Wereldkampioenschap rally in 1984

rally rijden-competitie

Het Wereldkampioenschap rally in 1984 was de twaalfde jaargang van het Wereldkampioenschap rally (internationaal het World Rally Championship), georganiseerd door de Fédération Internationale de l'Automobile (FIA).

Wereldkampioenschap rally in 1984
Volgende: Seizoen 1985
Vorige: Seizoen 1983
De locaties van rally's in het seizoen 1984 in kaart
Seizoen in het wereldkampioenschap rally
Regio Mondiaal
Jaargang 12
Aantal rondes 12
Kampioen rijders Vlag van Zweden Stig Blomqvist
Kampioen constructeurs Vlag van Duitsland Audi
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Verslag bewerken

Het seizoen zag een ongewijzigde kalender ten opzichte van het voorgaande seizoenen, bestaande uit twaalf rondes, waarin Zweden en Ivoorkust wederom gelimiteerd werden tot een rol voor het rijderskampioenschap, en dus niet de constructeurs, waarbij de beste zeven resultaten meetelde voor het (constructeurs)kampioenschap.

Titelhouder Lancia begon het seizoen met een nieuwe evolutie van hun Lancia Rally 037, die naast enkele cosmetische veranderingen (de gehele achterbumper werd bijvoorbeeld verwijderd, zodat warme lucht beter kon wegvloeien) nu ook tot een krachtigere motor beschikte. Markku Alén en Attilio Bettega continueerden hun diensten bij het team en verwelkomden ondertussen Henri Toivonen als hun nieuwe teamgenoot, daarmee als vervanger van Walter Röhrl, die eindelijk de langverwachte overstap maakte naar concurrent Audi. De overige quattro A2's, daar waar Audi het seizoen mee aanving, werden bestuurd door regerend wereldkampioen Hannu Mikkola, Stig Blomqvist en Michèle Mouton. Met het verlies van hoofdsponsor Rothmans International perkte Opel hun programma drastisch in en ondernam het enkel een serieuze poging tijdens de Safari Rally. Teams als Nissan en Toyota reden nu wel een groter programma, terwijl Renault zich limiteerde tot slechts twee officiële optredens. Het seizoen zag ook de intrede van twee nieuwe fabrieksteams. Mazda kwam aanzetten met de enigszins conventionele, maar toch eigenzinnige Mazda RX-7. Deze moest echter het onderspit delven met de opwachting van het door Jean Todt geleide Peugeot team en hun innovatieve Peugeot 205 Turbo 16, die de eerste vierwielaangedreven opponent werd van de Audi quattro, maar daarnaast in technisch opzicht op veel punten contrasteerde met zijn concurrent. Voormalig wereldkampioen Ari Vatanen werd gecontracteerd als kopman, terwijl een terugkerende Jean-Pierre Nicolas in enkele rally's werd ingezet in de tweede auto.

 
Audi greep in 1984 naar beide de rijders- en constructeurstitel toe

Het seizoen ving aan in Monte Carlo, waar de wegen dit keer voor het grootste deel onder een laag sneeuw bedekt waren. Audi profiteerde met hun vierwielaandrijving optimaal van deze situatie en grepen naar een compleet top drie resultaat met Röhrl die in zijn eerste optreden voor het team voor de vierde keer de rally op zijn naam schreef. Blomqvist en Mikkola maakten het podium vol als tweede en derde respectievelijk, terwijl Lancia het nakijken had en niet verder kwamen dan een vijfde en een achtste plaats. In Zweden ontbraken op Audi na de overige fabrieksteams en had het team daar met Blomqvist nagenoeg vrij spel, die de rally voor de zevende keer ook zou winnen. Mouton eindigde in haar eerste optreden dat seizoen als tweede en bleef daarmee lokale rijder Per Eklund in een privé-ingeschreven quattro op een derde plaats voor. In Portugal keerde Lancia weer terug en kwamen ze in de openingsfase snel uit de startblokken met nieuwkomer Henri Toivonen die de eerste vijf klassementsproeven allemaal won, maar daarna uit de wedstrijd verongelukte. De quattro's vochten zich terug op het gravel, maar in tegenstelling tot Röhrl en Blomqvist zou alleen Mikkola ongeschonden uit deze strijd komen en de rally uiteindelijk ook winnen. Alén zat continu in het spoor en eindigde niet ver daarachter als tweede, terwijl het podium werd gecompleteerd door zijn teamgenoot Bettega. De Safari werd het terrein van de specialisten. Toyota bewees zich het jaar ervoor al succesvol met de Toyota Celica TCT in dit soort omstandigheden met een overwinning in Ivoorkust, en ook nu greep kopman Björn Waldegård naar de winst toe, en dit keer in de meest prestigieuze langeafstandswedstrijd van de kalender. Opel verscheen aan de start met Rauno Aaltonen en Guy Fréquelin. Aaltonen bewees zijn expertise nogmaals in deze omstandigheden en zou als tweede eindigen. Mikkola consolideerde daarachter een kostbare derde plaats. Corsica werd het podium voor de intrede van twee nieuwe auto's in het kampioenschap. Audi introduceerde hun korte wielbasis Audi Sport quattro, die in de handen van Röhrl echter nog niet kon overtuigen in snelheid noch betrouwbaarheid. Het optreden hiervan werd dan ook overrompeld door het debuut van de Peugeot 205 Turbo 16, die met Vatanen achter het stuur gelijk naar competitieve tijden reed en zelfs de wedstrijd een lange tijd leidde, voordat hij voorafgaand aan de slotdag spectaculair verongelukte. Zijn teamgenoot Nicolas reed vervolgens naar een bemoedigende vierde plaats toe, maar uiteindelijk was het Lancia die wederom bewees dat de Rally 037 op asfalt nog steeds de te kloppen auto was. Bettega voerde in eerste instantie het klassement aan, maar raakte daarna in de problemen met tijdsverlies als consequentie. Alén pakte daarna de gebroken stukken op en zou de rally voor de tweede keer op rij winnen. Miki Biasion profileerde zich daarachter als een toekomstig winnaar door met de Jolly Club ingeschreven Lancia als tweede te eindigen, waarmee hij specialist Jean Ragnotti in de Renault 5 Turbo op een derde plaats voorbleef. In Griekenland kwamen de Sport quattro's beter tot hun recht, maar de betrouwbaarheid bewees nog steeds problematisch. Het was daarom ook dat Blomqvist en Mikkola er bewust voor kozen om nog enige tijd vast te houden aan de bewezen quattro A2. Daarmee grepen zij dan ook naar een top twee resultaat met Blomqvist als winnaar en Mikkola eindigend als tweede. De Lancia's moesten weer achtervolgen met Alén die de top drie volmaakte en Bettega op een vierde plaats.

De start van de tweede seizoenshelft in Nieuw-Zeeland werd eveneens een prooi voor Blomqvist. De enige ingeschreven Lancia van Alén wist met een tweede plaats de Audi's dit keer van elkaar te scheiden door Mikkola, die onder meer door een rol enige tijd verloor, achter zich te houden op plaats drie. In Argentinië had Audi geen concurrentie van andere grote teams, maar werd het materiaal en de rijders desalniettemin getest op het uithoudingsvermogen. Het onderlinge gevecht werd nogmaals gewonnen door Blomqvist, met Mikkola en Audi's gastrijder Jorge Recalde in de achtervolging op plaatsen twee en drie. Finland zag het team van Peugeot terugkeren met een overtuigend optreden van Vatanen. Het potentieel van de auto werd dit keer omgezet in resultaat, want Vatanen won de rally door deze bijna van start tot finish te dicteren. Lancia zou het podium completeren met Alén als tweede en Toivonen eindigend op plaats drie. Blomqvist kwam daarachter als vierde over de streep en plaatste zichzelf daarmee in een zetel om het kampioenschap in een van de volgende rally's binnen te halen, omdat Mikkola vroegtijdig moest opgeven. In San Remo wist Blomqvist, nu achter het stuur van de Sport quattro, echter niet te finishen en dus moest hij zich daarom voorbereiden op een deelname in Ivoorkust. Ondertussen was het Vatanen die wederom de competitie het nakijken liet en naar zijn tweede opeenvolgende overwinning met de 205 T16 toe reed. Ook hier werd hij gevolgd door de Lancia's, dit keer met lokale helden Bettega en Biasion eindigend als tweede en derde respectievelijk. Ivoorkust bewees vervolgens de titel beslisser in het rijderskampioenschap. Blomqvist greep naar de overwinning met de Sport quattro en liet daarmee Mikkola, die aan de start verscheen met de quattro A2, achter zich op een tweede plaats, om zo wereldkampioen te worden. Shekhar Mehta schonk Nissan ondertussen hun enige podium resultaat van het seizoen door derde te eindigen. In Groot-Brittannië ontbrak niet alleen de kersverse kampioen Blomqvist aan de start, maar ook Lancia, die inmiddels intensief bezig waren met de ontwikkeling van de Delta S4, en dus hun deelname lieten afweten. Hierdoor was de titel bij de constructeurs bij voorhand al beslist in het voordeel van Audi, die alleen met Mouton aan de start verschenen, waar het dat Mikkola een quattro van de Engelse importeur bestuurde. Maar ook in de slotronde van het kampioenschap sloeg Peugeot toe met de derde overwinning voor Vatanen in hun debuutseizoen. Mikkola vormde echter lange tijd een bedreiging, maar een slotoffensief bracht Vatanen uiteindelijk toch de zege, met Mikkola eindigend als tweede en Eklund voor Toyota op plaats drie.

Kalender bewerken

Ronde Datum Rally Basis Ondergrond
1 21-27 januari Rally van Monte Carlo   Monte Carlo Asfalt
2 10-12 februari Rally van Zweden   Karlstad Sneeuw en ijs
3 7-10 maart Rally van Portugal   Estoril Asfalt en gravel
4 19-23 april Safari Rally   Nairobi Gravel
5 3-5 mei Rally van Corsica   Ajaccio Asfalt
6 28-31 mei Rally van Griekenland   Athene Gravel
7 23-26 juni Rally van Nieuw-Zeeland   Auckland Gravel
8 27 juli-1 augustus Rally van Argentinië   Buenos Aires Gravel
9 24-26 augustus Rally van Finland   Jyväskylä Gravel
10 30 september-5 oktober Rally van San Remo   San Remo Asfalt en gravel
11 31 oktober-4 november Rally van Ivoorkust   Abidjan Gravel
12 25-29 november Rally van Groot-Brittannië   Chester Gravel

Teams en rijders bewerken

  • Volgorde is gebaseerd op de eindstand van het kampioenschap uit het voorgaande seizoen.
Fabrieksinschrijvingen
Inschrijving Constructeur Auto Band Rijder Navigator Rondes
  Martini Racing Lancia Lancia Rally 037 P   Markku Alén   Ilkka Kivimäki 1, 3-7, 9-10
  Attilio Bettega   Maurizio Perissinot 1, 3, 10
  Sergio Cresto 5-6
  Jean-Claude Andruet 1
  Henri Toivonen   Juha Piironen 3, 6, 9
  Vic Preston Jr.   John Lyall 4
  Audi Sport Audi Audi quattro A2

Audi Sport quattro

M   Hannu Mikkola   Arne Hertz 1, 3-4, 6-9, 11-12
  Stig Blomqvist   Björn Cederberg 1-11
  Walter Röhrl   Christian Geistdörfer 1, 3, 5-7, 10
  Michèle Mouton   Fabrizia Pons 2, 4, 6, 9, 12
  Jorge Recalde   Jorge del Buono 8
  Opel Euro Team Opel Opel Manta 400   Guy Fréquelin   Bruno Berglund 4
  'Tilber' 5
  Rauno Aaltonen   Lofty Drews 4
  Team Nissan Europe Nissan Nissan 240RS D   Timo Salonen   Seppo Harjanne 1, 4, 6-7, 12
  Terry Kaby   Kevin Gormley 1, 9, 12
  Erkki Pitkänen   Seppo Harjanne 3
  Rolf Mesterton 9
  Shekhar Mehta   Rob Combes 4
  Yvonne Mehta 6, 12
  Iórgos Moschous   Alexandros Konstantakos 6
  Reg Cook   Wayne Jones 7
  Pentti Airikkala   Seppo Harjanne 9
  Équipe Renault Elf Renault Renault 5 Turbo M   Jean Ragnotti   Pierre Thimonier 3, 5
  Toyota Team Europe Toyota Toyota Celica TCT P   Björn Waldegård   Hans Thorszelius 3-4, 7, 12
  Claes Billstam 9
  Juha Kankkunen   Fred Gallagher 3, 7, 9, 12
  Per Eklund   Dave Whittock 4, 12
  Peugeot Talbot Sport Peugeot Peugeot 205 Turbo 16 M   Ari Vatanen   Terry Harryman 5-6, 9-10, 12
  Jean-Pierre Nicolas   Charley Pasquier 5-6, 10
  Mazda Rally Team Europe Mazda Mazda RX-7 P   Achim Warmbold   'Biche' 6
  Ingvar Carlsson   Benny Melander 6, 12
  Philippe Wambergue   Michel Vial 12
  Citroën Competitions Citroën Citroën Visa 1000 Pistes M   Philippe Wambergue   Peter Tilbury 4
  Jean De Alexandris 9
  Vincent Laverne 10
  Christian Rio   Jean-Bernard Vieu 4, 9-10
  Maurice Chomat   Didier Breton 9-10
  Volkswagen Motorsport Volkswagen Volkswagen Golf GTI P   Kalle Grundel   Peter Diekmann 1-3, 5-6, 9-10, 12

Agenda en resultaten bewerken

Kleur Ondergrond
Grijs Asfalt
Bruin Gravel
Roze Asfalt en gravel
Blauw Sneeuw en ijs
Ronde Rally Podium Statistieken
Pos. Rijder Auto Tijd Proeven Afstand Gestart Gefinisht
1   52ème Rallye Automobile de Monte-Carlo
(21-27 januari 1984)
1.   Walter Röhrl Audi quattro A2 8:52.29 30 753,20 km 209 75
2.   Stig Blomqvist Audi quattro A2 8:53.42
3.   Hannu Mikkola Audi quattro A2 9:05.09
2   34th International Swedish Rally (R)
(10-12 februari 1984)
1.   Stig Blomqvist Audi quattro A2 4:16.45 25 447,70 km 66 41
2.   Michèle Mouton Audi quattro A2 4:24.12
3.   Per Eklund Audi quattro A2 4:33.27
3   18º Rallye de Portugal Vinho do Porto
(7-10 maart 1984)
1.   Hannu Mikkola Audi quattro A2 7:35.32 45 685,00 km 70 20
2.   Markku Alén Lancia Rally 037 7:35.59
3.   Attilio Bettega Lancia Rally 037 7:58.21
4   32nd Marlboro Safari Rally
(19-23 april 1984)
1.   Björn Waldegård Toyota Celica TCT 2:02 105 5254,00 km 76 25
2.   Rauno Aaltonen Opel Manta 400 2:13
3.   Hannu Mikkola Audi quattro A2 2:25
5   28ème Tour de Corse - Rallye de France
(3-5 mei 1984)
1.   Markku Alén Lancia Rally 037 13:24.56 30 1130,29 km 155 58
2.   Miki Biasion Lancia Rally 037 13:29.11
3.   Jean Ragnotti Renault 5 Turbo 13:33.16
6   31st Acropolis Rally
(28-31 mei 1984)
1.   Stig Blomqvist Audi quattro A2 10:41.51 47 796,62 km 104 32
2.   Hannu Mikkola Audi quattro A2 10:44.58
3.   Markku Alén Lancia Rally 037 10:56.01
7   15th Sanyo Rally of New Zealand
(23-26 juni 1984)
1.   Stig Blomqvist Audi quattro A2 10:40.41 45 1063,26 km 63 35
2.   Markku Alén Lancia Rally 037 10:45.28
3.   Hannu Mikkola Audi quattro A2 10:48.10
8   4º Marlboro Rally Argentina
(27 juli-1 augustus 1984)
1.   Stig Blomqvist Audi quattro A2 10:33.38 23 948,58 km 105 21
2.   Hannu Mikkola Audi quattro A2 10:36.54
3.   Jorge Recalde Audi quattro A2 10:38.48
9   34th 1000 Lakes Rally
(24-26 augustus 1984)
1.   Ari Vatanen Peugeot 205 Turbo 16 4:08.49 51 460,96 km 144 74
2.   Markku Alén Lancia Rally 037 4:10.49
3.   Henri Toivonen Lancia Rally 037 4:12.57
10   26º Rallye Sanremo
(30 september-5 oktober 1984)
1.   Ari Vatanen Peugeot 205 Turbo 16 8:44.34 56 807,69 km 100 35
2.   Attilio Bettega Lancia Rally 037 8:50.01
3.   Miki Biasion Lancia Rally 037 8:53.58
11   16ème Rallye Côte d'Ivoire (R)
(31 oktober-4 november 1984)
1.   Stig Blomqvist Audi Sport quattro 5:24 46 4012,00 km 50 6
2.   Hannu Mikkola Audi quattro A2 5:46
3.   Shekhar Mehta Nissan 240RS 6:28
12   40th Lombard RAC Rally
(25-29 november 1984)
1.   Ari Vatanen Peugeot 205 Turbo 16 9:19.48 56 868,54 km 119 52
2.   Hannu Mikkola Audi quattro A2 9:20.29
3.   Per Eklund Toyota Celica TCT 9:37.09
  • R = Alleen rijderskampioenschap.

Kampioenschap standen bewerken

Rijders bewerken

  • Punten worden uitgereikt aan de top 10 geklasseerden.
Pos. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10.
Punten 20 15 12 10 8 6 4 3 2 1
Pos. Rijder MON
 
ZWE
 
POR
 
KEN
 
FRA
 
GRI
 
NZL
 
ARG
 
FIN
 
ITA
 
IVK
 
GBR
 
 Ptn. 
1   Stig Blomqvist 2 1 NF NF 5 1 1 1 4 NF 1 125
2   Hannu Mikkola 3 1 3 2 3 2 NF 2 2 104
3   Markku Alén 8 2 4 1 3 2 2 NF 90
4   Ari Vatanen NF NF 1 1 1 60
5   Attilio Bettega 5 3 7 4 2 49
6   Miki Biasion 6 4 2 NF 3 43
7   Per Eklund 3 NF 6 3 30
8   Björn Waldegård NF 1 5 NF NF 28
9   Shekhar Mehta 14 5 7 3 8 27
10   Timo Salonen 10 7 6 4 6 27
11   Walter Röhrl 1 6 NF NF NF NF 26
12   Michèle Mouton 2 NF NF NF 4 25
13   Jean Ragnotti 5 3 20
14   Jean-Pierre Nicolas 4 NF 5 18
15   Rauno Aaltonen 2 15
16   Jorge Recalde 3 12
  Henri Toivonen NF NF 3 12
18   Kalle Grundel 9 NF 7 13 NF NF 6 NF 12
19   Jean-Luc Thérier 4 10
  Mats Jonsson 4 NF 10
  Mario Stillo 4 10
  Fabrizio Tabaton 4 10
  Alain Ambrosino 4 10
24   Lars-Erik Torph 5 13 8
25   John Buffum 5 NF 8
  Yasuhiro Iwase 5 8
  Juha Kankkunen NF NF NF 5 NF 8
  David Horsey 5 8
  Russell Brookes 5 8
30   Björn Johansson 6 6
  Vic Preston Jr. 6 6
  Jean-Claude Andruet EX 6 6
  Reg Cook 6 6
  Miguel Torrás 6 6
  Patrick Tauziac 6 6
36   Bernard Darniche 7 NF 4
  Kenneth Eriksson 7 NF 4
  Malcolm Stewart 7 4
  Carlos Bassi 7 4
  Erkki Pitkänen NF 7 4
  Massimo Ercolani 7 4
  Jimmy McRae 7 4
43   Stig Andervang 8 NF 3
  Jorge Ortigão 8 3
  Franz Wittmann 8 NF 3
  François Chatriot NF 8 3
  Iórgos Moschous 8 3
  Possum Bourne 8 3
  Hugo Hernández 8 3
  Bruno Saby NF NF 8 3
  Gerhard Kalnay 8 3
52   Yoshio Iwashita 9 10 3
53   Achim Warmbold 11 9 2
54   Gunnar Pettersson 9 2
  Christian Dorche 9 2
  Guy Fréquelin NF 9 2
  Tony Teesdale 9 2
  Jouko Pöysti 9 2
  Michele Rayneri 9 2
  Bertie Fisher 9 2
61   Miguel Pérez Nonnenmacher 10 2
62   Russell Gooding 10 29 1
63   Jerry Åhlin 10 1
  Basil Criticos 10 1
  Yves Loubet NF 10 NF 1
  Blair Robson 10 1
  Kalevi Aho 10 1
  Werner Grissmann NF 10 1
  Mikael Ericsson NF NF 10 1
70   Walter d'Agostini 11 1
  • Noot: De beste zeven resultaten werden gerekend voor het kampioenschap.

Constructeurs bewerken

Pos. Constructeur MON
 
POR
 
KEN
 
FRA
 
GRI
 
NZL
 
ARG
 
FIN
 
ITA
 
GBR
 
 Ptn. 
1   Audi 18 18 14 (10) 18 18 18 (12) (7) 16 120
2   Lancia (10) 16 12 18 14 16 16 16 108
3   Peugeot 12 8 18 18 18 74
4   Toyota 10 18 10 10 14 62
5   Renault 12 10 14 15 4 55
6   Opel 16 2 11 2 7 10 48
7   Nissan 2 10 8 12 6 8 46
8   Volkswagen 9 12 13 34
9   Subaru 11 11
10   Alfa Romeo 9 9
  Fiat 9 9
12   Ford 6 6
13   Citroën 4 4
14   Vauxhall 2 2
  Mazda 2 2
  Mitsubishi 2 2
Kleur Resultaat
Goud Winnaar
Zilver 2e plaats
Brons 3e plaats
Groen Gefinisht, in punten
Blauw Gefinisht, geen punten
Niet geklasseerd (NC: Not classified)
Paars Niet gefinisht (DNF: Did not finish)
Zwart Gediskwalificeerd (DSQ: Disqualified)
Wit Uitgesloten (EX: Excluded)
Trok zich terug (WD: Withdrew)
Niet gestart (DNS: Did not start)
Blank Geannuleerd (C: Cancelled)
Uitgesteld (PP: Postponed)
  • Noot: De beste zeven resultaten werden gerekend voor het kampioenschap.

Statistieken bewerken

Rijders bewerken

Pos. Rijder Gestart Gefinisht Winst Podia KP winst Punten Pos. in WK
1   Stig Blomqvist 11 8 5 6 69 125 1
2   Hannu Mikkola 9 8 1 8 64 104 2
3   Markku Alén 8 7 1 5 41 90 3
4   Ari Vatanen 5 3 3 3 114 60 4
5   Attilio Bettega 5 5 0 2 29 49 5
6   Miki Biasion 5 4 0 2 12 43 6
7   Per Eklund 4 3 0 2 15 30 7
8   Björn Waldegård 5 2 1 1 2 28 8
9   Shekhar Mehta 5 5 0 1 0 27 9
10   Timo Salonen 5 5 0 0 0 27 10
11   Walter Röhrl 6 2 1 1 42 26 11
12   Michèle Mouton 5 2 0 1 6 25 12
13   Jean Ragnotti 2 2 0 1 3 20 13
14   Jean-Pierre Nicolas 3 2 0 0 2 18 14
15   Rauno Aaltonen 1 1 0 1 0 15 15
16   Henri Toivonen 3 1 0 1 13 12 16
17   Jorge Recalde 1 1 0 1 6 12 16
18   Kalle Grundel 8 4 0 0 0 12 18
19   Juha Kankkunen 4 1 0 0 1 10 25
20   Jean-Claude Andruet 2 1 0 0 0 6 30
21   Reg Cook 1 1 0 0 0 6 30
22   Erkki Pitkänen 2 1 0 0 0 4 36
23   Iórgos Moschous 1 1 0 0 0 3 43
24   Achim Warmbold 2 2 0 0 0 2 53
25   Guy Fréquelin 2 1 0 0 0 2 54

Constructeurs bewerken

Pos. Rijder Gestart Gefinisht Winst Podia KP winst Punten Pos. in WK
1   Audi 32 21 7 17 205 120 1
2   Lancia 17 13 1 8 97 108 2
3   Peugeot 8 5 3 3 116 74 3
4   Toyota 12 4 1 2 4 62 4
5   Renault 2 2 0 1 4 55 5
6   Opel 3 2 0 1 1 48 6
7   Nissan 17 14 0 1 0 46 7
8   Volkswagen 8 4 0 0 0 34 8
9   Citroën 8 3 0 0 0 4 13
10   Mazda 4 1 0 0 0 2 14

Externe links bewerken

Zie de categorie 1984 in World Rally Championship van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.