Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1961
De Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1961 was de derde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1961. De races werden verreden op 21 mei op het Circuit de Charade nabij Clermont-Ferrand. In deze Grand Prix kwamen de 500cc-, de 250cc-klasse, de 125cc-klasse en de zijspanklasse aan de start.
 Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1961
| ||
|---|---|---|
| ||
| Officiële naam | Grand Prix moto de France 1961 | |
| Land | Frankrijk
| |
| Datum | 21 mei 1961 | |
| Organisator | FIM | |
| 500 cc | ||
| Snelste ronde | .svg){kind=small} Gary Hocking
| |
| Eerste | Gary Hocking
| |
| Tweede | .svg){kind=small} Mike Hailwood
| |
| Derde | Antoine Paba
| |
| 250 cc | ||
| Snelste ronde | Gary Hocking
| |
| Eerste |  Tom Phillis
| |
| Tweede | Mike Hailwood
| |
| Derde |  Kunimitsu Takahashi
| |
| 125 cc | ||
| Snelste ronde | Tom Phillis en  Ernst Degner
| |
| Eerste | Tom Phillis
| |
| Tweede | Ernst Degner
| |
| Derde | Jim Redman
| |
| Zijspan | ||
| Snelste ronde | Fritz Scheidegger/ Horst Burkhardt
| |
| Eerste | Fritz Scheidegger/ Horst Burkhardt
| |
| Tweede | Max Deubel/ Emil Hörner
| |
| Derde | .svg){kind=small} Edgar Strub/ Kurt Huber
| |
Algemeen bewerken
De Franse Grand Prix kende geen 350cc-race, maar er vond wel een nationale 50cc-race plaats, die werd gewonnen door Jean-Claude Serre met een Itom. De MV Agusta's verschenen in de baan met het MV Privat-logo op de tank. Yamaha verscheen voor het eerst als fabrieksteam in een WK-wedstrijd: Fumio Ito en Tansharu Noguchi startten met Yamaha RD 48's in de 250cc-race en Tansharu Noguchi met een Yamaha RA 41 in de 125cc-klasse.
500cc-klasse bewerken
De Franse 500cc-Grand Prix miste een groot aantal vaste deelnemers omdat ze zonder de 350cc-race niet veel startgeld zouden krijgen. Zoals verwacht won Gary Hocking voor Mike Hailwood, maar een aantal onbekende rijders scoorden punten, zoals de Fransman Antoine Paba, die derde werd, de debuterende Gyula Marsovszky, Fritz Messerli en Roland Föll.
.svg){kind=small}
Top tien tussenstand 500cc-klasse bewerken
| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | Gary Hocking |
MV Agusta / MV Privat | 16 |
| 2 | Mike Hailwood |
Norton | 9 |
| 3 | .svg){kind=small} Frank Perris |
Norton | 6 |
| 4 | Hans-Günter Jäger |
BMW | 4 |
| Antoine Paba |
Norton | ||
| 6 | Gyula Marsovszky |
Norton | 3 |
| 7 | Ernst Hiller |
BMW | 2 |
| Fritz Messerli |
Matchless | ||
| 9 | Roland Föll |
Matchless | 1 |
| Lothar John |
BMW |
250cc-klasse bewerken
Voor de tweede keer op rij viel Gary Hocking met zijn MV Agusta 250 Bicilindrica uit en stond er geen maat op de Honda RC 162's. Dit keer won Tom Phillis voor privérijder Mike Hailwood en Kunimitsu Takahashi. De Yamaha's maakten nog niet veel indruk. Snelste man Fumio Ito werd op een ronde gereden.
Uitslag 250cc-klasse bewerken
Niet gefinisht bewerken
|
Onbekend[1] bewerken
|
Top tien tussenstand 250cc-klasse bewerken
| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | Tom Phillis |
Honda | 14 |
| 2 | Kunimitsu Takahashi |
Honda | 12 |
| 3 | Jim Redman |
Honda | 10 |
| 4 | Gary Hocking |
MV Agusta / MV Privat | 8 |
| 5 |  Tarquinio Provini |
Morini | 7 |
| 6 | Silvio Grassetti |
Benelli | 6 |
| Ernst Degner |
MZ | ||
| Hans Fischer |
MZ | ||
| Mike Hailwood |
Mondial / Honda | ||
| 10 | Alan Shepherd |
MZ | 2 |
125cc-klasse bewerken
Honda had de RC 144's, die in de Duitse GP zo slecht gepresteerd hadden, terug naar Japan gestuurd en trad weer aan met de 2RC 143. Dat werkte: Tom Phillis won de race en Jim Redman werd derde. Ernst Degner finishte met zijn MZ RE 125 echter praktisch tegelijk met Phillis. Ook hier trad Yamaha aan: Tansharu Noguchi werd met een ronde achterstand achtste.
Uitslag 125cc-klasse bewerken
|
Onbekend[1] bewerken
|
Top tien tussenstand 125cc-klasse bewerken
| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | Ernst Degner |
MZ | 20 |
| 2 | Tom Phillis |
Honda | 16 |
| 3 | Jim Redman |
Honda | 8 |
| 4 | Alan Shepherd |
MZ | 6 |
| Mike Hailwood |
EMC | ||
| 6 | Walter Brehme |
MZ | 4 |
| Luigi Taveri |
Honda | ||
| 8 | Hans Fischer |
MZ | 3 |
| 9 |  John Grace |
Bultaco | 2 |
| Kunimitsu Takahashi |
Honda |
Zijspanklasse bewerken
Fritz Scheidegger/Horst Burkhardt waren de derde winnende combinatie in drie races. Max Deubel/Emil Hörner, die in Duitsland gewonnen hadden, werden nu tweede voor Edgar Strub/Kurt Huber.
Uitslag zijspanklasse bewerken
Niet deelgenomen bewerken
|
Onbekend[1] bewerken
|
Top tien tussenstand zijspanklasse bewerken
| Pos | Coureur | Bakkenist | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Fritz Scheidegger |
Horst Burkhardt |
BMW | 20 |
| 2 | Max Deubel |
Emil Hörner |
BMW | 14 |
| 3 | Helmut Fath |
Alfred Wohlgemuth (†) |
BMW | 8 |
| Arsenius Butscher |
Manfred Ludwigkeit en Alfred Schmidt |
BMW | ||
| Edgar Strub |
Kurt Huber |
BMW | ||
| 6 | Otto Kölle |
Dieter Hess |
BMW | 6 |
| 7 | August Rohsiepe |
Lothar Böttcher |
BMW | 4 |
| 8 | Heinz Luthringshauser |
Heiner Vester |
BMW | 2 |
| 9 | Loni Neußner |
Fritz Reitmaier |
BMW | 1 |
| Jo Rogliardo |
Marcel Godillot |
BMW |
Bronnen, noten en/of referenties
Voetnoten
|
| Vorige race: Grand Prix-wegrace van Duitsland 1961 |
FIM wereldkampioenschap wegrace 13e seizoen (1961) |
Volgende race: Isle of Man TT 1961 |
|
| ||
| Vorige race: Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1960 |
Grand Prix-wegrace van Frankrijk | Volgende race: Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1962 |