Wereldkampioenschap rally in 1987
Het Wereldkampioenschap rally in 1987 was de vijftiende jaargang van het Wereldkampioenschap rally (internationaal het World Rally Championship), georganiseerd door de Fédération Internationale de l'Automobile (FIA).
Wereldkampioenschap rally in 1987 | ||||
---|---|---|---|---|
Volgende: Seizoen 1988 Vorige: Seizoen 1986
| ||||
De locaties van rally's in het seizoen 1987 in kaart
| ||||
Seizoen in het wereldkampioenschap rally | ||||
Regio | Mondiaal | |||
Jaargang | 15 | |||
Aantal rondes | 13 | |||
Kampioen rijders | Juha Kankkunen | |||
Kampioen constructeurs | Lancia | |||
|
Nieuwe reglementen
bewerkenSportief:
- Een nieuw kampioenschap werd opgezet voor Groep N rijders, met auto's die actief zijn in de productieklasse.
- De complete afstand van rally's werd flink ingekort, en in sommige gevallen gehalveerd.
- Groep B auto's waren niet meer gerechtigd punten te scoren.
Technisch:
- Groep B en S auto's werden per ingang van 1 januari 1987 niet meer toegestaan deel te nemen aan een ronde uit het Wereldkampioenschap Rally. Enkel kleinere capaciteit Groep B auto's waren nog toegestaan tot deelname, maar konden geen punten scoren.
Kalender
bewerkenDe kalender bestond wederom uit dertien evenementen. De Amerikaanse ronde werd verplaatst naar een zomerdatum.
Ronde | Datum | Rally | Basis | Ondergrond |
---|---|---|---|---|
1 | 17-22 januari | Rally van Monte Carlo | Monte Carlo | Asfalt en sneeuw |
2 | 13-14 februari | Rally van Zweden | Karlstad | Gravel overdekt met sneeuw en ijs |
3 | 11-14 maart | Rally van Portugal | Estoril | Asfalt en gravel |
4 | 16-20 april | Safari Rally | Nairobi | Gravel |
5 | 7-9 mei | Rally van Corsica | Ajaccio | Asfalt |
6 | 31 mei-3 juni | Rally van Griekenland | Athene | Gravel |
7 | 26-27 juni | Rally van de Verenigde Staten | Seattle | Gravel |
8 | 11-14 juli | Rally van Nieuw-Zeeland | Auckland | Gravel |
9 | 4-8 augustus | Rally van Argentinië | Buenos Aires | Gravel |
10 | 27-30 augustus | Rally van Finland | Jyväskylä | Gravel |
11 | 22-26 september | Rally van Ivoorkust | Abidjan | Gravel |
12 | 12-15 oktober | Rally van San Remo | San Remo | Asfalt en gravel |
13 | 22-25 november | Rally van Groot-Brittannië | Chester | Gravel |
Teams en rijders
bewerkenFabrieksinschrijvingen in 1987 | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Inschrijving | Constructeur | Auto | Gr. | Band | Nr. | Rijder | Navigator | Rondes |
Martini Lancia | Lancia | Delta HF 4WD | A | P | - | Juha Kankkunen | Juha Piironen | 1-3, 6-7, 10, 13 |
- | Markku Alén | Ilkka Kivimäki | 2-3, 6-7, 10, 12-13 | |||||
- | Miki Biasion | Tiziano Siviero | 1, 3, 5-7, 9, 12 | |||||
- | Mikael Ericsson | Claes Billstam | 2, 6-7, 12-13 | |||||
Volkswagen Motorsport | Volkswagen | Golf GTI 16V | A | P | - | Kenneth Eriksson | Peter Diekmann | 1-6, 8-9, 11, 13 |
- | Erwin Weber | Matthias Feltz | 1, 3-4, 6, 9, 11 | |||||
Audi Sport | Audi | 200 Quattro | A | M | - | Hannu Mikkola | Arne Hertz | 4, 6, 10 |
- | Walter Röhrl | Christian Geistdörfer | 1, 4, 6 | |||||
Ford Motor Co | Ford | Sierra XR 4x4 Sierra RS Cosworth |
A | M | - | Stig Blomqvist | Bruno Berglund | 1-2, 4-5, 8, 10, 13 |
- | Kalle Grundel | Terry Harryman | 1-2, 5 | |||||
- | Ari Vatanen | Terry Harryman | 10 | |||||
Toyota Team Europe | Toyota | Supra 3.0i Supra Turbo |
A | P | - | Björn Waldegård | Fred Gallagher | 4, 7, 11 |
- | Lars-Erik Torph | Benny Melander | 4, 7, 11 | |||||
Renault Elf Philips / Renault Sport Elf | Renault | 11 Turbo | A | M | - | Jean Ragnotti | Pierre Thimonier | 1, 3, 5-6, 12 |
- | François Chatriot | Michel Périn | 1, 3, 5-6, 12 | |||||
Mazda Rally Team Europe | Mazda | 323 4WD | A | M | - | Timo Salonen | Seppo Harjanne | 1-3, 10 |
- | Ingvar Carlsson | Per Carlsson | 1-3, 9-10 |
Notitie:
- Volgorde is gebaseerd op de eindklassering van het afgelopen seizoen.
Kenmerken
bewerkenHet seizoen 1987 zag de veel besproken Groep B klasse verdwijnen, en vervangen worden door de minder technisch ontwikkelde Groep A auto´s. Groep B werd na een serie van dodelijke ongevallen halverwege in 1986 door de FIA verboden tot deelname, een regel die van kracht ging in 1987. Groep B auto´s met een kleinere capaciteit mochten nog wel deelnemen, echter waren niet gerechtigd om punten te scoren. In 1987 vond er ook voor het eerst een apart kampioenschap plaats voor de Groep N productieklasse.
Het verdwijnen van de Groep B klasse betekende ook dat een aantal constructeurs niet meer terugkeerden in het WK. Het grootste voorbeeld daarvan was Peugeot - de regerend wereldkampioenen - die bekoeld het hoogste podium van de rallysport verlieten, om vervolgens hun Groep B project voort te zetten in Rally-Raid evenementen, waaronder de bekende Dakar Rally. Audi, die na het dodelijk ongeval van Henri Toivonen en Sergio Cresto in Corsica 1986 zich al terugtrokken uit het WK-Rally, keerde in 1987 nog wel terug met een nieuw model; de 200 Quattro, maar had daarmee niet de intentie zich te mengen in een kampioenschap en verlieten de sport na dat seizoen, om het vervolgens te gaan zoeken in andere disciplines binnen de autosport.
De teams van Lancia en Mazda bleken als beste te hebben ingespeeld op de nieuwe Groep A klasse. Mazda ondernam al een programma met een Groep A auto in 1986 en de 323 4WD bracht vroeg in het seizoen als succes met de overwinning van Timo Salonen in Zweden. De kwetsbare kant van de Mazda bleek ook al gauw aan het licht te komen. De 1600cc motor deed duidelijk onder voor de 2000cc motoren die menig concurrentie in gebruik nam en daarnaast was de techniek ook niet betrouwbaar genoeg. Lancia kende daarentegen geen enkel probleem met de betrouwbaarheid van hun auto. De Delta won dat jaar negen van de dertien WK-rally´s (waaronder een op naam kwam van privé-rijder Franz Wittmann). Het rijderskampioenschap werd daarom ook uitgevochten door Lancia-rijders; Markku Alén, Miki Biasion en regerend wereldkampioen Juha Kankkunen. De rijderstitel werd uiteindelijk in de laatste ronde beslist in het voordeel van Kankkunen, nadat de druk te groot werd op Alén en hij fouten begon te maken, waardoor Kankkunen won en zijn titel daarmee succesvol wist te verdedigen. Resterend individueel succes was er ook gedurende het seizoen. Audi limiteerde haar programma, maar wisten met Hannu Mikkola nog wel te winnen in de altijd slopende Safari Rally. Preperateur Prodrive ging in zee met BMW, die samen het M3-model tot een winnaar maakte tijdens de Rally van Corsica, met asfaltspecialist Bernard Béguin achter het stuur. De merken Volkswagen en Renault sleepten hun voordeel uit de komst van Groep A, en hun voorwielaangedreven modellen waren vaak outsiders voor een eindoverwinning. Volkswagen won uiteindelijk met Kenneth Eriksson in Ivoorkust. Het team van Ford werd min of meer de dupe door het verdwijnen van Groep B. Het merk besloot twee versies van het Sierra-model te gebruiken, een auto die eigenlijk zijn oorsprong kende op het circuit. De vierwielaangedreven Sierra XR 4x4 werd vroeg het seizoen vervangen door de Sierra RS Cosworth met achterwielaandrijving, die dit minpunt compenseerde met het aantal Pk's, dat feitelijk een stuk boven de toegestaande limiet lag. In combinatie met de vaardigheid en kennis van voormalig wereldkampioenen als Ari Vatanen en Stig Blomqvist wist het daarom nog tot podiumplaatsen te reiken. Toyota had geen andere keus dan terug te vallen op het Supra-model, waar het slechts een gelimiteerd programma mee af zou werken. Toyota was echter op de achtergrond al bezig met de ontwikkeling van een nieuw model, die uiteindelijk in de jaren erna een belangrijke concurrent zou worden van Lancia.
Het constructeurskampioenschap ging zonder grote verrassing naar Lancia, die hun dominantie vertaalde op het papier, door bijna het dubbele aan punten te scoren dan de als tweede geplaatste constructeur; Audi. Renault kwam verrassend sterk uit de bocht en eindigde als derde, maar besloten door een reglementswijziging voor 1988 niet meer terug te keren als fabrieksteam in het WK. Het inaugerele rijderskampioenschap in de productieklasse kwam op naam van de veelbelovende Alex Fiorio, in een Lancia Delta in Groep N uitvoering. Er was ook een apart kampioenschap voor rijders achter het stuur van tweewielaangedreven auto's, dat in dit geval op naam kwam van Volkswagen-rijder Kenneth Eriksson.
Agenda en resultaten
bewerkenKleur | Ondergrond |
---|---|
Grijs | Asfalt |
Bruin | Gravel |
Roze | Asfalt / Gravel |
Blauw | Sneeuw / IJs |
Rangschikking
bewerkenRijderskampioenschap
bewerkenPos | Rijder | MON |
SWE |
POR |
KEN |
FRA |
GRE |
USA |
NZL |
ARG |
FIN |
CIV |
ITA |
GBR |
Pts |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Juha Kankkunen | 2 | 3 | 4 | 2 | 1 | 5 | 1 | 100 | ||||||
2 | Miki Biasion | 1 | 8 | 3 | 7 | 2 | 1 | 1 | 94 | ||||||
3 | Markku Alén | 5 | 1 | 1 | 3 | 1 | NF | 5 | 88 | ||||||
4 | Kenneth Eriksson | 5 | 8 | 3 | NF | NF | NF | 2 | 4 | 1 | 9 | 70 | |||
5 | Jean Ragnotti | 8 | 2 | 4 | 5 | 3 | 51 | ||||||||
6 | Erwin Weber | 9 | NF | 4 | 6 | 3 | 3 | 44 | |||||||
7 | Stig Blomqvist | DSQ | 6 | NF | NF | NF | 3 | 2 | 33 | ||||||
8 | Hannu Mikkola | 1 | 3 | NF | 32 | ||||||||||
9 | Jorge Recalde | 10 | 4 | 7 | 2 | 30 | |||||||||
10 | Mikael Ericsson | 2 | NF | NF | 8 | 4 | 28 | ||||||||
11 | Walter Röhrl | 3 | 2 | NF | 27 | ||||||||||
12 | Per Eklund | 12 | 7 | 5 | 9 | 4 | DSQ | 25 | |||||||
13 | François Chatriot | 10 | 5 | 5 | 8 | 11 | 22 | ||||||||
14 | Timo Salonen | NF | 1 | NF | NF | 20 | |||||||||
= | Bernard Béguin | 1 | 20 | ||||||||||||
= | Franz Wittmann | 1 | 20 | ||||||||||||
= | Ingvar Carlsson | 4 | 4 | NF | NF | NF | 20 | ||||||||
= | Shekhar Mehta | NF | NF | 8 | 2 | 18 | |||||||||
19 | Ari Vatanen | 10 | 2 | 16 | |||||||||||
= | Yves Loubet | 2 | 15 | ||||||||||||
21 | Didier Auriol | 8 | 4 | 13 | |||||||||||
22 | Lars-Erik Torph | 11 | 3 | NF | NF | 12 | |||||||||
= | Possum Bourne | 11 | 3 | NF | 12 | ||||||||||
= | Jimmy McRae | NF | 3 | 12 | |||||||||||
25 | Rod Millen | 4 | 10 | ||||||||||||
= | Tony Teesdale | 4 | 10 | ||||||||||||
= | Patrick Tauziac | 4 | 10 | ||||||||||||
= | Paolo Alessandrini | 5 | 9 | 10 | |||||||||||
= | Rudi Stohl | 7 | 7 | 9 | NF | 16 | 10 | ||||||||
30 | David Officer | 5 | 8 | ||||||||||||
= | Gabriel Raies | 5 | 8 | ||||||||||||
= | Patrick Copetti | 5 | 8 | ||||||||||||
= | Fabrizio Tabaton | 5 | 8 | ||||||||||||
34 | Carlos Sainz | NF | 7 | 8 | 7 | ||||||||||
35 | David Llewelin | 17 | 6 | 6 | |||||||||||
= | Georg Fischer | 6 | 6 | ||||||||||||
= | Marc Duez | 6 | 6 | ||||||||||||
= | Björn Waldegård | NF | 6 | NF | 6 | ||||||||||
= | Ken Adamson | 6 | 6 | ||||||||||||
= | Paolo Lemos | 6 | 6 | ||||||||||||
= | Thorbjörn Edling | NF | 6 | 6 | |||||||||||
= | Adolphe Choteau | 6 | 6 | ||||||||||||
= | Guy Fréquelin | NF | 6 | 6 | |||||||||||
44 | Alex Fiorio | 16 | 20 | 13 | 20 | 11 | 12 | 7 | 4 | ||||||
= | Mats Jonsson | 13 | NF | 7 | 4 | ||||||||||
= | Stuart Weeber | 7 | 4 | ||||||||||||
= | Jorge Fleck | 7 | 4 | ||||||||||||
= | Sebastian Lindholm | 7 | 4 | ||||||||||||
= | Martial Yacé | 7 | 4 | ||||||||||||
= | Mike Kirkland | 8 | 10 | NF | 4 | ||||||||||
51 | Simon Davies | 8 | 3 | ||||||||||||
= | Jorge Bescham | 8 | 3 | ||||||||||||
= | Tomi Palmqvist | 8 | 3 | ||||||||||||
= | Alessandro Molino | 8 | 3 | ||||||||||||
= | Erik Johansson | 10 | 9 | 3 | |||||||||||
56 | Bror Danielsson | 9 | 2 | ||||||||||||
= | Joaquim Santos | 9 | 2 | ||||||||||||
= | Rauno Aaltonen | 9 | 2 | ||||||||||||
= | Alain Oreille | NF | 9 | 2 | |||||||||||
= | Kouichi Hazu | 9 | 2 | ||||||||||||
= | Ernesto Soto | 9 | 2 | ||||||||||||
= | Fredrik Donner | 9 | 2 | ||||||||||||
= | Bertrand Balas | 11 | 2 | ||||||||||||
64 | Timo Heinonen | 16 | 10 | 1 | |||||||||||
= | Laurent Poggi | 10 | 1 | ||||||||||||
= | Clive Smith | 10 | 1 | ||||||||||||
= | Grant Goile | 10 | 1 | ||||||||||||
= | Alejandro Schmauk | 10 | 1 | ||||||||||||
= | Lambert Kouame | 10 | 1 | ||||||||||||
= | Sepp Haider | NF | 10 | NF | 1 | ||||||||||
= | Roger Ericsson | NF | 10 | 1 | |||||||||||
Puntenverdeling in het rijderskampioenschap | |||||||||||||||
Positie | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | |||||
Aantal punten | 20 | 15 | 12 | 10 | 8 | 6 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Constructeurskampioenschap
bewerkenPos | Constructeur | MON |
SWE |
POR |
KEN |
FRA |
GRE |
USA |
ARG |
FIN |
ITA |
GBR |
Pts | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Lancia | 20 | (17) | 20 | (17) | 20 | 20 | 20 | 20 | 20 | (20) | 141 | |||
2 | Audi | 14 | 6 | 8 | 20 | 14 | 12 | 9 | 82 | ||||||
3 | Renault | 8 | 17 | 12 | 10 | 10 | 14 | 71 | |||||||
4 | Volkswagen | 10 | 4 | 14 | 12 | (1) | 8 | 14 | 2 | 64 | |||||
5 | Ford | 8 | 2 | 6 | 17 | 12 | 17 | 62 | |||||||
6 | Mazda | 12 | 20 | 12 | 8 | 52 | |||||||||
7 | Toyota | 14 | 8 | 22 | |||||||||||
8 | BMW | 20 | 20 | ||||||||||||
9 | Opel | 2 | 8 | 6 | 16 | ||||||||||
10 | Subaru | 1 | 10 | 1 | 12 | ||||||||||
11 | Nissan | 4 | 1 | 4 | 9 | ||||||||||
12 | Fiat | 1 | 4 | 5 | |||||||||||
13 | Alfa Romeo | 1 | 1 | ||||||||||||
Puntenverdeling in het constructeurskampioenschap | |||||||||||||||
Positie | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | |||||
Aantal punten | 20 | 17 | 14 | 12 | 10 | 8 | 6 | 4 | 2 | 1 |
Notitie:
- De beste zeven resultaten werden gerekend voor het kampioenschap.
Productieklasse
bewerkenPos | Rijder | MON |
SWE |
POR |
KEN |
FRA |
GRE |
USA |
NZL |
ARG |
FIN |
CIV |
ITA |
GBR |
Pts |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Alex Fiorio | 10 | 10 | 13 | 11 | 13 | 13 | 70 | |||||||
2 | Ove Olofsson | 7 | 10 | 17 | |||||||||||
3 | Bertrand Balas | 13 | 13 | ||||||||||||
= | Sören Nilsson | 13 | 13 | ||||||||||||
= | Claude Balesi | 13 | 13 | ||||||||||||
= | Evangelos Gallo | 13 | 13 | ||||||||||||
= | Fredrik Donner | 13 | 13 | ||||||||||||
= | Franco Cunico | 13 | 13 | ||||||||||||
= | George Donaldson | 13 | 13 | ||||||||||||
10 | Vittorio Caneva | 10 | 10 |
2WD Challenge
bewerkenPos | Rijder | MON |
SWE |
POR |
KEN |
FRA |
GRE |
USA |
NZL |
ARG |
FIN |
CIV |
ITA |
GBR |
Pts |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Kenneth Eriksson | 8 | 3 | 12 | 15 | 10 | 20 | 2 | 70 | ||||||
2 | Jean Ragnotti | 6 | 15 | 10 | 8 | 12 | 51 | ||||||||
3 | Erwin Weber | 4 | 10 | 6 | 12 | 12 | 44 | ||||||||
4 | Stig Blomqvist | 12 | 15 | 27 | |||||||||||
5 | François Chatriot | 3 | 8 | 8 | 3 | 22 |
Overzicht
bewerkenStatistieken en cijfers
bewerkenRijders overwinningen | Constructeurs overwinningen | Klassementsproef overwinningen | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Plaats | Rijder | Aantal | Plaats | Constructeur | Aantal | Plaats | Rijder | Aantal | ||
1 | Markku Alén | 3 | 1 | Lancia | 9 | 1 | Juha Kankkunen | 90 | ||
= | Miki Biasion | 3 | 2 | Audi | 1 | 2 | Miki Biasion | 79 | ||
3 | Juha Kankkunen | 2 | = | BMW | 1 | 3 | Markku Alén | 69 | ||
4 | Bernard Béguin | 1 | = | Mazda | 1 | 4 | Kenneth Eriksson | 25 | ||
= | Kenneth Eriksson | 1 | = | Volkswagen | 1 | = | Jean Ragnotti | 25 | ||
= | Hannu Mikkola | 1 | ||||||||
= | Timo Salonen | 1 | ||||||||
= | Franz Wittmann | 1 |
Podium finish | Finish in de punten | Niet aan de finish | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Plaats | Rijder | Aantal | Plaats | Rijder | Aantal | Plaats | Rijder | Aantal | ||
1 | Miki Biasion | 5 uit 7 | 1 | Miki Biasion | 7 uit 7 | 1 | Martin Ericsson | 5 uit 5 | ||
= | Juha Kankkunen | 5 uit 7 | = | Juha Kankkunen | 7 uit 7 | 2 | Mikael Sundström | 3 uit 3 | ||
3 | Markku Alén | 4 uit 7 | 3 | Kenneth Eriksson | 7 uit 10 | 3 | Kalle Grundel | 3 uit 4 | ||
4 | Kenneth Eriksson | 3 uit 10 | 4 | Markku Alén | 6 uit 7 | = | Timo Salonen | 3 uit 4 | ||
5 | Stig Blomqvist | 2 uit 6 | = | Per Eklund | 5 uit 6 | 5 | Ingvar Carlsson | 3 uit 5 |