Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1985

De Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1985 was de zesde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1985. De races werden verreden op 16 juni 1985 op het Automotodrom Grobnik bij Rijeka.

Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1985
Land Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië
Datum 16 juni 1985
Organisator FIM
500 cc
Poleposition Vlag van Verenigde Staten Freddie Spencer
Snelste ronde Vlag van Verenigde Staten Eddie Lawson
Eerste Vlag van Verenigde Staten Eddie Lawson
Tweede Vlag van Verenigde Staten Freddie Spencer
Derde Vlag van Australië Wayne Gardner
250 cc
Poleposition Vlag van Verenigde Staten Freddie Spencer
Snelste ronde Vlag van Verenigde Staten Freddie Spencer
Eerste Vlag van Verenigde Staten Freddie Spencer
Tweede Vlag van Venezuela Carlos Lavado
Derde Vlag van Italië Loris Reggiani
80 cc
Poleposition Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger
Snelste ronde Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger
Eerste Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger
Tweede Vlag van Spanje Jorge Martínez
Derde Vlag van Spanje Manuel Herreros

Algemeen bewerken

In Joegoslavië reden slechts drie klassen: de 80cc-klasse, de 250cc-klasse en de 500cc-klasse. Alleen in de 500cc-klasse won de gedoodverfde favoriet Freddie Spencer niet. Doordat Eddie Lawson eerste werd, werd het kampioenschap weer wat spannender, want het verschil bedroeg slechts 7 punten. De weersomstandigheden waren goed, waardoor de coureurs tussen de trainingen door konden genieten van de badplaats Opatija, maar tijdens de races speelde de wind vooral de rijders in de lichte klassen parten.

500cc-klasse bewerken

De training bewerken

Eddie Lawson deed er alles aan om tijdens de trainingen in de buurt van de tijd van Freddie Spencer te komen, maar moest ondertussen ook nog verschillende bandencompounds voor Michelin testen. Christian Sarron maakte een valpartij mee, maar raakte niet geblesseerd en moest tevreden zijn met de zesde startplaats. Eindelijk verscheen Cagiva met haar Yamaha OW 76-kopie, maar er was slechts één machine klaar, waarmee Marco Lucchinelli de 23e trainingstijd reed.

Trainingstijden bewerken

Pos Coureur Merk Tijd
1.   Freddie Spencer Rothmans-HRC-Honda 1"31'44
2.   Eddie Lawson Marlboro-Yamaha 1"32'00
3.   Wayne Gardner Rothmans-HRC-Honda-UK 1"32'46
4.   Ron Haslam Rothmans-HRC-Honda-UK 1"32'72
5.   Randy Mamola Rothmans-HRC-Honda 1"32'77
6.   Christian Sarron Gauloises-Sonauto-Yamaha 1"32'99
7.   Raymond Roche Marlboro-Yamaha 1"33'63
8.   Takazumi Katayama Bakker-Rothmans-HRC-Honda 1"33'81
9.   Didier de Radiguès ELF-Chevallier-HRC-Honda 1"34'03
10.   Rob McElnea Skoal Bandit-Heron-Suzuki 1"34'38

De race bewerken

De 500cc-race in Rijeka werd grotendeels in de beginfase beslist. Na de gebruikelijke bliksemstart van Ron Haslam nam Randy Mamola de leiding over. In de vierde ronde waren zowel Eddie Lawson als Freddie Spencer dicht bij Mamola gekomen, maar Spencer maakte een fout, kwam naast de baan en raakte een strobaal. Hij kon terug het circuit op rijden en zette de achtervolging in op Lawson, die Mamola inmiddels gepasseerd was. Ook Spencer ging Mamola voorbij, maar hij had een zwaar beschadigde dijbeenspier en zijn krachten begonnen af te nemen. In de 21e ronde nam Mamola de tweede plaats weer over van Spencer, maar hij viel, waardoor Spencer toch nog tweede werd. Na de finish werd Freddie Spencer door zijn teamleden naar de mobiele kliniek gedragen, waar de schade aan zijn been werd vastgesteld. Spencer vloog daarop meteen naar zijn woonplaats Shreveport om zich daar te laten behandelen.

Uitslag 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ronden Tijd Grid Punten
1   Eddie Lawson Marlboro-Yamaha 32 49"46'65 2 15
2   Freddie Spencer Rothmans-HRC-Honda 32 +21'76 1 12
3   Wayne Gardner Rothmans-HRC-Honda-UK 32 +30'24 3 10
4   Ron Haslam Rothmans-HRC-Honda-UK 32 +37'95 4 8
5   Christian Sarron Gauloises-Sonauto-Yamaha 32 +1"10'77 6 6
6   Raymond Roche Marlboro-Yamaha 32 +1"11'12 7 5
7   Didier de Radiguès ELF-Chevallier-HRC-Honda 32 +1"24'84 9 4
8   Rob McElnea Skoal Bandit-Heron-Suzuki 32 +1"25'31 10 3
9   Gustav Reiner Bakker-Honda 32 +1"25'61 11 2
10   Dave Petersen Honda 32 +1"25'89 12 1
11   Sito Pons HB-Gallina-Suzuki 31 +1 ronde 16
12   Fabio Biliotti Honda 31 +1 ronde 18
13   Eero Hyvärinen Honda 31 +1 ronde 13
14   Boet van Dulmen Bakker-Honda 31 +1 ronde 17
15   Marco Lucchinelli Cagiva 31 +1 ronde 22
16   Wolfgang von Muralt Bakker-Suzuki 31 +1 ronde 19
17   Christian Le Liard ELF-Chevallier-Honda 31 +1 ronde 20
18   Armando Errico Honda 31 +1 ronde 25
19   Marco Papa Suzuki 31 +1 ronde 24
20   Dietmar Mayer Honda 30 +2 ronden 31
21   Massimo Broccoli Paton 30 +2 ronden 29
22   Massimo Messere Honda 30 +2 ronden 21
23   Josef Ragginger Suzuki 29 +3 ronden 30
24   Andreas Leuthe Suzuki 29 +3 ronden 35
25   Dimitrios Papandreou Yamaha 29 +3 ronden 36
26   Josef Doppler Suzuki 29 +3 ronden 32
27   Leandro Becheroni Suzuki 29 +3 ronden 26

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Ronden Oorzaak Grid
  Randy Mamola Rothmans-HRC-Honda 22 Val 5
  Franco Uncini HB-Gallina-Suzuki 17 15
  Louis-Luc Maisto Honda 10 28
  Thierry Espié Chevallier-Honda 6 22
  Bohumil Staša Honda 1 33
  Pavol Dekánek Suzuki 1 34
  Takazumi Katayama Bakker-Rothmans-HRC-Honda 1 Val 8

Niet gestart bewerken

Coureur Merk Grid Oorzaak
  Karl Truchsess Honda 14
  Alessandro Valesi Honda 27

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Mike Baldwin Honda Contractverplichtingen[1]
  Mile Pajic SNRT-Honda Blessure
  Henk van der Mark SNRT-Honda
  Virginio Ferrari Cagiva Geen motorfiets[2]

Top tien tussenstand 500cc-klasse bewerken

Pos. Coureur Merk Ptn.
1   Freddie Spencer Rothmans-HRC-Honda 81
2   Eddie Lawson Marlboro-Yamaha 74
3   Christian Sarron Gauloises-Sonauto-Yamaha 52
4   Wayne Gardner Rothmans-HRC-Honda-UK 43
5   Ron Haslam Rothmans-HRC-Honda-UK 34
6   Randy Mamola Rothmans-HRC-Honda 25
  Didier de Radiguès ELF-Chevallier-HRC-Honda
8   Raymond Roche Marlboro-Yamaha 16
9   Rob McElnea Skoal Bandit-Heron-Suzuki 15
10   Mike Baldwin Honda 10

250cc-klasse bewerken

De training bewerken

De trainingen van de 250cc-klasse lieten niet veel bijzonders zien. Freddie Spencer bereikte poleposition voor Carlos Lavado, Martin Wimmer en Toni Mang. Wel waren er opnieuw veel valpartijen die een aantal coureurs uitschakelden. Het ergst was Eric Klein eraan toe. Een gecompliceerde heupbreuk leek het einde van zijn carrière te betekenen. Maurizio Vitali brak een sleutelbeen en Cees Doorakkers blesseerde zijn enkel en zijn hand. Het Pernod-team was weer terug nadat men enkele wedstrijden had overgeslagen om de motoren te verbeteren. Een succes was het nog niet: Jean-François Baldé reed de 23e tijd en Jacky Onda wist zich met de 41e tijd niet eens te kwalificeren.

Trainingstijden bewerken

Pos Coureur Merk Tijd
1.   Freddie Spencer Rothmans-HRC-Honda 1"33'99
2.   Carlos Lavado Venemotos-Yamaha 1"34'42
3.   Martin Wimmer Mitsui-Yamaha 1"34'79
4.   Toni Mang Marlboro-HRC-Honda 1"34'80
5.   Reinhold Roth Juchem-Yamaha 1"35'51
6.   Jean-Michel Mattioli Yamaha 1"36'21
7.   Loris Reggiani Aprilia-Rotax 1"36'25
8.   Carlos Cardús JJ Cobas-Rotax 1"36'33
9.   Siegfried Minich Yamaha 1"36'66
10.   Harald Eckl Juchem-Yamaha 1"36'71

De race bewerken

In de 250cc-race was er wel strijd, maar die ging om de plaatsen drie t/m vijf en zes t/m negen. Freddie Spencer had na drie ronden al bijna vier seconden voorsprong op Martin Wimmer en Toni Mang. Carlos Lavado stak hen echter allebei voorbij en toen Wimmer problemen kreeg met zijn tankontluchting kwam hij in de achtervolgende groep met Siegfried Minich, Juan Carriga, Carlos Cardús en Loris Reggiani terecht. Spencer, Lavado en Mang bezetten de eerste drie plaatsen met groot onderling verschil. Cardús kwam ten val en Toni Mang viel uit toen een stuk van zijn stroomlijnkuip losschoot en tegen een bougiekabel stootte. Zo werd Loris Reggiani derde achter Spencer en Lavado.

Uitslag 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Freddie Spencer Rothmans-HRC-Honda 47"49'95 1 15
2   Carlos Lavado Venemotos-Yamaha +4'76 2 12
3   Loris Reggiani Aprilia-Rotax +44'77 7 10
4   Martin Wimmer Mitsui-Yamaha +45'23 3 8
5   Siegfried Minich Yamaha +48'76 9 6
6   Harald Eckl Juchem-Yamaha +1"08'85 10 5
7   Reinhold Roth Juchem-Yamaha +1"09'11 5 4
8   Pierre Bolle Bakker-Parisienne +1"12'84 11 3
9   Jacques Cornu Parisienne-Honda +1"17'87 22 2
10   Jean-Louis Guignabodet MIG-Rotax +1"22'27 24 1
11   Jean-Michel Mattioli Yamaha +1"29'87 6
12   Josef Hütter Bartol +1"33'08 17
13   Jean-François Baldé Pernod +1 ronde 23
14   Jean Foray Chevallier-Yamaha +1 ronde 28
15   Dominique Sarron Rothmans-Honda +1 ronde 27
16   Niall Mackenzie Silverstone-Armstrong-Rotax +1 ronde 30
17   Jean-Luc Guillemet Yamaha +1 ronde 29
18   René Delaby Rotax +1 ronde 25
19   Roland Freymond Yamaha +1 ronde 12
20   Thomas Bacher Rotax +1 ronde 31
21   Hans Becker Yamaha +1 ronde 32
22   Michel Galbit Yamaha +1 ronde 33
23   Silo Habat Yamaha +1 ronde 35
24   Massimo Matteoni Honda +6 ronden 21

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  Carlos Cardús JJ Cobas-Rotax Val 8
  Hans Lindner Rotax 14
  Toni Mang Marlboro-HRC-Honda 4
  Donnie McLeod Silverstone-Armstrong-Rotax 15
  Antonio García JJ Cobas-Rotax 16
  Thierry Rapicault Yamaha Val 26
  Patrick Fernandez JJ Cobas-Rotax 34
  Alan Carter Honda Val 20
  Fausto Ricci Rothmans-HRC-Honda 13
  Juan Garriga JJ Cobas-Rotax 18
  August Auinger Bartol 19

Niet gekwalificeerd bewerken

Coureur Merk Grid Oorzaak
  Jacky Onda Pernod 41 Te traag
  Erich Klein Rotax Blessure[3]
  Antonio Neto JJ Cobas-Rotax Blessure[4]
  Maurizio Vitali Garelli Blessure[5]

Niet gestart bewerken

Coureur Merk Grid Oorzaak
  Guy Bertin Malanca-Rotax 39 Blessure[6]
  Cees Doorakkers SNRT-Honda 37 Blessure[7]

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Mario Rademeyer Yamaha Apartheidspolitiek
  Luis Miguel Reyes JJ Cobas-Rotax Blessure[8]
  Ángel Nieto Garelli Blessure[9]
  Manfred Herweh Bakker-Real-Rotax Blessure[10]
  Iván Palazzese Venemotos-Yamaha Ontslagen[11]

Top tien tussenstand 250cc-klasse bewerken

Pos. Coureur Merk Ptn.
1   Freddie Spencer Rothmans-HRC-Honda 74
2   Toni Mang Marlboro-HRC-Honda 50
3   Martin Wimmer Mitsui-Yamaha 49
  Carlos Lavado Venemotos-Yamaha
5   Loris Reggiani Aprilia-Rotax 26
6   Fausto Ricci Rothmans-HRC-Honda 22
7   Alan Carter HRC-Honda / Honda 18
8   Reinhold Roth Juchem-Yamaha 13
9   Carlos Cardús JJ Cobas-Rotax 11
10   Mario Rademeyer Yamaha 10

80cc-klasse bewerken

De training bewerken

Om het Stefan Dörflinger zo moeilijk mogelijk te maken gaf Derbi ook een machine aan Joachim Gali, maar die moest duidelijk nog wennen aan de machine en reed slechts de elfde tijd. Dörflinger en Jorge Martínez waren duidelijk sneller dan de concurrentie. Ook in deze klasse waren er enkele trainingsongevallen: Bertus Grinwis werd aangereden door Miljenko Nervo en brak een enkel, terwijl ook zijn nieuwe 45.000 gulden kostende Krauser zwaar beschadigd raakte. Richard Bay liep bij een val een gebroken hand op.

Trainingstijden bewerken

Pos Coureur Merk Tijd
1.   Stefan Dörflinger Krauser 1"41'52
2.   Jorge Martínez Derbi 1"41'90
3.   Manuel Herreros Derbi 1"43'63
4.   Ian McConnachie Krauser 1"45'43
5.   Gerhard Waibel Real-Seel 1"45'56
6.   Theo Timmer HuVo-Casal 1"45'70
7.   Juan Ramón Bolart Autisa 1"45'91
8.   Gerd Kafka Seel 1"46'22
9.   Alois Pavlic Seel 1"46'56
10.   Rainer Kunz Ziegler 1"46'73

De race bewerken

In de warm-uptraining op zondagmorgen hadden de 80cc-rijders nog last gehad van de harde wind, maar bij de start was het minder erg. De beide Seel-rijders Gerd Kafka en Gerhard Waibel namen meteen de leiding terwijl de titelkandidaten Stefan Dörflinger en Jorge Martínez juist slecht wegkwamen. Inhalen was niet makkelijk, maar toch nam Dörflinger al in de derde ronde de leiding, even later gevolgd door Martínez en diens teamgenoot Manuel Herreros. Tussen Dörflinger en Martínez ontstond een spannende race, maar op twee derde van de race kreeg Martínez problemen met de remmen van zijn Derbi en hij moest de overwinning aan Dörflinger laten. Ian McConnachie maakte echter de meeste indruk. Toen zijn Krauser eindelijk aansloeg was het veld al een halve minuut weg, maar hij werd toch nog achtste.

Uitslag 80cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Stefan Dörflinger Krauser 31"36'80 1 15
2   Jorge Martínez Derbi +1'50 2 12
3   Manuel Herreros Derbi +32'84 3 10
4   Gerhard Waibel Real-Seel +38'01 5 8
5   Gerd Kafka Seel +48'31 8 6
6   Rainer Kunz Ziegler +1"02'11 10 5
7   Theo Timmer HuVo-Casal +1"12'49 6 4
8   Ian McConnachie Krauser +1"16'21 4 3
9   Henk van Kessel HuVo-Casal +1"16'21 13 2
10   Paul Rimmelzwaan Harmsen +1"22'48 12 1
11   Joachim Gali Derbi +1"42'87 11
12   Günter Schirnhofer Krauser +1 ronde 15
13   Domingo Gil Blanco Autisa +1 ronde 18
14   Jaimie Lodge Krauser +1 ronde 17
15   Yanos Pintar Eberhardt +1 ronde 14
16   Giuliano Tabanelli BBFT +1 ronde 19
17   Salvatore Milano Casal +1 ronde 20
18   Mario Stocco Unimoto +1 ronde 33
19   Serge Julin Bakker-Casal +1 ronde 16
20   Reinhard Koberstein Seel +1 ronde 27
21   Zdravko Matulja Ziegler +1 ronde 23
22   Jean-Marc Velay GMV-Casal +1 ronde 21
23   Herri Torrontegui JJ Cobas-Rotax +1 ronde 29
24   Hans Koopman Ziegler +1 ronde 26
25   Reiner Koster LCR-Casal +1 ronde 30
26   Thomas Engl Esch +1 ronde 34
27   René Dünki Zündapp +2 ronden 22
28   Mika Sakari Komu Eberhardt +2 ronden 36
29   Miroslav Lesicki Severin +2 ronden 35
30   Johan Auer Eberhardt +2 ronden 24

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  Juan Ramón Bolart Autisa 7
  Otto Machinek OM-Spezial 28
  Bernd Rossbach HuVo-Casal 31
  Chris Baert Eberhardt 25
  Alois Pavlic Seel 9

Niet gestart bewerken

Coureur Merk Grid Oorzaak
  Bertus Grinwis Krauser Blessure en schade[12]
  Richard Bay Rupp-Maico 32 Blessure[13]

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Hans Spaan HuVo-Casal Blessure[14]

Top tien tussenstand 80cc-klasse bewerken

Pos. Coureur Merk Ptn.
1   Stefan Dörflinger Krauser 52
2   Jorge Martínez Derbi 42
3   Manuel Herreros Derbi 32
4   Gerhard Waibel Real-Seel 25
5   Gerd Kafka Seel 24
6   Ian McConnachie HuVo-Casal /
Krauser
19
7   Theo Timmer HuVo-Casal 13
8   Paul Rimmelzwaan Harmsen 11
9   Jean-Marc Velay GMV-Casal 6
  Stefan Prein HuVo-Casal

Trivia bewerken

Apartheid bewerken

De Joegoslavische regering liet vanwege de Zuid-Afrikaanse apartheidspolitiek nog steeds geen Zuid-Afrikanen toe. Daardoor kon Mario Rademeyer niet aan de start komen en ook de echtgenote van Patrick Fernandez en Colette Mang, de vrouw van Toni, konden niet aanwezig zijn. Toch was het niet verschijnen van Rademeyer vreemd, want hij had ook een Britse racelicentie. Op die manier waren in het verleden Jon Ekerold (Noorse licentie) en Kork Ballington (Britse licentie) ook in Joegoslavië aan de start gekomen.

Drukke Boet bewerken

Boet van Dulmen had het druk tijdens de trainingen in Rijeka. Hij hielp Cees Doorakkers, die van de Stichting Nederlands Racing Team een nieuwe Honda RS 250 R had gekregen, door via Jorg Möller achter de afstelgegevens van de Parisienne-Honda van Jacques Cornu te komen. Vervolgens onderhandelde hij met HRC over zijn speciale versnellingsbak. Van Dulmen had in Tsjecho-Slowakije door technici van CZ een speciale versnellingsbak laten maken, die door een andere hardingsprocedure van de tandwielen veel langer meeging dan de originele Honda-versnellingsbak. HRC had uiteraard interesse in deze bak, maar Boet vroeg als tegenprestatie drie fabrieks-Honda NS 500-cilinders en carburateurs. Daar ging HRC niet op in.

Suzuki-problemen bewerken

Suzuki had al enkele jaren geen fabrieksteam meer. De kastanjes werden uit het vuur gehaald door het Britse Heron-team en het Italiaanse Gallina-team. Heron had de TSR 500, een machine met een honingraatframe en Gallina had geëxperimenteerd met de Gallina TGA-1 met een eigen frame en speciale stroomlijnkuip. Men verwachtte de nieuwe fabrieksracers pas in 1986, maar intussen moesten de teams zelf proberen de machines snel genoeg te maken. De af en toe gezonden "speciale onderdelen" uit Japan bleken echter niets toe te voegen. Gallina probeerde het dan ook vaak - ook in Joegoslavië - met een frame van Nico Bakker.

Pernod-problemen bewerken

Pernod had enkele GP's overgeslagen om de motorfietsen te verbeteren. Alain Chevallier had nu de technische leiding overgenomen en het hele blok veranderd. De originele boring/slagverhouding van 50 x 56 mm was veranderd door toepassing van cilinders van Hans-Jürgen Hummel met een verhouding van 54 x 54 mm. Hoewel de Hummel-cilinders enorm populair waren en door veel coureurs (vooral de zijspanrijders) werden gebruikt, was het in Rijeka nog geen succes.

Snelle tijden bewerken

De kwalificatietijden van een aantal coureurs waren snel genoeg om in een hogere klasse nog goed voor de dag te komen. Freddie Spencer reed in de 250cc-training 1"33'99 en brak daarmee niet alleen het ronderecord van Carlos Lavado met ruim twee seconden, hij zou er in de 500cc-klasse de negende startplaats gehaald hebben. Stefan Dörflinger deed het zo mogelijk nog beter: in de 80cc-training reed hij 1"41'52, drie seconden sneller dan het jaar ervoor. Hij zou er in de 500cc-klasse zelfs nog mee gekwalificeerd zijn, als 35e. Dat was sneller dan Dimitrios Papandreou met zijn Yamaha TZ 500.

Rukwinden bewerken

Op zaterdagavond voor de race werd het rennerskwartier opgeschrikt door hevige rukwinden. Terwijl monteurs nog aan het sleutelen waren werden bij veel teams de aanbouwtenten bijna weggeblazen, maar bij Yamaha en Cagiva vlogen de tenten met stokken en al weg.

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1985
FIM wereldkampioenschap wegrace
37e seizoen (1985)
Volgende race:
TT Assen 1985

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1984
Grand Prix-wegrace van Joegoslavië Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1986