Wereldkampioenschap rally in 1987

Het Wereldkampioenschap rally in 1987 was de vijftiende jaargang van het Wereldkampioenschap rally (internationaal het World Rally Championship), georganiseerd door de Fédération Internationale de l'Automobile (FIA).

Wereldkampioenschap rally in 1987
Volgende: Seizoen 1988
Vorige: Seizoen 1986
De locaties van rally's in het seizoen 1987 in kaart
De locaties van rally's in het seizoen 1987 in kaart
Seizoen in het wereldkampioenschap rally
Regio Mondiaal
Jaargang 15
Aantal rondes 13
Kampioen rijders Vlag van Finland Juha Kankkunen
Kampioen constructeurs Vlag van Italië Lancia
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Nieuwe reglementen

bewerken

Sportief:

  • Een nieuw kampioenschap werd opgezet voor Groep N rijders, met auto's die actief zijn in de productieklasse.
  • De complete afstand van rally's werd flink ingekort, en in sommige gevallen gehalveerd.
  • Groep B auto's waren niet meer gerechtigd punten te scoren.

Technisch:

  • Groep B en S auto's werden per ingang van 1 januari 1987 niet meer toegestaan deel te nemen aan een ronde uit het Wereldkampioenschap Rally. Enkel kleinere capaciteit Groep B auto's waren nog toegestaan tot deelname, maar konden geen punten scoren.

Kalender

bewerken

De kalender bestond wederom uit dertien evenementen. De Amerikaanse ronde werd verplaatst naar een zomerdatum.

Ronde Datum Rally Basis Ondergrond
1 17-22 januari Rally van Monte Carlo   Monte Carlo Asfalt en sneeuw
2 13-14 februari Rally van Zweden   Karlstad Gravel overdekt met sneeuw en ijs
3 11-14 maart Rally van Portugal   Estoril Asfalt en gravel
4 16-20 april Safari Rally   Nairobi Gravel
5 7-9 mei Rally van Corsica   Ajaccio Asfalt
6 31 mei-3 juni Rally van Griekenland   Athene Gravel
7 26-27 juni Rally van de Verenigde Staten   Seattle Gravel
8 11-14 juli Rally van Nieuw-Zeeland   Auckland Gravel
9 4-8 augustus Rally van Argentinië   Buenos Aires Gravel
10 27-30 augustus Rally van Finland   Jyväskylä Gravel
11 22-26 september Rally van Ivoorkust   Abidjan Gravel
12 12-15 oktober Rally van San Remo   San Remo Asfalt en gravel
13 22-25 november Rally van Groot-Brittannië   Chester Gravel

Teams en rijders

bewerken
Fabrieksinschrijvingen in 1987
Inschrijving Constructeur Auto Gr. Band Nr. Rijder Navigator Rondes
  Martini Lancia Lancia Delta HF 4WD A P -   Juha Kankkunen   Juha Piironen 1-3, 6-7, 10, 13
-   Markku Alén   Ilkka Kivimäki 2-3, 6-7, 10, 12-13
-   Miki Biasion   Tiziano Siviero 1, 3, 5-7, 9, 12
-   Mikael Ericsson   Claes Billstam 2, 6-7, 12-13
  Volkswagen Motorsport Volkswagen Golf GTI 16V A P -   Kenneth Eriksson   Peter Diekmann 1-6, 8-9, 11, 13
-   Erwin Weber   Matthias Feltz 1, 3-4, 6, 9, 11
  Audi Sport Audi 200 Quattro A M -   Hannu Mikkola   Arne Hertz 4, 6, 10
-   Walter Röhrl   Christian Geistdörfer 1, 4, 6
  Ford Motor Co Ford Sierra XR 4x4
Sierra RS Cosworth
A M -   Stig Blomqvist   Bruno Berglund 1-2, 4-5, 8, 10, 13
-   Kalle Grundel   Terry Harryman 1-2, 5
-   Ari Vatanen   Terry Harryman 10
  Toyota Team Europe Toyota Supra 3.0i
Supra Turbo
A P -   Björn Waldegård   Fred Gallagher 4, 7, 11
-   Lars-Erik Torph   Benny Melander 4, 7, 11
  Renault Elf Philips / Renault Sport Elf Renault 11 Turbo A M -   Jean Ragnotti   Pierre Thimonier 1, 3, 5-6, 12
-   François Chatriot   Michel Périn 1, 3, 5-6, 12
  Mazda Rally Team Europe Mazda 323 4WD A M -   Timo Salonen   Seppo Harjanne 1-3, 10
-   Ingvar Carlsson   Per Carlsson 1-3, 9-10

Notitie:

  • Volgorde is gebaseerd op de eindklassering van het afgelopen seizoen.

Kenmerken

bewerken

Het seizoen 1987 zag de veel besproken Groep B klasse verdwijnen, en vervangen worden door de minder technisch ontwikkelde Groep A auto´s. Groep B werd na een serie van dodelijke ongevallen halverwege in 1986 door de FIA verboden tot deelname, een regel die van kracht ging in 1987. Groep B auto´s met een kleinere capaciteit mochten nog wel deelnemen, echter waren niet gerechtigd om punten te scoren. In 1987 vond er ook voor het eerst een apart kampioenschap plaats voor de Groep N productieklasse.

Het verdwijnen van de Groep B klasse betekende ook dat een aantal constructeurs niet meer terugkeerden in het WK. Het grootste voorbeeld daarvan was Peugeot - de regerend wereldkampioenen - die bekoeld het hoogste podium van de rallysport verlieten, om vervolgens hun Groep B project voort te zetten in Rally-Raid evenementen, waaronder de bekende Dakar Rally. Audi, die na het dodelijk ongeval van Henri Toivonen en Sergio Cresto in Corsica 1986 zich al terugtrokken uit het WK-Rally, keerde in 1987 nog wel terug met een nieuw model; de 200 Quattro, maar had daarmee niet de intentie zich te mengen in een kampioenschap en verlieten de sport na dat seizoen, om het vervolgens te gaan zoeken in andere disciplines binnen de autosport.

 
Markku Alén actief in de Lancia Delta, werd derde in het rijderskampioenschap

De teams van Lancia en Mazda bleken als beste te hebben ingespeeld op de nieuwe Groep A klasse. Mazda ondernam al een programma met een Groep A auto in 1986 en de 323 4WD bracht vroeg in het seizoen als succes met de overwinning van Timo Salonen in Zweden. De kwetsbare kant van de Mazda bleek ook al gauw aan het licht te komen. De 1600cc motor deed duidelijk onder voor de 2000cc motoren die menig concurrentie in gebruik nam en daarnaast was de techniek ook niet betrouwbaar genoeg. Lancia kende daarentegen geen enkel probleem met de betrouwbaarheid van hun auto. De Delta won dat jaar negen van de dertien WK-rally´s (waaronder een op naam kwam van privé-rijder Franz Wittmann). Het rijderskampioenschap werd daarom ook uitgevochten door Lancia-rijders; Markku Alén, Miki Biasion en regerend wereldkampioen Juha Kankkunen. De rijderstitel werd uiteindelijk in de laatste ronde beslist in het voordeel van Kankkunen, nadat de druk te groot werd op Alén en hij fouten begon te maken, waardoor Kankkunen won en zijn titel daarmee succesvol wist te verdedigen. Resterend individueel succes was er ook gedurende het seizoen. Audi limiteerde haar programma, maar wisten met Hannu Mikkola nog wel te winnen in de altijd slopende Safari Rally. Preperateur Prodrive ging in zee met BMW, die samen het M3-model tot een winnaar maakte tijdens de Rally van Corsica, met asfaltspecialist Bernard Béguin achter het stuur. De merken Volkswagen en Renault sleepten hun voordeel uit de komst van Groep A, en hun voorwielaangedreven modellen waren vaak outsiders voor een eindoverwinning. Volkswagen won uiteindelijk met Kenneth Eriksson in Ivoorkust. Het team van Ford werd min of meer de dupe door het verdwijnen van Groep B. Het merk besloot twee versies van het Sierra-model te gebruiken, een auto die eigenlijk zijn oorsprong kende op het circuit. De vierwielaangedreven Sierra XR 4x4 werd vroeg het seizoen vervangen door de Sierra RS Cosworth met achterwielaandrijving, die dit minpunt compenseerde met het aantal Pk's, dat feitelijk een stuk boven de toegestaande limiet lag. In combinatie met de vaardigheid en kennis van voormalig wereldkampioenen als Ari Vatanen en Stig Blomqvist wist het daarom nog tot podiumplaatsen te reiken. Toyota had geen andere keus dan terug te vallen op het Supra-model, waar het slechts een gelimiteerd programma mee af zou werken. Toyota was echter op de achtergrond al bezig met de ontwikkeling van een nieuw model, die uiteindelijk in de jaren erna een belangrijke concurrent zou worden van Lancia.

Het constructeurskampioenschap ging zonder grote verrassing naar Lancia, die hun dominantie vertaalde op het papier, door bijna het dubbele aan punten te scoren dan de als tweede geplaatste constructeur; Audi. Renault kwam verrassend sterk uit de bocht en eindigde als derde, maar besloten door een reglementswijziging voor 1988 niet meer terug te keren als fabrieksteam in het WK. Het inaugerele rijderskampioenschap in de productieklasse kwam op naam van de veelbelovende Alex Fiorio, in een Lancia Delta in Groep N uitvoering. Er was ook een apart kampioenschap voor rijders achter het stuur van tweewielaangedreven auto's, dat in dit geval op naam kwam van Volkswagen-rijder Kenneth Eriksson.

Agenda en resultaten

bewerken
Kleur Ondergrond
Grijs Asfalt
Bruin Gravel
Roze Asfalt / Gravel
Blauw Sneeuw / IJs
Ronde Rally Competitieve
afstand
Podium
Pos Rijder Auto Tijd
1   55ème Rallye Automobile de Monte-Carlo
(1722 januari 1987)
26 proeven
571,76 km
1   Miki Biasion Lancia Delta HF 4WD 07:39.50
2   Juha Kankkunen Lancia Delta HF 4WD 07:40.49
3   Walter Röhrl Audi 200 Quattro 07:44.00
2   37th International Swedish Rally
(1314 februari 1987)
26 proeven
400,39 km
1   Timo Salonen Mazda 323 4WD 04:11.00
2   Mikael Ericsson Lancia Delta HF 4WD 04:11.23
3   Markku Alén Lancia Delta HF 4WD 04:12.46
3   21º Rallye de Portugal Vinho do Porto
(1114 maart 1987)
37 proeven
597,67 km
1   Markku Alén Lancia Delta HF 4WD 07:09.39
2   Jean Ragnotti Renault 11 Turbo 07:12.32
3   Kenneth Eriksson Volkswagen Golf GTI 16V 07:14.37
4   35th Marlboro Safari Rally
(1620 april 1987)
83 tijdcontroles
4011,3 km
1   Hannu Mikkola Audi 200 Quattro 03:39.44
2   Walter Röhrl Audi 200 Quattro 03:56.59
3   Lars-Erik Torph Toyota Supra 3.0i 04:31.09
5   31ème Tour de Corse - Rallye de France
(79 mei 1987)
24 proeven
619,22 km
1   Bernard Béguin BMW M3 07:22.30
2   Yves Loubet Lancia Delta HF 4WD 07:24.38
3   Miki Biasion Lancia Delta HF 4WD 07:24.58
6   34th Acropolis Rally
(31 mei3 juni 1987)
33 proeven
538,55 km
1   Markku Alén Lancia Delta HF 4WD 07:25.57
2   Juha Kankkunen Lancia Delta HF 4WD 07:26.45
3   Hannu Mikkola Audi 200 Quattro 07:31.21
7   22nd Olympus Rally
(2627 juni 1987)
42 proeven
540,11 km
1   Juha Kankkunen Lancia Delta HF 4WD 05:59.24
2   Miki Biasion Lancia Delta HF 4WD 05:59.36
3   Markku Alén Lancia Delta HF 4WD 06:00.06
8   18th AWA Clarion Rally of New Zealand
(1114 juli 1987)
46 proeven
894 km
1   Franz Wittmann Lancia Delta HF 4WD 06:56.00
2   Kenneth Eriksson Volkswagen Golf GTI 16V 06:56.47
3   Possum Bourne Subaru RX Turbo 07:04.25
9   8º Marlboro Rally Argentina
(48 augustus 1987)
26 proeven
596,55 km
1   Miki Biasion Lancia Delta HF 4WD 07:10.27
2   Jorge Recalde Lancia Delta HF 4WD 07:11.28
3   Erwin Weber Volkswagen Golf GTI 16V 07:37.11
10   37th 1000 Lakes Rally
(2730 augustus 1987)
52 proeven
494,44 km
1   Markku Alén Lancia Delta HF 4WD 05:12.22
2   Ari Vatanen Ford Sierra RS Cosworth 05:17.54
3   Stig Blomqvist Ford Sierra RS Cosworth 05:18.51
11   19ème Rallye Côte d'Ivoire
(2226 september 1987)
29 tijdcontroles
3831,49 km
1   Kenneth Eriksson Volkswagen Golf GTI 16V 48.57
2   Shekhar Mehta Nissan 200SX 01:09.18
3   Erwin Weber Volkswagen Golf GTI 16V 02:05.56
12   29º Rallye Sanremo
(1215 oktober 1987)
38 proeven
529,99 km
1   Miki Biasion Lancia Delta HF 4WD 06:09.19
2   Bruno Saby Lancia Delta HF 4WD 06:14.30
3   Jean Ragnotti Renault 11 Turbo 06:16.55
13   34th Lombard RAC Rally
(2225 november 1987)
47 proeven
539 km
1   Juha Kankkunen Lancia Delta HF 4WD 05:26.36
2   Stig Blomqvist Ford Sierra RS Cosworth 05:29.48
3   Jimmy McRae Ford Sierra RS Cosworth 05:30.16

Rangschikking

bewerken

Rijderskampioenschap

bewerken
Pos Rijder MON
 
SWE
 
POR
 
KEN
 
FRA
 
GRE
 
USA
 
NZL
 
ARG
 
FIN
 
CIV
 
ITA
 
GBR
 
 Pts 
1   Juha Kankkunen 2 3 4 2 1 5 1 100
2   Miki Biasion 1 8 3 7 2 1 1 94
3   Markku Alén 5 1 1 3 1 NF 5 88
4   Kenneth Eriksson 5 8 3 NF NF NF 2 4 1 9 70
5   Jean Ragnotti 8 2 4 5 3 51
6   Erwin Weber 9 NF 4 6 3 3 44
7   Stig Blomqvist DSQ 6 NF NF NF 3 2 33
8   Hannu Mikkola 1 3 NF 32
9   Jorge Recalde 10 4 7 2 30
10   Mikael Ericsson 2 NF NF 8 4 28
11   Walter Röhrl 3 2 NF 27
12   Per Eklund 12 7 5 9 4 DSQ 25
13   François Chatriot 10 5 5 8 11 22
14   Timo Salonen NF 1 NF NF 20
=   Bernard Béguin 1 20
=   Franz Wittmann 1 20
=   Ingvar Carlsson 4 4 NF NF NF 20
=   Shekhar Mehta NF NF 8 2 18
19   Ari Vatanen 10 2 16
=   Yves Loubet 2 15
21   Didier Auriol 8 4 13
22   Lars-Erik Torph 11 3 NF NF 12
=   Possum Bourne 11 3 NF 12
=   Jimmy McRae NF 3 12
25   Rod Millen 4 10
=   Tony Teesdale 4 10
=   Patrick Tauziac 4 10
=   Paolo Alessandrini 5 9 10
=   Rudi Stohl 7 7 9 NF 16 10
30   David Officer 5 8
=   Gabriel Raies 5 8
=   Patrick Copetti 5 8
=   Fabrizio Tabaton 5 8
34   Carlos Sainz NF 7 8 7
35   David Llewelin 17 6 6
=   Georg Fischer 6 6
=   Marc Duez 6 6
=   Björn Waldegård NF 6 NF 6
=   Ken Adamson 6 6
=   Paolo Lemos 6 6
=   Thorbjörn Edling NF 6 6
=   Adolphe Choteau 6 6
=   Guy Fréquelin NF 6 6
44   Alex Fiorio 16 20 13 20 11 12 7 4
=   Mats Jonsson 13 NF 7 4
=   Stuart Weeber 7 4
=   Jorge Fleck 7 4
=   Sebastian Lindholm 7 4
=   Martial Yacé 7 4
=   Mike Kirkland 8 10 NF 4
51   Simon Davies 8 3
=   Jorge Bescham 8 3
=   Tomi Palmqvist 8 3
=   Alessandro Molino 8 3
=   Erik Johansson 10 9 3
56   Bror Danielsson 9 2
=   Joaquim Santos 9 2
=   Rauno Aaltonen 9 2
=   Alain Oreille NF 9 2
=   Kouichi Hazu 9 2
=   Ernesto Soto 9 2
=   Fredrik Donner 9 2
=   Bertrand Balas 11 2
64   Timo Heinonen 16 10 1
=   Laurent Poggi 10 1
=   Clive Smith 10 1
=   Grant Goile 10 1
=   Alejandro Schmauk 10 1
=   Lambert Kouame 10 1
=   Sepp Haider NF 10 NF 1
=   Roger Ericsson NF 10 1
Puntenverdeling in het rijderskampioenschap
Positie 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Aantal punten 20 15 12 10 8 6 4 3 2 1

Constructeurskampioenschap

bewerken
Pos Constructeur MON
 
SWE
 
POR
 
KEN
 
FRA
 
GRE
 
USA
 
ARG
 
FIN
 
ITA
 
GBR
 
 Pts 
1   Lancia 20 (17) 20 (17) 20 20 20 20 20 (20) 141
2   Audi 14 6 8 20 14 12 9 82
3   Renault 8 17 12 10 10 14 71
4   Volkswagen 10 4 14 12 (1) 8 14 2 64
5   Ford 8 2 6 17 12 17 62
6   Mazda 12 20 12 8 52
7   Toyota 14 8 22
8   BMW 20 20
9   Opel 2 8 6 16
10   Subaru 1 10 1 12
11   Nissan 4 1 4 9
12   Fiat 1 4 5
13   Alfa Romeo 1 1
Puntenverdeling in het constructeurskampioenschap
Positie 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Aantal punten 20 17 14 12 10 8 6 4 2 1

Notitie:

  • De beste zeven resultaten werden gerekend voor het kampioenschap.

Productieklasse

bewerken
Pos Rijder MON
 
SWE
 
POR
 
KEN
 
FRA
 
GRE
 
USA
 
NZL
 
ARG
 
FIN
 
CIV
 
ITA
 
GBR
 
 Pts 
1   Alex Fiorio 10 10 13 11 13 13 70
2   Ove Olofsson 7 10 17
3   Bertrand Balas 13 13
=   Sören Nilsson 13 13
=   Claude Balesi 13 13
=   Evangelos Gallo 13 13
=   Fredrik Donner 13 13
=   Franco Cunico 13 13
=   George Donaldson 13 13
10   Vittorio Caneva 10 10

2WD Challenge

bewerken
Pos Rijder MON
 
SWE
 
POR
 
KEN
 
FRA
 
GRE
 
USA
 
NZL
 
ARG
 
FIN
 
CIV
 
ITA
 
GBR
 
 Pts 
1   Kenneth Eriksson 8 3 12 15 10 20 2 70
2   Jean Ragnotti 6 15 10 8 12 51
3   Erwin Weber 4 10 6 12 12 44
4   Stig Blomqvist 12 15 27
5   François Chatriot 3 8 8 3 22

Overzicht

bewerken

Statistieken en cijfers

bewerken
Rijders overwinningen Constructeurs overwinningen Klassementsproef overwinningen
Plaats Rijder Aantal Plaats Constructeur Aantal Plaats Rijder Aantal
1   Markku Alén 3 1   Lancia 9 1   Juha Kankkunen 90
=   Miki Biasion 3 2   Audi 1 2   Miki Biasion 79
3   Juha Kankkunen 2 =   BMW 1 3   Markku Alén 69
4   Bernard Béguin 1 =   Mazda 1 4   Kenneth Eriksson 25
=   Kenneth Eriksson 1 =   Volkswagen 1 =   Jean Ragnotti 25
=   Hannu Mikkola 1
=   Timo Salonen 1
=   Franz Wittmann 1
Podium finish Finish in de punten Niet aan de finish
Plaats Rijder Aantal Plaats Rijder Aantal Plaats Rijder Aantal
1   Miki Biasion 5 uit 7 1   Miki Biasion 7 uit 7 1   Martin Ericsson 5 uit 5
=   Juha Kankkunen 5 uit 7 =   Juha Kankkunen 7 uit 7 2   Mikael Sundström 3 uit 3
3   Markku Alén 4 uit 7 3   Kenneth Eriksson 7 uit 10 3   Kalle Grundel 3 uit 4
4   Kenneth Eriksson 3 uit 10 4   Markku Alén 6 uit 7 =   Timo Salonen 3 uit 4
5   Stig Blomqvist 2 uit 6 =   Per Eklund 5 uit 6 5   Ingvar Carlsson 3 uit 5
bewerken