian Ayres Ireson-Yamaha 35
7   Bruno Holzer   Karl Meierhans LCR-Yamaha 31
8   George O'Dell   Kenneth Williams en
  Bill Boldison
Yamaha 16
  Michel Vanneste   Serge Vanneste Busch-Suzuki
10   Göte Brodin   Billy Gällros Krauser-LCR-Yamaha 11
  Peter Campbell   Dick Goodwin Yamaha
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Groot-Brittannië 1980
FIM wereldkampioenschap wegrace
32e seizoen (1980)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1980

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1979
Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1981