Wikipedia

TT Assen 1960

De TT van Assen 1960 was de derde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1960. De races werden verreden op zaterdag 25 juni 1960 op het Circuit van Drenthe vlak bij Assen. Alle klassen kwamen aan de start.

Vlag van Nederland TT Assen 1960
Carlo Ubbiali won twee klassen in Assen
Officiële naam 30e Dutch TT
Land Vlag van Nederland Nederland
Datum 25 juni 1960
Organisator FIM/KMNV
500 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Remo Venturi
Eerste Vlag van Italië Remo Venturi
Tweede Vlag van Australië Bob Brown
Derde Vlag van Italië Emilio Mendogni
350 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees
Tweede Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Gary Hocking
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Anderson
250 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Tarquinio Provini
Eerste Vlag van Italië Carlo Ubbiali
Tweede Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Gary Hocking
Derde Vlag van Zwitserland Luigi Taveri
125 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Carlo Ubbiali
Eerste Vlag van Italië Carlo Ubbiali
Tweede Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Gary Hocking
Derde Vlag van Italië Alberto Gandossi
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Zwitserland Florian Camathias/Vlag van Zwitserland Roland Föll
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Pip Harris/Vlag van Verenigd Koninkrijk Ray Campbell
Tweede Vlag van Duitsland Helmut Fath/Vlag van Duitsland Alfred Wohlgemuth
Derde Vlag van Zwitserland Fritz Scheidegger/Vlag van Duitsland Horst Burkhardt

Algemeen bewerken

De TT van Assen werd overschaduwd door de dood van Peter Ferbrache in de 350cc-race. Tijdens de trainingen brak Tom Phillis een sleutelbeen. Ook zijn Honda-teamgenoot Naomi Taniguchi raakte geblesseerd. Ze werden vervangen door Jim Redman en Jan Huberts. Opmerkelijk waren de drie tweede plaatsen voor Gary Hocking in de 125cc-klasse, de 250cc-klasse en de 350cc-klasse.

500cc-klasse bewerken

John Surtees leidde de 500cc-race vier ronden lang, maar toen kwam hij hard ten val en nam teamgenoot Remo Venturi de leiding over. Hij won met een halve minuut voorsprong op Bob Brown, die op zijn beurt Emilio Mendogni nipt voor bleef.

Uitslag 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Remo Venturi MV Agusta 1:32"41'2 8
2   Bob Brown Norton +30'5 6
3   Emilio Mendogni MV Agusta +32'6 4
4   Paddy Driver Norton +1"05'0 3
5   Mike Hailwood Norton +1"31'1 2
6   Dickie Dale Norton +2"39'9 1
7   Frank Perris Norton +1 ronde
8   Ron Miles Norton +1 ronde
9   Ernst Hiller BMW +1 ronde
10   Fumio Ito BMW +1 ronde
11   Jack Findlay Norton +1 ronde
12   Anton Elbersen BMW +3 ronden

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Bert Schneider Norton
  Raymond Bogaerdt Norton
  Hans-Günter Jäger BMW
  Rudolf Gläser Norton
  Bob Anderson Norton
  John Hartle Norton
  John Surtees MV Agusta Val
  Robert Weston Norton
  William van Leeuwen Norton


Niet gestart bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Tom Phillis Norton Blessure[1]

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Ladi Richter Norton
  Alan Shepherd Matchless
  Ralph Rensen Norton
  John Hempleman Norton
  Jim Redman Norton

|}

Top tien tussenstand 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   John Surtees MV Agusta 16
2   Remo Venturi MV Agusta 14
3   Bob Brown Norton 11
4   John Hartle MV Agusta/Norton 6
  Mike Hailwood Norton
  Paddy Driver Norton
7   Emilio Mendogni MV Agusta 4
8   Tom Phillis Norton 3
  Dickie Dale Norton
10   Ladi Richter Norton 2

350cc-klasse bewerken

MV Agusta maakte ook de dienst uit in de 350cc-klasse. John Surtees en Gary Hocking finishten 25 seconden na elkaar, maar derde man Bob Anderson had ruim twee minuten achterstand. Tijdens deze race viel Peter Ferbrache. Hij overleed drie dagen later aan zijn verwondingen.

Uitslag 350cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   John Surtees MV Agusta 1:08"43'7 8
2   Gary Hocking MV Agusta +25'5 6
3   Bob Anderson Norton +2"17'8 4
4   Bob Brown Norton +2"23'6 3
5   Paddy Driver Norton +2"44'6 2
6   John Hempleman Norton +2"46'2 1
7   Jim Redman Norton +3"37'8
8   Frank Perris Norton +1 ronde
9   Ron Miles Norton +1 ronde
10   William van Leeuwen Norton +1 ronde
11   Karl Hoppe AJS +1 ronde
12   Bert Schneider Norton +1 ronde
13   Raymond Bogaerdt Norton +1 ronde
14   Dickie Dale Norton +1 ronde
15   Jacques Insermini Norton +1 ronde
16   Jack Findlay Norton +1 ronde
17 B. West Norton +1 ronde
18   Joop Vogelzang Norton +2 ronden

Niet gestart bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Tom Phillis Norton Blessure[1]

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Peter Ferbrache AJS Val (†)

Onbekend[2] bewerken

Coureur Merk
  František Šťastný Jawa
  Bob McIntyre Potts Special-AJS
  Derek Minter Norton
  John Hartle Norton
  Ralph Rensen Norton
  Hugh Anderson AJS
 
John Surtees won de 350cc-race.

Top tien tussenstand 350cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   John Surtees MV Agusta 18
2   Gary Hocking MV Agusta 14
3   John Hartle MV Agusta 8
4   František Šťastný Jawa 6
  Bob Brown Norton
6   Bob Anderson Norton 5
7   Bob McIntyre Potts Special-AJS 4
  Paddy Driver Norton
9   Derek Minter Norton 3
10   Ralph Rensen Norton 2

250cc-klasse bewerken

In de 250cc-race waren de MV Agusta-rijders de enigen die binnen een minuut finishten: Carlo Ubbiali voor Gary Hocking en Luigi Taveri. Door de blessures van Tom Phillis en Naomi Taniguchi kregen Jan Huberts en Jim Redman de kans om met de viercilinder-Honda RC 161 te starten, maar ze scoorden geen punten. In deze race debuteerde de Aermacchi Ala d'Oro 250 met Alberto Pagani aan het stuur. Mike Hailwood verscheen zeer waarschijnlijk[3] met een Mondial 250 Bialbero aan de start, in plaats van de speciaal voor hem gebouwde Ducati 250 Desmo.

Uitslag 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Carlo Ubbiali MV Agusta 58"54'0 8
2   Gary Hocking MV Agusta +30'3 6
3   Luigi Taveri MV Agusta +57'1 4
4   John Hempleman MZ +1"13'9 3
5   Mike Hailwood Mondial +2"55'2 2
6   Ernst Degner MZ +3"22'2 1
7   Jan Huberts[4] Honda +3"32'4
8   Jim Redman[5] Honda +1 ronde
9   Alberto Pagani Aermacchi +1 ronde
10   Rudolf Thalhammer NSU +1 ronde
11   Horst Kassner NSU +1 ronde
12   Günter Beer Adler +1 ronde
13   Horst Burkhardt NSU +2 ronden
14   Siegfried Lohmann Adler +2 ronden
15   Jan Welp NSU +2 ronden

Niet gestart bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Tom Phillis Honda Blessure[1]
  Naomi Taniguchi Honda Blessure[1]

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Bob Brown Honda Geen machine[6]
  Dickie Dale MZ Geen machine[7]

Onbekend[2] bewerken

Coureur Merk
  Gilberto Milani Honda
  Tarquinio Provini Morini
  Kenjiro Tanaka Honda
  Kunimitsu Takahashi Honda
  Moto Kitano Honda
  Yukio Satoh Honda

Top tien tussenstand 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Gary Hocking MV Agusta 14
  Carlo Ubbiali MV Agusta
3   Tarquinio Provini Morini 4
  Luigi Taveri MV Agusta
5   Bob Brown Honda 3
  John Hempleman MZ
7   Mike Hailwood Ducati/Mondial 2
  Moto Kitano Honda
9   Ernst Degner MZ 1
  Naomi Taniguchi Honda

125cc-klasse bewerken

Carlo Ubbiali en Gary Hocking reden hun MV Agusta 125 Bialbero's naar de eerste twee plaatsen. Ze finishten binnen drie seconden, maar ruim twintig seconden voor Alberto Gandossi op de MZ RE 125. Jim Redman verving de geblesseerde Naomi Taniguchi en reed de Honda RC 143 naar de vierde plaats.

Uitslag 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Carlo Ubbiali MV Agusta 52"42'2 8
2   Gary Hocking MV Agusta +3'1 6
3   Alberto Gandossi MZ +23'7 4
4   Jim Redman[5] Honda +41'1 3
5   Ernst Degner MZ +1"25'0 2
6   Giichi Suzuki Honda +2"17'1 1
7   Alberto Pagani MV Agusta +2"43'0
8   Mike Hailwood Ducati +3"21'3
9   Han Leenheer Ducati +2 ronden
10   Jaap Stoltenkamp NSU +2 ronden

Niet gestart bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Naomi Taniguchi Honda Blessure[1]

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Bob Anderson MZ Geen machine[8]

Onbekend[2] bewerken

Coureur Merk
  Luigi Taveri MV Agusta
  Bruno Spaggiari MV Agusta
  Kunimitsu Takahashi Honda
  John Hempleman MZ

Top tien tussenstand 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Carlo Ubbiali MV Agusta 16
2   Gary Hocking MV Agusta 12
3   Alberto Gandossi MZ 4
  Luigi Taveri MV Agusta
5   John Hempleman MZ 3
  Jim Redman Honda/Ducati
7   Bob Anderson MZ 2
  Ernst Degner MZ
9   Giichi Suzuki Honda 1
  Naomi Taniguchi Honda

Zijspanklasse bewerken

Omdat er in de zijspanklasse slechts drie resultaten telden, konden Helmut Fath en Alfred Wohlgemuth door te winnen de wereldtitel al in Assen grijpen. Het grootse deel van de race reden Florian Camathias en Roland Föll echter aan de leiding, achtervolgd door Fath/Wohlgemuth en Pip Harris/Ray Campbell. Toen Camathias in de laatste ronde stilviel was Harris echter al voor Fath gekomen. Harris/Campbell wonnen hun eerste WK-race en konden theoretisch ook nog aanspraak maken op de titel.

Uitslag zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Pip Harris   Ray Campbell BMW 53"26'2 8
2   Helmut Fath   Alfred Wohlgemuth BMW +31'0 6
3   Fritz Scheidegger   Horst Burkhardt BMW +1"19'9 4
4   Edgar Strub   Hilmar Cecco BMW +1"10'5 3
5   Bill Boddice   Graham Stokes Norton +1"36'1 2
6   Max Deubel   Horst Höhler BMW +1"57'6 1
7   Claude Lambert   Rodolphe Rüfenacht BMW +1 ronde
8   Bill Beevers   John Chisnall BMW +1 ronde
9   Otto Kölle   Dieter Hess BMW +1 ronde
10   Bošco Šnajder   Stanko Šajnovic BMW +1 ronde
11   John Tickle   Cathy Tickle Norton +1 ronde
12   Ray Foster   Brian Armstrong Norton +1 ronde
13   Orrie Salter R. Piranni Norton +1 ronde
14   Harmen van der Wal   Jan van Gelder Norton +2 ronden
15   Leo Münninghoff F. Broersma Norton +2 ronden
16   Florian Camathias   Roland Föll BMW +3 ronden

Onbekend[2] bewerken

Coureur Bakkenist Merk
  Alwin Ritter   Emil Hörner BMW
  Jo Rogliardo   Marcel Godillot BMW
  Charlie Freeman   Billie Nelson Norton
  Jackie Beeton   Eddie Bulgin BMW
  Les Wells   William Cook Norton
 
Florian Camathias/Roland Föll hier nog voor Helmut Fath/Alfred Wohlgemuth en Pip Harris/Ray Campbell.
 
Harris is Fath al voorbij, maar moet nog wachten tot Camathias stilvalt om te winnen.

Top tien tussenstand zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Ptn
1   Helmut Fath   Alfred Wohlgemuth BMW 22
2   Pip Harris   Ray Campbell BMW 14
3   Fritz Scheidegger   Horst Burkhardt BMW 10
4   Florian Camathias   John Chisnell,
  Robert Fiston en
  Roland Föll		 BMW 6
5   Edgar Strub   Hilmar Cecco BMW 5
6   Charlie Freeman   Billie Nelson Norton 4
  Max Deubel   Horst Höhler BMW
8   Les Wells   William Cook Norton 3
9   Bill Boddice   Graham Stokes Norton 2
10   Alwin Ritter   Emil Hörner BMW 1
  Jo Rogliardo   Marcel Godillot BMW

Trivia bewerken

Drie races, drie bakkenisten bewerken

Florian Camathias had onenigheid gekregen met bakkenist Hilmar Cecco, die tegen de zin van Camathias met solomotoren wilde blijven racen. Camathias bleef maar zoeken naar een vervanger, die hij voor de Franse Grand Prix vond in de ervaren John Chisnell, waarmee hij derde werd. Tijdens de TT van Man ging Chisnell echter terug naar zijn vaste rijder Bill Beevers, waarna Camathias een beroep deed op Robert Fiston (ze werden vijfde). In Assen volgde bakkenist nummer drie: Roland Föll, die al ervaring had opgedaan bij Edgar Strub. Nu werd er bijna gewonnen, maar de BMW stopte er in de laatste ronde mee.

Vorige race:
Isle of Man TT 1960 		FIM wereldkampioenschap wegrace
12e seizoen (1960) 		Volgende race:
Grand Prix-wegrace van België 1960
Vorige race:
TT Assen 1959 		TT Assen Volgende race:
TT Assen 1961
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=TT_Assen_1960&oldid=66905831"