Saïd El Khadraoui
Saïd El Khadraoui (Leuven, 9 april 1975) is een Belgisch voormalig politicus voor de sp.a. Tussen 2001 en 2003 was hij schepen in Leuven. Tussen 2003 en 2014 was hij Europees Parlementslid.
| Saïd El Khadraoui | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Saïd El Khadraoui
| ||||
| Geboren | Leuven, 9 april 1975 | |||
| Regio |  Vlaanderen
| |||
| Land | .svg){kind=small} België
| |||
| Functie | Politicus | |||
| Partij | SP / sp.a / Vooruit | |||
| Functies | ||||
| 1994 - 2018 | Gemeenteraadslid Leuven | |||
| 1998 - 1999 | Kabinetsmedewerker | |||
| 2001 - 2003 | Schepen Leuven | |||
| 2003 | Volksvertegenwoordiger | |||
| 2003 - 2015 | Lid Partijbureau | |||
| 2003 - 2014 | Europees Parlementslid | |||
| 2007 - 2015 | Internationaal Secretaris sp.a | |||
| Website | ||||
| ||||
Biografie bewerken
Jeugd bewerken
El Khadraoui is de zoon van een Marokkaanse vader en een Belgische moeder. Hij studeerde Latijn-wiskunde aan het Sint-Pieterscollege in Leuven. In deze school engageerde hij zich in de leerlingenraad. Na zijn middelbare studies studeerde hij moderne geschiedenis aan de Katholieke Universiteit Leuven. Daar was hij actief in een studentenbeweging en werd tijdens de tweede kandidatuur preses van de studentenkring Historia. Vervolgens volgde hij een aanvullende opleiding internationale betrekkingen aan de KU Leuven en aan het Institut d'études politiques de Paris.
Professionele carrière bewerken
In 1994 werd El Khadraoui verkozen tot gemeenteraadslid van Leuven. In augustus 1998 ging hij aan de slag op het kabinet van vicepremier Louis Tobback. Daar hield hij zich bezig met de voorbereiding van de ministerraden en Europese kwesties. Na het ontslag van Tobback als minister bleef hij op post bij diens opvolger, Luc Van den Bossche. Na de verkiezingen van juni 1999 werkte hij nog enkele maanden voor vicepremier en minister van Begroting Johan Vande Lanotte. Hij nam als derde opvolger ook deel aan de Europese Parlementsverkiezingen en kreeg 16.692 voorkeurstemmen.
Tussendoor slaagde hij voor het diplomatiek examen, waarna hij in oktober 1999 ambtenaar werd op het ministerie van Buitenlandse Zaken. Na enkele maanden werd hij in het kader van zijn opleiding tot diplomaat naar New York gestuurd om er voor België de mensenrechtenproblematiek op te volgen bij de Verenigde Naties. Tijdens zijn verblijf in New York vroeg burgemeester van Leuven Louis Tobback hem om "toch zeker nog één keer" op te komen voor de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2000. Hij werd verkozen met 1.306 voorkeurstemmen en werd aangesteld op 4 januari 2001 tot schepen van Cultuur, Onderwijs, Inburgering, Ontwikkelingssamenwerking en Studentenaangelegenheden.
In 2003 nam El Khadraoui deel aan de federale verkiezingen als lijsttrekker voor de Kamer van volksvertegenwoordigers in het arrondissement Leuven.[1] Hij werd verkozen met 21.015 voorkeurstemmen. Op 5 juni 2003 legde hij de eed af als volksvertegenwoordigers. Omdat de twee functies volgens hem niet cumuleerbaar waren nam hij op 22 september 2003 ontslag als schepen.[2]
Na het ontslag van Anissa Temsamani volgde Europarlementslid Kathleen Van Brempt haar op als staatssecretaris van Arbeidsorganisatie en Welzijn op het Werk. Als eerste opvolger voor het Europees Parlement werd El Khadraoui op zijn beurt op 7 oktober 2003 Europarlementslid.[3] Acht maanden later nam hij deel aan de Europese verkiezingen vanop de derde plaats en werd verkozen met 60.712 voorkeurstemmen. In het Europees Parlement was hij coördinator van de Partij van de Europese Sociaaldemocraten (PES) inzake transport- en toerismedossiers. Daarnaast was hij plaatsvervangend lid van de commissie voor economische en monetaire zaken. Tevens was hij ondervoorzitter van de delegatie voor betrekkingen met de Masjraklanden (Egypte, Jordanië, Libanon en Syrië) en was hij plaatsvervangend lid van de delegatie voor betrekkingen met de Verenigde Staten. Op 3 november 2009 kreeg El Khadraoui de MEP-Award van het Parliament Magazine in de categorie transport. Hij werd door zijn collega-Europees Parlementsleden uitgekozen vanwege zijn werk voor het bekomen van een eurovignet.[4] In 2014 werd El Khadraoui niet herkozen.[5] Ook was hij van 2007 tot 2015 internationaal secretaris van sp.a.
Ondertussen bleef El Khadraoui in zijn thuisbasis Leuven actief als gemeenteraadslid en sp.a-fractieleider. In 2015 nam hij ontslag als fractieleider om zich te kunnen toeleggen op een nieuwe functie, namelijk als beleidsadviseur bij het European Political Strategy Centre, de interne denktank die de Europese Commissie adviseert over actuele en toekomstgerichte thema's.[6] Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 was hij geen kandidaat meer.[7] Hij bleef beleidsadviseur van de Europese Commissie tot 2020. Vervolgens legde hij zich consultant toe op de transitiebegeleiding in het kader van de klimaatverandering en werd hij speciaal adviseur van de studiedienst van de Partij van Europese Socialisten en vrijwillig medewerker van het Instituut voor de Overheid van de KU Leuven.[8] Sinds 2022 werkt hij voor het Europees Milieuagentschap.
Hij was tevens:
- ondervoorzitter van het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding,
- bestuurder van het Vlaams-Europees Verbindingsagentschap (2013-2016),
- bestuurder van het Festival van Vlaanderen Vlaams-Brabant,
- bestuurder van het Museum van Hedendaagse Kunst Antwerpen.
Externe link bewerken
Bronnen, noten en/of referenties
|
.svg){kind=small}
