Wikipedia

Preis von Baden-Württemberg 1986

sportseizoen van een motorsportcompetitie

De Preis von Baden-Württemberg 1986 was de twaalfde en laatste wedstrijd van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1986. De wedstrijd mocht de naam "Grand Prix" niet dragen omdat Duitsland zijn Grand Prix al op de Nürburgring had verreden. De races werd verreden op 28 september 1986 op de Hockenheimring nabij Hockenheim. In deze wedstrijd kwamen alleen de 80- en de 125 cc-klasse en de zijspanklasse aan de start en werden de wereldtitels in de 125cc- en de zijspanklasse beslist.

Vlag van de Duitse deelstaat Baden-Württemberg Preis von Baden-Württemberg 1986
Officiële naam Preis von Baden-Württemberg
Land Vlag van Duitsland Duitsland (Vlag van de Duitse deelstaat Baden-Württemberg Baden-Württemberg)
Datum 28 september 1986
Organisator FIM, ADAC Württemberg
125 cc
Poleposition Vlag van Italië Fausto Gresini
Snelste ronde Vlag van Italië Luca Cadalora
Eerste Vlag van Italië Fausto Gresini
Tweede Vlag van Italië Luca Cadalora
Derde Vlag van Oostenrijk August Auinger
80 cc
Poleposition Vlag van Duitsland Gerhard Waibel
Snelste ronde Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger
Eerste Vlag van Duitsland Gerhard Waibel
Tweede Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger
Derde Vlag van Nederland Hans Spaan
Zijspan
Poleposition Vlag van Nederland Egbert Streuer/Vlag van Nederland Bernard Schnieders
Snelste ronde Vlag van Zwitserland Rolf Biland/Vlag van Zwitserland Kurt Waltisperg
Eerste Vlag van Nederland Egbert Streuer/Vlag van Nederland Bernard Schnieders
Tweede Vlag van Zwitserland Rolf Biland/Vlag van Zwitserland Kurt Waltisperg
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Webster/Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Hewitt

Algemeen bewerken

De Preis von Baden-Württemberg was eenmalig in het leven geroepen als vervanging van de Grand Prix van Zuid-Afrika. Die was in september 1985 op de kalender gezet, maar tijdens het FIM-najaarscongres wist de Russische afgevaardigde (met steun van alle Oostbloklanden en alle Zuid-Amerikaanse landen) te bewerkstelligen dat Zuid-Afrika en alle Zuid-Afrikaanse motorsporters werden uitgesloten van deelname aan FIM-wedstrijden. De Zuid-Afrikaanse Grand Prix zou op 22 maart het seizoen geopend hebben met de 250- en de 500cc-klasse. Wat dat betreft had men in Hockenheim een wat vreemde vervanger, want juist die twee klassen kwamen niet aan de start. Dat verklaarde waarschijnlijk ook het lage aantal toeschouwers: ca. 10.000. Twee wereldkampioenschappen stonden nog open, maar waren vrijwel beslist: in de 125cc-klasse had Luca Cadalora aan de vierde plaats voldoende en in de zijspanklasse mochten Alain Michel en Jean-Marc Fresc eveneens vierde worden om de titel veilig te stellen.

125 cc-klasse bewerken

De training bewerken

Trainingstijden bewerken

Pos Coureur Merk Tijd
1.   Fausto Gresini FMI-Garelli 2"22'94
2.   Luca Cadalora FMI-Garelli 2"23'71
3.   August Auinger Bartol-LCR-MBA 2"24'04
4.   Bruno Kneubühler LCR-MBA 2"24'34
5.   Ezio Gianola MBA 2"24'85
6.   Domenico Brigaglia Ducados-MBA 2"26'21
7.   Olivier Liégeois Assmex-MBA 2"27'18
8.   Mike Leitner MBA 2"27'18
9.   Willy Pérez MBA 2"27'83
10.   Paolo Casoli MBA 2"28'11

De race bewerken

In de 125cc-race vochten dezelfde coureurs om de eerste plaats, die het hele seizoen gedomineerd hadden: Luca Cadalora, vrijwel zeker wereldkampioen, Fausto Gresini, die nog een kleine kans op de titel had, Domenico Brigaglia, zeker van de derde plaats in de eindstand en Bruno Kneubühler, Ezio Gianola en August Auinger, die vochten om de vierde plaats in de eindstand. Er werd regelmatig van positie gewisseld. In de laatste ronde deed Cadalora in het Motodrome een laatste aanval op Gresini, maar die mislukte. Gresini won voor Cadalora, Auinger, Gianola, Kneubühler en Brigaglia. Voor Gresini was het niet genoeg om de wereldtitel te pakken, die ging naar Cadalora. Auinger eindigde als vierde in het wereldkampioenschap.

Uitslag 125 cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Fausto Gresini FMI-Garelli 33"46'46 1 15
2   Luca Cadalora FMI-Garelli 33"47'29 2 12
3   August Auinger Bartol-LCR-MBA 33"47'52 3 10
4   Ezio Gianola MBA 33"47'72 5 8
5   Bruno Kneubühler LCR-MBA 33"48'69 4 6
6   Domenico Brigaglia Ducados-MBA 34"18'45 6 5
7   Paolo Casoli MBA 34"33'92 10 4
8   Olivier Liégeois Assmex-MBA 34"39'31 7 3
9   Johnny Wickström MBA 34"39'53 15 2
10   Adi Stadler MBA 34"39'85 12 1
11   Mike Leitner MBA 34"40'24 8
12   Norbert Peschke MBA 35"12'20 19
13   Lucio Pietroniro Johnson-MBA 35"12'49 16
14   Jussi Hautaniemi MBA 35"12'85 25
15   Andres Sánchez Ducados-MBA 35"13'37 17
16   Jan Eggens LCR-EGA 35"37'92 26
17   Willy Hupperich MBA 35"38'39 36
18   Dirk Hafeneger MBA 35"38'99 18
19   Flemming Kistrup MBA 35"48'60 28
20   Sepp Bader MBA 35"51'70 30
21   Christian Le Badezet MBA 35"57'70 35
22   Peter Balaz MBA 35"38'38 43
23   Heinz Litz MBA +1 ronde 42
24   Helmut Hovange Seel-MBA +1 ronde 41
25   Peter Sommer MBA +1 ronde 31
26   Thomas Møller-Pedersen MBA +1 ronde 44
27   Robin Milton MBA +1 ronde 29

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  Håkan Olsson MBA 21
  Karl Dauer MBA 39
  Nicolas Hernandez Benelli 40
  Ángel Nieto Ducados-MBA 27
  Willy Pérez MBA 9
  Claudio Macciotta MBA 11
  Stefan Prein Casal 33
  Ernst Himmelsbach MBA 32
  Jean-Claude Selini MBA 22
  Patrick Daudier PMDF 37
  Bady Hassaine MBA 34
  Erich Zürn Seel-MBA 38
  Thierry Feuz MBA 13
  Jacques Hutteau MBA 24
  Paul Bordes MBA 23
  Alfred Waibel MBA 20

Niet gestart bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  Pier Paolo Bianchi MBA 14

Top tien eindstand 125cc-klasse bewerken

Pos. Coureur Merk Ptn.
1   Luca Cadalora FMI-Garelli 122
2   Fausto Gresini FMI-Garelli 114
3   Domenico Brigaglia Ducados-MBA 80
4   August Auinger Bartol-LCR-MBA 60
5   Ezio Gianola MBA 57
6   Bruno Kneubühler LCR-MBA 54
7   Lucio Pietroniro Johnson-MBA 37
8   Pier Paolo Bianchi MBA 34
9   Johnny Wickström MBA 33
10   Willy Pérez MBA 26

80 cc-klasse bewerken

De training bewerken

Trainingstijden bewerken

Pos Coureur Merk Tijd
1.   Gerhard Waibel Real-Krauser 2"30'93
2.   Stefan Dörflinger Krauser 2"31'30
3.   Jorge Martínez Ducados-Derbi 2"32'29
4.   Ian McConnachie Krauser 2"33'79
5.   Hans Spaan Hertog Jan-HuVo-Casal 2"34'01
6.   Manuel Herreros Ducados-Derbi 2"34'73
7.   Ángel Nieto Ducados-Derbi 2"35'30
8.   Pier Paolo Bianchi Seel-MBA 2"35'58
9.   Josef Fischer Krauser 2"36'45
10.   Rainer Kunz Ziegler 2"37'34

De race bewerken

De dag nadat Ángel Nieto bekend had gemaakt definitief te zullen stoppen met racen, wilde het Ducados-Derbi team alles in het werk stellen hem deze race te laten winnen. Nieto had echter nog maar één keer het podium gehaald, in Spanje, toen het Krauser-fabrieksteam nog niet zo sterk was als nu. Inmiddels had Ian McConnachie een fabrieks-Krauser gekregen en voor deze gelegenheid kreeg ook Gerhard Waibel een Krauser-fabrieksmotor. Waibel ging er vanaf poleposition meteen vandoor, terwijl Jorge Martínez en Ángel Nieto hem probeerden te volgen. In de vierde ronde riskeerde Martínez daarbij te veel en hij ging onderuit. Nieto leek zich tevreden te moeten stellen met de tweede plaats, maar in de voorlaatste ronde brak zijn drijfstang. Stefan Dörflinger en Ian McConnachie waren slecht gestart. Dörflinger werkte zich nog op naar de tweede plaats, maar McConnachie viel uit door een vastloper. Hans Spaan reed een probleemloze race en werd derde, waardoor hij in de eindstand van het wereldkampioenschap opschoof naar de vierde plaats.

Uitslag 80 cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Gerhard Waibel Real-Krauser 27"58'50 1 15
2   Stefan Dörflinger Krauser 28"20'07 2 12
3   Hans Spaan Hertog Jan-HuVo-Casal 28"32'52 5 10
4   Manuel Herreros Ducados-Derbi 28"44'95 6 8
5   Wilco Zeelenberg Casal 29"04'78 13 6
6   Hubert Abold Seel-MBA 29"05'12 14 5
7   Reiner Scheidhauer Seel-MBA 29"06'27 11 4
8   Alfred Waibel Real-Krauser 29"18'62 12 3
9   Henk van Kessel Krauser 29"21'38 16 2
10   Theo Timmer Hertog Jan-HuVo-Casal 29"23'58 23 1
11   Salvatore Milano Krauser 29"38'62 21
12   Günter Schirnhofer Krauser 29"39'42 18
13   René Dünki Krauser 29"48'79 19
14   Michael Gschwander Krauser 29"59'78 33
15   Paul Bordes Krauser 29"59'98 39
16   Bert Smit BZ 30"04'70 30
17   Richard Bay Maico 30"05'10 22
18   Reiner Koster Kroko 30"05'81 28
19   Ralf Waldmann Krauser 30"08'00 34
20   Chris Baert Seel-MBA 30"08'18 24
21   Josef Lutzenberger Eberhardt 30"19'95 27
22   Peter Öttl Eberhardt 30"20'30 31
23   Reiner Partl Eberhardt 30"33'08 37
24   Johan Auer Huvo-Casal 30"35'78 42
25   Kees Besseling CJB 30"37'20 45
26   Aad Wijsman Harmsen +1 ronde 38
27   Raimo Lipponen Krauser +1 ronde 35
28   Olivier Friedrich Ziegler +1 ronde 44

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  Serge Julin Casal 36
  Stefan Prein Casal 26
  Felix Rodriguez Autisa 32
  Ángel Nieto Ducados-Derbi Drijfstang 7
  Josef Fischer Krauser 9
  Rainer Kunz Ziegler 10
  Roland Bosch Krauser 43
  Jorge Martínez Ducados-Derbi Val 3
  Reinhard Koberstein Krauser 41
  Ian McConnachie Krauser Vastloper 4
  Jos van Dongen Krauser 25
  Hagen Klein Hess 29

Niet gestart bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  Pier Paolo Bianchi Seel-MBA 8
  Jörg Seel Seel-MBA 15
  Alex Barros Autisa 17
  Thomas Engl Krauser 20
  Brane Rokavec Seel-MBA 40

Top tien eindstand 80cc-klasse bewerken

Pos. Coureur Merk Ptn.
1   Jorge Martínez Ducados-Derbi 94
2   Manuel Herreros Ducados-Derbi 85
3   Stefan Dörflinger Krauser 82
4   Hans Spaan Hertog Jan-HuVo-Casal 57
5   Gerhard Waibel Real-Krauser 51
6   Ian McConnachie Krauser 50
7   Ángel Nieto Ducados-Derbi 45
8   Pier Paolo Bianchi Seel-MBA 44
9   Josef Fischer Krauser 13
10   Gerd Kafka Krauser 9

Zijspanklasse bewerken

De training bewerken

Trainingstijden bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd
1.   Egbert Streuer   Bernard Schnieders LCR-Yamaha 2"13'62
2.   Rolf Biland   Kurt Waltisperg LCR-Krauser 2"14'52
3.   Steve Webster   Tony Hewitt LCR-Yamaha 2"15'64
4.   Alfred Zurbrügg   Martin Zurbrügg LCR-Yamaha 2"16'54
5.   Alain Michel   Jean-Marc Fresc Krauser-LCR-Yamaha 2"16'96
6.   Markus Egloff   Urs Egloff LCR-Seel 2"17'74
7.   Masato Kumano   Helmut Diehl LCR-Yamaha 2"18'02
8.   Steve Abbott   Shaun Smith Windle-Yamaha 2"18'71
9.   Frank Wrathall   Kerry Chapman LCR-Yamaha 2"18'83
10.   Rolf Steinhausen   Bruno Hiller Camel-Busch-Yamaha 2"19'46

De race bewerken

Zowel voor Egbert Streuer/Bernard Schnieders als voor Steve Webster/Tony Hewitt telde in Hockenheim alleen de overwinning. Dan moesten ze ook nog hopen dat Alain Michel/Jean Marc Fresc uit zouden vallen, want als ze de finish haalden zouden ze zeker bij de eerste vier eindigen. De problemen voor Michel begonnen feitelijk al bij de start. Hij miste de aansluiting bij de kopgroep die bestond uit Rolf Biland/Kurt Waltisperg, Streuer/Schnieders en Webster/Hewitt. Michel moest afrekenen met Frank Wrathall, Theo van Kempen, de gebroeders Zurbrügg en Masato Kumano. Hij reed geen moment op de vierde plaats die hij nodig had om wereldkampioen te worden, vooral door problemen met de D-sluiting van zijn helm, die los zat waardoor de helm op de snelle stukken omhoog kroop. Michel moest daardoor rechtop gaan zitten en verloor veel snelheid. De koplopers wisten niets van de problemen van Alain Michel en vochten om de overwinning. In de laatste ronde leidde Rolf Biland, maar in de Sachskurve zette Streuer zijn combinatie ernaast, met de stroomlijnkuip tegen die van Biland en het zijspanwiel in de berm. Het was genoeg voor de overwinning, maar bij het passeren van de streep wist hij nog niet dat hij wereldkampioen was. Eerst moest hem worden verteld dat Michel/Fresc vijfde waren geworden. Ze stonden nu gelijk op 75 punten, maar Streuer had vijf overwinningen geboekt en Michel slechts een.

Uitslag zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Grid Punten
1   Egbert Streuer   Bernard Schnieders LCR-Yamaha 31"50'37 1 15
2   Rolf Biland   Kurt Waltisperg LCR-Krauser 31"50'57 2 12
3   Steve Webster   Tony Hewitt LCR-Yamaha 31"54'62 3 10
4   Alfred Zurbrügg   Martin Zurbrügg LCR-Yamaha 32"12'94 4 8
5   Alain Michel   Jean-Marc Fresc Krauser-LCR-Yamaha 32"14'41 5 6
6   Masato Kumano   Helmut Diehl LCR-Yamaha 32"17'43 7 5
7   Steve Abbott   Shaun Smith Windle-Yamaha 32"17'83 8 4
8   Frank Wrathall   Kerry Chapman LCR-Yamaha 32"20'34 9 3
9   Markus Egloff   Urs Egloff LCR-Seel 32"55'01 6 2
10   Derek Bayley   Brian Nixon LCR-Ricardo Z 32"56'23 1
11   Theo van Kempen   Geral de Haas LCR-Yamaha 14
12   Luigi Casagrande   Jürg Egli LCR-Yamaha
13   Mick Boddice   John Hennigan LCR-Yamaha
14   Erwin Weber   Eckart Rösinger LCR-Sams
15   Kurt Hock   Kuno Hock Hock

Niet gefinisht bewerken

Coureur Bakkenist Merk Oorzaak Grid
  Rolf Steinhausen   Bruno Hiller Camel-Busch-Yamaha 10

Niet gestart bewerken

Coureur Bakkenist Merk Oorzaak Grid
  Derek Jones   Brian Ayres LCR-Yamaha Blessure[1]

Top tien eindstand zijspanklasse bewerken

Pos. Coureur Bakkenist Merk Ptn.
1   Egbert Streuer   Bernard Schnieders LCR-Yamaha 75
2   Alain Michel   Jean-Marc Fresc Krauser-LCR-Yamaha 75
3   Steve Webster   Tony Hewitt LCR-Yamaha 71
4   Markus Egloff   Urs Egloff LCR-Seel 51
5   Masato Kumano   Helmut Diehl LCR-Yamaha 38
6   Alfred Zurbrügg   Martin Zurbrügg en
  Adolf Hänni		 LCR-Yamaha 38
7   Steve Abbott   Shaun Smith en
  Vince Biggs		 Windle-Yamaha 36
8   Rolf Biland   Kurt Waltisperg LCR-Krauser 32
9   Derek Jones   Brian Ayres LCR-Yamaha 29
10   Derek Bayley   Brian Nixon LCR-Ricardo Z 20

Trivia bewerken

Biland blundert bewerken

Sponsor Mike Krauser was na afloop woedend op zijn team en vooral op Rolf Biland. Die was echter ook kwaad op zichzelf want hij had in de laatste honderden meters twee fouten gemaakt: allereerst had hij Egbert Streuer de kans gegeven om hem in de Sachskurve te passeren, maar hij had ook voor de finishlijn moeten wachten op zijn stalgenoot Alain Michel. Die was dan vierde geworden en had daarmee de wereldtitel behaald. Ter verdediging van Biland moet worden vermeld dat hij geen idee had over de positie van Michel in de race.

Verrassing voor Reinhold Roth bewerken

In Hockenheim kreeg Reinhold Roth het bericht dat hij in het seizoen 1987 de enige rijder zou worden van het HB-Römer-team, maar daarmee was de verrassing nog niet compleet. Het team had twee Honda NSR 500-viercilinders voor hem geregeld en bovendien kreeg hij technische ondersteuning van Sepp Schlögl, die jarenlang steun had gegeven aan Toni Mang.

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van San Marino 1986 		FIM wereldkampioenschap wegrace
38e seizoen (1986) 		Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Japan 1987
Vorige race:
Preis von Baden-Württemberg 1968 		Grand Prix-wegrace van Baden-Württemberg Volgende race:
Geen
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Preis_von_Baden-Württemberg_1986&oldid=63466405"