Grand Prix-wegrace van Duitsland 1961
De Grand Prix-wegrace van Duitsland 1961 was de tweede Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1961. De races werden verreden op 14 mei 1961 op de Hockenheimring nabij Hockenheim. Alle klassen kwamen aan de start, maar voor de 350cc-klasse en de 500cc-klasse was dit de opening van het seizoen.
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1961 | ||
---|---|---|
Land | Bondsrepubliek Duitsland | |
Datum | 14 mei 1961 | |
Organisator | FIM/DMV | |
500 cc | ||
Snelste ronde | Gary Hocking | |
Eerste | Gary Hocking | |
Tweede | Frank Perris | |
Derde | Hans-Günter Jäger | |
350 cc | ||
Snelste ronde | František Šťastný | |
Eerste | František Šťastný | |
Tweede | Gustav Havel | |
Derde | Rudi Thalhammer | |
250 cc | ||
Snelste ronde | Kunimitsu Takahashi | |
Eerste | Kunimitsu Takahashi | |
Tweede | Jim Redman | |
Derde | Tarquinio Provini | |
125 cc | ||
Snelste ronde | Ernst Degner | |
Eerste | Ernst Degner | |
Tweede | Alan Shepherd | |
Derde | Walter Brehme | |
Zijspan | ||
Snelste ronde | Max Deubel/ Emil Hörner | |
Eerste | Max Deubel/ Emil Hörner | |
Tweede | Fritz Scheidegger/ Horst Burkhardt | |
Derde | Otto Kölle/ Dieter Hess |
Algemeen bewerken
Behalve de vijf WK-klassen kende de Duitse Grand Prix ook een wedstrijd om de Coupe d' Europe voor 50cc-machines. Deze race werd gewonnen door de Joegoslaaf Miro Zelnik op een Tomos. Er waren 120.000 toeschouwers. De vernieuwing in de racerij werd duidelijk met overwinningen van de Oostblokmerken Jawa en MZ en van Honda. Voor het eerst won een Japanse coureur een WK-race. Mike Hailwood had inmiddels een 125- en een 250cc-Honda gehuurd, maar was er nog niet succesvol mee. De Grand Prix moest het doen zonder de zijspan-coryfeeën Helmut Fath en Florian Camathias. Zij hadden in verschillende wedstrijden ongelukken gehad, waarbij de bakkenisten Alfred Wohlgemuth en Hilmar Cecco het leven verloren en beide rijders ernstig gewond raakten.
500cc-klasse bewerken
Nadat hij zowel in de 250- als in de 350cc-race was uitgevallen won Gary Hocking met zijn MV Agusta 500 4C de 500cc-race overtuigend. Hij zette het hele veld op minstens een ronde, wat een voorsprong van bijna acht kilometer betekende. Frank Perris reed zijn Norton 30M naar de tweede plaats en Hans-Günther Jäger (BMW) werd derde.
Top tien tussenstand 500cc-klasse bewerken
Conform wedstrijduitslag
350cc-klasse bewerken
Nadat Gary Hocking met de MV Agusta 350 4C uit was gevallen, was de weg vrij voor de Jawa's. František Šťastný won de race voor zijn team- en landgenoot Gustav Havel, die daarmee sterk debuteerde in het wereldkampioenschap. Drie rijders reden de nieuwe Bianchi-tweecilinders: Bob McIntyre, Ernesto Brambilla en Gilberto Milani, maar ze vielen allemaal uit.
Uitslag 350cc-klasse bewerken
|
Niet gefinisht bewerken
Niet deelgenomen bewerken
|
Onbekend[2] bewerken
|
Top tien tussenstand 350cc-klasse bewerken
Conform wedstrijduitslag
250cc-klasse bewerken
In de 250cc-race viel Gary Hocking met zijn MV Agusta 250 Bicilindrica uit. De Honda-rijders Kunimitsu Takahashi en Jim Redman profiteerden daar wellicht van. Zij finishten binnen een halve seconde van elkaar en acht seconden voor Tarquinio Provini op zijn Moto Morini 250 Bialbero. De MZ RE 250's van Ernst Degner, Alan Shepherd en Hans Fischer bleven daar ruim achter.
Uitslag 250cc-klasse bewerken
|
Niet gefinisht bewerken
Niet deelgenomen bewerken
Onbekend[2] bewerken
|
Top tien tussenstand 250cc-klasse bewerken
Pos | Coureur | Merk | Ptn |
---|---|---|---|
1 | Jim Redman | Honda | 9 |
2 | Gary Hocking | MV Agusta | 8 |
Kunimitsu Takahashi | Honda | ||
4 | Tom Phillis | Honda | 6 |
5 | Silvio Grassetti | Benelli | 4 |
Tarquinio Provini | Morini | ||
7 | Ernst Degner | MZ | 3 |
Hans Fischer | MZ | ||
9 | Alan Shepherd | MZ | 2 |
10 | Dan Shorey | NSU | 1 |
125cc-klasse bewerken
Honda had de GP van Spanje nog gewonnen, maar kon nu geen vuist maken tegen de MZ RE 125's. Ernst Degner won voor zijn teamgenoten Alan Shepherd, Walter Brehme en Hans Fischer. Pas op de vijfde plaats eindigde Luigi Taveri met een Honda RC 144. Dit was de enige keer dat Honda de [RC 144 met een lange slag inzette. Honda beschouwde deze machine na de tegenvallende uitslag als "unfortunate bike" en hij verdween in het museum.
Uitslag 125cc-klasse bewerken
|
Onbekend[2] bewerken
|
Top tien tussenstand 125cc-klasse bewerken
Pos | Coureur | Merk | Ptn |
---|---|---|---|
1 | Ernst Degner | MZ | 14 |
2 | Tom Phillis | Honda | 8 |
3 | Alan Shepherd | MZ | 6 |
4 | Walter Brehme | MZ | 4 |
Jim Redman | Honda | ||
6 | Hans Fischer | MZ | 3 |
Mike Hailwood | EMC | ||
8 | John Grace | Bultaco | 2 |
Luigi Taveri | Honda | ||
10 | Ricardo Quintanilla | Bultaco | 1 |
Kunimitsu Takahashi | Honda |
Zijspanklasse bewerken
De zijspanrace begon zonder Florian Camathias en Helmut Fath, die het hele jaar door verwondingen niet meer konden starten. Max Deubel/Emil Hörner wonnen de race ruim voor Fritz Scheidegger/Horst Burkhardt en Otto Kölle/Dieter Hess.
Uitslag zijspanklasse bewerken
|
Niet deelgenomen bewerken
|
Onbekend[2] bewerken
|
Top tien tussenstand zijspanklasse bewerken
Pos | Coureur | Bakkenist | Merk | Ptn |
---|---|---|---|---|
1 | Fritz Scheidegger | Horst Burkhardt | BMW | 12 |
2 | Max Deubel | Emil Hörner | BMW | 8 |
Helmut Fath | Alfred Wohlgemuth (†) | BMW | ||
4 | Arsenius Butscher | Manfred Ludwigkeit | BMW | 5 |
5 | Otto Kölle | Dieter Hess | BMW | 4 |
Edgar Strub | Kurt Huber | BMW | ||
7 | August Rohsiepe | Lothar Böttcher | BMW | 3 |
8 | Heinz Luthringshauser | Heiner Vester | BMW | 2 |
9 | Loni Neußner | Fritz Reitmaier | BMW | 1 |
Jo Rogliardo | Marcel Godillot | BMW |
Bronnen, noten en/of referenties
Voetnoten
|
Vorige race: Grand Prix-wegrace van Spanje 1961 |
FIM wereldkampioenschap wegrace 13e seizoen (1961) |
Volgende race: Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1961 |
| ||
Vorige race: Grand Prix-wegrace van Duitsland 1960 |
Grand Prix-wegrace van Duitsland | Volgende race: Grand Prix-wegrace van Duitsland 1962 |