Wikipedia

Demetrio Albertini

Italiaans voetballer

Demetrio Albertini (Besana in Brianza, 23 augustus 1971) is een voormalig Italiaans voetballer. De middenvelder speelde onder meer dertien seizoenen voor AC Milan en 79 interlands in het Italiaans voetbalelftal.

Demetrio Albertini
Demetrio Albertini
Persoonlijke informatie
Volledige naam Demetrio Albertini
Geboortedatum 23 augustus 1971
Geboorteplaats Besana in Brianza, Italië
Lengte 180 cm
Positie Middenvelder
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2005
Jeugd
1985–1988 Vlag van Italië AC Milan
Senioren
Seizoen Club W (G)
1988–2002
1990–1991
2002–2003
2003–2004
2004
2005 		Vlag van Italië AC Milan
→ Vlag van Italië Calcio Padova
Vlag van Spanje Atlético Madrid
Vlag van Italië SS Lazio
Vlag van Italië Atalanta Bergamo
Vlag van Spanje FC Barcelona 		295(21)
28(5)
28(2)
23(2)
14(1)
5(0)
Interlands
1991–2002 Vlag van Italië Italië 79(3)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Clubcarrière bewerken

Albertini debuteerde in 1988 in het eerste elftal van AC Milan. In zijn eerste seizoenen bij de Milanese club kwam hij niet al te vaak aan spelen toe en daarom werd Albertini in het seizoen 1990/91 verhuurd aan Calcio Padova. Vanaf het seizoen 1991/92 werd hij een vaste waarde voor AC Milan. Met de Milanese club won hij vele prijzen: de scudetto (landstitel) in 1992, 1993, 1994, 1996 en 1999, de Europacup I in 1989, 1990 en 1994, en de Intercontinental Cup in 1989. In 2002 vertrok Albertini bij AC Milan. Hij speelde achtereenvolgens bij Atlético Madrid (2002/03), Lazio Roma (2003/04), Atalanta Bergamo (2004-januari 2005) en FC Barcelona (januari-juni 2005). FC Barcelona contracteerde Albertini voor een half jaar als vervanger van de langdurig geblesseerden Thiago Motta en José Edmílson. Bij de Catalaanse club werd Albertini herenigd met zijn oud-ploeggenoot bij AC Milan Frank Rijkaard. Met Barça won de Italiaan de Spaanse titel. Sinds zijn contract bij FC Barcelona afliep, zat Albertini zonder club. Eind oktober 2005 werd door verschillende media gemeld dat de middenvelder dicht bij een contract met AS Roma zou staan, maar tot een akkoord tussen Albertini en Roma kwam het uiteindelijk niet. Op 5 december 2005 verklaarde Albertini definitief een einde aan zijn loopbaan als voetballer te maken. Hij zal zich nu concentreren op het behalen van het trainersdiploma.

Interlandcarrière bewerken

Albertini speelde 79 interlands voor Italië. Hij nam deel aan de WK's van 1994 en 1998, en de EK's van 1996 en 2000. In 1994 verloor Albertini met de Squadra Azzura na strafschoppen de finale van Brazilië en in 2000 werd de finale na verlengingen verloren van Frankrijk.

Hij maakte zijn debuut voor Italië op zaterdag 21 december 1991 in de EK-kwalificatiewedstrijd tegen Cyprus, die met 2-0 werd gewonnen door treffers van Gianluca Vialli en Roberto Baggio. Ook Dino Baggio en Alberigo Evani maakten in dat duel voor het eerst hun opwachting in de Italiaanse A-ploeg. Albertini droeg zesmaal de aanvoerdersband.

Interlands van Demetrio Albertini voor   Italië
№ Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
1 21 Dec 1991   Italië – Cyprus   2–0 EK-kwalificatie
2 09 Sep 1992   Nederland – Italië   2–3 Oefeninterland
3 14 Oct 1992   Italië – Zwitserland   2–2 WK-kwalificatie
4 18 Nov 1992   Schotland – Italië   0–0 WK-kwalificatie
5 19 Dec 1992   Malta – Italië   1–2 WK-kwalificatie
6 20 Jan 1993   Italië – Mexico   2–0 Oefeninterland
7 24 Feb 1993   Portugal – Italië   1–3 WK-kwalificatie
8 24 Mar 1993   Italië – Malta   6–1 WK-kwalificatie
9 14 Apr 1993   Italië – Estland   2–0 WK-kwalificatie
10 22 Sep 1993   Estland – Italië   0–3 WK-kwalificatie
11 17 Nov 1993   Italië – Portugal   1–0 WK-kwalificatie
12 16 Feb 1994   Italië – Frankrijk   0–1 Oefeninterland
13 23 Mar 1994   Duitsland – Italië   2–1 Oefeninterland
14 03 Jun 1994   Italië – Zwitserland   1–0 Oefeninterland
15 11 Jun 1994   Costa Rica – Italië   0–1 Oefeninterland
16 18 Jun 1994   Italië – Ierland   0–1 WK-eindronde
17 23 Jun 1994   Italië – Noorwegen   1–0 WK-eindronde
18 28 Jun 1994   Italië – Mexico   1–1 WK-eindronde
19 05 Jul 1994   Nigeria – Italië   1–2 WK-eindronde
20 09 Jul 1994   Italië – Spanje   2–1 WK-eindronde
21 13 Jul 1994   Italië – Bulgarije   2–1 WK-eindronde
22 17 Jul 1994   Brazilië – Italië   0–0 WK-eindronde
23 07 Sep 1994   Slovenië – Italië   1–1 EK-kwalificatie
24 08 Oct 1994   Estland – Italië   0–2 EK-kwalificatie
25 16 Nov 1994   Italië – Kroatië   1–2 EK-kwalificatie
26 25 Mar 1995   Italië – Estland   4–1 EK-kwalificatie  
27 29 Mar 1995   Oekraïne – Italië   0–2 EK-kwalificatie
28 19 Jun 1995   Zwitserland – Italië   0–1 Oefeninterland
29 21 Jun 1995   Duitsland – Italië   2–0 Oefeninterland
30 06 Sep 1995   Italië – Slovenië   1–0 EK-kwalificatie
31 08 Oct 1995   Kroatië – Italië   1–1 EK-kwalificatie  
32 11 Nov 1995   Italië – Oekraïne   3–1 EK-kwalificatie
33 15 Nov 1995   Italië – Litouwen   4–0 EK-kwalificatie
34 24 Jan 1996   Italië – Wales   3–0 Oefeninterland
35   29 May 1996   Italië – België   2–2 Oefeninterland
36 01 Jun 1996   Hongarije – Italië   0–2 Oefeninterland
37 11 Jun 1996   Italië – Rusland   2–1 EK-eindronde
38 14 Jun 1996   Tsjechië – Italië   2–1 EK-eindronde
39 19 Jun 1996   Italië – Duitsland   0–0 EK-eindronde
40 06 Nov 1996   Bosnië en Her. – Italië   2–1 Oefeninterland
41 22 Jan 1997   Italië – Noord-Ierland   2–0 Oefeninterland
42 12 Feb 1997   Engeland – Italië   0–1 WK-kwalificatie
43 29 Mar 1997   Italië – Moldavië   3–0 WK-kwalificatie
44 30 Apr 1997   Italië – Polen   3–0 WK-kwalificatie
45 04 Jun 1997   Italië – Engeland   0–2 Oefeninterland
46 08 Jun 1997   Brazilië – Italië   3–3 Oefeninterland  
47 11 Oct 1997   Italië – Engeland   0–0 WK-kwalificatie
48 29 Oct 1997   Rusland – Italië   1–1 WK-kwalificatie
49 15 Nov 1997   Italië – Rusland   1–0 WK-kwalificatie
50 22 Apr 1998   Italië – Paraguay   3–1 Oefeninterland
51 02 Jun 1998   Zweden – Italië   1–0 Oefeninterland
52 11 Jun 1998   Chili – Italië   2–2 WK-eindronde
53 17 Jun 1998   Italië – Kameroen   3–0 WK-eindronde
54 27 Jun 1998   Italië – Noorwegen   1–0 WK-eindronde
55 03 Jul 1998   Frankrijk – Italië   0–0 WK-eindronde
56   05 Sep 1998   Wales – Italië   0–2 EK-kwalificatie
57 10 Oct 1998   Italië – Zwitserland   2–0 EK-kwalificatie
58 18 Nov 1998   Italië – Spanje   2–2 Oefeninterland
59 16 Dec 1998   Italië –   6–2 Oefeninterland
60 10 Feb 1999   Italië – Noorwegen   0–0 Oefeninterland
61 28 Apr 1999   Kroatië – Italië   0–0 Oefeninterland
62 05 Jun 1999   Italië – Wales   4–0 EK-kwalificatie
63 09 Jun 1999   Zwitserland – Italië   0–0 EK-kwalificatie
64   08 Sep 1999   Italië – Denemarken   2–3 EK-kwalificatie
65   13 Nov 1999   Italië – België   1–3 Oefeninterland
66   26 Apr 2000   Italië – Portugal   2–0 Oefeninterland
67 03 Jun 2000   Noorwegen – Italië   1–0 Oefeninterland
68 11 Jun 2000   Turkije – Italië   1–2 EK-eindronde
69 14 Jun 2000   België – Italië   0–2 EK-eindronde
70 24 Jun 2000   Italië – Roemenië   2–0 EK-eindronde
71 29 Jun 2000   Nederland – Italië   0–0 EK-eindronde
72 02 Jul 2000   Frankrijk – Italië   2–1 EK-eindronde
73 03 Sep 2000   Hongarije – Italië   2–2 WK-kwalificatie
74 07 Oct 2000   Italië – Roemenië   3–0 WK-kwalificatie
75   11 Oct 2000   Italië – Georgië   2–0 WK-kwalificatie
76 15 Nov 2000   Italië – Engeland   1–0 Oefeninterland
77 24 Mar 2001   Roemenië – Italië   0–2 WK-kwalificatie
78 06 Oct 2001   Italië – Hongarije   1–0 WK-kwalificatie
79 27 Mar 2002   Engeland – Italië   1–2 Oefeninterland

Afscheidswedstrijd bewerken

Op 15 maart 2006 nam Albertini in een duel tussen AC Milan en FC Barcelona in San Siro afscheid van het publiek en zijn voormalige medespelers. De eerste helft was ongeveer een replay van de Champions League-finale van 1994, toen het Dream Team met 4-0 verslagen werd door AC Milan. Een groot deel van de spelers uit die finale waren aanwezig, aangevuld met enkele andere blaugranas en rossonerri uit de begin jaren negentig. Onder anderen Franco Baresi, George Weah, Paolo Maldini, Marcel Desailly, Marco van Basten, Ruud Gullit en Roberto Donadoni waren aan de kant van Milan van de partij, terwijl Barcelona aantrad met onder meer Andoni Zubizarreta, Miguel Ángel Nadal, Guillermo Amor, Christo Stoitsjkov, Michael Laudrup, Eusebio Sacristàn en Sergi Barjuán. Johan Cruijff en Fabio Capello waren wederom de coaches van de beide elftallen. Opmerkelijk was de rol van Frank Rijkaard, die in het galaduel niet voor Milan speelde maar Josep Guardiola verving bij Barça. Albertini zelf opende de score in het galaduel met een harde vrije trap. Vervolgens liep AC Milan uit naar 3-0 door een kopgoal van Van Basten en een eigen doelpunt van Nadal. De ingevallen Ezquerro deed wat terug voor de Catalanen, zodat de eerste helft in 3-1 eindigde. Na rust namen de huidige teams van AC Milan en FC Barcelona het tegen elkaar op. Door een benutte strafschop van Samuel Eto'o en een afgekeurde goal van Alberto Gilardino won Barça met 1-0. Vijf minuten voor tijd betrad Albertini nog het veld in het shirt van FC Barcelona.

Clubstatistieken bewerken

seizoen club land competitie duels goals
1988/89 AC Milan   Serie A 1 0
1989/90 AC Milan   Serie A 1 0
1990/91 → Calcio Padova (huur)   Serie A 28 5
1991/92 AC Milan   Serie A 28 3
1992/93 AC Milan   Serie A 29 2
1993/94 AC Milan   Serie A 26 3
1994/95 AC Milan   Serie A 30 2
1995/96 AC Milan   Serie A 30 0
1996/97 AC Milan   Serie A 29 8
1997/98 AC Milan   Serie A 28 0
1998/99 AC Milan   Serie A 29 2
1999/00 AC Milan   Serie A 26 1
2000/01 AC Milan   Serie A 12 0
2001/02 AC Milan   Serie A 24 0
2002/03 Atlético Madrid   Primera División 28 2
2003/04 SS Lazio   Serie A 23 2
2004/05 Atalanta Bergamo   Serie A 14 1
2004/05 FC Barcelona   Primera División 5 0

Erelijst bewerken

Als speler

  AC Milan
  SS Lazio
  FC Barcelona
  Italië onder 21

Individueel

Onderscheidingen

  •   Vierde klasse Officier: Ufficiale Ordine al Merito della Repubblica Italiana: 2006
  •   Vijfde klasse Ridder: Cavaliere Ordine al Merito della Repubblica Italiana: 2000

Zie ook bewerken

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Demetrio_Albertini&oldid=64237346"