Wikipedia

Grand Prix-wegrace van Finland 1965

De Grand Prix-wegrace van Finland 1965 was de elfde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1965. De races werden verreden op 22 augustus op het Circuit van Imatra, een stratencircuit in het oosten van de stad Imatra. De 50cc- en zijspanklasse kwamen niet aan de start. De wereldtitels in de 500cc- en 250cc-klasse waren al beslist.

Vlag van Finland Grand Prix-wegrace van Finland 1965
Land Vlag van Finland Finland
Datum 22 augustus 1965
Organisator FIM
500 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Giacomo Agostini
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Paddy Driver
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Fred Stevens
350 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Giacomo Agostini
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Bruce Beale
Derde Vlag van Tsjechië František Boček
250 cc
Snelste ronde Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff
Eerste Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff
Tweede Vlag van Duitse Democratische Republiek Heinz Rosner
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans
125 cc
Snelste ronde Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson
Eerste Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson
Tweede Vlag van Canada 1957-1965 Frank Perris
Derde Vlag van Duitse Democratische Republiek Jochen Leitert

Algemeen bewerken

De Finse Grand Prix moest het doen zonder de belangrijkste coureurs: Mike Hailwood (wereldkampioen 500 cc), Phil Read (wereldkampioen 250 cc) en Jim Redman (leider in het 350cc-WK). Hailwood werd door MV Agusta niet naar Finland gestuurd omdat hij al wereldkampioen was. Datzelfde gold voor Phil Read bij Yamaha: hij was waarschijnlijk samen met Bill Ivy de 250cc-Yamaha RD 05 en de 125cc-Yamaha RA 97 aan het testen en Jim Redman zat met een gebroken sleutelbeen thuis in Rhodesië. Dat laatste was voor MV Agusta weer reden om Giacomo Agostini juist wél naar Finland te sturen. Dat was aanvankelijk niet de bedoeling, maar door de blessure van Redman gloorden er weer kansen in de 350cc-klasse.

500cc-klasse bewerken

MV Agusta wilde eigenlijk niet naar Finland reizen, maar toen Jim Redman in Ulster zijn sleutelbeen had gebroken besloot men Giacomo Agostini toch te sturen om kans te houden op de 350cc-titel. Uiteraard startte hij ook in de 500cc-klasse, die hij won. Paddy Driver deed weer goede zaken door tweede te worden voor Fred Stevens. Driver was nu zeker van zijn derde plaats in het wereldkampioenschap en was daarmee de beste privérijder.

Uitslag 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1   Giacomo Agostini MV Agusta 1:05"49'1 8
2   Paddy Driver Matchless +2"16'7 6
3   Fred Stevens Matchless +2"23'1 4
4   Jouko Ryhänen Matchless +1 ronde 3
5   Jack Findlay Matchless +1 ronde 2
6   Lewis Young Matchless +1 ronde 1
7   Eric Hinton Norton
8   František St'astný Jawa
9   Roy Robinson Norton
10   Hannu Kuparinen Matchless
11   Pentti Lehtelä Norton
12   Philippe Canoui Matchless
13   Derek Lee Matchless

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Gyula Marsovszky Matchless
  Gustav Havel Jawa
  John Somers Norton
  Agne Carlsson Matchless
  Bosse Brolin Matchless
  Bosse Granath Matchless
  Ian Burne Norton

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Eduard Lenz Norton
  Jack Ahearn Norton
  David Lloyd Norton [1]
  Kenneth King Norton [1]
  Mike Duff Matchless [2]
  Roger Beaumont Norton [1]
  Walter Scheimann Norton [3]
  Billie Nelson Norton
  Billy McCosh Matchless
  Chris Conn Norton
  Dan Shorey Norton
  Derek Minter Norton
  Dick Creith Norton [4]
  Joe Dunphy Norton
  John Cooper Norton
  Mike Hailwood MV Agusta Teambeleid
  Rob Fitton Norton
  Selwyn Griffiths Matchless [5]
  Giuseppe Mandolini Moto Guzzi [6]
  Buddy Parriott Norton [1]
  Ed LaBelle Norton [1]

Top tien tussenstand 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Pnt
1   Mike Hailwood MV Agusta 48 (56) wereldkampioen
2   Giacomo Agostini MV Agusta 38
3   Paddy Driver Matchless 26
4   Fred Stevens Matchless 12
5   Jack Ahearn Norton 9
6   Dick Creith Norton 8
  Jack Findlay McIntyre-Matchless
8   Buddy Parriott Norton 6
  Joe Dunphy Norton
10   Roger Beaumont Norton 4
  Walter Scheimann Norton
  Mike Duff Matchless
  Derek Minter Norton
  Ian Burne Norton
  Chris Conn Norton
Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.

350cc-klasse bewerken

Giacomo Agostini profiteerde voluit van de extra trainingsronden die hij had gemaakt door ook in de 500cc-klasse in te schrijven. Nu zijn MV Agusta 350 3C eindelijk weer eens heel bleef won hij de race met 2½ minuut voorsprong op Bruce Beale, die met een Honda RC 172 uit 1964 aantrad. František Boček werd met een ronde achterstand derde. Agostini had nu weer kans op de wereldtitel, mits het herstel van de sleutelbeenbreuk van Jim Redman lang genoeg zou duren.

Uitslag 350cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1   Giacomo Agostini MV Agusta 1:01"19'1 8
2   Bruce Beale Honda +2"30'5 6
3   František Boček Jawa +1 ronde 4
4   Agne Carlsson AJS 3
5   Lewis Young AJS 2
6   Eric Hinton Norton 1

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Mike Hailwood MV Agusta Teambeleid
  Phil Read Yamaha
  Jim Redman Honda Blessure

Onbekend[7] bewerken

Coureur Merk
  František Šťastný Jawa
  Gustav Havel Jawa
  Bill Smith AJS
  Chris Conn Norton
  Dan Shorey Norton
  Derek Woodman AJS / MZ
  Griff Jenkins Norton
  John Cooper Norton
  Gilberto Milani Aermacchi
  Renzo Pasolini Aermacchi
  Silvio Grassetti Bianchi
  Tarquinio Provini Benelli
  Isamu Kasuya Honda
  Isao Yamashita Honda
  Endel Kiisa Vostok
  Nikolaj Sevast'ânov Vostok
  Paddy Driver AJS

Top tien tussenstand 350cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Pnt
1   Jim Redman Honda 32
2   Giacomo Agostini MV Agusta 24
3   Bruce Beale Honda 15
4   Mike Hailwood MV Agusta 12
  Derek Woodman AJS / MZ
  Gustav Havel Jawa
7   František Šťastný Jawa 11
8   Renzo Pasolini Aermacchi 8
9   Phil Read Yamaha 6
  Gilberto Milani Aermacchi
  František Boček Jawa

250cc-klasse bewerken

Phil Read reed niet in Finland, maar zijn teamgenoot Mike Duff nam de honneurs waar en won die race. Heinz Rosner werd met de MZ tweede en Ralph Bryans werd als vervanger van de geblesseerde Jim Redman met de Honda 3RC 164 derde.

Uitslag 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1   Mike Duff Yamaha 1:02"22'1 8
2   Heinz Rosner MZ +1"05'4 6
3   Ralph Bryans Honda +2"32'7 4
4   Bruce Beale Honda +1 ronde 3
5   Giuseppe Visenzi Aermacchi 2
6   Bob Coulter Bultaco +2 ronden 1

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Ramón Torras (†) Bultaco Overleden[8]
  Mike Hailwood Honda [9]
  Phil Read Yamaha
  Jim Redman Honda Blessure
  John Buckner Yamaha [1]

Onbekend[7] bewerken

Coureur Merk
  Barry Smith Bultaco
  Kevin Cass Cotton
  Frank Perris Suzuki
  František Šťastný Jawa
  Günter Beer Honda
  José Maria Busquets Montesa
  Alain Barbaroux Aermacchi
  Jean-Claude Guénard Bultaco
  Bill Ivy Yamaha
  David Williams Mondial
  Derek Woodman MZ
  Rex Avery Bultaco
  Alberto Pagani Aermacchi
  Gilberto Milani Aermacchi
  Remo Venturi Benelli
  Silvio Grassetti Morini
  Tarquinio Provini Benelli
  Gosuke Yamashita Honda
  Hiroshi Hasegawa Yamaha
  Isamu Kasuya Honda
  Yoshimi Katayama Suzuki
  Ginger Molloy Bultaco

Top tien tussenstand 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Pnt
1   Phil Read Yamaha 56 (68) wereldkampioen
2   Mike Duff Yamaha 42 (50)
3   Jim Redman Honda 34
4   Derek Woodman MZ 15
5   Bruce Beale Honda 14
6   Heinz Rosner MZ 12
7   Ramón Torras (†) Bultaco 10
8   Frank Perris Suzuki 9
9   Yoshimi Katayama Suzuki 6
  František Šťastný Jawa
  Ralph Bryans Honda
Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.

125cc-klasse bewerken

De 125cc-race ging tussen Hugh Anderson en teamgenoot Frank Perris. Perris had nog kans op de wereldtitel en schonk Anderson de overwinning niet. Anderson wist hem met 0,4 seconde verschil te verslaan. Jochen Leitert werd met de MZ RE 125 derde op bijna drie minuten achterstand, maar nog voor Ralph Bryans, die met de Honda 4RC 146 nog steeds tekort kwam.

Uitslag 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1   Hugh Anderson Suzuki 58"54'8 8
2   Frank Perris Suzuki +0'4 6
3   Jochen Leitert MZ +2"52'3 4
4   Ralph Bryans Honda 3
5   Roland Rentzsch MZ 2
6   Giuseppe Visenzi Honda 1

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Mike Duff Yamaha Teambeleid[10]
  Ramón Torras (†) Bultaco Overleden[8]
  Bill Ivy Yamaha Teambeleid[10]
  Phil Read Yamaha Teambeleid[10]
  Hironori Matsushima Yamaha Teambeleid[10]
  Bo Gehring Bultaco [1]
  Jeff Tate Honda [1]
  Rick Schell Honda [1]

Onbekend[7] bewerken

Coureur Merk
  Arthur Fegbli Honda
  Luigi Taveri Honda
  František Boček ČZ
  Dieter Krumpholz MZ
  Heinz Rosner MZ
  Jürgen Lenk MZ
  Klaus Enderlein MZ
  Ernst Degner Suzuki
  Hans Georg Anscheidt MZ-Kreidler
  Walter Scheimann Honda
  Derek Woodman MZ
  Tommy Robb Bultaco
  Bruno Spaggiari Ducati
  Yasuharu Yuzawa Honda
  Yoshimi Katayama Suzuki
  Ginger Molloy Bultaco
  Bruce Beale Honda

Top tien tussenstand 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Pnt
1   Hugh Anderson Suzuki 46
2   Frank Perris Suzuki 42
3   Derek Woodman MZ 26
4   Ernst Degner Suzuki 23
5   Mike Duff Yamaha 12
6   Jochen Leitert MZ 10
7   Phil Read Yamaha 8
  Luigi Taveri Honda
  Klaus Enderlein MZ
10   Ralph Bryans Honda 7
Vorige race:
Ulster Grand Prix 1965 		FIM wereldkampioenschap wegrace
17e seizoen (1965) 		Volgende race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1965
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Finland 1964 		Grand Prix-wegrace van Finland Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Finland 1966
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grand_Prix-wegrace_van_Finland_1965&oldid=67259936"